ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Δεν έφτανε η διάπραξη του εγκλήματος της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που δεν τόλμησε καμιά άλλη χώρα με τις δικές μας ή και λίγο μεγαλύτερες οικονομικές δυνατότητες, μας ήρθε και η Πολιτιστική Ολυμπιάδα και μας αποτελείωσε.

Αποφάσισε η κυβέρνηση να ... θαμπώσει τον κόσμο και σαν νεόπλουτοι διασπαθίζουν αδιανόητα ποσά σε φιέστες απερίγραπτες, σε πολιτιστικά «συμβάντα», αποκυήματα της πιο φιλοχρήματης φαντασίας.

Μια τέτοια κωμικοτραγική εκδήλωση έγινε στη Μόσχα με τους άθλους του Ηρακλή, που κόστισε 800 εκατομμύρια δραχμές! Οι Ρώσοι είπαν ότι, επειδή αγαπάνε πολύ την Ελλάδα, δε θα γράψουν τίποτα. Όταν ρωτήθηκε ο Βενιζέλος, είπε ότι υπήρχαν σκοπιμότητες! (που εμείς δεν κάνει να ξέρουμε!)

Αυτές τις εκδηλώσεις τις απολαμβάνουν μια χούφτα αεικίνητα μετακινούμενου συρφετού κουλτουριάρηδων της κακής ώρας και προκαλούν τα μειδιάματα της οικουμένης. Πριν λίγους μήνες έφτασαν στο σημείο να διώξουν από τις εγκαταστάσεις του Ρέντη δεκάδες μικρούς επαγγελματίες, για να εκκαθαρίσουν το χώρο για τις ανάγκες της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας!

Αλλα επεισόδια με το outlook (δε βρήκαν καμιά ελληνική λέξη;) Η ιδέα δεν ήταν κακή, αφού μπορούσε να γνωρίσει ένας ευρύτερος κόσμος τη μοντέρνα τέχνη, ανεξάρτητα από τη γνώμη που θα μπορούσε να διαμορφώσει γι' αυτήν. Λίγη προσοχή χρειαζόταν, για να μη προκληθεί το κοινό, που με δικά του χρήματα γίνονται όλα αυτά και να μην έχουμε όλους αυτούς τους απαράδεκτους βανδαλισμούς.

Οι μόνοι ενθουσιασμένοι είναι τα πολιτιστικά αστέρια της χώρας και οι παρακρατούντες τις προμήθειες και τα μερδικά τους. Επικεφαλής ο παλιός υπέροχος και τώρα θλιβερός Σαββόπουλος, που το 1989 καλούσε δεξιούς και αριστερούς να διώξουν τους «γύφτους» (του ΠΑΣΟΚ) και τώρα όποια πολιτιστική πέτρα κι αν σηκώσεις θα τον βρεις! Και η παλιά υπέροχη Ηλέκτρα, η Ειρήνη Παπά, που σάστισε τους αφελείς με τη συμμετοχή της στα ιδρύματα του βρυκόλακα Ντεγκράτσια κι όσους δε θυμούνται πως ξεκίνησε την καριέρα της με τον Αγά Χαν.

Όλα τα αυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα προσφέρουν θεάματα. Το δικό μας «δημοκρατικό», για να τονίσει τη διαφορά του, στερεί από το λαό τον άρτο του. Όσα βλέπουμε τώρα στην οικονομία και την κοινωνία μας δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτά που ακολουθούν, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες να είναι μια από τις αιτίες.

Στις πρόσφατες ρωσικές εκλογές ο πρόεδρος Πούτιν σημείωσε σαρωτική νίκη, προκαλώντας απογοήτευση και πολλές ανησυχίες στις ΗΠΑ και ΕΕ. Και μόνο αυτό το αποτέλεσμα θα έφτανε να καταστήσει τη νίκη του Πούτιν ευτύχημα για την ανθρωπότητα! Πράγματι τα δύο «δημοκρατικά» κόμματα, που χρηματοδοτούνται απλόχερα από τους κροίσους που δημιούργησε ο ανεκδιήγητος Γιέλτσιν, λεηλατώντας κυριολεκτικά την εθνική ρωσική περιουσία και λειτουργούν ανοικτά ως προωθητικοί παράγοντες των Αμερικάνικων και Ευρωπαϊκών βλέψεων στην αχανή Ρωσία, αντιμετωπίστηκαν περιφρονητικά από τους Ρώσους ψηφοφόρους. Τα φιλοκυβερνητικά κόμματα εξασφάλισαν (με την βοήθεια και του εκλογικού νόμου) πλήρη κυριαρχία και κατέστησαν τον Πούτιν απόλυτο κυρίαρχο, σχεδόν νέο Τσάρο.

