Από το 1975 λεηλατούσαν ποικιλοτρόπως την «Ολυμπιακή», μηδέ των συνδικαλιστών εξαιρουμένων, με τα δωρεάν ταξίδια των ψηφοφόρων τους και των ιδίων, με το ρουσφετολογικό διορισμό υπερπληθώρας προσωπικού, με τους κάθε λογής εγχώριους και ξένους «μάνατζερ», που τη βούλιαζαν συνεχώς, με την τεράστια επιβάρυνση της μεταφοράς της από το Ελληνικό στο γερμανικό «Ελευθέριος Βενιζέλος» και τέλος με την κατασυκοφάντηση και την πλήρη απαξίωσή της από τον εντεταλμένο υπάλληλο της Κομισιόν, υπουργό κ. Χατζηδάκη, σε αγαστή συνεργασία με τους καταδότες της στην Κομισιόν, την ΑEGEAN, που πολύ θα ήθελαν την Ολυμπιακή διαρκώς διαλυμένη.
Η διαφαινόμενη πώλησή της στον όμιλο αραβικών κεφαλαίων που εκπροσωπεί ο Βγενόπουλος, με τις μη αποκρυπτόμενες πολιτικές φιλοδοξίες, με το ασήμαντο τίμημα των 177,2 εκ. ευρώ το πολύ (και όχι στην ΑΕGEAN, που έσπευσε να κάνει προσφορά όταν διαπίστωσε ότι η πώληση είναι επί θύραις) έγινε με το επιχείρημα της μη δημιουργίας μονοπωλίου από την AEGEAN, ώστε να πληρούται το γράμμα της Συνθήκης της Λισαβόνας, κάτι που θα κρίνει τελικά η Κομισιόν. Ο Βγενόπουλος και τα κεφάλαια που εκπροσωπεί έγιναν τώρα αποδεκτοί από την Κομισιόν, μετά το «άδειασμά» τους στην πώληση του ΟΤΕ.
Αν η πώληση της Ολυμπιακής τελεσφορήσει, το μονοπώλιο θεωρείται σχεδόν δεδομένο, με τη σύμπραξη της ιδιοκτησίας των δύο εταιρειών προς όφελος των κερδών τους και εις βάρος της χώρας και της κοινωνίας, που καλείται να πληρώσει τα χρέη της εταιρείας και τα ασφαλιστικά ταμεία, που θα επιβαρυνθούν με την απόλυση εργαζομένων, που αποφάσισε ο κ. Χατζηδάκης, ώστε να πάρουν μόνο το «φιλέτο» οι ιδιώτες.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Στη σύνοδο των 25 υπ. Εξ. στις Βρυξέλες στις 11/12/06 συνέβησαν τα αναμενόμενα, δυσμενή για τον ελληνισμό. Συζητούσαν επί 10 ώρες εάν η Τουρκία θα ανοίξει κάποια λιμάνια στα κυπριακά πλοία και κανείς (ούτε οι αντιπροσωπείες Ελλάδας και Κύπρου) έθεσε καν για συζήτηση (πολύ δε περισσότερο για απόφαση) την υποχρέωση της Τουρκίας να αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής και τους εποίκους, να επιτρέψει την επιστροφή των προσφύγων στις περιουσίες τους και να άρει το casus belli στο Αιγαίο.
Έτσι η εισβολή και η κατοχή θα φαίνεται ότι έγιναν για άλλη μια φορά αποδεκτές από τους 25 (και από Ελλάδα και Κύπρο) και η Τουρκία θα θεωρεί τα τετελεσμένα του Αττίλα ως δεδομένα σε οποιαδήποτε μελλοντική διαπραγμάτευση του Κυπριακού. Το πιο δυσάρεστο είναι ότι κανείς επίσημος σε Ελλάδα και Κύπρο, ούτε φυσικά κανένα από τα ΜΜΕ των νταβατζήδων, κατέληξε (ακόμη) στο συμπέρασμα ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. επιφέρει (εκτός από την αποδυνάμωση της κυπριακής οικονομίας και τη διάλυση της κυπριακής κοινωνίας) μεγάλη ζημιά στο εθνικό θέμα.
Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.
Οι Αγγλοαμερικανοί
Οι Αγγλοαμερικανοί επιθυμούν την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. για να ολοκληρώσουν τον από Ανατολάς έλεγχο της Ε.Ε. και να εντείνουν τις διαλυτικές τάσεις στο εσωτερικό της. Επιπλέον η Βρετανία επιδιώκει με κάθε τρόπο (και μέσω της ένταξης της Τουρκίας) να εκδικηθεί την Κύπρο και τον Ελληνισμό γενικά για την απείθια που επέδειξε στο παρελθόν προς την Αυτοκρατορία της Αυτής Μεγαλειότητος. .
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Για περισσότερη ευθυγράμμιση με ΗΠΑ - Ε.Ε.
Οι αλλαγές στην κυβέρνηση της Ν.Δ. είχαν προ πολλού προαναγγελθεί, δηλ. υπαγορευτεί, από τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων», με συμβολικό στοιχείο την προώθηση της Ντόρας Μπακογιάννη-Μητσοτάκη στο υπ. Εξ. και στη θέση του διαδόχου της αρχηγίας της Ν.Δ..
Η προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ., βεβαίως, δεν ήταν στην υπηρεσία του λαού και του τόπου, αλλά σε ορισμένα θέματα και σε κάποιο βαθμό, έστω μικρό, προσπαθούσε να ικανοποιεί το λαϊκό αίσθημα. Ούτε αυτό απεδείχθη ανεκτό. Ο Κ. Καραμανλής, παρότι δεν είναι η πιο επιθυμητή επιλογή για τον ξένο παράγοντα και τους «νταβατζήδες» των ΜΜΕ, τα έδωσε όλα στους ξένους, για λόγους που αυτός γνωρίζει. Μερικοί έχουν αυταπάτες ότι πρόκειται για «κόλπο» του Καραμανλή. Μοιάζουν με τους πασοκτζήδες της 10ετίας του 80, που ερμήνευαν με τον ίδιο τρόπο την πλήρη αθέτηση των υποσχέσεων του Α. Παπανδρέου (που ήταν ικανός και για «κόλπα»).
