Βομβαρδισμοί αμάχων, σχολείων, νοσοκομείων έρχονται να προστεθούν στον πολύχρονο αποκλεισμό ενός ηρωικού λαού, που μένει χωρίς τρόφιμα, φάρμακα, ηλεκτρικό και νερό. Αν δεν είναι αυτό απόπειρα γενοκτονίας, τότε τι είναι;
Έπρεπε να περάσουν πολλές μέρες σφαγής, για να δεήσει ο ΟΗΕ να ζητήσει από τους Ισραηλινούς άμεση διακοπή των επιχειρήσεων και συμμόρφωση προς το ανθρωπιστικό δίκαιο. Αλλά κι αυτή η απόφαση πόση αξία έχει, όταν το Ισραήλ, με τις πλάτες των εγκληματιών της κυβέρνησης Μπους, αρνείται να συμμορφωθεί και βομβαρδίζει ακόμη και το σχολείο που λειτουργούσε με τη σημαία του ΟΗΕ και έγινε ο τάφος δεκάδων παιδιών;
Τα αντιδραστικά καθεστώτα των αραβικών χωρών, κυρίως της Αιγύπτου και της Ιορδανίας, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους Παλαιστίνιους αδελφούς τους, τηρούν εξοργιστικά επιφυλακτική στάση, σε κατάφωρη αντίθεση με το αίσθημα των πολιτών τους. Πότε άραγε οι λαοί αυτών των χωρών θα σαρώσουν τους λακέδες της Δύσης που τους εξουσιάζουν, διορισμένοι ουσιαστικά από τους τέως(;) αποικιοκράτες; Μόνο το μη αραβικό Ιράν και η Λιβύη (που ο ηγέτης της Μ. Καντάφι δεν είναι ’ραβας) υποστηρίζουν καθαρά τους Παλαιστίνιους.
Ε.Ε. και Ισραήλ
Όλος ο κόσμος παρακολουθεί με αγανάκτηση τη στάση του ψυχρού θεατή που τηρεί και η «ευαίσθητη» και «δημοκρατική» Ευρωπαϊκή Ένωση μπροστά στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού. Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι η συμφωνία που υπέγραψαν στις 8 Δεκεμβρίου 2008 οι 27 υπ. εξ. της Ε.Ε. με το Ισραήλ, που προβλέπει και τα εξής:
Α) Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ θα συναντάται 3 φορές το χρόνο με τους 27 υπ. εξ. της Ε.Ε. (προφανώς, για να τους ενημερώνει μονομερώς και να τους υπαγορεύει τη στάση που θέλει να κρατήσουν).
Β) Το Ισραήλ μπορεί να συμμετέχει σε ευρωπαϊκά προγράμματα.
Γ) Το Ισραήλ και η Ε.Ε. μπορούν να αναπτύσσουν κοινές στρατηγικές για διάφορα θέματα, όπως η τρομοκρατία και τα μέτρα κατά του Ιράν.
Όλ αυτά, χωρίς καν να μπει κάποιος όρος, έστω για το θεαθήναι, ότι το Ισραήλ πρέπει να σέβεται το Διεθνές Δίκαιο. Και μετά η Ε.Ε. και η Γαλλία θέλουν να παίξουν και το ρόλο του διαμεσολαβητή! Για να μη σχολιάσουμε τη στάση της τσεχικής προεδρίας, που υποστήριξε την εισβολή, σε μια εκδήλωση άκρατης δουλικότητας προς το αμερικανοεβραϊκό λόμπι!