Γεννώνται όμως, έτσι, πολύ σοβαρά ερωτήματα. Προς ποια κατεύθυνση θα οδηγήσει την πολιτική του ο παντοδύναμος πλέον, Πούτιν; Υπέρ των συμφερόντων της Ρωσίας, γενικά, ή του ρωσικού λαού ειδικότερα, Και πώς αντιλαμβάνεται τα συμφέροντα της Ρωσίας, έστω; Και το πιο σημαντικό, ίσως: Η εξέλιξη αυτή σίγουρα δε χαρακτηρίζεται από άψογη δημοκρατικότητα, ούτε και προοιωνίζεται δημοκρατική προοπτική Αλλά αν ένας από τους κυριότερους λόγους που οδήγησαν τη Σοβιετική Ένωση εκεί που κατέληξε ήταν η απουσία δημοκρατίας, τι θα είναι αυτό που θα διασφαλίσει ότι η εξέλιξη των πραγμάτων στη Ρωσία θα οδηγεί προς τα συμφέροντα του ρωσικού λαού;

Ενδιαφέροντα ερωτήματα για όσους αποβλέπουν σε ένα καλύτερο κόσμο και αγωνιούν μπροστά στην επέλαση της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης του αφηνιασμένου κέρδους.

Οι Έλληνες Πόντιοι από την πρώην ΕΣΣΔ, αφού υπέστησαν τη γενοκτονία από το κεμαλικό καθεστώς της Τουρκίας, γνώρισαν στη συνέχεια νέους διωγμούς από το σταλινικό καθεστώς της ΕΣΣΔ και παρ' όλα αυτά διατήρησαν ακέραια την εθνική τους συνείδηση. Τώρα που ήρθαν στην Ελλάδα υφίστανται νέους εξευτελισμούς στις περιφέρειες, στις νομαρχίες, στους δήμους, στις πολεοδομίες και στις εφορίες και συχνά σύρονται στα δικαστήρια και δέχονται βαριά πρόστιμα, αφού η πολιτεία τους ταυτίζει νομικά, κοινωνικά και εθνικά με τους αλλοδαπούς.

Δέκα χρόνια τώρα κανένας νόμος δεν απαγορεύει καν την απέλαση των ομογενών, ούτε ο 2790/2000 ούτε ο 2910/2001, που προστατεύουν μόνο τους αλλοδαπούς ή αρκούνται σε γενικότητες. Το κωμκοτραγικό είναι ότι όσοι έχουν σφραγίδα εισόδου μέχρι το Μάιο του 2001 δικαιούνται να μπουν στη διαδικασία απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας, οι άλλοι όχι! Έτσι τα μισά μέλη μιας οικογένειας θεωρούνται Έλληνες και τα μισά αλλοδαποί!!

-Είχαν επιτύχει να δημιουργήσουν έντονο ενδιαφέρον για την τύχη της «17 Νοέμβρη» με το «μέγα γεγονός» της περίεργης έκρηξης στα χέρια του μελοδραματικά, ήδη, μετανοημένου Σάββα και την εν συνεχεία «αποδιάρθρωση» της. Σιγά σιγά όμως εμφανίστηκαν φρονιμότερες σκέψεις και πολλά ερωτηματικά σε πολλούς, όπως π.χ. η σύμπτωση να γίνει η αποκάλυψη όταν είχαν συμπληρωθεί τα 20 χρόνια της παραγραφής από το 1982..., μέχρι να φτάσουμε κανείς σχεδόν να μην ενδιαφέρεται για τη δίκη, παρά τις φιλότιμες, όντως, προσπάθειες των ίδιων εργολαβικών Μ.Μ.Ε.

-Έτσι φτάσαμε στις καταδίκες με το 90% των Ελλήνων να πιστεύουν πως τα ηγετικά και ιδρυτικά στελέχη της παραμένουν άγνωστα, όπως και υπόνοιες για τη σχέση τους με διάφορες μυστικές υπηρεσίες. (Αλλωστε, μόνος του ήταν ο Γιωτόπουλος μέχρι το 1982;) Πολλά, πράγματι, τα ερωτηματικά, πολλές οι υποψίες και πολλά τα περίεργα, όπως π.χ. η «επιτυχία» να καταστήσουν συμπαθείς σχεδόν όλους τους καταδικασθέντες...

Ίσως θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να διαλευκανθούν όλα (αν διαλευκανθούν ποτέ) τα σχετικά με τη «17 Νοέμβρη», όπως άλλωστε συνήθως συμβαίνει με πολλές από τις «τρομοκρατικές» ή τρομοκρατικές οργανώσεις και εκδηλώσεις. Υπενθυμίζουμε ότι έχουμε αναλυτικά τοποθετηθεί στο θέμα αυτό με ειδικό άρθρο στην «Ε».

Μεγάλος θόρυβος προέκυψε πρόσφατα για το θέμα της αναγνώρισης από την ελληνική πολιτεία των πτυχίων που χορηγούν αφειδώς τα λεγόμενα «ελεύθερα κέντρα Σπουδών», που έχουν κατακλύσει τη χώρα Τα «κέντρα» αυτά, απαιτούν αναγνώριση των πτυχίων τους, αφού τυπικά έχουν την κάλυψη των σχολών του εξωτερικού (ιδίως ευρωπαϊκών χωρών με τις οποίες συνδέονται) και κυρίως διότι το απαιτεί η Ε.Ε.(!), κάτι που όμως ανοίγει την πόρτα για την επίσημη καθιέρωση των ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας και μάλιστα παρά τη ρητή απαγόρευση του Ελληνικού Συντάγματος!

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και σίγουρα όχι τόσο απλό, όσο φαίνεται. Εντύπωση, σε πρώτη ματιά, προκαλεί η άρνηση του Υπουργού Παιδείας να δεχθεί τις «οδηγίες» της Ε.Ε. και η οχύρωση του πίσω από το Ελληνικό Σύνταγμα και τη δέσμευση της Ε.Ε. ότι η παιδεία αποτελεί πεδίο εθνικής πολιτικής κάθε κράτους. Η εξήγηση είναι ότι διδάσκοντες και φοιτητές των Πανεπιστημίων απειλούν με γενική και σφοδρή αντίδραση και έτσι η κυβέρνηση περιμένει την ...επόμενη να «λύσει» το θέμα, με την δικαιολογία ότι πρέπει οι δεκάδες χιλιάδες των Ελλήνων φοιτητών του εξωτερικού να σπουδάζουν εδώ σε μη ... κερδοσκοπικά ιδρύματα!

Το θέμα της ανώτατης και ανώτερης εκπαίδευσης είναι όντως πρόβλημα για πολλούς λόγους και με πολλές παραμέτρους. Δεν θα μας το λύσει όμως η Ε.Ε., ούτε το ιδιωτικό κέρδος.

Ο κ. Χρίστόδουλος

Καλά, την περίοδο 1967-1974 ο Αρχιεπίσκοπος δικαιολογήθηκε πως δεν ήξερε ότι υπήρχε δικτατορία στην Ελλάδα κι ότι γίνονταν βασανιστήρια, γιατί ... σπούδαζε!! Αλλά τι δικαιολογία μπορεί να προβάλει για την επιστολή που έστειλε στις 31/5/2001 ως Αρχιεπίσκοπος προς τον μικρόνοα Παττακό, για να τον ευχαριστήσει για το σύγγραμμα του (!), το οποίο έλαβε «με ιδιαίτερη χαρά» και το οποίο «εντυπωσιάζει τον αναγνώστην με το ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημα και την πηγαία ειλικρίνεια»! Και συνεχίζει: «υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών»!!