Χαρακτηριστικά της νέας κυβέρνησης θεωρούμε τα εξής: α) Περισσότερη ευθυγράμμιση στα εθνικά μας θέματα με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, που δρομολογεί επικίνδυνες εξελίξεις στο Αιγαίο, τη Θράκη, τη Μακεδονία και την Κύπρο. β) Πλήρης ευθυγράμμιση (ως συνέχεια του ΠΑΣΟΚ) με την ανάλγητη οικονομική και κοινωνική πολιτική που υπαγορεύεται από την Ε.Ε.. γ) Μείωση του κύρους του πρωθυπουργού και της δυνατότητάς του (όποιας διέθετε) να συντονίζει το κυβερνητικό έργο. δ) Έξαρση της διαφθοράς, που θα πλησιάσει τα πασοκικά επίπεδα. ε) Επιτάχυνση της φθοράς της Ν.Δ. και του Κ. Καραμανλή, που κάνει πιο σύνθετο το πολιτικό σκηνικό.
Τα εθνικά θέματα
Ο Π. Μολυβιάτης, βαθύτατα συντηρητικός πολιτικός, γαλουχημένος με την αρχή του «ανήκομεν εις την Δύσιν» του θείου Καραμανλή, προσπαθούσε μέσα σ αυτά τα ασφυκτικά πλαίσια να διεκδικεί τα ελάχιστα που μπορούσε για τον ελληνισμό. Έτσι πχ., παρότι τάχθηκε υπέρ του σχεδίου Ανάν, δήλωσε ότι και το ΟΧΙ δε θα ήταν καταστροφή, απελευθερώνοντας πολλούς Κυπρίους να ψηφίσουν κατά συνείδηση, χωρίς εκβιασμούς. Επίσης, απέρριψε κατηγορηματικά το 2ο σχέδιο Νίμιτς για το όνομα των Σκοπίων.
Αντιθέτως, η Ντόρα και ο πατέρας της ανήκουν σ εκείνη την κατηγορία πολιτικών σε Ελλάδα και Κύπρο που με εκδικητικό μένος επιτίθενται εναντίον οποιουδήποτε διεκδικεί ο,τιδήποτε για τον ελληνισμό. Θυμίζουμε τις απίστευτες δηλώσεις του Μητσοτάκη κατά του Προέδρου της Κύπρου Τ. Παπαδόπουλου («να αφήσει τα νταηλίκια» κλπ.).
Στους παροικούντες είναι γνωστό ότι η κυπριακή κυβέρνηση διεμήνυσε στον Καραμανλή ότι τυχόν προώθηση της Ντόρας στο υπ. Εξ. θα ήταν μια αρνητική εξέλιξη και θα προκαλούσε προβλήματα στη συνεργασία Αθήνας-Λευκωσίας. Τις αντιρρήσεις τους είχαν εκφράσει και ο Π. Μολυβιάτης και άλλα κορυφαία στελέχη της Ν.Δ.. Αυτοί που σύσσωμοι πετάξανε το φέσι τους από τη χαρά τους ήταν οι Τούρκοι (βλ. διπλανή στήλη).
Βεβαίως, οι πρώτες δηλώσεις της Ντόρας ως υπ. Εξ. ήταν καθησυχαστικές, αλλά τι αξία μπορεί να έχει αυτό για το μητσοτακέικο; Το μόνο παρήγορο είναι ότι η πολιτική που σκοπεύει να ακολουθήσει θα συναντήσει σφοδρές αντιδράσεις και από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και από κύκλους που έχουν λόγο στο χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων.
Οικονομική και κοινωνική πολιτική
Η προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν έκρυψε ποτέ την προσήλωσή της στις κοινοτικές κατευθύνσεις για την οικονομία και την κοινωνία. ’λλωστε, οι ιδιωτικοποιήσεις και λοιπές «μεταρρυθμίσεις» είχαν περιληφθεί (έστω γενικώς και αορίστως) στο προεκλογικό πρόγραμμα της Ν.Δ..
Κάποιοι υπουργοί, όμως, προσπαθούσαν μέσα στα πλαίσια αυτά (ασχέτως για ποιους λόγους) να μην οδηγηθεί η λαϊκή αγανάκτηση στα άκρα. Είναι αλήθεια π.χ. ότι ο τ. υπουργός Μακεδονίας-Θράκης Τσιαρτσώνης προσπαθούσε να αποτρέψει το κλείσιμο του εργοστασίου Λιπασμάτων στη Θεσσαλονίκη. Τελικά το εργοστάσιο έκλεισε και ο υπουργός απομακρύνθηκε.
Ο Γ. Αλογοσκούφης, υπέρμαχος του φιλελευθερισμού, εμφανίζεται ενισχυμένος και αποφασισμένος να συνεχίσει το έργο του, προς όφελος τραπεζιτών και μεγαλοεπιχειρηματιών (και εις βάρος των εργαζομένων), απαλλαγμένος από ενοχλητικούς συναδέλφους του.
Το ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ πέρασε 2 χρόνια στην αντιπολίτευση χωρίς γραμμή, με τα στελέχη του να υποστηρίζουν τις πιο αντιφατικές θέσεις σε όλα τα θέματα. ’λλοι επέμεναν να συνεχίζουν να δίνουν εξετάσεις καλής διαγωγής προς τους ξένους προστάτες τους (όπως όταν ήταν στην κυβέρνηση), εμφανιζόμενοι πιο πειθήνιοι και από τη Ν.Δ. (ιδιωτικά πανεπιστήμια, σχέδιο Ανάν, Μακεδονικό, ασφάλιση νέων κλπ.). ’λλοι νόμιζαν ότι μπορούν τώρα να το παίζουν «φιλολαϊκοί», ότι ο κόσμος θα πιστέψει πως «έλαβαν το μήνυμα από τις εκλογές και άλλαξαν μυαλό» κι έτσι να επανέλθουν στην κυβέρνηση, για να μην τηρήσουν πάλι καμία από τις υποσχέσεις τους.
