ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Βασικός κανόνας της κυβερνητικής επικοινωνιακής πολιτικής, δηλ της προπαγάνδας, είναι να πείσει ότι η κυβέρνηση λύνει ή έλυσε τα προβλήματα. Δεν έχει σημασία αν αυτό δεν αληθεύει ή αν χρησιμοποιεί χονδροειδή ψεύδη. Σημασία έχει το αποτέλεσμα, δηλ. πόσοι θα το πιστέψουν.

Μεταξύ άλλων «ευημερούντων» δεικτών είναι και η ανεργία, που, όσο οδεύουμε προς εκλογές, «μυστηριωδώς» μειώνεται, παρόλη τη δυσμενή οικονομική κατάσταση, που έχει προκαλέσει η διαρκής λιτότητα, η εφαρμογή του ευρώ και ο πληθωρισμός από τα υπερβολικά κέρδη των προνομιούχων. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι μειώνεται ο αριθμός του συνολικού εργατικού δυναμικού, που σημαίνει ότι αυξάνονται οι μακροχρόνιοι άνεργοι και οι άνεργοι νέοι.

Δράστης η αμαρτωλή Στατιστική Υπηρεσία, που έχει καταγγελθεί από τους ίδιους τους υπαλλήλους της για τις μεθόδους παραποίησης της πραγματικότητας.

Έτσι, το ποσοστό ανεργίας από 12% το 1999 σήμερα το έχει κατεβάσει στο 8,9 % και ίσως το είχε φθάσει στο 6%, αν αυτό δεν αποτελούσε το στόχο της σημίτειας Χάρτας για το...2008.

Οι Υποαπασχολούμενοι

Επειδή αντιλαμβάνονται ότι τα ψέματα δεν αρκούν, έσπευσαν να εξαγγείλουν την πρόσληψη χιλιάδων (25 έως 30.000) ωρομίσθιων περιορισμένης απασχόλησης στο Δημόσιο.

Είναι, άλλωστε, γνωστή η κατάσταση με τους ωρομίσθιους και τους αναπληρωτές στο χώρο της Παιδείας, που εκλιπαρούν κάθε χρόνο την επαναπρόσληψή τους.

Ο Υπουργός Εσωτερικών μάλιστα δήλωσε ότι αυτού του είδους οι προσλήψεις θα μπορούν να γίνουν με ενοικίαση εργαζομένων από ιδιωτικά γραφεία, δηλ. το Δημόσιο επισημοποιεί το μοντέρνο δουλεμπόριο.

Οι ωρομίσθιοι είναι πολλαπλά όμηροι. Εξαρτώνται από τη βούληση της εκάστοτε κυβέρνησης, δε μπορούν ουσιαστικά να συνδικαλισθούν και, έτσι, υπονομεύουν τις διεκδικήσεις του μόνιμου προσωπικού. Έχουν περιορισμένη ασφάλιση και, όταν απολύονται, αν δεν έχουν συμπληρώσει ένα χρόνο ασφάλισης, δε . δικαιούνται επίδομα ανεργίας. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι οι αμοιβές τους δεν αρκούν ούτε για μια βδομάδα στοιχειώδους διαβίωσης, ενώ είναι αμφίβολο αν θα συνταξιοδοτηθούν.

«Ισχυρή Ελλάδα», που γυρίζει ολοταχώς στο Μεσαίωνα.

To 1987 ο Κ. Σημίτης υπέβαλε παραίτηση από υπουργός Εθνικής Οικονομίας, διότι ο Α. Παπανδρέου δεν του ενέκρινε περικοπή κατά 0.4% της ΑΤΑ. Σύμφωνα με τον τότε σύμβουλο του Σημίτη καθηγητή Σπράο, το ποσοστό αυτό αντιστοιχούσε σε εισαγόμενο πληθωρισμό και κινδύνευε η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων! Σήμερα δίνει 1 ευρώ την ημέρα, ανακουφίζοντας ελάχιστα μια μερίδα ανθρώπων, χωρίς να βελτιώνει ουσιαστικά την κατάσταση τους. Αντίθετα, συνεχώς μειώνεται η αγοραστική δύναμη του κόσμου με τη σταθεροποίηση της ακρίβειας και θύματα τους ασθενέστερους.

Από το 1996 έχουν εφαρμοστεί 7 κοινωνικά πακέτα παροχών, χωρίς να εκλείψει η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Η αγωνιούσα για τη διατήρηση της εξουσίας κυβέρνηση καλλιεργεί ένα κλίμα ψεύτικης παροχολογίας, καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους, όπως το 2000, που με τις προεκλογικές της εξαγγελίες - που τελικά δεν τήρησε - αποδυνάμωσε τις εξαγγελίες Καραμανλή. Ο Σημίτης και το επιτελείο του γνωρίζουν καλά πως υπόσχονται παροχές χωρίς μέλλον, αφού είναι βέβαιοι πως δε θα κερδίσουν τις εκλογές. Ελπίζουν μόνο να μειώσουν τη διαφορά από τη ΝΔ. Εξάλλου τα νούμερα που ακούγονται είναι παραπλανητικά και αλλού στοχεύουν. Ενώ κάνουν λόγο για 1,3 δις ευρώ, στις ασθενέστερες τάξεις ζήτημα είναι αν θα φτάσουν 400 εκατομμύρια , δηλαδή όσα και πέρυσι. Υπάρχουν 475000 οικογένειες κάτω από το όριο της φτώχειας, σύμφωνα με στοιχεία του Θ. Λιανού, καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αν τα 1,3 δις ευρώ ή 450 δις δρχ. μοιραζόντουσαν σ'αυτές, η ενίσχυση θα ήταν 947000δρχ το χρόνο. Όμως, πόσο θα ωφεληθεί μια οικογένεια δυο αγροτών συνταξιούχων; 720 ευρώ ή 245000 δρχ! Πού θα πάει το μεγάλο μέρος του πακέτου; Οι βιομήχανοι και οι γιάπηδες θα πάρουν τα περισσότερα. Απέναντι στα 30 ευρώ μηνιαίως ενός συνταξιούχου αγρότη, είναι πρόκληση τα 5000 ευρώ που κερδίζει ο αγοραστής τζιπ Cherokee. Μπροστά στα 30 ευρώ μηνιαίως ενός χαμηλοσυνταξιούχου, είναι εξοργιστικό να κερδίζει ένας μέσος βιομήχανος 500000 ευρώ από τη μείωση στο μισό της φορολογίας στο ντίζελ. Ακόμα και η μείωση της τιμής του πετρελαίου στους αγρότες ωφελεί κυρίως τους επιχειρηματίες με μεγάλα σύγχρονα θερμοκήπια ή καλλιέργειες μεγάλων εκτάσεων και ορισμένων προϊόντων. Ένας παραγωγός ελιάς π.χ. τι έχει να ωφεληθεί;

Πρόβλημα επιβίωσης έχουν και οι χαμηλόμισθοι, λόγω ακρίβειας. Η Ελληνική Οικονομία πρέπει να αποδείξει ότι βελτιώθηκε όχι μόνο στα χαρτιά και στους αριθμούς αλλά και στην πράξη. Με 4% ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης θα έπρεπε να μπορεί να εξασφαλίζει αξιοπρεπές επίπεδο ζωής. Αντίθετα, όπως συμβαίνει κάθε φορά, οι μεσαίοι και χαμηλοί μισθοί καλούνται να σηκώσουν τα φορολογικά βάρη με υπέρογκες αυξήσεις, που αυτή τη φορά θα φτάσουν το 60%. Αυτά, σε συνδυασμό με Γην αύξηση του κόστους ζωής, λόγω των κερδοσκοπικών ανατιμήσεων, που σταθεροποιήθηκαν (!), και του ευρώ, προοιωνίζουν μαύρες μέρες για το λαό.

Καμιά διαφορά με τη Ν.Δ.

Από την άλλη η ΝΔ ψάχνει να βρει αντιπολιτευτικό λόγο. Από τη μια κατηγορεί την κυβέρνηση για υψηλές παροχές και από την άλλη ότι είναι ψίχουλα. Φοβάται τις συγκεκριμένες υποσχέσεις, αλλά δε θέλει να φανεί αντιλαϊκή. Έτσι, με αοριστολογίες και ευχολόγια υπόσχεται βελτίωση της οικονομικής κατάστασης, που θα επιτρέψει την άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Όμως καθένας γνωρίζει πως στόχος των δύο μεγάλων κομμάτων δεν είναι η ευημερία του λαού, αλλά η εξυπηρέτηση των ξένων συμφερόντων, που τα στηρίζουν, και των Ελλήνων μεσαζόντων τους και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και των οικονομιών του ελληνικού λαού με τη διαφθορά και την κλοπή. Στις εκλογές που έρχονται πρέπει να πάρουν ένα ηχηρό μήνυμα απαξίωσης από το εκλογικό σώμα, ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα.

Μετά τους Δανούς και οι Σουηδοί, με το δημοψήφισμα τους στις 14/9, απέρριψαν με ποσοστό 57% την ένταξη τους στην ΟΝΕ, παρότι όλα τα μεγάλα κόμματα και όλοι οι μηχανισμοί της εξουσίας, εκτελώντας τις εντολές του πανίσχυρου μεγάλου κεφαλαίου της χώρας, υποστήριξαν την ένταξη. Μέχρι και ο αξιοθρήνητος Γιωργάκης επιστρατεύτηκε, για να πείσει τους Σουηδούς να ψηφίσουν ΝΑΙ.

’ραγε πόσα τέτοια εκλογικά αποτελέσματα πρέπει να δουν, για να πάψουν οι εξωνημένοι της εοκικής φάρας στην Ελλάδα και τα ΜΜΕ τους, καλοταϊσμένοι όλοι από τα εοκικά κονδύλια, να ισχυρίζονται ότι «όλοι θέλουν την ΕΟΚ»;

Και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. οι διαθέσεις των λαών δεν είναι διαφορετικές, ακόμη και στη Γερμανία, απλώς οι κυβερνώντες κυνικά ομολογούν ότι δεν κάνουν δημοψήφισμα, γιατί θα βγει ΟΧΙ! Η δημοκρατία στην τελειότητα της!

Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τι θα γινόταν και στην Ελλάδα, αν λειτουργούσε στοιχειωδώς η δημοκρατία και εμείς, οι αντίθετοι προς την ένταξη, είχαμε τη δυνατότητα να ενημερώσουμε τον ελληνικό λαό ότι το ΕΥΡΩ θα είχε ως αναγκαστική συνέπεια, μεταξύ άλλων κακών, τη σημερινή τρομακτική ακρίβεια. Ότι η Ε.Ε. και το ΕΥΡΩ της υπάρχουν, για να εκμεταλλεύονται αγριότερα οι ισχυρότερες χώρες τις ασθενέστερες και σε κάθε χώρα το μεγάλο κεφάλαιο να εκμεταλλεύεται αγριότερα το λαό.

Η περίεργη δολοφονία της ’ννας Λιντ

Ακόμη και τα πλέον ελεγχόμενα ΜΜΕ δεν αρνούνται ότι, αν δε δολοφονούνταν η Λιντ λίγες μέρες πριν το δημοψήφισμα, τα ΟΧΙ θα ήταν πολύ περισσότερα. Το περίεργο, λοιπόν, είναι πώς αποτόλμησαν ένα δημοψήφισμα που θα το έχαναν με συντριπτική διαφορά!

Η ακροδεξιά έπαιξε και τώρα στη Σουηδία τον αποπροσανατολιστικό της ρόλο. Αποκρουστική σε κάθε δημοκρατικό πολίτη, προβάλλεται ως πολέμια της Ε.Ε. και τελικά την ενισχύει. Με τόση δημοκρατική παράδοση οι Σουηδοί, πώς να ταυτιστούν με τους ακροδεξιούς, που επιπλέον λίγες μέρες πριν το δημοψήφισμα χρεώθηκαν, νεφελωδώς έστω, και τη δολοφονία;

Η δολοφονία δεν αποκλείεται να είχε και άλλους σκοπούς, αφού στη Σουηδία και τα δύο μεγάλα κόμματα θεωρούν Πρωταρχική τους υποχρέωση να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της ΕΡΙΚΣΟΝ, ενός βιομηχανικού μεγαθηρίου, που συμμετέχει στην παραγωγή οπλικών συστημάτων και ενδιαφερόταν πολύ να εισαχθεί το ΕΥΡΩ.

Η συσχέτιση με τη δολοφονία του Πάλμε, πρωθυπουργού της Σουηδίας το 1986 δεν είναι τυχαία. Τότε είχε επικρατήσει η άποψη ότι δολοφονήθηκε από πολεμοκάπηλους, επειδή συμμετείχε στην κίνηση των 6 για την ειρήνη. Όμως σήμερα αρχίζουν να επιβεβαιώνονται οι φήμες που έλεγαν ότι η δολοφονία είχε σχέση με ανταγωνισμό στο εμπόριο όπλων.

Το ΝΑΙ στην Εσθονία

Στις 14/9 έγινε δημοψήφισμα και στην Εσθονία, τη μικρή βαλτική χώρα των 1,5 εκατομμυρίων κατοίκων, για την ένταξη στην Ε.Ε.. Όπως συμβαίνει με όλες της χώρες της Αν. Ευρώπης, οι πολίτες, που υπέστησαν για δεκαετίες τη διακυβέρνηση των Κ.Κ. και την πίεση της Ρωσίας, έχουν την αυταπάτη ότι η πλήρης παράδοση τους στους καπιταλιστικούς οργανισμούς της Δύσης (Ε.Ε., NATO κλπ.) θα σημάνει γι' αυτούς ένα καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον. Όταν θα καταλάβουν το λάθος τους, θα είναι πλέον αργά, γιατί τότε δε θα τους ξαναβάλουν να ψηφίσουν.

Πάντως από τώρα το 33% των Εσθονών είπαν ΟΧΙ στην ένταξη τους στην Ε.Ε.. Και στην Εσθονία, λοιπόν, δεν ισχύει ότι «όλοι θέλουν την ΕΟΚ»!

Αν κάτι θα είχαμε να προσθέσουμε στο άρθρο του προηγούμενου φύλλου της «Ε» του Ιουλίου, που κατά τα άλλα ισχύει πλήρως, είναι ότι ακόμη, δηλ. κατά το χρόνο που γράφεται το άρθρο,δεν έχουν προκηρύξει εκλογές.

Από τον Ιούλιο ο Σημίτης επιχειρεί να προκηρύξει εκλογές, με πρόσχημα τις εσωκομματικές διαφωνίες και την επιβεβαίωση της ηγεσίας του. Ομως οι δημοσκοπήσεις που έγιναν και δε δημοσιοποιήθηκαν δεν ήταν ενθαρρυντικές.

Τα περιθώρια για το ΠΑΣΟΚ στενεύουν, μιας και ούτε τα «πακέτα», ούτε οι «Χάρτες» μείωσαν κάτω του 5% τη διαφορά του με τη ΝΔ, ώστε να έχει ελπίδες διατήρησης της αρχηγίας ο Σημίτης. Όπως φαίνεται, οι ορίζοντες του περιορίζονται με την άτυπη απόφαση των παλαιοδεξιών (χριστιανοδημοκρατικών,

συντηρητικών, κλπ) κομμάτων της Ε.Ε., που πλειοψηφούν στο ευρωκοινοβούλιο και σε αριθμό κυβενήσεων, να είναι χριστιανοδημοκράτης ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν.

Θα είναι παρακινδυνευμένο για το Σημίτη να εξαντλήσει την τετραετία, λόγω πλήρους αδυναμίας της Οικονομίας να πληρωθούν οι τεράστιες δαπάνες των προεκλογικών παροχών. Ούτε καν Προϋπολογισμό δε μπορεί να συντάξει, γιατί θα φανεί ότι δεν έχει τους πόρους να τις πληρώσει.

Είναι λοιπόν αναμενόμενο ότι θα επιχειρήσουν ορυμαγδό νέων παροχών και εξαγγελιών. Αυτές θα συνοδεύονται από τη θηριώδη προπαγάνδα των ΜΜΕ, που ανήκουν, εκτός λίγων εξαιρέσεων, σε εργολάβους και προμηθευτές, που θησαυρίζουν με το ΠΑΣΟΚ. Ο κύκλος θα κλείνει με γκάλοπ, με την ελπίδα να μειώσουν, το συντομότερο δυνατόν, τη διαφορά με τη ΝΔ. θα τα δώσουν όλα, μια και επείγονται, ώστε οι εκλογές να μην υπερβούν το Νοέμβρη (μήνα του Προϋπολογισμού).

Τουλάχιστον έτσι, θα έχει αποσοβηθεί ο κίνδυνος σοβαρών παραχωρήσεων στα εθνικά θέματα (Κύπρος, Αιγαίο), που την «επίλυση» . τους θα την εμφανίσουν ως επιτυχία.

Η ΝΔ αμήχανη

Η ΝΔ βρίσκεται σε πλήρη αμηχανία με τα «πακέτα» του ΠΑΣΟΚ. Κατηγορεί (σωστά) την κυβέρνηση ότι μοιράζει αφειδώς προεκλογικές παροχές, αλλά, μη θέλοντας να αντιστραφεί το κλίμα εις βάρος της, υπόσχεται ότι θα,...τις υλοποιήσει, όταν θα γίνει η ίδια κυβέρνηση. Ο πλήρης παραλογισμός. Κατά τα άλλα, αόριστες υποσχέσεις, κοινοτυπίες και κενολογίες, που θέλουν να υποκρύψουν την πλήρη ευθυγράμμιση της ΝΔ με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ.

Ο ξένος παράγοντας

Οι διάφορες μερίδες του ξένου παράγοντα δε δείχνουν αντίθετες με την επικράτηση της ΝΔ. Αλλωστε, η διαφορά των 7-10 μονάδων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι τόσο σημαντική, ώστε η επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ μόνο με ακραίες αντιδημοκρατικές μεθόδους (βία, νοθεία κλπ) θα μπορούσε να επιβληθεί. Ο ξένος παράγοντας δε φαίνεται διατεθειμένος να αναλάβει τέτοιο κόστος, δεδομένου μάλιστα ότι στις χώρες της Ε.Ε. τις νεοδεξιες «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις διαδέχονται τα συντηρητικά και χριστιανοδημοκρατικά κόμματα.

Η επίθεση της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 ήταν το πρόσχημα με το οποίο ο Μπους κήρυξε τον πόλεμο εναντίον όσων είναι αντίθετοι με την αμερικανική πολιτική. Η κατασκευή καταλόγου "εχθρών" ξεκίνησε με το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν και συνεχίστηκε με το Ιράκ του Σαντάμ, δηλ. με δύο δικά τους καθεστώτα. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, σε εξέλιξη και καθόλου αναμενόμενα για την κυβέρνηση Μπους, που πάγωσε τα σχέδια για επέμβαση σε Συρία, Ιράν, Β. Κορέα κλπ. Η αντιτρομοκρατική τους εκστρατεία χάνει συνεχώς οπαδούς. Ίσως νομίζουν ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία τους δίνουν το δικαίωμα να επιμείνουν στην παρανοϊκή και αδιέξοδη πολιτική τους.