Οι στόχοι της εισβολής
Δύσκολο να μπει κανείς στο μυαλό αυτών που σχεδίασαν και υλοποιούν τη γενοκτονία. Είναι τόσο ανιστόρητοι και τυφλωμένοι κι αυτοί και οι υπερατλαντικοί προστάτες τους, ώστε να πιστεύουν ότι θα εξαναγκάσουν και τους εναπομείναντες Παλαιστινίους να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, όπως έγινε με το πρώτο κύμα προσφύγων το 1948; Θέλουν να επιφέρουν συντριπτικό χτύπημα στη Χαμάς πριν αναλάβει ο Ομπάμα, ο οποίος προωθήθηκε από τη μεγαλύτερη μερίδα του κατεστημένου των ΗΠΑ, για να δείξει ένα καλύτερο πρόσωπο (χωρίς να αλλάξει η ουσία), ώστε να ανακάμψουν πολιτικά οι ΗΠΑ από τη σημερινή τους πλήρη ανυποληψία; Πιστεύουν ότι ο παλαιστινιακός λαός θα άρει την εμπιστοσύνη του από τη Χαμάς και θα εμπιστευτεί τα ανδρείκελα του Αμπάς;
Το αντίθετο συμβαίνει. Η Χαμάς συνεχώς ισχυροποιείται και αποκτά συμπάθειες και πέραν της Παλαιστίνης, αφού αυτή αντιστέκεται και προσφέρει τα μέλη της θυσία στον αγώνα. Το Ισραήλ είναι αυτό που συγκεντρώνει το μίσος όλης της ανθρωπότητας και πρώτα του αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου και, μακροπρόθεσμα, θέτει σε κίνδυνο τη δική του ύπαρξη στην περιοχή. Η στρατιωτική ήττα που υπέστη από μια λαϊκή οργάνωση, τη Χεζμπολάχ, στο Λίβανο δεν αποτελεί μια προειδοποίηση;
Αν οι νεοναζιστές του Ισραήλ δε συνετιστούν, θα χυθεί πολύ περισσότερο αίμα στην περιοχή και το κράτος του Ισραήλ θα σβήσει από το χάρτη, όπως όλο και περισσότεροι προβλέπουν και διακηρύσσουν. Η ανθρωπότητα (και ο ελληνικός λαός βεβαίως) πρέπει να πιέσει προς μια και μοναδική κατεύθυνση: την αναγνώριση του δικαιώματος του παλαιστινιακού λαού να έχει κι αυτός μια ελεύθερη πατρίδα.
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Αναδημοσίευση από «Ελευθεροτυπία» 16/2/2006
«Ο νέος μας Γιώργος» και «ένα περιστέρι στο υπουργείο Εξωτερικών» επιγράφονταν δύο από τα δημοσιεύματα του χθεσινού τουρκικού Τύπου για τον ανασχηματισμό και ειδικότερα την «πρώτη γυναίκα υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας».
Ως προς τον τουρκικό Τύπο, πάντως, μπορεί να πει κανείς ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις μπαίνουν και πάλι σε φάση που η υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας αναφέρεται με το μικρό της όνομα. Η «Χουριέτ» έγραψε χθες ότι η Ντόρα Μπακογιάννη «θα συμπεριφερθεί σαν νέος Γιώργος Παπανδρέου», αφού «αναμένεται να δώσει ώθηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες βρίσκονται σε κάμψη».Η «Μιλιέτ» τιτλοφορεί το σχετικό της δημοσίευμα «Η Ντόρα στο υπουργείο Εξωτερικών», ο πρώην υπουργός «είχε κατηγορηθεί για αδράνεια». Το ίδιο σημείωσε και η «Σαμπάχ», η οποία έγραψε ότι «η νέα υπουργός αναμένεται να δώσει τέλος στην αδράνεια της Ελλάδας στο Κυπριακό και τη στασιμότητα που παρατηρείται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις».Η «Μιλιέτ» έγραψε επίσης ότι «οι Ελληνοκύπριοι είχαν δραστηριοποιηθεί στην Αθήνα για να εμποδιστεί η υπουργοποίηση της Μπακογιάννη, η οποία είχε ταχθεί υπέρ του σχεδίου Ανάν, επικρίνοντας τον Τάσσο Παπαδόπουλο».Η φιλοκυβερνητική «Γενί Σαφάκ» έγραψε ότι «σε αντίθεση με τον Μολυβιάτη, η Μπακογιάννη είναι φιλελεύθερη και τάσσεται υπέρ της ανάπτυξης των σχέσεων με την Τουρκία».«Το άρωμα γυναίκας θα είναι πλέον κυρίαρχο στην ελληνική εξωτερική πολιτική», σύμφωνα με την εφημερίδα «Ραντικάλ», η οποία σημείωσε πως «σε αντίθεση με τον συντηρητικό Μολυβιάτη, η Μπακογιάννη αναμένεται να δώσει ώθηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, γεγονός που αναμένεται να δυσαρεστήσει τον Ελληνοκύπριο ηγέτη Τάσσο Παπαδόπουλο». Λόγο για «πρωθυπουργό του μέλλοντος» έκανε η «Βατάν» αναφερόμενη στην κ. Μπακογιάννη, ενώ η «Ακσάμ» τιτλοφόρησε το δημοσίευμά της «Φιλότουρκη υπουργός στη γείτονα».
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση [Τ.Α.] στην Ελλάδα γνώρισε περιόδους ακμής. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας οι δυσπρόσιτες στους Τούρκους ορεινές και νησιωτικές περιοχές, με πολλαπλάσιο πληθυσμό του σημερινού, ήταν ουσιαστικά ελεύθερες και αυτοδιοικούμενες. Στην περίοδο 1941-44 στην Ελεύθερη Ελλάδα υπήρχε κατά κανόνα ένα καθεστώς άμεσης δημοκρατίας.
Αντιθέτως, στο σκληρό μετεμφυλιακό καθεστώς η Τ.Α., χωρίς πόρους και αρμοδιότητες, ασφυκτιούσε κάτω από τον έλεγχο της κεντρικής εξουσίας. Όμως αρκετοί δήμοι, ακόμη και μεγάλων πόλεων, περνούσαν στα χέρια προοδευτικών ή και αριστερών δυνάμεων, και αποτελούσαν ένα στήριγμα για τους διωκόμενους πολίτες και τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες της εποχής εκείνης.
Στη σημερινή εοκική εποχή η Τ.Α. έχει και πόρους και αρμοδιότητες, αλλά δεν αποτελείται από κύτταρα δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, όπως ήθελαν τα παλιά οράματα. Αντιθέτως, λειτουργούν κατ' εικόνα και ομοίωση της κεντρικής εξουσίας και σε διαπλοκή με αυτή, με τον απλό πολίτη να ρουσφετολογεί για μια από τις πάμπολλες θέσεις εργασίας ή κάποια άλλη εξυπηρέτηση και τους επιτήδειους να αρπάζουν κάτω από αδιαφανείς συνθήκες δουλειές εκατομμυρίων.
[Στον πειρασμό μιας τέτοιας λειτουργίας υποκύπτουν και τα κόμματα της παραδοσιακής αριστεράς, όταν ελέγχουν την Τ. Α.]
Στην περίοδο μετά τη μεταπολίτευση η αριστερά με τις πανίσχυρες οργανώσεις της [και πριν το 1967 χωρίς διάσπαση και με ανοιχτή αντίληψη] κατάφερνε να ελέγχει μεγάλο αριθμό δήμων, αναντίστοιχο προς την εκλογική δύναμη που εμφάνιζε στις βουλευτικές εκλογές. Τα κόμματα εξουσίας δε μπορούσαν να την ανταγωνιστούν, γιατί οι παλαιοκομματικοί τους μηχανισμοί δεν είχαν ισχυρό κίνητρο για να αναπτυχθούν σ' αυτό το επίπεδο.
Σήμερα η ιδεολογική ανεπάρκεια και η σύγχυση της αριστεράς οδήγησαν στην οργανωτική της αποδυνάμωση, ενώ, αντιθέτως, λόγω των κινήτρων, τα κόμματα εξουσίας διαθέτουν πλέον ισχυρότατους μηχανισμούς σε κάθε δήμο και νομό. Έτσι το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. έφτασαν να ελέγχουν το σύνολο σχεδόν των δήμων και των νομαρχιών. [Η θέση του ΑΣΚΕ για την Τ.Α. και τις εκλογές στο φύλλο της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ του Ιούνη 2002.]
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Όλοι οι δαίμονες
Κατά μια "διαβολική" σύμπτωση όλοι οι δαίμονες εναντίον των οποίων κινήθηκαν οι ΗΠΑ τα τελευταία 10 χρόνια και εναντίον των οποίων κίνησαν τους συμμάχους τους ήταν δικά τους δημιουργήματα, άνθρωποι μέσω των οποίων έκαναν για χρόνια "χοντρό παιχνίδι": Σαντάμ, Μιλόσεβιτς, Μπιν Λάντεν. Και έχουν το θράσος να διαμαρτύρονται όταν κάποιοι δεν ευθυγραμμίζονται μαζί τους!
Και η
λογική
"Ο εχθρός του φίλου μου είναι και δικός μου εχθρός", διαλαλεί ο θλιβερός Μπλερ. Κι αν ο φίλος μας είναι ο κακός κι ο άλλος αμύνεται
; Και το "αγαπάτε και τους εχθρούς υμών" που πήγε, χριστιανέ μας, έστω και αγγλικανέ;
Ωραία Δημοκρατία
Ο Μπους και οι ομόσταυλοί του εκστρατεύουν υπέρ
Δημοκρατίας. Καλού - κακού όμως απαγορεύουν να ακουστεί από τους Αμερικανούς η συνέντευξη του ηγέτη των Ταλιμπάν Ομάρ, διότι
δεν επιτρέπεται, είπαν, να ακούγεται
η προπαγάνδα του εχθρού!! Απαγορεύουν επίσης σειρά επικίνδυνων (
) τραγουδιών, ως νέα Ιερά Εξέταση, και σχεδιάζουν ένα νέο διαδίκτυο (internet), που να λειτουργεί μόνο ανάμεσα σε Αμερικανούς, για να μη (υποθέτουμε) μολύνονται από εικόνες και λόγους ξένων!!!