Μετά πολλές παλινωδίες, ο Γιωργάκης αποφάσισε (δηλ. άλλοι αποφάσισαν αντ αυτού) να προσχωρήσει στη δεύτερη γραμμή και εμφανίζεται πλέον ως προστάτης των εργαζομένων! Δηλ. το ΠΑΣΟΚ διαμαρτύρεται επειδή η Ν.Δ. εφαρμόζει όσα το ίδιο δεν πρόλαβε ή δεν μπόρεσε να κάνει (π.χ. ασφαλιστικό) και που θα ολοκληρώσει, αν τυχόν ξαναβρεθεί σύντομα στην κυβέρνηση!! Ποιους μπορεί να πείσει, όμως, εκτός από αυτούς που θέλουν για άλλους λόγους να πειστούν;
Κυβερνητική φθορά και εξελίξεις
Όταν μια κυβέρνηση γίνεται πειθήνιο όργανο ξένων συμφερόντων, δεν μπορεί να αγωνιστεί ούτε για την επιβίωσή της. Συνεπώς η φθορά της Ν.Δ. επιταχύνεται, με τη συμβολή και των ΜΜΕ και των άθλιων «δημοσκοπήσεών»¨τους, που προσπαθούν να διαμορφώσουν και όχι να καταγράψουν τις τάσεις του εκλογικού σώματος. Τη φθορά εισπράτει ο ΛΑΟΣ και το ΚΚΕ, όχι το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ. [Αλήθεια τα ΜΜΕ δεν έμαθαν ότι ο ΣΥΝ άλλαξε πρόεδρο και ότι η πλειοψηφία έγινε τώρα μειοψηφία;]
Έτσι η διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ μειώνεται. Ήδη ο Καρατζαφέρης προθυμοποιήθηκε να στηρίξει ή το ΠΑΣΟΚ ή τη Ν.Δ. σε περίπτωση που κανένα κόμμα δεν επιτύχει αυτοδυναμία.
Τυχόν ήττα της Ν.Δ. στις ερχόμενες εκλογές ανοίγει το δρόμο στη Ντόρα για την αρχηγία της. Αλλά πόσοι θα την αποδεχτούν; Κάποιοι ξανασκέπτονται τα παλιά σχέδια για διάσπαση των 2 μεγάλων κομμάτων, που θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Η χώρα, όμως, δεν έχει ανάγκη από μια τέτοια αλλαγή, που θα επιδιώξει να δώσει παράταση στο σημερινό καθεστώς. Χρειάζεται την ενίσχυση πολιτικών δυνάμεων που υπηρετούν το λαό και τον τόπο και ένα ριζικά διαφορετικό πολιτικό πρόγραμμα.
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Σε προηγούμενα φύλλα μας έχουμε αναλύσει την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση της Ν.Δ.:
Στα εξωτερικά είναι μια συντηρητική πολιτική, στα πλαίσια του «ανήκομεν εις την Δύσιν», που όμως προσπαθεί να αξιοποιήσει κάποιες από τις περιορισμένες δυνατότητές της υπέρ της Ελλάδας (αγωγοί και γενικά σχέσεις με Ρωσία, ονομασία Σκοπίων κ.λπ.). Τη βασική επεξεργασία αυτής της πολιτικής ο κ. Καραμανλής φαίνεται ότι έχει άτυπα εμπιστευτεί σε έμπειρους πολιτικούς και διπλωμάτες, προερχόμενους τόσο από τη Ν.Δ. όσο και από το ΠΑΣΟΚ (Παπούλιας, Μολυβιάτης κ.ά.), την οποία ο ίδιος στηρίζει και την οποία επισήμως ακολουθεί εκούσα-άκουσα η υπ. Εξ. Ντόρα (υπογείως την υπονομεύει). Την πολιτική αυτή υποστηρίζει η μεγάλη πλειοψηφία της Ν.Δ., το ανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ (στο βαθμό που ενδιαφέρεται) και εκούσες-άκουσες οι ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Τα θετικά στοιχεία της υποστηρίζει το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού.
Στα εσωτερικά είναι μια σκληρή αντιλαϊκή πολιτική, σύμφωνη με την ιδεολογία της δεξιάς, όπως ακριβώς υπαγορεύεται και από τις Βρυξέλες, που φέρνει σε συνεχώς δυσμενέστερη θέση το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας (πάνω από το 20%, με τα επίσημα στοιχεία, είναι κάτω από το όριο της φτώχειας). Ωφελούνται μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις. Οι αρχικές ψευδαισθήσεις, κυρίως των οπαδών της Ν.Δ., ότι η οικονομική κατάσταση θα σύντομα βελτιωθεί, μόλις θεραπευτούν οι συνέπειες της πασοκικής διακυβέρνησης, διαλύονται, η οργή της κοινωνίας μεγαλώνει, η κυβέρνηση απομονώνεται από το λαό, πολλοί (στο καθημερινό άγχος της επιβίωσης) αρχίζουν να παραβλέπουν τα λίγα θετικά στοιχεία της κυβερνητικής πολιτικής. Η εικόνα της κυβέρνησης επιδεινώνεται με την κραυγαλέα διάσταση λόγων και έργων («σεμνότητα και ταπεινότητα»), την αδυναμία του πρωθυπουργού να συντονίσει την κυβέρνηση και το κόμμα του και να επιβληθεί στους εξωθεσμικούς παράγοντες (πρεσβείες, «νταβατζήδες» κ.λπ.) και των υπουργών της γενιάς του να βρίσκονται σε επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα. Γι αυτό τα θαλασσώνουν μπροστά σε κάθε απρόβεπτο.
Ο Καραμανλής διασώζεται προς το παρόν, λόγω έλλειψης αντιπολίτευσης με πειστικές εναλλακτικές προτάσεις, αλλά φαίνεται να κατανοεί ότι το άστρο του άρχισε να δύει. Στη ΔΕΘ, παρά τη σκηνοθετική επιμέλεια, δεν μπόρεσε να κρύψει
την αδυναμία και την ανασφάλειά του.
Οι Αμερικανοί
Τη φθορά και (ει δυνατόν) την ανατροπή του Καραμανλή επιδιώκει συστηματικά η διοίκηση Μπους, για τους λόγους που προαναφέραμε, ακόμη και με ασύμμετρα μέσα (πυρκαγιές κ.λπ.), όπως εξηγήσαμε αναλυτικά πέρσι κατά την προεκλογική περίοδο. Θα ήθελε να απαλλαγεί και από το Γιωργάκη, ο οποίος συνδέεται με το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ και εσχάτως εμφανίζει ελαφρώς φιλολαϊκό και πατριωτικό πρόσωπο. Ο Μπους, στο τέλος της θητείας του και αφού στις σοβαρότατες αποτυχίες του σε όλους τους τομείς πρόσθεσε και το πρόσφατο κάζο του Καυκάσου, το πιο φρόνιμο που θα μπορούσε να κάνει είναι να περιοριστεί στην αυτοπροστασία του, ώστε να μην κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου μόλις αποχωρήσει από την εξουσία. Αντ αυτού συνεχίζει την επιθετική του πολιτική σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας, όπως φαίνεται και από τα αποκαλυπτήρια του Νίμιτς με τις αναφορές του για «μακεδονικό έθνος» κ.λπ. Πολύ φοβόμαστε ότι έτσι θα συνεχίσει ακόμη κι όταν θα λειτουργεί ως
υπηρεσιακός μέχρι τις 20 Ιανουαρίου.
και οι «νταβατζήδες»
Οι επιθυμίες του Μπους είναι και επιθυμίες των εν Ελλάδι «νταβατζήδων», που ροκανίζουν παντοιοτρόπως τον Καραμανλή. Ο κ. Τατούλης έχει αναδειχθεί από τα δελτία των 8 σε μέγα πολιτικό παράγοντα του τόπου! Τα σκάνδαλα της Ν.Δ. γεμίζουν ολόκληρες σελίδες κάθε μέρα στις εφημερίδες και γίνονται αντικείμενο πολύωρων συζητήσεων στην τηλεόραση, ενώ για παρόμοια ή μεγαλύτερα σκάνδαλα επί Σημίτη (στα οποία πρωταγωνιστές ήσαν οι ίδιοι οι«νταβατζήδες») όλοι σιωπούσαν.
Αναζητείται εναλλακτική λύση
Το ερώτημα είναι ποιες εναλλακτικές λύσεις προωθούν Αμερικανοί και «νταβατζήδες».
1) Η αντικατάσταση του Καραμανλή με τη Ντόρα στην αρχηγία της Ν.Δ. και την πρωθυπουργία προϋποθέτει εκλογική ήττα της Ν.Δ. και ενδιάμεσο πέρασμά της στην αντιπολίτευση. Επιπλέον, η δύναμη της Ντόρας μέσα στη Ν.Δ. έχει μειωθεί σημαντικά και δεν είναι πλέον καθόλου βέβαιο ότι θα είναι αυτή η διάδοχος.
2) Μια συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ θα ήταν μια καλή λύση γι αυτούς, ρίχτηκε δοκιμαστικά ως ιδέα με κάποιες δηλώσεις που προβλήθηκαν στον τύπο, αλλά αποδείχθηκε ότι συναντά ανυπέρβλητες δυσκολίες στο εσωτερικό των κομμάτων, με κίνδυνο να καταρρεύσει το πολιτικό σκηνικό που τόσο πολύ τους έχει εξυπηρετήσει μέχρι τώρα.
3) Μια κυβέρνηση τύπου Μπερλουσκόνι με Βγενόπουλους, Γιάννες κ.λπ. δε νομίζουμε ότι μπορεί να την αποδεχθεί ποτέ ο ελληνικός λαός και σίγουρα δεν την αποδέχεται τώρα.
4) Απομένει η λύση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ (αυτοδυναμία ΠΑΣΟΚ δε διαφαίνεται στον ορίζοντα), μια καλή λύση γι αυτούς, από την άποψη ότι ο ΣΥΝ στα εθνικά θέματα ταυτίζεται με τη Ντόρα και θα παρασύρει τις όποιες αναστολές υπάρχουν στο ΠΑΣΟΚ για πλήρη ικανοποίηση των αμερικανικών επιθυμιών.
Φαίνεται ότι σ αυτή τη φάση μάλλον αυτή τη λύση προκρίνουν, γι αυτό τα ΜΜΕ οργίασαν όλο το προηγούμενο διάστημα με τις δημοσκοπήσεις υπέρ του ΣΥΝ (τώρα τις συμμαζεύουν, για να μην εξευτελιστούν στις εκλογές), γι αυτό αποφάνθηκαν ότι ο Γιωργάκης ήταν πολύ καλός στη ΔΕΘ κ.λπ. γελοιότητες. Αλλά κι αυτή η λύση δεν έχει μικρές δυσκολίες. Αν παραβλέψουμε την κραυγάζουσα ανεπάρκεια του Γιωργάκη (εδώ ο Μπους κυβέρνησε τις ΗΠΑ!) τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΝ εμφανίζονται ως υποστηρικτές μιας φιλολαϊκής κοινωνικής πολιτικής, ενώ είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν (αν κυβερνήσουν) τη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική που υπαγορεύεται από την Ε.Ε. Ο ΣΥΝ διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ (για να μην καταποντιστεί εκλογικά), αλλά όταν συνεργαστεί θα τον εγκαταλείψει μέρος των οπαδών του (οι περισσότεροι, φοβούμαστε, θα βολευτούν με την εξουσία και θα δικαιολογήσουν την απάτη). Έτσι μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ θα χάσει πολύ γρήγορα το εκλογικό της έρεισμα και, συνεπώς, φαίνεται εντελώς προσωρινή.
Πώς αντιδρά ο Καραμανλής;
Αυτά βλέπει ο Καραμανλής και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, περιμένοντας (όπως όλοι) την ανάδειξη του νέου προέδρου των ΗΠΑ και τα πρώτα δείγματα γραφής του, έχοντας μέχρι τότε τη στήριξη ισχυρών χωρών (Γερμανία, Γαλλία κ.λπ.), που έχουν υπογράψει σημαντικότερες συμφωνίες με τους Ρώσους. Υπάρχει και η πρόβλεψη ότι ο Καραμανλής θα αντιδράσει δυναμικά στα σχέδια ανατροπής του, με σαρωτικό ανασχηματισμό και πιο φιλολαϊκή πολιτική ή πρόωρες εκλογές με ανοίγματα προς τ αριστερά, ακόμη και το Νοέμβριο. Μέχρι τώρα δε μας έχει πείσει ότι μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά ας μην αποκλείσουμε
τίποτα
Κατηγορία
Φύλλο 124 Σεπτεμβρίου 2008
Από τον Ιούνιο του 2003 η Κομισιόν, εκφράζοντας τις θέσεις των βορείων χωρών της ΕΕ, έχει προτείνει να γίνουν περικοπές στις κοινοτικές επιδοτήσεις στα τρία βασικά μεσογειακά προϊόντα (βαμβάκι, καπνό, λάδι), που είναι οι πιο σημαντικές καλλιέργειες της χώρας μας. Οι μειώσεις αυτές ανέρχονται σε 6,4% για το βαμβάκι και σε 2,8% για τα δύο άλλα προϊόντα. Προβλέπουν επίσης αποσύνδεση της επιδότησης από την παραγωγή και σύνδεση της με την εισοδηματική ενίσχυση των παραγωγών. Δηλ. μπορεί να μην παράγεται ούτε ένα κιλό προϊόντος αλλά να επιδοτείται αυτός που κατέχει αγροτική γη ή δηλώνει αγρότης. Επίσης η Κομισιόν ζητά επαναδιαπραγμάτευση το 2009 για τα μεσογειακά προϊόντα, ώστε να γίνουν νέες περικοπές.
Εν τω μεταξύ οι βόρειες χώρες της ΕΕ είχαν συμφωνήσει για τις επιδοτήσεις των δικών τους αγροτικών προϊόντων (κτηνοτροφικά, γαλακτοκομικά, δημητριακά κ.λ.π) επίσης στη βάση της εισοδηματικής ενίσχυσης των αγροτών και όχι των προϊόντων. Η εφαρμογή των μέτρων για τις βόρειες χώρες αρχίζει το 2007, ενώ για τα μεσογειακά η εφαρμογή προβλέπεται άμεση.
Οι Υπουργοί Γεωργίας της ΕΕ τον Ιούνιο του 2003 ανέβαλαν τη λήψη απόφασης για την αναμόρφωση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) για τα μεσογειακά προϊόντα, πρωτοστατούντος του Έλληνα Υπουργού Γεωργίας, που κατείχε , τότε. την προεδρία, επειδή προφανώς ενόψει των εκλογών ήθελε ν' αποφύγει την αγανάκτηση των αγροτών (που ήταν ήδη αγανακτισμένοι).
Η σταδιακή κατάργηση της ΚΑΠ οφείλεται κυρίως στις πιέσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), δηλ. των ΗΠΑ, που στο όνομα της ανταγωνιστικότητας ζητά να μην επιδοτούνται οι τιμές των αγροτικών
προϊόντων. Ειδικά για τα μεσογειακά προϊόντα η περικοπή της επιδότησης και κατ' επέκταση η μείωση της παραγωγής γίνεται για δύο λόγους:
Να μπορούν οι βόρειες χώρες της ΕΕ να τα εισάγουν από τρίτες χώρες για να πουλάνε σ' αυτές τα βιομηχανικά τους προϊόντα. (Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΕΕ παράγει μόνο το 2,6% της παγκόσμιας παραγωγής βαμβακιού, ενώ παράλληλα αποτελεί τον μεγαλύτερο εισαγωγέα καλύπτοντας το 48% των αναγκών της με αδασμολόγητες εισαγωγές από τρίτες χώρες.)
Να αναδιανεμηθούν τα κονδύλια υπέρ των 10 νέων χωρών, εκ των οποίων ορισμένες έχουν υψηλό ποσοστό αγροτικού πληθυσμού.
Ο αγροτικός τομέας είναι στρατηγικός για κάθε χώρα, επειδή αφορά τη διατροφή και την επιβίωση της κοινωνίας. 'Ομως οι ελληνικές κυβερνήσεις, πειθήνιες στην ΕΕ, τον έχουν εγκαταλείψει. Οι αγρότες και η συνδικαλιστική τους ηγεσία,αντί να αιτιώνται και να ψηφίζουν τα κυβερνητικά κόμματα, ν' αναζητήσουν τα πραγματικά αίτια, που οδηγούν στη συρρίκνωσή τους.
Κατηγορία
Φύλλο 97 Μαρτίου 2004
Τους επιδοτεί και πάλι, για να μην παράγουν!
Προάγγελος κατάργησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής ήταν η απόφαση της Συνόδου των υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε., που ευθυγραμμίσθηκε με τις απαιτήσεις των ΗΠΑ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (Π.Ο.Ε.), ώστε τα αμερικανικά αγροτικά προϊόντα (κυρίως γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί ή, επί το απλούστερο, μεταλλαγμένα) να μην έχουν σοβαρούς ανταγωνιστές. Σημειώνουμε ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ επιδοτούν γενναία τα αγροτικά τους προϊόντα (μέχρι και 50 % του κόστους παραγωγής). Είναι συνεπώς ψευδές το επιχείρημα ότι οι επιδοτήσεις διεθνώς μειώνονται.
Στη Σύνοδο των υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε. αποφασίστηκε η αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή ορισμένων προϊόντων (γαλακτοκομικά, κτηνοτροφικά, σιτηρά, σπόροι κ.λπ.), που αφορούν κυρίως τις βόρειες χώρες. Για τα μεσογειακά προϊόντα, ως προς τον τρόπο αποσύνδεσης, θ'αποφασίσουν επί ιταλικής προεδρίας,
Αυτό σημαίνει π.χ. ότι ο παραγωγός σιταριού θα παίρνει μια επιταγή από την Ε.Ε. με το ποσό που έπαιρνε ως επιδότηση την τριετία 2000-2002, ανεξάρτητα από το ύψος της παραγωγής του. Δηλαδή, θα παίρνει την ενίσχυση ακόμη και αν δεν παράγει ούτε ένα κιλό σιτάρι. Κάτι αντίστοιχο θα ισχύσει και για τα τρία εθνικά μας προϊόντα, δηλ. λάδι, βαμβάκι, καπνός.
Είναι φανερό ότι τελικά οι επιδοτήσεις θα καταργηθούν, όταν θα «ωριμάσουν» οι συνθήκες, εκτός ορισμένων προϊόντων, όπως τα κτηνοτροφικά, που θα αφορούν τις βόρειες χώρες, με αποτέλεσμα τη γενική μείωση της αγροτικής παραγωγής των χωρών της Ε.Ε και την πλήρη «αποδοχή» των αμερικάνικων μεταλλαγμένων.
Οι κοινοτικές επιδοτήσεις συρρίκνωσαν την αγροτική παραγωγή στη χώρα μας
Το μισό του ελληνικού γεωργικού εισοδήματος προέρχεται από επιδοτήσεις της Ε.Ε. Τα τελευταία επτά χρόνια, οι Έλληνες αγρότες πήραν από την Ε.Ε. 5 τρις δρχ. ως επιδοτήσεις. Το ίδιο διάστημα οι συνολικές επενδύσεις στο χώρο δεν έφτασαν ούτε το ένα δέκατο του ποσού αυτού (λιγότερα από 500 δισ. δρχ.), μειούμενες ετησίως κατά 50% περίπου.
Παράλληλα, την τελευταία πενταετία, η χώρα έχασε την αυτάρκεια της σε πολλά προϊόντα και άρχισε τις αθρόες εισαγωγές, με αποτέλεσμα το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο γεωργικών προϊόντων να εκτιναχθεί στα ύψη και να ξεπερνάει ετησίως τα 500 δισ. δρχ. Η Ελλάδα το 2001 δαπανούσε 12 δισ. δρχ. το μήνα, για να εισάγει φρούτα και λαχανικά ( όσπρια, σκόρδα, κρεμμύδια, ντομάτες, πατάτες, κ.ά.) και άλλα τόσα για την εισαγωγή γαλακτοκομικών. Δαπανήσαμε 60 δισ. δρχ. για εισαγωγή σιταριού. Εκτός των εγγενών προβλημάτων του αγροτικού μας τομέα (μικρός κλήρος, γήρανση αγροτικού πληθυσμού κ.λ.π.), πολλοί επιδοτούμενοι δεν είναι στην πραγματικότητα αγρότες, ενώ οι περισσότεροι αγρότες δεν έχουν πρόσβαση στις κοινοτικές επιδοτήσεις. Επίσης, πολλοί αγρότες κάνουν ψευδείς δηλώσεις, ώστε να παίρνουν επιδοτήσεις που δε δικαιούνται. Ετσι αισθάνονται συνυπεύθυνοι για τη διαφθορά και ψηφίζουν τα φιλοεοκικά κόμματα.
Το πρόγραμμα της ΝΔ για τους αγρότες
Η ΝΔ, αποδεχόμενη απολύτως τη γραμμή της Ε.Ε., παρουσίασε το πρόγραμμα της για το αγροτικό. Το πρόγραμμα, που έχει συνταχθεί με βάση τις πασίγνωστες πολιτικάντικες συνταγές, ξεκινά με ασαφείς παροχές (αύξηση συντάξεων, ρύθμιση χρεών, φθηνά καύσιμα κ.λ.π.) και συνεχίζει με θεσμικά, όπου μεταξύ άλλων χαρίζει δασικές εκτάσεις και ιδιωτικοποιεί συνεταιριστικές εταιρείες.
Είναι η δεύτερη φορά μετά την Παιδεία που η ΝΔ «τόλμησε» να παρουσιάσει το πρόγραμμα της. Και αυτό έγινε, επειδή θεωρούν ότι οι αγρότες είναι τόσο αγανακτισμένοι με το το κυβερνητικό κόμμα, ώστε δεν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να διαπιστώσουν ότι και η ΝΔ θ' ακολουθήσει την ίδια και χειρότερη πολιτική.
Στρατηγικής σημασίας ο αγροτικός τομέας
Αν και ο αγροτικός τομέας για κάθε χώρα είναι στρατηγικής σημασίας, επειδή αφορά την ανεξαρτησία της υγιεινής διατροφής του πληθυσμού της, όλες οι κυβερνήσεις και ιδιαίτερα από το 1980 και μετά, οπότε εντάχθηκε η Ελλάδα στην ΕΟΚ, αδιαφόρησαν πλήρως για την τύχη της ελληνικής αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού πληθυσμού. Οι επιδοτήσεις υπό μορφή εισοδηματικών ενισχύσεων (χωρίς επενδύσεις και αναδιατάξεις παραγωγής) αποδιάρθρωσαν την παραγωγική βάση, διαμόρφωσαν αντιπαραγωγική νοοτροπία στους αγρότες και διαιώνισαν το πρόβλημα.
Είναι φανερό ότι βασική προϋπόθεση επιβίωσης του αγροτικού τομέα στη χώρα μας είναι η έξοδος μας από την Ε.Ε. στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής, όπου οι αποφάσεις παίρνονται στην Ελλάδα, με γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας και του ελληνικού λαού.
Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να υπάρχουν εθνικές επενδύσεις-επιδοτήσεις, που θα έχουν στόχο την ποιοτική βελτίωση και ποσοτική αύξηση της αγροτικής παραγωγής σε βασικά προϊόντα (π.χ. σιτηρά, λάδι, όσπρια, κτηνοτροφικά-γαλακτοκομικά, βαμβάκι ) και όχι απλώς την εισοδηματική ενίσχυση των αγροτών, ώστε να αποκτήσει η χώρα υψηλό βαθμό επάρκειας στα είδη αυτά.
Θα πρέπει λοιπόν, να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε, μεταξύ άλλων, και την αγροτική μας παραγωγή και να εφαρμόσουμε τις αρχές της αμοιβαιότητας στις διεθνείς μας συναλλαγές.
Αντίθετα, αν εφαρμοσθούν οι πολιτικές της Ε.Ε., που μοναδικό κριτήριο έχει την αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, τότε ένα πολύ μεγάλο τμήμα του αγροτικού πληθυσμού θα προστεθεί στο μακροσκελή κατάλογο των ανέργων και η υγεία μας θα κινδυνεύει για τα κέρδη των πολυεθνικών των μεταλλαγμένων.
Κατηγορία
Φύλλο 93 Ιουλίου 2003
Ο αγωγός φυσικού αερίου Τουρκίας-Ελλάδας και ο αγωγός πετρελαίου Μπακού-Τιφλίδας-Τσεϊχάν δε θα δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα στο περιβάλλον, ενώ ο πολύ μικρότερου μήκους αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης δημιουργεί μεγάλους περιβαλλοντικούς κινδύνους, ισχυρίζεται η Τουρκάλα «αναλύτρια» Ζέινο Μπάραν, διευθύντρια του Κέντρου Ευρασιατικής Πολιτικής στο Hudson Institute, η οποία το 2003 είχε απολυθεί ακόμη και από το φιλοτουρκικό «Nixon Center», με την αιτιολογία της «υπερβολικά επιθετικής φιλοτουρκικής δραστηριότητας».
Η κυρία τυχαίνει να είναι σύζυγος του βοηθού υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Ματ Μπράιζα, ο οποίος τυχαίνει να είναι υπεύθυνος για τις ευρασιατικές υποθέσεις και ειδικότερα τα ενεργειακά και τα ελληνοτουρκικά, δηλαδή ακριβώς για τα θέματα τα οποία αναλύει η σύζυγός του.
Ούτε καν τα προσχήματα δεν τηρούν οι άθλιοι! Αλλά η ελληνική κυβέρνηση ή η «αντιπολίτευση» γιατί δε ζήτησαν να μην ανακατεύεται ο εν λόγω κύριος στα εθνικά μας θέματα; Δεν έχουμε αυταπάτες ότι με την αλλαγή ενός προσώπου θα άλλαζε κάτι στην πολιτική των ΗΠΑ, αλλά τουλάχιστον να διατηρήσουμε κάποιο ίχνος αξιοπρέπειας!
Κατηγορία
Φύλλο 119 Νοεμβρίου 2007
Το Σάββατο 6 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε σε πολύ καλό κλίμα στα γραφεία του κόμματος η τακτική Σύνοδος του ΑΣΚΕ, η οποία κρίνεται ιδιαίτερα παραγωγική.
Στο πρώτο μέρος της συνεδρίασης εγκρίθηκαν οι θέσεις που πήρε η Εκτελεστική Επιτροπή μέσω των ανακοινώσεων και της «Ε» για όλα τα τρέχοντα ζητήματα (πολιτικές εξελίξεις, οικονομία, εθνικά, μετανάστες, «Καλλικράτης», αγροτικές κινητοποιήσεις, κολέγια, λιμάνια, ναυπηγεία, φορολόγηση Εκκλησίας, σύνοδος Κοπεγχάγης).
Στη συνέχεια έγινε μια πρώτη συζήτηση σε επίπεδο Συνόδου για το ασφαλιστικό. Η Εκτελεστική Επιτροπή είχε εισήγηση για τα δύο πρώτα μέρη (σύντομο ιστορικό, η καταλήστευση και χρεοκοπία των ταμείων), ενώ για το τρίτο (θέσεις και προτάσεις του ΑΣΚΕ) προσδιορίστηκαν τα ερωτήματα, με την προοπτική να υπάρχει εισήγηση στην επόμενη Σύνοδο. Αποφασίστηκε το πρώτο μέρος να δοθεί σε όλους τους αναγνώστες της «Ε» με το φύλλο του Μαρτίου. Το δεύτερο μέρος θα δοθεί με το φύλλο του Μαΐου, αφού εν τω μεταξύ τα μέλη κάνουν τις παρατηρήσεις τους. Ζητούμε και από τους αναγνώστες-φίλους μας να βοηθήσουν με στοιχεία και προβληματισμούς. Όταν κρίνουμε ότι σχηματίζεται μια ολοκληρωμένη εργασία, θα προχωρήσουμε στην έκδοσή της.
Στο τρίτο και κυριότερο μέρος της Συνόδου έγινε ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης. Ιδιαίτερα εξηγήθηκαν τα κατά συρροήν ψεύδη που ακούγονται από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ για την οικονομία καθώς και οι λόγοι για τους οποίους τα κυβερνητικά μέτρα δεν πρόκειται να αποδωσουν. Έγινε εκτεταμένη και ενδιαφέρουσα συζήτηση, με βάση την οποία γράφτηκαν τα αντίστοιχα κείμενα στο παρόν φύλλο της «Ε».
Στο τελευταίο μέρος έγινε ο απολογισμός του προηγουμένου 6μήνου και ο προγραμματισμός για το επόμενο. Πέρα από την τακτική έκδοση της «Ε» και ανακοινώσεων, σημαντική θεωρούμε την τήρηση και αισθητική βελτίωση της ιστοσελίδας. Στο διάστημα αυτό είχαμε τακτικά τη δυνατότητα εκπρόσωπος του ΑΣΚΕ να παρουσιάζει τις θέσεις μας στην εκπομπή του φίλου δημοσιογράφου Χρ. Πηγαδίτη στο High TV (κάθε Δευτέρα 6-7μ.μ.) καθώς και να γράφουμε άρθρα στην εφημερίδα «Χριστιανική». Στις 27-28 Ιανουαρίου κλιμάκιο του ΑΣΚΕ ήταν στην Β. Ελλάδα, ύστερα από πρόσκληση του φίλου δημοσιογράφου Γαβ. Αβραμίδη. Κάναμε τη μία από τις 3 εισηγήσεις σε εκδήλωση του υπό συγκρότηση πολιτικού ομίλου (στον οποίο και ευχόμαστε επιτυχία στις επιδιώξεις του), δώσαμε συνέντευξη στο «Ράδιο Ακρίτες» και σε τηλεοπτικό κανάλι της Θεσσαλονίκης και πήραμε μέρος στην εκπομπή του φίλου και μέλους της Χ.Δ. Απ. Παπαδημητρίου σε τοπικό κανάλι της Κοζάνης. Τέλος με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του ΑΣΚΕ-5 (Μακεδονία) στην Ηλιούπολη στις 22 Νοεμβρίου στο αμφιθέατρο του Ειδικού Σχολείου.
Για το προσεχές διάστημα αποφασίστηκε η πραγματοποίηση συνάντησης με φίλους του ΑΣΚΕ την Κυριακή 21 Μαρτίου 11π.μ.-1μ.μ. στα γραφεία μας για την ενημέρωσή τους και την ανταλλαγή απόψεων. Αποφασίστηκε το τύπωμα καινούργιας αφίσας και καινούργιας προκήρυξης με περιεχόμενο τις τρέχουσες εξελίξεις. Η προκήρυξη θα μοιράζεται μαζί με προηγούμενη, που παρουσίαζε τη φυσιογνωμία του ΑΣΚΕ. Τέλος θα προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε τη δουλειά για την έκδοση του ΑΣΚΕ-6 με την ταυτότητά μας, έχοντας επίγνωση των δυσκολιών του εγχειρήματος.
Κατηγορία
Φύλλο 133 Μαρτίου 2010
Υπαγόρευσε την εξωτερική μας πολιτική
Η υπ. Εξ. των ΗΠΑ στρίμωξε, τελικά, στα πλαίσια της περιοδείας της και μια ολιγόωρη επίσκεψη στην Ελλάδα. Ο σκοπός της επίσκεψής της είναι ένα ερώτημα. Να πιέσει για προσαρμογή της εξωτερικής μας πολιτικής στις επιθυμίες των ΗΠΑ δε χρειαζόταν, αφού η τοποθέτηση της Ντόρας Μητσοτάκη στο υπ. Εξ. συμβολίζει την απόλυτη υποτέλεια. ’λλωστε, σύμφωνα με το νέο δόγμα των Μπους-Τσένι για τη «συμμαχία των προθύμων», δε χρειάζεται οι ΗΠΑ να έχουν τη συγκατάθεση ολόκληρης της κυβέρνησης. Αρκεί να ελέγχουν τους κρίσιμους υπουργούς.
Ίσως ήθελε η Ράις να παραστήσει ότι κρατάει τις ισορροπίες, αφού θα επισκεπτόταν και την ’γκυρα. Ίσως ήθελε να προβάλει και να ενισχύσει τη Ντόρα, η οποία (οικογενειακώς) δεν αντλεί τη δύναμή της «από την αγάπη του λαού», αλλά από την επίδειξη των υψηλών προστατών της.
Ανεξαρτήτως των παραπάνω, το βέβαιο είναι ότι η Ράις είτε στις επαφές της με την κυβέρνηση είτε στις συνεντεύξεις της ζήτησε-απαίτησε ή υπενθύμισε τα εξής:
1) Ευθυγράμμιση με την πολιτική των ΗΠΑ στο ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν (ψήφος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, βάση Σούδας κλπ.).
2) Ενίσχυση της ελληνικής στρατιωτικής δύναμης στο Αφγανιστάν και αποστολή άλλης στο Σουδάν.
3) Υποστήριξη της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου και της απόσχισης του Μαυροβουνίου από τη Σερβία.
4) Εγκατάλειψη της ενεργειακής συνεργασίας Ελλάδας-Ρωσίας, με κίνδυνο ματαίωσης του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης.]
5) Προώθηση ενός νέου σχεδίου Ανάν (με άλλο όνομα) για την Κύπρο, αφού εξουδετερωθεί ο πρόεδρος Παπαδόπουλος και αφού κάποια σημεία του («άρση της απομόνωσης της Βόρειας Κύπρου») εφαρμοστούν πριν από οποιαδήποτε ετυμηγορία του λαού.
6) Υποστήριξη της «ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας», δηλ. της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. χωρίς καμιά υποχρέωση, δηλ. περαιτέρω ενίσχυση της άρχουσας κλίκας της Τουρκίας.
7) Ενίσχυση (συνεπώς αποθράσυνση) των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης που καθοδηγούνται από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και πρόκληση (αναπόφευκτα) βιαίων επεισοδίων, ώστε να καταργηθεί η συμφωνία της Λωζάνης και να μπει η Δ. Θράκη σε τροχιά Κύπρου. [Ο Γιωργάκης ήδη έσπευσε να αναγγείλει την υποψηφιότητα της κ. Καραχασάν].
8) Προώθηση συμφωνίας-πακέτου για το Αιγαίο, με την οποία η Ελλάδα να εγκαταλείπει κυριαρχικά της δικαιώματα (12 μίλια, βραχονησίδες, εξοπλισμός νησιών κλπ.). [Ήδη παραχωρήσαμε δικαιώματα στην Τουρκία για «έρευνα και διάσωση», όπως είχε γράψει η «Ενημέρωση»].
Όλα τα παραπάνω, αν υλοποιηθούν, πλήττουν καίρια τα ελληνικά συμφέροντα και αυξάνουν τους κινδύνους αποσταθεροποίησης. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ δε βρήκαν ούτε μία κουβέντα να αντιτάξουν στην κ. Ράις, ιδίως η νέα υπ. Εξ. «μας» στα όσα η Αμερικάνα ομόλογός της εξεστόμισε ενώπιόν της περί «Βόρειας Κύπρου! Ευτυχώς, η πάγια προσπάθεια των ΗΠΑ και των Δυτικοευρωπαίων συμμάχων τους να μετατρέψουν την Ελλάδα σε δορυφόρο της Τουρκίας αποτυγχάνει συνεχώς, παρά τις ... φιλότιμες προσπάθειες της χούντας, του Μητσοτάκη, του Γιωργάκη και των ομοίων τους, γιατί βρίσκει αντίθετο το σύνολο του ελληνικού λαού, ακόμη και δυνάμεων που βρίσκονται μέσα στο σύστημα της εξουσίας. Ας μην εφησυχάζουμε, όμως!
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
Με το «πακέτο» των 28 δισ. ευρώ που πήραν οι τράπεζες από το δημόσιο, που το δανείζεται από αυτές, για να το χορηγήσουν, υποτίθεται, σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αντί να τις ενισχύουν, αγοράζουν ομόλογα του δημοσίου με επιτόκιο 5%. Για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε ρευστό, δανείζονται με εγγύηση τα ομόλογα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με μόλις 1%. Δηλαδή έχουν άμεσο κέρδος 4% και γι αυτό εμφανίζουν υψηλά κέρδη εν μέσω κρίσης. Κέρδη, που τα πληρώνουν οι φτωχότεροι.
Κατηγορία
Φύλλο 130 Σεπτεμβρίου 2009
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό