ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Πολλά τα Bravo Kostas που εισέπραξε ο Σημίτης από Ευρωπαίους ηγέτες και το Μπους, για την «πετυχημένη» προεδρία της Ε.Ε. Ανάλογη η διαφήμιση από τα Μ.Μ.Ε. Αν προσπαθήσουμε, όμως, να βρούμε τις «επιτυχίες», τότε θα διαπιστώσουμε ότι τίποτα καινούργιο δεν έγινε και όσα επιχειρήθηκαν κατέληξαν σε φιάσκο ή κατέστησαν την Ε.Ε. ακόμη πιο δέσμια των ορέξεων και της αδηφαγίας των Η.Π. Α.

Αν θυμηθούμε τη στάση της προεδρίας στον πόλεμο του ΙΡΑΚ, θα δούμε ότι το μόνο που έκανε ήταν να νομιμοποιήσει τον παραλογισμό των Η.Π.Α, όπως αναλυτικά αναφέρουμε και αποδεικνύουμε στο προηγούμενο φύλλο. Αν αναλογιστούμε την «επιτυχία» της εισόδου της

Κύπρου στην Ε.Ε. με τις μεγαλοπρεπείς τελετές και παράτες στο Ζάππειο και την Αρχαία Αγορά, πρέπει να θυμηθούμε ότι η Ελληνική Προεδρία δεν πέτυχε τη διεύρυνση της Ε.Ε.- για τις επιπτώσεις της οποίας έχουμε ήδη αναφέρει απλά επικύρωσε τη συνθήκη.

Ομως το μεγάλο «επίτευγμα» της ελληνικής προεδρίας ήταν ο αισχρός επίλογος της συνόδου κορυφής Η.Π.Α.-Ε.Ε. στην Ουάσινγκτον. Εκεί ο δουλοπρεπής πρόεδρος Σημίτης με τον απερχόμενο και εντελώς διασυρμένο πρόεδρο της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι και τον τέως Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, δηλωμένο φιλοαμερικάνο και νυν εκπρόσωπο της Ε.Ε σε εξωτερικά και αμυντικά θέματα Χαβιέρ Σολάνα - του οποίου η θέση καταργείται- τρώγοντας μεταλλαγμένα προϊόντα, συμφώνησαν σε όλες τις αμερικανικές θέσεις.

Έτσι ο Μπους συμφώνησε με τους ευρωπαίους συνομιλητές του σε σκληρότερες θέσεις απέναντι στο Ιράν και τη Βόρεια Κορέα, αφήνοντας το ενδεχόμενο ακόμη και επιθετικής ενέργειας, όταν κι αν το κρίνει. Ερμήνευσε κατά το δοκούν το περιεχόμενο του «οδικού χάρτη» ειρήνευσης στη Μέση Ανατολή. Απαίτησε την άμεση διάλυση της Χαμάς, ως μόνης πηγής του κακού στην περιοχή. Οι τρεις εκπρόσωποι της Ε.Ε. δεν είχαν το σθένος καν να παρατηρήσουν ότι χρειάζεται η ίδια προσπάθεια και από το Ισραήλ. Ομως έβαλαν την υπογραφή τους σε επίσημη κοινή διακήρυξη για την αντιμετώπιση της διάδοσης των οπλών μαζικής καταστροφής, δεχόμενοι μάλιστα το αμερικανικό δόγμα για προληπτικές επεμβάσεις

Η Ουάσινγκτον επέβαλε δικαστική συμφωνία με την Ε.Ε. σε βάρος των Ευρωπαίων πολιτών και των ελευθεριών τους. Έτσι με την κατάπτυστη συμφωνία περί «δικαστικής αρωγής και έκδοσης», οι ευρωπαίοι ηγέτες ανέλαβαν την απίστευτη υποχρέωση να παραδίδουν στην αμερικανική κυβέρνηση για τα «Γκουαντανάμο», οποιονδήποτε Ευρωπαίο πολίτη δηλώνουν ότι θεωρούν «ύποπτο» για τρομοκρατία Συγκεκριμένα στο άρθρο 4 της συμφωνίας αναφέρεται ότι επιβάλλεται η έκδοση στην Αμερική, ευρωπαίων ή μη πολιτών, ακόμα και για πράξεις που θεωρούνται εγκλήματα στις Η.Π.Α., ενώ δεν θεωρούνται εγκλήματα στην Ευρώπη. Το άρθρο 16 εισάγει τη δυνατότητα αναδρομικής ισχύος της συμφωνίας. Με το άρθρο 13 και παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης Πετσάλνικου, αφήνεται η δυνατότητα έκδοσης στις Η.Π.Α. ευρωπαίων πολιτών που μπορεί να αντιμετωπίσουν την ποινή του θανάτου, παρόλο που αυτό απαγορεύεται ρητά από το Συμβούλιο της Ευρώπης και είναι αντίθετο με τα Συντάγματα των Ευρωπαϊκών κρατών, τη στιγμή που οι Η.Π.Α. αρνούνται οι πολίτες τους να δικάζονται σε οποιοδήποτε κράτος για εγκλήματα πολέμου! Η CIA και το FBI μπορούν να εγκατασταθούν σε όλα τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της Ε.Ε και να ελέγχουν τα φορτία των πλοίων που κατευθύνονται στις Η.Π.Α.,αλλά και τα προσωπικά δεδομένα των επιβατών, ανεξαρτήτως προορισμού! Ένας απίστευτος ολοκληρωτισμός και παγκόσμια δικτατορία Τα πάντα παραδίδονται στην απόλυτη εξουσία του επικυρίαρχου και της υπερδύναμης, στο όνομα της υπεροχής του «δικαίου» του ενός και μονού περιούσιου έθνους.

Αυτά είναι τα επιτεύγματα του Σημίτη και του Γιωργάκη Γι' αυτά κομπάζουν και θριαμβολογούν.

Τους επιδοτεί και πάλι, για να μην παράγουν!

Προάγγελος κατάργησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής ήταν η απόφαση της Συνόδου των υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε., που ευθυγραμμίσθηκε με τις απαιτήσεις των ΗΠΑ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (Π.Ο.Ε.), ώστε τα αμερικανικά αγροτικά προϊόντα (κυρίως γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί ή, επί το απλούστερο, μεταλλαγμένα) να μην έχουν σοβαρούς ανταγωνιστές. Σημειώνουμε ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ επιδοτούν γενναία τα αγροτικά τους προϊόντα (μέχρι και 50 % του κόστους παραγωγής). Είναι συνεπώς ψευδές το επιχείρημα ότι οι επιδοτήσεις διεθνώς μειώνονται.

Στη Σύνοδο των υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε. αποφασίστηκε η αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή ορισμένων προϊόντων (γαλακτοκομικά, κτηνοτροφικά, σιτηρά, σπόροι κ.λπ.), που αφορούν κυρίως τις βόρειες χώρες. Για τα μεσογειακά προϊόντα, ως προς τον τρόπο αποσύνδεσης, θ'αποφασίσουν επί ιταλικής προεδρίας,

Αυτό σημαίνει π.χ. ότι ο παραγωγός σιταριού θα παίρνει μια επιταγή από την Ε.Ε. με το ποσό που έπαιρνε ως επιδότηση την τριετία 2000-2002, ανεξάρτητα από το ύψος της παραγωγής του. Δηλαδή, θα παίρνει την ενίσχυση ακόμη και αν δεν παράγει ούτε ένα κιλό σιτάρι. Κάτι αντίστοιχο θα ισχύσει και για τα τρία εθνικά μας προϊόντα, δηλ. λάδι, βαμβάκι, καπνός.

Είναι φανερό ότι τελικά οι επιδοτήσεις θα καταργηθούν, όταν θα «ωριμάσουν» οι συνθήκες, εκτός ορισμένων προϊόντων, όπως τα κτηνοτροφικά, που θα αφορούν τις βόρειες χώρες, με αποτέλεσμα τη γενική μείωση της αγροτικής παραγωγής των χωρών της Ε.Ε και την πλήρη «αποδοχή» των αμερικάνικων μεταλλαγμένων.

Οι κοινοτικές επιδοτήσεις συρρίκνωσαν την αγροτική παραγωγή στη χώρα μας

Το μισό του ελληνικού γεωργικού εισοδήματος προέρχεται από επιδοτήσεις της Ε.Ε. Τα τελευταία επτά χρόνια, οι Έλληνες αγρότες πήραν από την Ε.Ε. 5 τρις δρχ. ως επιδοτήσεις. Το ίδιο διάστημα οι συνολικές επενδύσεις στο χώρο δεν έφτασαν ούτε το ένα δέκατο του ποσού αυτού (λιγότερα από 500 δισ. δρχ.), μειούμενες ετησίως κατά 50% περίπου.

Παράλληλα, την τελευταία πενταετία, η χώρα έχασε την αυτάρκεια της σε πολλά προϊόντα και άρχισε τις αθρόες εισαγωγές, με αποτέλεσμα το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο γεωργικών προϊόντων να εκτιναχθεί στα ύψη και να ξεπερνάει ετησίως τα 500 δισ. δρχ. Η Ελλάδα το 2001 δαπανούσε 12 δισ. δρχ. το μήνα, για να εισάγει φρούτα και λαχανικά ( όσπρια, σκόρδα, κρεμμύδια, ντομάτες, πατάτες, κ.ά.) και άλλα τόσα για την εισαγωγή γαλακτοκομικών. Δαπανήσαμε 60 δισ. δρχ. για εισαγωγή σιταριού. Εκτός των εγγενών προβλημάτων του αγροτικού μας τομέα (μικρός κλήρος, γήρανση αγροτικού πληθυσμού κ.λ.π.), πολλοί επιδοτούμενοι δεν είναι στην πραγματικότητα αγρότες, ενώ οι περισσότεροι αγρότες δεν έχουν πρόσβαση στις κοινοτικές επιδοτήσεις. Επίσης, πολλοί αγρότες κάνουν ψευδείς δηλώσεις, ώστε να παίρνουν επιδοτήσεις που δε δικαιούνται. Ετσι αισθάνονται συνυπεύθυνοι για τη διαφθορά και ψηφίζουν τα φιλοεοκικά κόμματα.

Το πρόγραμμα της ΝΔ για τους αγρότες

Η ΝΔ, αποδεχόμενη απολύτως τη γραμμή της Ε.Ε., παρουσίασε το πρόγραμμα της για το αγροτικό. Το πρόγραμμα, που έχει συνταχθεί με βάση τις πασίγνωστες πολιτικάντικες συνταγές, ξεκινά με ασαφείς παροχές (αύξηση συντάξεων, ρύθμιση χρεών, φθηνά καύσιμα κ.λ.π.) και συνεχίζει με θεσμικά, όπου μεταξύ άλλων χαρίζει δασικές εκτάσεις και ιδιωτικοποιεί συνεταιριστικές εταιρείες.

Είναι η δεύτερη φορά μετά την Παιδεία που η ΝΔ «τόλμησε» να παρουσιάσει το πρόγραμμα της. Και αυτό έγινε, επειδή θεωρούν ότι οι αγρότες είναι τόσο αγανακτισμένοι με το το κυβερνητικό κόμμα, ώστε δεν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να διαπιστώσουν ότι και η ΝΔ θ' ακολουθήσει την ίδια και χειρότερη πολιτική.

Στρατηγικής σημασίας ο αγροτικός τομέας

Αν και ο αγροτικός τομέας για κάθε χώρα είναι στρατηγικής σημασίας, επειδή αφορά την ανεξαρτησία της υγιεινής διατροφής του πληθυσμού της, όλες οι κυβερνήσεις και ιδιαίτερα από το 1980 και μετά, οπότε εντάχθηκε η Ελλάδα στην ΕΟΚ, αδιαφόρησαν πλήρως για την τύχη της ελληνικής αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού πληθυσμού. Οι επιδοτήσεις υπό μορφή εισοδηματικών ενισχύσεων (χωρίς επενδύσεις και αναδιατάξεις παραγωγής) αποδιάρθρωσαν την παραγωγική βάση, διαμόρφωσαν αντιπαραγωγική νοοτροπία στους αγρότες και διαιώνισαν το πρόβλημα.

Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να υπάρχουν εθνικές επενδύσεις-επιδοτήσεις, που θα έχουν στόχο την ποιοτική βελτίωση και ποσοτική αύξηση της αγροτικής παραγωγής σε βασικά προϊόντα (π.χ. σιτηρά, λάδι, όσπρια, κτηνοτροφικά-γαλακτοκομικά, βαμβάκι ) και όχι απλώς την εισοδηματική ενίσχυση των αγροτών, ώστε να αποκτήσει η χώρα υψηλό βαθμό επάρκειας στα είδη αυτά.

Θα πρέπει λοιπόν, να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε, μεταξύ άλλων, και την αγροτική μας παραγωγή και να εφαρμόσουμε τις αρχές της αμοιβαιότητας στις διεθνείς μας συναλλαγές.

Αντίθετα, αν εφαρμοσθούν οι πολιτικές της Ε.Ε., που μοναδικό κριτήριο έχει την αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, τότε ένα πολύ μεγάλο τμήμα του αγροτικού πληθυσμού θα προστεθεί στο μακροσκελή κατάλογο των ανέργων και η υγεία μας θα κινδυνεύει για τα κέρδη των πολυεθνικών των μεταλλαγμένων.

Ευθύνη των πολιτών η αλλαγή πορείας

Η εσωτερική αναταραχή στο ΠΑΣΟΚ, αποτέλεσμα και της διαφαινόμενης εκλογικής ήττας του, εθεωρήθη το κυριότερο πολιτικό γεγονός του Ιουλίου. Πριν την ερμηνεύσουμε και τη σχολιάσουμε,θα πούμε τούτο:

Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε το 1974 ως το Κίνημα των μη προνομιούχων. Όταν έγινε κυβέρνηση το 1981, μεταλλάχθηκε και, αντί να πάψουν να υπάρχουν προνομιούχοι, ένα μέρος από τους μη προνομιούχους, μέσα και γύρω από τον κομματικό του μηχανισμό, μετατράπηκε σε μια νέα πυραμίδα προνομιούχων (τα νέα τζάκια, που είπε ο Γιωργάκης το 1983), συνήθως με αθέμιτες μεθοδεύσεις.

Η ηγετική του ομάδα διασπάστηκε σε μικρές ομάδες, που η καθεμιά εξέφραζε κάποια μερίδα του ξένου παράγοντα με τους εδώ μεσίτες του. Ούτε ένα κεντρικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ (αν όχι και περιφερειακό) δεν αποτελεί εξαίρεση.

Η συμμαχία και η σύγκρουση Σημίτη-Λαλιώτη

Οι ομάδες αυτές δημιουργούσαν μεταξύ τους εύθραυστες και αναπαραγόμενες συμμαχίες, με σκοπό τη διαμόρφωση μιας πλειοψηφίας. [Όποιος περιερχόταν σε μειονεκτική θέση, πχ. έφευγε από την κυβέρνηση, το «έπαιζε» αριστερός]. Συνήθης τακτική του Λαλιώτη ήταν να αλλάζει την τελευταία στιγμή στρατόπεδο, ανατρέποντας την ισορροπία, ώστε να αποκομίζει το μέγιστο κέρδος. Μ' αυτό τον τρόπο έγινε πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο Σημίτης και γραμματέας ο Λαλιώτης.

Κατά τη διάρκεια της συνύπαρξης τους ο ένας προσπαθούσε να ενισχύσει το ρόλο του σε βάρος του άλλου. Οι αποκαλύψεις για τον Πανταγιά και το Νεονάκη είναι χαρακτηριστικές των μεθόδων που χρησιμοποιούνται.

Η κατάληξη είναι γνωστή, με το Λαλιώτη να εκδιώκεται από τη Χ. Τρικούπη και, κατά τα αναμενόμενα, να μετατρέπεται σε «αριστερό» και «αντιαμερικανό»!!! [Πού ήταν, άραγε, στην κρίση των Ιμίων, που ο πρωθυπουργός του ευχαριστούσε τους Αμερικανούς;]. Τα ΜΜΕ των μεγαλοεργολάβων φρόντισαν να καλλιεργήσουν το νέο ίματζ του τέως υπουργού τους των Δημοσίων (Μεγάλων) Έργων! Αξιοσημείωτο είναι ότι όλες οι άλλες ομάδες με τις οποίες ο Λαλιώτης θεώρησε ότι είχε σχηματίσει το αντισημιτικό μπλοκ τον εγκατέλειψαν, πληρώνοντας τον με το ίδιο νόμισμα που τους είχε πληρώσει στο παρελθόν ο ίδιος. Όμορφος κόσμος, ηθικός, ...

Η συνέχεια προβλέπεται ως εξής: με δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ θα χάσει τις εκλογές, ο Σημίτης θα προσπαθήσει να περιορίσει τη διαφορά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ώστε να έχει ελπίδα να διατηρήσει την αρχηγία στο ΠΑΣΟΚ (ή, έστω, να ελέγξει τις εξελίξεις στο εσωτερικό του), και, με την προσδοκία ότι η ΝΔ θα αποτύχει παταγωδώς ως κυβέρνηση, να ξαναγίνει πρωθυπουργός μ' ένα ΠΑΣΟΚ που θα το ελέγχει πλήρως. Αν το ΓΙΑΣΟΚ χάσει με μεγάλη διαφορά, ο Σημίτης θα αντικατασταθεί και οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι (μαζί και ο Λαλιώτης) θα επιχειρήσουν να ξαναγίνουν κυβέρνηση, ξεχνώντας ότι είναι «αριστεροί» και «αντιαμερικανοί». Πιθανότατα θα έχουν εκλέξει και ως αρχηγό τους το λακέ του Στέιτ Ντιπάρτμεντ!

Το «τρίτο πιάτο» του Σημίτη περιλαμβάνει μέτρα χωρίς κόστος (εκλογικές περιφέρειες κλπ.). Το τέταρτο, με τα φιλολαϊκά οικονομικά και κοινωνικά μέτρα, θα το παρουσιάσει λίγες μέρες πριν ή με την προκήρυξη των εκλογών, ώστε να μη χρειαστεί να τα εφαρμόσει! Πιθανότερες ημερομηνίες εκλογών αναφέρονται οι 28 Σεπτέμβρη και 12 Οκτώβρη.

Ν.Δ.: Ένα «πρόγραμμα» χωρίς πρόγραμμα

Η ΝΔ ζητάει εκλογές, με την ελπίδα να τις απομακρύνει, ώστε τα αντιλαϊκά μέτρα που υπαγορεύονται από την Ε.Ε. να τα πάρει το ΠΑΣΟΚ και όχι η ίδια και να μεγαλώσει τη διαφορά της από το ΠΑΣΟΚ.

Η απάντηση της ΝΔ στις κινήσεις εντυπωσιασμού του Σημίτη είναι η τμηματική

ανακοίνωση του κυβερνητικού της προγράμματος, ενός συνονθυλεύματος από ευχολόγια, γενικολογίες και τεχνοκρατικές ρυθμίσεις, που μόλις αποκαλύπτει δειλά τους πραγματικούς στόχους (πχ. ιδιωτικά πανεπιστήμια, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας). Επί της ουσίας ό,τι έκανε και το ΠΑΣΟΚ: πλήρης ευθυγράμμιση με την πολιτική των Βρυξελών, που, σε συνδυασμό με την υλοποίηση του «οράματος του 2004», θα οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε άγριες καταστάσεις. Πώς θα τις αντιμετωπίσουν ο κ. Καραμανλής και οι υπόλοιποι κολεγιόπαιδες που τον περιστοιχίζουν: Δεν είναι δύσκολο να το προβλέψει κανείς. Αλλωστε, στην αντιτρομοκρατική εκστρατεία που κήρυξε ο Μπους και την περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών με τους σχετικούς νόμους η ΝΔ εξέφρασε την πλήρη υποστήριξη της.

Η κατάσταση στην αριστερά

Ο ΣΥΝ, το κατ' εξοχήν και ανέκαθεν εοκικό κόμμα στην Ελλάδα και προνομιακός αποδέκτης των κονδυλίων των εοκικών προγραμμάτων, κινείται πάντα μεταξύ συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης. Η κριτική του προς την κυβέρνηση είναι πιο ήπια από αυτήν που ασκείται από ομάδες του ΠΑΣΟΚ. Η είσοδος του στη Βουλή θεωρείται εξασφαλισμένη, αφού υπογείως θα ενισχυθεί και από τους μηχανισμούς του Λαλιώτη.

Το ΚΚΕ έχει έναν καθαρά αντιπολιτευτικό λόγο, αλλά δεν προτείνει μια εναλλακτική λύση που να συγκινεί το λαό. Η κριτική του προς τα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» παραμένει επιφανειακή και κρυμμένη στα συρτάρια, καθώς και η θέση για την αποχώρηση (αποδέσμευση) από την Ε.Ε., δηλ. ευνοεί την άποψη του «αναγκαίου κακού». Στα δευτερεύοντα, αντιθέτως, η κριτική του είναι σκληρή έως υπερβολική, με γλώσσα που γενικά απωθεί.

Στο ΔΗΚΚΙ το πρόβλημα είναι η επιστροφή στη Βουλή και η επιβίωση του κόμματος. Η καλύτερη λύση θα ήταν η συνεργασία με πολιτευτές που βλέπουν ότι ως υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν καμμιά τύχη. Εάν, όμως, και πάλι το πολυπόθητο 3% δεν εξασφαλίζεται, είναι πιθανή η εκλογική συνεργασία με το ΚΚΕ, που μάλλον θα οδηγήσει σε σφοδρές αντιδράσεις στο εσωτερικό του.

Υπάρχει διέξοδος

Όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι οδεύουμε προς μια εκλογική αναμέτρηση, που θα επιβεβαιώσει το πολιτικό αδιέξοδο. Τα αίτια είναι πολλά και έχουμε αναφερθεί πολλές φορές σ' αυτά. Κλείνοντας το άρθρο θα επαναλάβουμε μόνο τούτο: Ο Έλληνας πολίτης με την ενεργοποίηση του και την ψήφο του είναι ο μόνος που μπορεί ν' ανοίξει το δρόμο για μιαν άλλη πορεία. Υγιείς δυνάμεις υπάρχουν πολλές μέσα στην ελληνική κοινωνία, οι περισσότερες ανένταχτες και διάσπαρτες, αλλά και μέσα στα κόμματα. Σ' αυτές θεωρούμε ότι ανήκει και το ΑΣΚΕ, που θα επιχειρήσει και μέσω της νέας εκλογικής μάχης να προβάλει τις θέσεις και τις προτάσεις του (βλέπε σχετικό άρθρο).

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ιδιαίτερα της ανώτατης παιδείας, οδηγεί σε εκπαίδευση πολλών ταχυτήτων και πολλών δυνατοτήτων. Παρά τις διαβεβαιώσεις για δημόσια και δωρεάν παιδεία, συνοδευόμενες με προοδευτική φρασεολογία, η εκπαίδευση παραμένει προνόμιο κυρίως των υψηλών εισοδηματικά τάξεων, των οποίων οι γόνοι έχουν εξασφαλισμένη την είσοδο στην αγορά εργασίας. Για τους υπόλοιπους υποστηρίζεται πως η παιδεία αποτελεί αυτοσκοπό και δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με την παραγωγή. Εξάλλου το σύστημα χρειάζεται φτηνά εργατικά χέρια και ελάχιστους εκλεκτούς.

Έτσι, σπς σχολές πρώτης ζήτησης, όπως το Πολυτεχνείο, η Νομική και η Ιατρική, οι φοιτητές αγροτικής καταγωγής δεν ξεπερνούν το 2% και οι φοιτητές εργατικής καταγωγής φτάνουν το 10 έως 12%. Αντίθετα, στις δεύτερες σχολές των ΑΕΙ και στα ΤΕΙ τα παιδιά των αγροτών καταλαμβάνουν το 12 έως 15% και τα παιδιά εργατικών οικογενειών το 30 έως 32%. Σύμφωνα με τον εκπαιδευτικό-ερευνητή Χρήστο Κατσίκα, τα πτυχία των "ανεπιθύμητων" σχολών προσφέρουν κοινωνική θέση και επαγγελματική εξασφάλιση ισότιμη με εκείνη που δίνει το απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σπς βιομηχανικές χώρες. Στις προηγούμενες δεκαετίες και σε δύσκολες εποχές η εικόνα ήταν διαφορετική, καθώς μεγάλα ποσοστά παιδιών από αγροτικές, εργατικές και γενικά οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων σπούδαζαν σε περιζήτητες σχολές.

Επίσης, συνεχώς αυξάνονται οι άνεργοι με πτυχίο. Ήδη ανέρχονται σε 168.000 και η κατάσταση χειροτερεύει. Από το 1998 οι άνεργοι με διδακτορικό αυξήθηκαν κατά 50%. Την ίδια περίοδο η ανεργία μειώθηκε κατά 18% στους απόφοιτους γυμνασίου και λυκείου και κατά 27% στους απόφοιτους δημοτικού.

Η Πολιτεία έχει χρέος να εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες σπουδών σ' όλους τους νέους, να αναμορφώνει τα εκπαιδευτικά προγράμματα στο πλαίσιο των σύγχρονων τάσεων της οικονομίας, της απασχόλησης και των ανθρωπιστικών αναγκών και παράλληλα να ανοίγει διεξόδους προς την εργασία, γιατί χωρίς αυτήν δεν υπάρχουν κίνητρα για εκπαίδευση, δηλαδή δεν υπάρχει πρόοδος και άνοδος του βιοτικού και πνευματικού επιπέδου στη χώρα που γέννησε την επιστήμη και ανέδειξε τον πολιτισμό.

Έντονη δραστηριότητα αναπτύσσει πάλι ο ξένος παράγοντας (ΗΠΑ, Βρετανία, ΟΗΕ, Ε.Ε.) για το Κυπριακό, ώστε να προλάβει να επιβάλει το σχέδιο Ανάν πριν από την 1/5/04 και να ενταχθεί ολόκληρη η Κύπρος, όπως αυτοί τη θέλουν, δηλ. όχι η Κυπριακή Δημοκρατία, στην Ε.Ε.. Υποστηρίζει την τουρκοκυπριακή αντιπολίτευση (Ταλαάτ, Ακτντζί, Ερέλ), ώστε να κερδίσει τις «εκλογές» του Δεκέμβρη, να αντικατασταθεί ο Ραούφ Ντενκτάς από διαπραγματευτής, να δεχθεί η τουρκική πλευρά το σχέδιο και να πάψει η ελληνική να ζητεί ουσιαστικές βελτιώσεις.

Μπροστά σ' αυτές τις κρίσιμες στιγμές η κατάσταση στην ελεύθερη Κύπρο δεν είναι καθόλου ευχάριστη. Μετά τους μεμονωμένους πολίτες, ηγετικό κλιμάκιο του ΔΗΣΥ, του κόμματος του Γλ. Κληρίδη, επισκέφθηκε τα κατεχόμενα, επιδεικνύοντας διαβατήρια στα «σύνορα»! Οι τουρκοκυπριακές εφημερίδες πανηγύρισαν δικαίως ότι ο ΔΗΣΥ αναγνώρισε το «κράτος» τους!

Ο λακές του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που υποδύεται τον υπουργό των Εξωτερικών της Ελλάδας, πήγε στην Κύπρο, για να πιέσει την κυβέρνηση Παπαδόπουλου να υποχωρήσει από τη θέση της ότι η λύση του Κυπριακού πρέπει να είναι συμβατή με το Διεθνές Δίκαιο, το κοινοτικό κεκτημένο και τις αποφάσεις των Διεθνών Δικαστηρίων. Δυστυχώς οι πληροφορίες από την Κύπρο λένε ότι η κυβέρνηση δεν είναι ισχυρή.

Το κακό δεν περιορίζεται στο Κυπριακό. Όπως έχουμε προβλέψει, αποδοχή του σχεδίου Ανάν σημαίνει ότι αμέσως παίρνει σειρά το Αιγαίο για ξεπούλημα. Παραθέτουμε χωρίς σχόλια ένα πρωτοσέλιδο από την κυβερνητική ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ :

“

Στα μουλωχτά αερο-συμφωνία για το Αιγαίο

Για χάρη των Ολυμπιακών Αγώνων η Αθήνα συμφώνησε με την Τουρκία για 5 νέους αεροδιαδρόμους, δυο από τους οποίους επιτρέπουν στην Αγκυρα να ασκεί στρατιωτικές δραστηριότητες στην περιοχή της Λήμνου. ”