Τα γκάλοπ
Είναι γνωστό ότι τα γκάλοπ δε διενεργούνται για να καταγράφουν την κοινή γνώμη, αλλά για να την επηρεάζουν. Τα πράγματα είναι κραυγαλέα με το γκάλοπ της 23/9 στις ΗΠΑ, που έδινε πρωτοφανές ποσοστό υποστήριξης 90% στον Πρόεδρο Μπους. Παραπλάνηση με δύο τρόπους: "Γράφουν όποιους αριθμούς θέλουν". Διατυπώνουν τις ερωτήσεις με τέτοιο τρόπο, ώστε να βγάλουν τα συμπεράσματα που θέλουν. Ποια ήταν η ερώτηση στο συγκεκριμένο γκάλοπ; "Συμφωνείτε με όσα έχει κάνει ο Πρόεδρος Μπους από τις 11 Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα;" Το 90% φέρεται να είπε ΝΑΙ, τη στιγμή που ο Μπους δεν έχει κάνει ακόμη ΤΙΠΟΤΑ!!!
Αυτοί δεν πανηγύρισαν!
Πανηγύρισαν (κακώς) όλοι οι λαοί, οι αδικημένοι, απελπισμένοι και εξαγριωμένοι με την αμερικάνικη πολιτική στις 11 Σεπτέμβρη. Αυτοί, όμως, που ήταν οι πιο δικαιολογημένοι να πανηγυρίσουν δεν ήταν σε θέση να το κάνουν. Οι λίγες χιλιάδες Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής, απομεινάρια των μέχρι πριν από 500 χρόνια μοναδικών κατοίκων της ηπείρου, με τον υπέροχο πολιτισμό, περιθωριοποιημένοι σήμερα σε χωριά - γκέτο, εξαθλιωμένοι, ανίκανοι για εργασία, συντηρούνται από το κράτος, για να αποτελούν αξιοθέατο για τους τουρίστες. Σαν σε ζωολογικό κήπο
Ε.Ε. - ΗΠΑ
Έσπευσαν οι γνωστοί εοκόδουλοι να θριαμβολογήσουν ότι η ΕΟΚ απέδειξε τον αυτόνομο λόγο της, επειδή αμέσως μετά τις 11/9 δεν ταυτίστηκε με τους υστερικούς που ζητούσαν κήρυξη πολέμου, αλλά συνιστούσαν ψυχραιμία. Σύντομα φάνηκε ότι δεν υπήρχε κανένας αυτόνομος λόγος, αλλά η ΕΟΚ ταυτίστηκε με τη μία από τις δύο γραμμές των ΗΠΑ (Πάουελ κλπ). Προς άρσιν των παρεξηγήσεων, παραθέτουμε και την εξής δήλωση:
"Οι δεσμοί μεταξύ της Ε.Ε. και των φίλων μας των Αμερικανών είναι τόσο ισχυροί, που δεν μας επιτρέπεται τώρα σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή να τους θέσουμε υπό αμφισβήτηση" (Λ. Μισέλ - υπ. Εξ. Βελγίου).
Υπάρχουν και αιτίες "τελευταίας γενιάς"
Όλο και περισσότεροι Αμερικανοί αρχίζουν να συλλογίζονται τώρα τι έφταιξε και είναι οι πλέον απειλούμενοι άνθρωποι στον κόσμο (σύμβολο θάρρους θα γίνει η γερουσιαστής Μπάρμπαρα Λι.). Καλό θα ήταν, πάντως, να προσθέσουν στα παλιά και τα νέα κατορθώματα της ηγεσίας τους:
Μόνοι στον κόσμο αρνούνται να υπογράψουν τη συμφωνία του Κιότο για την προστασία του πλανήτη και, μόνοι αυτοί, αρνούνται να υπάγονται αμερικανοί πολίτες στο σχεδιαζόμενο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο!!! Πώς, νομίζουν ότι θα αντιδράσουν όλοι οι άλλοι;
Τι άλλο θα ακούσουμε
Ο υπουργός πολιτισμού, υπεύθυνος για την έρμη "Αθήνα 2004", Βενιζέλος με τ' όνομα, δήλωσε μετά τις επιπλήξεις της ΔΟΕ για τα
ανύπαρκτα έργα: "Είναι καλοδεχούμενες οι πιέσεις, γιατί είχαμε μια αισιόδοξη εκτίμηση των πραγμάτων"!!!
Να το θυμόμαστε.
Είναι η κυριολεξία της παροιμίας "μας
πτύουν και λέμε και ευχαριστώ" και "παραμένουμε και υπουργοί", θα συμπληρώναμε. Μια ανθοδέσμη Ένα μπουκέτο από μπουμπούκια, ο Μπίστης, ο Μάνος, η Καραμάνου, ο Μπένος και ο Ανδριανόπουλος, μετέβησαν εν σώματι να καταθέσουν μια ανθοδέσμη στην αμερικάνικη πρεσβεία, στη μνήμη των θυμάτων της 11ης Σεπτέμβρη. Και οι της Πρεσβείας, που δεν αστειεύονται, τους υπέβαλαν σε σωματική έρευνα!!!
Πολλοί αγαπούν το λείχεσθαι, κανείς όμως τους .. γλύφτες, βλέπεις.
Κατηγορία
Φύλλο 83 Οκτωβρίου 2001
Αφού απέτυχε το συνταγματικό τους πραξικόπημα, να ματαιώσουν τις εκλογές στην Κύπρο, με τη δικαιολογία της άμεσης εφαρμογής του σχεδίου Ανάν, αφού ακόμη δεν κατάφεραν να βάλουν την υπογραφή τους στο σχέδιο, η ομάδα περί το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας έσπευσε να προεισπράξει τα αργύρια της προδοσίας. Αλλά, ως γνωστόν, τον προδότην ουδείς ηγάπησεν. Και δεν ηγαπήθησαν ούτε μεταξύ τους.
Ο «σοσιαλιστής» Γ. Ομήρου, φερόμενος ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί, μετά την «υπέρβαση» του ΔΗΣΥ, εκρίθη ότι δεν τραβάει. ’ρχισε, λοιπόν, να προβάλλεται η υποψηφιότητα του Γενικού Εισαγγελέα Α. Μαρκίδη, που τα κατασκευασμένα γκάλοπ του έδιναν μεγαλύτερο ποσοστό. Επειδή τα πραγματικά γκάλοπ φαίνεται ότι άλλα έδειχναν, εσύρθη ο γέρος και άρρωστος Κληρίδης να διεκδικήσει την επανεκλογή του.
Οι άλλοι δύο θα έμεναν χωρίς αργύρια. Αν εφαρμοζόταν το σχέδιο Ανάν οι θέσεις θα ήταν περισσότερες (κοινό κράτος, συστατικό κράτος) και φαίνεται ότι τις είχαν μοιράσει. Έτσι, αυτοί που θα εξασφάλιζαν την ενότητα όλης της Κύπρου δεν εξασφάλισαν ούτε τη μεταξύ τους ενότητα και κατεβάζουν (μέχρι στιγμής) 3 υποψήφιους (!)
Ετσι που ήρθαν τα πράγματα, οι εκλογές εξελίσσονται σε δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν. Οι κομματικές δεσμεύσεις έχουν χαλαρώσει ή διαρρηχθεί, πχ. η οργάνωση Λάρνακας του ΚΙΣΟΣ αποφάσισε από τον πρώτο γύρο να υποστηρίξει Κληρίδη κι όχι τον Πρόεδρο του κόμματός της Γ. Ομήρου(!).
Οι απάτριδες επιχειρηματίες, που σκέπτονται μόνο τις μπίζνες, επείγονται (οι αφελείς) για την προώθηση του σχεδίου Ανάν και υποστηρίζουν Κληρίδη, που υποστηρίζεται προκλητικά και από την κυβέρνηση των «σοσιαλιστών» της Αθήνας, η οποία παρεμβαίνει απροκάλυπτα στον προεκλογικό αγώνα της Κύπρου.Ο Τάσος Παπαδόπουλος, παρότι δεν έχει ξεκάθαρη θέση, δε θεωρείται του χεριού τους και υπολογίζει στο δεύτερο γύρο στις ψήφους του καθαρά απορριπτικού Ν. Κουτσού. Αν εκλεγεί, ευτυχώς, τα πράγματα μπερδεύονται. Και τα είχαν σχεδιάσει τόσο καλά στο μυαλό τους...
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003
Με όσα γράφουμε σε σχετικό άρθρο στο παρόν φύλλο είναι σαφές πως το ΑΣΚΕ θεωρεί απαράδεκτη την ελληνική συμμετοχή στην «ειρηνευτική» δύναμη για το Λίβανο. Η συμμετοχή μας περιλαμβάνει 1 φρεγάτα με 200 άτομα πλήρωμα (που θα κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο 150.000 ευρώ τη βδομάδα), 1 ομάδα υποβρυχίων καταστροφών, 1 αρματαγωγό, 6 επιτελείς στη Βηρυτό και τη Ν. Υόρκη και διευκολύνσεις από τις βάσεις Σούδας και ’κτιου.
Η υπ. Εξωτερικών Ντόρα Μητσοτάκη ήθελε να αποσταλούν και χερσαίες δυνάμεις, αλλά δεν της πέρασε. Με αυτή την πολιτική ηγεσία στο υπ. Εξ. προβλέπεται ότι η ελληνική προεδρία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη προς τις επιθυμίες των Δυτικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την επίσκεψή της στην περιοχή συναντήθηκε με αρκετούς δυτικόδουλους, αλλά απέφυγε οποιαδήποτε επαφή με οποιονδήποτε αξιωματούχο της Συρίας. Αν συνεχίσουμε την ίδια πολιτική, τα αποθέματα των φιλικών αισθημάτων που τρέφουν οι αραβικοί λαοί προς την Ελλάδα κάποτε θα εξαντληθούν.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Οι προοδευτικές εξελίξεις στη Λ. Αμερική συνεχίζονται. Παρότι είναι παγκόσμιας σημασίας, αφού αποτελούν ισχυρό χτύπημα κατά της παγκοσμιοποίησης και διαψεύδουν πανηγυρικά τις ανοησίες των θεωρητικών της, ελάχιστα καλύπτονται από τα διεθνή ΜΜΕ.
Από τις ελάχιστες πληροφορίες που ξεφεύγουν, μαθαίνουμε ότι στον Ισημερινό (Εκουαντόρ), που από τον Ιανουάριο του 2007 προστέθηκε στις χώρες με ριζοσπαστικά καθεστώτα που σέβονται τη δημοκρατία και τον πολυκομματικό κοινοβουλευτισμό, ο Πρόεδρος Ραφαέλ Κορέα κέρδισε το δημοψήφισμα με πάνω από 80% κι έτσι προχωρεί σε νέο Σύνταγμα, που θα επιτρέψει την αντιμετώπιση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΠΤ), το διευθυντή της οποίας στη χώρα του απέλασε, τη Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης και τις ΗΠΑ. Με όλους αυτούς βρίσκεται ήδη σε ανοιχτή σύγκρουση.
Στη Βολιβία του Έβο Μοράλες από τις 25/4/07 τέθηκαν σε ισχύ τα νέα συμβόλαια, που αφαιρούν από τις ξένες εταιρείες τον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας. Έτσι το κράτος αυξάνει κατά πολύ τα έσοδά του.
Την ίδια μέρα στη Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες υπογράφηκαν 4 νέα συμβόλαια με τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες του κόσμου. Το τεράστιο κοινωνικό πρόγραμμα, που συντελείται με ταχύτατους ρυθμούς, προβλέπει σταδιακή μείωση μέχρι το 2010 της καθημερινής εργασίας στις 6 ώρες και δραστικές αυξήσεις για τους χαμηλόμισθους. Η Βενεζουέλα αποχώρησε ήδη από το ΔΝΤ και την ΠΤ, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση των πανικόβλητων αξιωματούχων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Και στο Νεπάλ
Στο Νεπάλ των 20 εκατομμυρίων κατοίκων, μεταξύ Ινδίας και Θιβέτ, όπου εδώ και ένα χρόνο οι αντάρτες και οι λαϊκές κινητοποιήσεις ανέτρεψαν τη βασιλική δικτατορία, έχουν προκηρυχθεί εκλογές για Συντακτική Συνέλευση στις 20/6/07, με σκοπό την κατάργηση της βασιλείας και την ανακήρυξη της δημοκρατίας.
Οι υποστηρικτές του βασιλικού καθεστώτος, που ελέγχουν το διορισμένο «κοινοβούλιο», προσπαθούν να αναβάλουν τις εκλογές, αλλά ο ηγέτης των ανταρτών Πρατσάντα δήλωσε ότι, αν συμβεί αυτό, θα απευθυνθούν στο λαό! Ταυτόχρονα συνεχίζεται η επιχείρηση κάθαρσης, με στόχο όσους πλούτισαν παράνομα, εκμεταλλευόμενοι κρατικές θέσεις, ενώ φτωχοί αγρότες κατέλαβαν τα χωράφια του βασιλιά στην κοιλάδα της πρωτεύουσας Κατμαντού.
Κατηγορία
Φύλλο 116 Μαΐου 2007
Διδακτικό από κάθε άποψη είναι το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στην Ιταλία. Ο «κεντροαριστερός» συνασπισμός του Ρ. Πρόντι (τ. προέδρου της Κομισιόν της Ε.Ε.) κατάφερε με διαφορά μόλις 0,1% να επικρατήσει του μέχρι τώρα πρωθυπουργού Σ. Μπερλουσκόνι.
Τα χαρακτηριστικά του Μπερλουσκόνι είναι γνωστά σε όλους:
Α) Γελοίος, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις του ότι μόνο ο Μ. Ναπολέων έκανε περισσότερα από αυτόν ή ότι οι Κινέζοι κομμουνιστές βράζουν τα παιδιά τους και τα κάνουν λίπασμα!
Β) Φασιστοειδής, αφού σημαντική συνιστώσα του συνασπισμού του είναι οι νοσταλγοί του Μουσολίνι (η εγγονή του βουλευτής) και έσυρε τη χώρα του στη συμμαχία του Μπους για την εισβολή και κατοχή του Ιράκ.
Γ) Μαφιόζος, αφού είναι συνεχώς κατηγορούμενος στα δικαστήρια για τις σκοτεινές του επιχειρήσεις, οι οποίες στα 12 χρόνια της πολιτικής του καριέρας εξαπλασίασαν την αξία τους (!) και ως πρωθυπουργός τις προστάτεψε με ειδικούς νόμους.
Με τα δεδομένα αυτά, εθεωρείτο βέβαιη η καθαρή ήττα του. Οι δημοσκοπήσεις έδιναν 3-5% διαφορά. Το αποτέλεσμα έφερε ανακούφιση στην Ε.Ε. και τα ελληνικά ΜΜΕ, που όμως δεν έκριναν σκόπιμο να το εξηγήσουν.
Η εξήγηση είναι ότι ο «κεντροαριστερός» συνασπισμός του Πρόντι είναι δεξιότατος. Υποστηρίζει τους γκανγκστερισμούς του Μπους, όχι με τη θρασύτητα του Μπερλουσκόνι, αλλά με τη ... μετριοπάθεια των Γάλλων και των Γερμανών (όπως με ... μετριοπάθεια βομβάρδιζαν τη Γιουγκοσλαβία, τότε που ήταν πάλι στην κυβέρνηση). Στα οικονομικά και κοινωνικά είναι πιο αντιλαϊκός από τον Μπερλουσκόνι.
Η Ε.Ε. κατηγορεί τον Μπερλουσκόνι, επειδή δεν ιδιωτικοποίησε πολλές δημόσιες επιχειρήσεις, αύξησε τις κατώτερες συντάξεις στα 520 ευρώ, έδωσε επίδομα 1000 ευρώ για κάθε νεογέννητο παιδί, υποσχέθηκε κατάργηση του φόρου πρώτης κατοικίας κι έτσι δεν περιόρισε το έλλειμμα και το χρέος. Η «Λίγκα του Βορρά», συνιστώσα του συνασπισμού του, ζήτησε την επαναφορά της λιρέτας.
Ο Πρόντι, εκπρόσωπος των μυστικο-συμβουλίων των επιχειρηματιών της Ε.Ε., υποσχέθηκε ότι θα υπακούει στις εντολές της Ε.Ε. για σκληρή λιτότητα (άλλωστε αυτή την πολιτική ακολούθησε και ως πρόεδρος της Κομισιόν), γι αυτό τον υποστήριξε σύσσωμο το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, όπως ο πρόεδρος των Ιταλών βιομηχάνων (και της FIAT), και τα δημοσιογραφικά του όργανα, όπως ο «Εκόνομιστ» και η «Κοριέρε ντε λα Σέρα». Ακόμη και ο Χέλμουτ Κολ, ο επιφανέστερος εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής δεξιάς, ταξίδεψε στην Ιταλία, για να υποστηρίξει τον Πρόντι!
Αυτά έχοντας υπόψη τους οι Ιταλοί ψηφοφόροι (που δε μας τα έθεσαν υπόψη τα ελληνικά ΜΜΕ), έφεραν το «ισόπαλο» αποτέλεσμα στις εκλογές. Μένει να καταλάβουν και αυτοί (όπως κι εμείς) ότι ο κατευθυνόμενος δικομματισμός (επιβαλλόμενος και από το ιταλικό εκλογικό σύστημα) και η επιλογή του «μη χείρονος» διαιωνίζουν την πολιτική αθλιότητα και επιδεινώνουν την κατάστασή τους.
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
«Λύση» του κυπριακού χειρότερη του σχεδίου Ανάν ετοιμάζουν οι Αγγλοαμερικανοί, με τη συγκατάθεση των «προθύμων» κυβερνήσεων του Χριστόφια και του Γιωργάκη.
Εκτός από τις πρώτες επαχθείς παραχωρήσεις για την παραμονή 50.000 εποίκων (που στο παζάρι θα γίνουν πολύ περισσότεροι) και την εκ περιτροπής προεδρία, ο Χριστόφιας προχώρησε σε τρίτο μεγάλο ατόπημα, για το περιουσιακό. Με τις προτάσεις του απαγορεύει στην πράξη στη συντριπτική πλειονότητα των Ελληνοκυπρίων προσφύγων να επανακτήσουν την περιουσία τους, παραβιάζοντας κάθε διεθνή νομιμότητα. [Οι αναγνώστες που επιθυμούν ανάλυση μπορούν να απευθυνθούν στο ΑΣΚΕ.] Έτσι διασφαλίζεται ότι στα κατεχόμενα μετά τη «λύση» οι Ελληνοκύπριοι θα είναι μια μικρή μειοψηφία.
Ενδεικτικά της ψοφοδεούς στάσης του Χριστόφια είναι και τα εξής δύο γεγονότα: α) Ματαίωσε για τρίτη συνεχή χρονιά τη στρατιωτική άσκηση «Νικηφόρος», για να μη στενοχωρηθούν οι Τούρκοι, οι οποίοι διατηρούν αμείωτη την κατοχική δύναμη των 40.000 στην Κύπρο, χωρίς διάθεση αποχώρησης, την οποία μάλιστα διευκολύνει, προμηθεύοντάς την με φθηνό πετρέλαιο. Οι Τούρκοι δε ματαίωσαν καμιά άσκησή τους και συνεχίζουν να ξοδεύουν τεράστια ποσά για την ενίσχυση των ενόπλων τους δυνάμεων. β) Κατά το φιάσκο του ανοίγματος του Λιμνίτη, μεταξύ άλλων απίστευτων, ο Χριστόφιας κατέβασε από την προεδρική λιμουζίνα τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας! Τελικά το άνοιγμα του οδοφράγματος έγινε με τρόπο που να εξυπηρετεί το ψευδοκράτος (διακίνηση τουριστών) και όχι τους Ελληνοκύπριους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων της Τηλλυρίας, με τους οποίους διαπληκτίστηκε ο Χριστόφιας ενώπιον Τούρκων και ΟΗΕδων!
Εν τω μεταξύ σάλος έχει ξεσπάσει στην Κύπρο με την κυκλοφορία του βιβλίου «Σημαδεμένη Τράπουλα» 3 Κυπρίων αναλυτών, στο οποίο αποκαλύπτονται τα πρακτικά των συζητήσεων του διαβόητου εκπροσώπου του ΟΗΕ Ντάουνερ, από τα οποία φαίνεται ότι Αγγλοαμερικάνοι, ΟΗΕ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Τούρκοι και οι ελληνόφωνοι υποστηρικτές του ΝΑΙ (μεταξύ τους και ο Χριστόφιας), σε αγαστή συνεργασία, μηχανορραφούν, για να εξουδετερώσουν τις αντιδράσεις του 76% των Ελληνοκυπρίων που απέρριψαν το σχέδιο Ανάν!!
Συγχρόνως αυξάνει υπέρμετρα ο αριθμός των παράνομων μεταναστών και στη Λάρνακα είχαμε το πρώτο σοβαρό επεισόδιο. Κι όλ αυτά, ενώ πυκνώνουν οι πληροφορίες για «λύση» στις αρχές του 2011! Ο Θεός να βάλει το χέρι του! (Και ο ελληνισμός όπου γης την αντίστασή του!)
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Προς τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Τάσσο Παπαδόπουλο
κ. Πρόεδρε,
Σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στον αγώνα σας και επανεκλογή σας στο αξίωμά σας, για το καλό της εθνικής υπόθεσης της Κύπρου και γενικότερα του Ελληνισμού.
Αθήνα 21/11/2007
Για την Εκτελεστική Επιτροπή του ΑΣΚΕ
Νίκος Καργόπουλος
Κατηγορία
Φύλλο 119 Νοεμβρίου 2007
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό