Για λόγους που επανειλημμένα έχει αναφέρει σε αναλύσεις του το ΑΣΚΕ, οι ιδιώτες-επιχειρηματίες, όχι μόνο στην Ελλάδα, αισθάνονται ότι μπορούν ανεμπόδιστα να γιγαντώνουν τα κέρδη τους με κάθε αθέμιτο τρόπο, ένας από τους οποίους είναι η εξοντωτική εκμετάλλευση των εργαζομένων τους. Οι εργαζόμενοι εξαναγκάζονται στις περισσότερες επιχειρήσεις, μεγάλες ή μικρές, υπό την απειλή της απόλυσης και της ανεργίας, να δουλεύουν χωρίς ωράριο, σ ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, με συνεχές άγχος και με συνεχείς προσβολές της αξιοπρέπειάς τους. Οι υπηρεσίες των αρμόδιων υπουργείων για την προστασία των εργαζομένων συνήθως απουσιάζουν και τα συνδικάτα (και με δική τους ευθύνη) έχουν αποδυναμωθεί.
Τα αποτελέσματα αυτών των εργασιακών συνθηκών είναι τραγικά. Ο χρόνος που διαθέτει ο εργαζόμενος για την οικογένειά του και ο ελεύθερος χρόνος του έχουν περιοριστεί ασφυκτικά. Πολύ συχνά οδηγείται στην απελπισία. Στη γαλλική εταιρεία FRANCE TELECOM, που απασχολεί 100.000 εργαζομένους, από το Φεβρουάριο του 2009 μέχρι σήμερα έχουν οδηγηθεί στην αυτοκτονία 23 στελέχη!
Θέση του ΑΣΚΕ είναι ότι μπορούμε να ζήσουμε ανθρώπινα μόνον αν η παραγωγή και τα προϊόντα της περάσουν στον έλεγχο της κοινωνίας. Αυτή η κοινωνικοποίηση, όμως, δεν είναι αρκετή. Οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν συνείδηση της κοινωνικής τους αποστολής και να δίνουν, στον τομέα που εργάζεται ο καθένας, τον καλύτερό τους εαυτό. Διαφορετικά, δικαιώνουν το καπιταλιστικό σύστημα και του επιτρέπουν να πάρει ακόμη και την άγρια μορφή που εμφανίζει σήμερα. Οι εξελίξεις στην Αν. Ευρώπη ας είναι διδακτικές για όλους.
Κατηγορία
Φύλλο 130 Σεπτεμβρίου 2009
Στις ευρωεκλογές οι ψηφοφόροι ήταν κατά 1.314.000 λιγότεροι από αυτούς των εθνικών, που έγιναν πριν 3 μήνες. Ήταν η μεγαλύτερη αποχή όλων των ευρωεκλογών. Η ΝΔ ψηφίστηκε από 735.000 λιγότερους και το ΠΑΣΟΚ από 929.000 λιγότερους.
Η αποχή οφείλεται σε δύο λόγους:
Τα κυβερνητικά κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ο "ευρωπαίος συνοδοιπόρος" τους ΣΥΝ, απέφυγαν, όπως κάνουν συστηματικά, ν' αναφερθούν στην πολιτική της Ε.Ε. και στις επιπτώσεις της στη χώρα και την κοινωνία μας. Κάτι τέτοιο είναι ανεπιθύμητο και από την Ε.Ε. και από τους εγχώριους θεράποντες της, γι' αυτό η προεκλογική περίοδος των ευρωεκλογών αναλώθηκε σε δευτερεύοντα εσωτερικά ζητήματα. Για τον ίδιο λόγο απέκλεισαν, παρά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις, τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, που στην πλειοψηφία τους είναι κατά της Ε.Ε., από την προβολή τους στα ΜΜΕ.
Το ΚΚΕ τήρησε πιο συνεπή στάση. Αναφέρθηκε στις αρνητικές συνέπειες της συμμετοχής της χώρας στην Ε.Ε., ιδιαίτερα με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, και κάλεσε σε "αντίσταση και ανυπακοή στην Ε.Ε.", χωρίς να έχει ως πολιτική θέση την άμεση αποχώρηση. Η αποχώρηση είναι, ίσως, θέμα στρατηγικής, η προσέλκυση, όμως, ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ και το ΔΗΚΚΙ, που είναι υπέρ της συμμετοχής στην Ε.Ε., είναι χειροπιαστό θέμα τακτικής.
Το αποτέλεσμα και οι συνέπειες Η ΝΔ, με το μεγαλύτερο ποσοστό πρώτου κόμματος σε ευρωεκλογές από το 1981 και με μικρή μείωση του ποσοστού της σε σχέση με τις εθνικές, εμφανίζεται θριαμβεύτρια και κυρίαρχη, γεγονός που ενδυναμώνει τη θέση του αρχηγού της στην κυβέρνηση και το κόμμα. Το θέμα είναι πώς μπορεί να επωφεληθεί απ' αυτό. Μπορεί π.χ. εσωκομματικά να περιοριορίσει το μητσοτακέϊκο;.
Ως τώρα απέφυγε να πάρει μέτρα που να έχουν πολιτικό κόστος και εξαργυρώνει την αναξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευσης και κυρίως την ανεπάρκεια του αρχηγού του. Αυτό απέκρυβε τις αντιθέσεις και τις διαφορετικές
πολιτικές μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών, που δείχνουν την πρωθυπουργική αδυναμία συντονισμού και εφαρμογής ενιαίας κυβερνητικής πολιτικής.
Τι θα κάνει ο Κ. Καραμανλής στη συνέχεια, που από το φθινόπωρο είναι υποχρεωμένος να πάρει μέτρα με μεγάλο πολιτικό κόστος;, θα του αρκεί η μακροχρόνια αναξιοπιστία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που συνδέεται με την παραμονή του νυν αρχηγού της ή θα προσφύγει σε νέες εκλογές το Μάρτιο του 2005, με αφορμή την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας; θα εξαρτηθεί από τη φθορά της ΝΔ και τη δυνατότητα της, τότε, να ξανακερδίσει τις εκλογές, λαμβάνοντας υπόψη όμως να μην ενδυναμώσει το ΠΑΣΟΚ ούτε να χάσει το ... Γιωργάκη.
Το ΠΑΣΟΚ υπέστη νέα ήττα. μετά την
απώλεια της εξουσίας το Μάρτιο. Είναι χαρακτηριστικό on στελέχη του έδωσαν γραμμή για αποχή ή ψήφο σε άλλα "βολικά" κόμματα (Χαραλαμπίδη, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία κ.λ.π.), προκειμένου να υπονομεύσουν το νέο αρχηγό τους.
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση. Έχοντας μετατραπεί σε πιστό υπηρέτη του συστήματος και έχοντας αποκτήσει δεξιά πολιτική και νοοτροπία έχασε κάθε ίχνος ιδεολογικής αναφοράς, έστω και προσχηματικής, όπως αυτή του 1974, που εξαργύρωνε έως τώρα. Δεν μπορεί πλέον να παράγει ιδεολογία, όπως πχ. μια νέα 3η Σεπτέμβρη, που ευαγγελίζεται... η κ. Διαμαντοπούλου. Το μόνο που συνδέει στελέχη και οπαδούς είναι η εξουσία και τώρα που την έχασε ο αρχηγός του ίσως νομίζει ότι με ... ιδέες made in USA μπορεί να την επανακτήσει. Το πρόβλημα είναι ότι χωρίς άμεση προοπτική νίκης σε εκλογές θα χάνει συνεχώς ψηφοφόρους.
Ο Γιωργάκης επιδιώκει τη μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε αρχηγικό κόμμα και αυτό του... εξασφάλιζει μια μακροχρόνια κρίση. Στο μόνο που μπορεί να ελπίζει είναι η φθορά της ΝΔ. Μέχρι τότε όμως όλοι οι άλλοι καραδοκούν και ειδικά ο Λαλιώτης, που θεωρεί ότι φθάνει η ώρα του, γι' αυτό από φανατικός υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν μετατράπηκε σε απορριπτικό!!
Το ΚΚΕ εμφανίζεται ενισχυμένο. Επωφελήθηκε από τους ψηφοφόρους του ΔΗΚΚΙ (133.000 στις εκλογές της 7/3/2004) και τους δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ και αύξησε κατά 141.000 τις ψήφους του σε σχέση με τις εθνικές εκλογές και κατά 20.000 σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 1999.
Όλ' αυτά όμως δεν πρόκειται να μεταβάλουν την πάγια πολιτική του ΚΚΕ να ελέγχει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης κοινωνικού ή πολιτικού κινήματος. Η όποια ή ενδεχόμενη κεφαλαιοποίηση της σε ψήφους για το ΚΚΕ δε δίνει προοπτική κοινωνικής αλλαγής.
Ο ΣΥΝ υπέστη μεγάλη ήττα, που ήταν αναμενόμενη, μια και δεν εκφράζει στην ουσία καμμιά διαφορετική πολιτική από το ΠΑΣΟΚ και παίζει συμπληρωματικό μ' αυτό ρόλο. (Ναι στην Ε.Ε., ναι στο σχέδιο Ανάν κ.λ.π.).
Στις εθνικές εκλογές, για να περισώσει το όριο του 3% και να μη χάσει ψήφους προς το ΠΑΣΟΚ, κατέβηκε με το ΣΥΡΙΖΑ, δηλ με όσους πολιτικούς χώρους μετέχουν στο Φόρουμ, για να εμφανισθεί... αριστερότερος του ΠΑΣΟΚ.
Στις ευρωεκλογές πίστευε ότι μπορεί να επωφεληθεί από τους δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό φρόντισε να ξεφορτωθεί τους συμμάχους του με ιδιαίτερη απαρέσκεια.
'Ό ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει ως μια αλήστου μνήμης παρένθεση στην πορεία του ΣΥΝ, του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Αρκετά θόλωσε τη σύγχρονη ευρωπαϊστική και οικολογική φυσιογνωμία του", δήλωσε ο κ. Δ Χατζησωκράτης, ηγετικό στέλεχος του.
Ο ΣΥΝ έχει πάρει πορεία διάλυσης. Ως και ο Κωνσταντόπουλος φεύγει... ονειρευόμενος να γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας.
Ο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη αύξησε εντυπωσιακά την εκλογική του δύναμη κατά 89.000 ψήφους σε σχέση με τις εθνικές εκλογές, δηλ. αύξηση 55%.
Είναι λάθος η επιτυχία του να αποδίδεται στην άνοδο του φασισμού ή της ακροδεξιάς στη χώρα μας. Το 60% των ψηφοφόρων του προέρχεται από το ΔΗΚΚΙ, το ΣΥΝ και το ΠΑΣΟΚ. Απευθύνεται στα πιο φτωχά στρώματα του πληθυσμού. Ο ΛΑΟΣ, όπως και αντίστοιχα κόμματα στις άλλες χώρες της Ευρώπης αντλεί ψήφους χωρίς κανένα ιδεολογικό και πολιτικό έρμα, εκμεταλλευόμενος τη φτώχεια και την ανεργία, που κληροδοτεί η πολιτική της Ε.Ε.
Αυτά τα κόμματα αποτελούν μια βολική αντιπολίτευση, επειδή προβάλλουν πολλές φιλολαϊκές θέσεις, αλλά τα κυβερνητικά κόμματα, στο όνομα της καταπολέμησης του φασισμού και του ρατσισμού, τα αντιμετωπίζουν εύκολα κι έτσι ενδυναμώνεται το σύστημα. Όπως στις τελευταίες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, που, για να αντιμετωπίσουν τον ακροδεξιό Λεπέν, το 80 % ψήφισε το δεξιό Σιράκ. Στην Αυστρία οι "σοσιαλιστές" συνεργάζονται με τον ακροδεξιό Χαϊντερ. ’λλωστε εδώ η φιλοδοξία του ... πατριώτη Καρατζαφέρη είναι να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον ξενόδουλο Μητσοτάκη!
Τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και οι ευκαιριακοί συνδυασμοί, οι οποίοι μετέχουν μόνο σε ευρωεκλογές, απέσπασαν το 5,2 % των ψήφων.
Το ΑΣΚΕ τετραπλασίασε σχεδόν τις ψήφους των εθνικών εκλογών και συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό απ' όλες τις εκλογές που έχει πάρει μέρος, όπως αναλύεται σε άλλο άρθρο
Πάντως εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι άνοδο είχαν όλα τα κόμματα που αντιτάχθηκαν στο σχέδιο Ανάν και στις πολιτικές της Ε.Ε. και φθορά όσα υποστήριξαν τα αντίθετα..
Η επόμενη μέρα θα είναι στην πραγματικότητα το ... φθινόπωρο. Μετά τη λαίλαπα των Ολυμπιακών Αγώνων ο απόηχος των ευρωεκλογών θα είναι τα πιο σκληρά οικονομικά, αντικοινωνικά και αντιδημοκρατικά μέτρα. Αυτοί που θα τα υποστούν δε θα ενδιαφέρονται, βέβαια, για την κρίση σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ ...
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Ο θάνατος του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου επήλθε σε μια δύσκολη για τη χώρα μας εποχή. Η πολυεπίπεδη κρίση στην κοινωνία μας θα επιταθεί και από την, αναπόφευκτη, διαμάχη διαδόχων και από το διαγωνισμό των εξωελλαδικών κέντρων (πρωτογενών ή επηρεαζόμενων από αυτά) για προώθηση αυτών που μπορούν να ελέγξουν ή που ελπίζουν να επηρεάζουν.
Η προηγούμενη διαδοχή έγινε σχετικά ομαλά. Τώρα όμως, μετά την ηχηρή και πολυσχιδή δραστηριότητα, θετική και αρνητική και πάντως αμφιλεγόμενη, που επέδειξε ο εκλιπών και άφησε ως κληρονομιά στον επόμενο, τα πράγματα θα είναι πολυπλοκότερα και, πιθανόν, η διαμάχη έντονη, δυστυχώς. Φοβόμαστε, μάλιστα, με δεδομένη την αθλιότητα των εγχώριων ΜΜΕ, ότι θα γίνουμε ακούσιοι θεατές, ακροατές και αναγνώστες σχολίων και υποδείξεων απαράδεκτων και αυτοαναιρούμενων.
Θα μπορούσε, φυσικά, να μην υπάρχει πρόβλημα. Πρώτον, να αποδεχθούμε όλοι ότι όλοι οι θεσμοί και οι λειτουργοί τους, ανεξαρτήτως κύρους, επιρροής και βαρύτητας, έχουν πλήρες δικαίωμα γνώμης επί παντός θέματος ή όποιας επιλογής. Δεύτερον, όπως όλοι οι θεσμοί πρέπει να διέπονται από πραγματική δημοκρατία, έτσι και ο θεσμός της Εκκλησίας και ειδικότερα η εκλογή των προκαθημένων της να χαρακτηρίζεται από όσο πιο πληρέστερα δημοκρατικές διαδικασίες. Δηλαδή όσο πιο γρήγορα να καθιερωθεί να εκλέγεται ο εκάστοτε προκαθήμενος από το σώμα των πιστών (όπως π.χ. στην Κύπρο!) ή , τουλάχιστον, σε πρώτη φάση, από το σύνολο των λειτουργών της.
Κατηγορία
Φύλλο 120 Ιανουαρίου 2008
Όπως γνωρίζετε, το ΑΣΚΕ πραγματοποίησε την άνοιξη οικονομική εξόρμηση, με σκοπό να συγκεντρώσει τα χρήματα που απαιτούνται για τη συμμετοχή τους στις ερχόμενες εκλογές. Δυστυχώς, παρότι τα δυο τελευταία εκλογικά αποτελέσματα ήσαν ευνοϊκά και παρότι ο αριθμός των μελών και φίλων του ΑΣΚΕ αυξήθηκε τον τελευταίο καιρό, τα αποτελέσματα της οικονομικής εξόρμησης δεν ήσαν αρκετά, ώστε να εξασφαλίζουν τη συμμετοχή. Με βάση τα προηγούμενα, αν οι εκλογές γίνουν το Σεπτέμβριο, το ΑΣΚΕ είναι πολύ δύσκολο να συμμετάσχει.
Η Εκτελεστική Επιτροπή απευθύνει έκκληση στους φίλους του ΑΣΚΕ που μέχρι τώρα δεν έδωσαν την εκλογική τους ενίσχυση να το πράξουν στο μέτρο του δυνατού ο καθένας, ώστε να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες συμμετοχής.
Κατηγορία
Φύλλο 117 Ιουλίου 2007
Στις 6/2/06 οργανώθηκε από το περιοδικό «Μεταρρύθμιση» των εκσυγχρονιστών εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, όπου προβλήθηκε ντοκιμαντέρ του ανταποκριτή της «Ελευθεροτυπίας» στην Κύπρο Μακάριου Δρουσιώτη (ευτυχώς υπάρχει και άλλος ανταποκριτής της εκεί, για να ενημερώνονται οι αναγνώστες της). Στο ντοκιμαντέρ καταγγέλλεται η ... προπαγάνδα που ασκήθηκε στην Κύπρο κατά των υπερασπιστών της αμερικανοαγγλοτουρκικής γραμμής του ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν!
Δε χρειάζεται να αναφερθούμε στο τι ειπώθηκε εκεί. Θα αναφέρουμε μόνο τα ονόματα κάποιων από τους συνδαιτυμόνες, ώστε να τους θυμόμαστε: Κ. Σημίτης, Νίκος Μπίστης, Ριχάρδος Σωμερίτης, Μυρσίνη Ζορμπά (πρώην του ΣΥΝ και μετά ευρωβουλευτής του Σημίτη), Τερέζα Μπούκη (τροτσκίστρια, πρώην του ΣΥΝ και μετά του Σημίτη), Γ. Θωμάς, Στ. Μανίκας (ο γνωστός ...), ο πρέσβυς Κ. Ζέππος, ο Μίμης Ανδρουλάκης (φυσικά) και ο ... Παρασκευάς Αυγερινός!
Φανταζόμαστε τη θλίψη του Γιωργάκη και της Ντόρας, που ήταν λίγο δύσκολο να παρευρεθούν, καθώς και του Ν. Κωνσταντόπουλου. Υποσχόμαστε, πάντως, ότι δε θα τους ξεχνάμε, ιδιαίτερα τώρα που κατέλαβαν και το δύσμοιρο υπουργείο Εξωτερικών!
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Αδιάλλακτοι οι Σκοπιανοί, υποτονικοί εμείς
Ενώ οι Σκοπιανοί συνεχίζουν αδιάλλακτα τις διεκδικήσεις τους για όνομα, γλώσσα, εθνικότητα και «απελευθέρωση αλύτρωτων εδαφών», στην Ελλάδα μικρή δημοσιότητα δίνεται στο σκοπιανό κι αυτό μόνο δυσάρεστες εκπλήξεις μπορεί να επιφυλάσσει. Οι Αμερικανοί φαίνεται ότι συμβουλεύουν τους Σκοπιανούς να ρίξουν τους τόνους, ώστε να φαίνονται διαλλακτικοί και να προωθήσουν ευκολότερα «λύσεις» πέρα από κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και ιστορικής αλήθειας.
Ο εν δυνάμει Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών και τυπικά Αναπληρωτής κ. Δρούτσας εμφανίζεται να υποστηρίζει τις πάγιες ελληνικές θέσεις με δηλώσεις όπως «ο μακεδονικός πολιτισμός είναι στοιχείο του ελληνικού πολιτισμού κι αυτό το λέμε να το ακούσουν και στα Σκόπια και στην Αμερική», όμως ο Πρωθυπουργός στο Βελιγράδι, μιλώντας σε σύνοδο διπλωματών για το πρόβλημα, δεν ανέφερε τις θέσεις αυτές και ιδίως τη θέση για μία ονομασία προς όλους και για όλα. Αντίθετα, μίλησε για δέσμευση της Ελλάδας να οδηγήσουμε τη FYROM στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εξ άλλου πριν από λίγο καιρό οι Σκοπιανοί πανηγύριζαν, γιατί στην ιστοσελίδα του υποψηφίου τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδας προτεινόταν για ανάγνωση ένα βιβλίο, που υποστήριζε τις σκοπιανές θέσεις.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι πλησιάζει η μέρα της εκδίκασης της προσφυγής των Σκοπίων κατά της Ελλάδας στο Δικαστήριο της Χάγης και (πληροφορίες λένε ότι) δε γίνεται η πρέπουσα δική μας προετοιμασία. Μια αποτυχία παρόμοια εκείνης των Βρυξελών μήπως αποτελέσει δικαιολογία για νέες ελληνικές υπαναχωρήσεις;
Νέο(;) σχέδιο για το Κυπριακό
Φαίνεται ότι η ώρα των αποφάσεων για το Κυπριακό πλησιάζει. Τεχνηέντως έχει τεθεί πάλι το δίλημμα: λύση τώρα ή διχοτόμηση. Οι Τούρκοι κατέθεσαν προτάσεις που μόνο ως απαράδεκτες μπορούν να χαρακτηρισθούν. Ζητούν νομιμοποίηση όλων των εποίκων (και όχι μόνο των 50.000 που τους χάρισε ο Χριστόφιας), ζητούν δύο FIR στην Κύπρο, δηλ. δύο κυριαρχίες, ζητούν ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος (ο ένας από τους δύο δικός τους) να έχουν δικαίωμα βέτο στο Υπουργικό Συμβούλιο, δηλ. όποτε θέλουν να προκαλούν ακυβερνησία, ζητούν σταθμισμένη ψήφο, που σημαίνει εξίσωση του 82% των Ελληνοκυπρίων με το 18% που είναι το πραγματικό ποσοστό των Τουρκοκυπρίων (πριν την εισβολή), ζητούν να αναγνωρισθούν ως ισχύουσες όλες οι αποφάσεις και οι συμβάσεις του ψευδοκράτους από την ίδρυσή του το 1983, ζητούν το δικαίωμα επί της περιουσίας να το έχει ο χρήστης και όχι ο ιδιοκτήτης(!), ενώ για τα φλέγοντα θέματα της επιστροφής εδαφών και της ασφάλειας αποφεύγουν να τοποθετηθούν. Κι εμείς συνεχίζουμε να συζητούμε!!
Ο ύπουλος ρόλος των Βρετανών συνεχίζεται. Αφού δεν κατάφεραν να επιβάλουν το σχέδιο Ανάν, που προέβλεπε ακόμα και υφαλοκρηπίδα για τις βάσεις τους, τώρα προωθούν μια παραλλαγή του ίδιου σχεδίου. Όσο για την Ε.Ε., που υποτίθεται για κάποιους ότι θα θωράκιζε την ασφάλεια και την ενότητα της Κύπρου, στηρίζει τις ενέργειες των Αμερικανών και των Βρετανών. Αλήθεια τι έγιναν τα τόσα καταδικαστικά για την Τουρκία ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας;
Δυστυχώς, η υποχωρητική στάση του Προέδρου Χριστόφια (σε συμφωνία με την κυβέρνηση της Αθήνας) εκλαμβάνεται ως αδυναμία και χρησιμοποιείται, όπως συχνά έγινε στο παρελθόν, ως βάση για νέες απαιτήσεις και διεκδικήσεις από τους Τούρκους. Όλ αυτά σε συνδυασμό με περίεργα, ύποπτα και τραγικά γεγονότα, όπως η σύληση και βεβήλωση του τάφου του πρώην προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου, η αρπαγή των ελληνικών σημαιών από τους τάφους των Προέδρων Κυπριανού και Παπαδόπουλου και η άγρια δολοφονία του εκδότη της εφημερίδας «Σημερινή», δημιουργούν ένα κλίμα έντασης στην Κύπρο. Αν πρόκειται για μια αισχρή προσπάθεια να τρομοκρατήσουν και να ταπεινώσουν τον κόσμο του «ΟΧΙ», είναι σίγουρο πως θα πέσει στο κενό.
Τουρκικές διεκδικήσεις σε Αιγαίο και Θράκη
Η συνέντευξη του Οικουμενικού Πατριάρχη στο CNN προκάλεσε θύελλα στην
. Τουρκία. Ο Πατριάρχης αναφέρθηκε στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης του ελληνορθόδοξου στοιχείου στην Τουρκία και δημιούργησε αίσθηση σε προοδευτικούς κύκλους της χώρας. Όμως αντί αυτό να ξεσηκώσει τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που τόσες φορές έχουν κατηγορήσει την Ελλάδα, ακόμα και για ανύπαρκτα θέματα, αντίθετα έγινε αφορμή για αύξηση των πιέσεων της ’γκυρας στην Αθήνα για παραχώρηση ανταλλαγμάτων στην Δυτική Θράκη. Συγκεκριμένα, με θράσος ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ερντογάν ζήτησε ευνοϊκές ρυθμίσεις στο θέμα της εκλογής του Μουφτή και της θρησκευτικής περιουσίας, τη στιγμή που οι Τούρκοι έχουν αρπάξει σχεδόν το σύνολο της περιουσίας του Πατριαρχείου και των ομογενών της Πόλης. Ζήτησε τη μείωση της ανεργίας(!) των μουσουλμάνων της Δ. Θράκης και την πλήρη ελευθερία δράσης των μειονοτικών συλλόγων, ως αντιστάθμισμα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Ακόμα ζήτησε τη δημιουργία νεκροταφείου και Ιερού Τεμένους στην Αττική. Αυτό το τελευταίο αποκαλύπτει ότι η ’γκυρα αυτοπροβάλλεται ως ηγέτιδα-προστάτιδα όλων των μουσουλμάνων που ζουν στην Ελλάδα. Μπροστά σ αυτόν τον προφανή κίνδυνο η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά αδρανεί.
Σε εκκρεμότητα βρίσκεται και η επιστολή του Ερντογάν, η οποία παρέμεινε στην αφάνεια από το επίσημο Ελληνικό κράτος και δε γνωρίζουμε το περιεχόμενό της, άρα και τους κινδύνους από αυτήν. Διότι και η αποδοχή ακόμα μιας τέτοιας επιστολής θεωρείται διπλωματικό δεδομένο και κατοχυρώνει προς συζήτηση τις τυχόν διεκδικήσεις που περιέχει. Γιατί αυτή παρέμεινε κρυφή; Γιατί δε δίνεται ούτε τώρα στη δημοσιότητα; Γιατί δεν επιστρέφεται ως απαράδεκτη; Αντ αυτού ο Πρωθυπουργός μας δηλώνει ότι είναι έτοιμος να απαντήσει και να συνομιλήσει, αγνοώντας τάχα αυτά που προαναφέραμε. Μήπως όλα αυτά έχουν σχέση με τον χάρτη που κυκλοφόρησε στα τουρκικά σχολεία και δείχνει τα Δωδεκάνησα και το μισό Αιγαίο με τα νησιά του να ανήκουν στην Τουρκία; Ακόμα και την ημέρα των Χριστουγέννων και παρά τη συμφωνία των δύο κρατών για αυτοσυγκράτηση τις ημέρες θρησκευτικού περιεχομένου, οι Τούρκοι πιλότοι αλώνιζαν το Αιγαίο. Πόση εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε στον Πρωθυπουργό μας, αν ασκεί μυστική διπλωματία; Η προηγούμενη Υπουργός Εξωτερικών αποδείχτηκε ανάξια εκπρόσωπος της Ελλάδας, κάτι αναμενόμενο. Πρέπει να γνωρίζει ο σημερινός Υπ. Εξωτερικών και όσοι τον στηρίζουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να δεχτεί τετελεσμένα, ούτε παραχωρήσεις που θίγουν την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Το ΟΧΙ των Κυπρίων δεν αποτέλεσε ηχηρό ράπισμα μόνο για τους αναίσχυντους ισχυρούς, αλλά και, κυρίως, για τους εγχώριους υποτακτικούς τους και τα θλιβερά παπαγαλάκια τους. Πλάι στους Σημίτη, Γιωργάκη, Κληρίδη, που υπόσχονταν αποδοχή όποιου σχεδίου βρίσκονταν και οι Στεφανόπουλος, Μητσοτάκης, Κωνσταντόπουλος και Σία. Και παράπλευρα τα ηχεία τους, οι θλιβεροί «δημοσιογράφοι», που αυτοεξευτελιζόμενοι έναντι όποιου αντιτίμου, ασελγούν πάνω στη λογική και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Κατηγορία
Φύλλο 98 Μαΐου 2004
Οι υπεράκτιες (έξω από τα σύνορα)offshore εταιρίες
Η νέα λοιμώδης επιδημία που απλώνεται ταχύτατα στη χώρα μας είναι οι λεγόμενες offshore εταιρίες. Το κεφάλαιο, ιδιαίτερα το μαύρο χρήμα, δηλαδή τα κέρδη από παράνομες δραστηριότητες, όπως της μαφίας, των ναρκωτικών ή τις προμήθειες πάσης πηγής, έβρισκε πάντοτε τρόπους να αποφεύγει τους ελέγχους (και τη φορολόγηση) από κρατικούς (και δυνητικά κοινωνικούς) μηχανισμούς. Αυτό γινόταν με την καθιέρωση των διαφόρως ειδών εταιριών, κυρίως των ανώνυμων. Τα τελευταία χρόνια, μετά και τη γιγάντωση των υπερεθνικών εταιριών, εφευρέθησαν και οι offshore εταιρείες, αυτές δηλ που ιδρύονται σε κάθε (ανεκτική στην ασυδοσία των κεφαλαιούχων) χώρα με ονομαστική έδρα σε κάποια ξένη χώρα - μπανανία ή κάποια νησιά, αλλά με δραστηριότητες και μετόχους έξω από κάθε έλεγχο στις χώρες ίδρυσής τους.
Με μοναδική δαπάνη περίπου 500 ευρώ (και ετήσια επιβάρυνση 150 περίπου ευρώ!) κάθε ένας, χωρίς κανένα περιορισμό στην ίδρυση και δράση της, μπορεί να δημιουργήσει μια τέτοια εταιρία και να διακινεί ή να νέμεται αφορολόγητα και ανεξέλεκτα για το ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες της, απεριόριστα ποσά, περιουσίες και ακίνητα!
Φαίνεται πραγματικός παραλογισμός. Και είναι. Είναι όμως ταυτόχρονα και η πιο αποκαλυπτική εικόνα του σύγχρονου τραπεζικοχρηματιστικού κεφαλαίου, της ασύλληπτης ασυδοσίας του, των οργάνων και των μηχανισμών του
Λόγω έλλειψης χώρου σ' αυτό το φύλλο της "Ε" θα επανέλθουμε σε επόμενο, κυρίως για τη χρήση τους στη χώρα μας και τις εκπληκτικές επιπτώσεις τους, σε συνδυασμό, μάλιστα, με την πανηγυρική αποκάλυψη ότι 25 τρισεκατομμύρια ελληνικών δρχ. (σε δολάρια και ευρώ) βρίσκονται στην Ελβετία!!
Κατηγορία
Φύλλο 87 Ιουνίου 2002
Παράδοξη, όμως, η επίθεση από τα πάνω
Είναι γεγονός ότι η πολιτική (και όχι μόνο) κατάσταση είναι χαώδης και η σύγχυση περισσεύει τον τελευταίο μήνα. Και δεν εννοούμε την παροιμιώδη ανικανότητα της κυβέρνησης της Ν.Δ. να αντιμετωπίσει ανεκτά και την παραμικρή κρίση. Αναφερόμαστε στην ολομέτωπη επίθεση όλων εναντίον όλων, με όρους, δυστυχώς, πλήρους εκφυλισμού.
Η εικόνα κατάρρευσης που διαχέεται εκπορεύεται από δύο πηγές. Η πρώτη είναι η λαϊκή αγανάκτηση μετά από την αποκάλυψη της διαρκούς εξαπάτησης των λαϊκών και μικρομεσαίων στρωμάτων από τα δύο «κυβερνητικά», μέχρι τώρα
,κόμματα και τον οικονομικοκοινωνικό αφανισμό, στον οποίον με συνέπεια τα οδηγούν. Και αυτά, πέρα από τις εθνικές, δημοκρατικές και πολιτιστικές ευαισθησίες και ανησυχίες τους.
Και εάν η αιτία της διαφαινόμενης κατάρρευσης ήταν αυτή μόνο, ή έστω η κυρίαρχη, το φαινόμενο θα ήταν άκρως ενθαρρυντικό ως προοίμιο ευνοϊκών ευρύτερων εξελίξεων. Το κακό είναι ότι η κυρίαρχη αιτία-πηγή έρχεται από τα «πάνω» και μάλιστα επιδιώκοντας να εκμεταλλευτεί τη λαϊκή αγανάκτηση για την εξυπηρέτηση των δικών τους ανομολόγητων επιδιώξεων. Δεν κόπτονται, βέβαια, υπέρ των λαϊκών αναγκών και ανησυχιών οι Αγγλοαμερικάνοι (την αρχή την έκαναν με τις προεκλογικές καταστροφικές πυρκαγιές), ούτε η μητσοτακική φαμίλια ούτε η αμερικάνικη φάρα της παπανδρεϊκής family, ούτε τα αποχαλινωμένα (και, ευτυχώς, αυτοακυρούμενα) Μ.Μ.Ε., ούτε, φυσικά, οι Βενιζέλος-Τσίπρας.
Γιατί, λοιπόν, όλοι αυτοί ορύονται;
Πρώταπρώτα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα παράδοξο. Στην εσωτερική πολιτική της η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή εφαρμόζει με τη μεγαλύτερη μεταπολιτευτικά συνέπεια και θέρμη την νεοφιλελεύθερη πορεία επικράτησης στη χώρα μας της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης, άσχετα από τις επιμέρους αποτυχίες της. Εκποιεί στις πολυεθνικές εταιρίες ό,τι έχει απομείνει από τη λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ στη διάθεση του Δημοσίου, αναγνωρίζει τα ξένα «εκπαιδευτικά» ιδρύματα, επιτίθεται κατά εργαζομένων και συνταξιούχων, ελαφρύνει τα «βάρη» των μεγαλοϊδιοκτητών, μεταθέτοντάς τα στους ώμους των μικρών κ.λπ. κ.λπ. Ποιος άλλος θα τους τα εξασφάλιζε με τόση ομοθυμία; Ακόμη και στα εθνικά θέματα τηρεί σιωπηλά ή ανοιχτά υποχωρητική τακτική, όχι ίσως όπως οι Σημίτης-Γιωργάκης ή όπως θα επιχειρούσε η Ντόρα, αλλά πάντως όχι ασκώντας και καθαρά εθνική πολιτική. ’λλωστε, μακροπρόθεσμα, θα τους εξυπηρετούσε περισσότερο η πολιτική αυτή, παρά η γραμμή των απροκάλυπτα δυτικόδουλων, που γρήγορα θα έχαναν κάθε αξιοπιστία και, άρα, πολιτική δύναμη.
Τα διάφορα αδύναμα σενάρια
Δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε, βέβαια, και τις εσωτερικές πολιτικές φιλοδοξίες προσώπων ή ομάδων (family και φαμίλια π.χ.) και των αντίστοιχων ξένων κέντρων προώθησής τους, ούτε την προσπάθεια άλλων να δημιουργήσουν δικές τους επίσης επιρροές εδώ (όπως Βενιζέλος-Γερμανία). Όμως πάντοτε μέχρι τώρα υπήρχε μία κατ΄ αρχήν συμφωνία, τουλάχιστον της μεγαλύτερης και ισχυρότερης μερίδας, για την προώθηση ενός προσώπου, που να ισορροπεί τα συμφέροντά τους. Τέτοιοι ήσαν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (ο θείος), ο Α. Παπανδρέου, ο Κ. Σημίτης και τέλος ο Κ. Καραμανλής.
Τώρα δε φαίνεται να έχουν συμφωνήσει σε διάδοχό τους κάποιον ανάλογο κι αυτό δίνει στον πρωθυπουργό τη δυνατότητα να αντιδράσει, κάτι όμως που μάλλον δεν είναι ικανός να κάνει. Δεν μπορεί να θεωρούν βιώσιμη τη λύση Γιωργάκη-Ντόρας, ούτε Γιωργάκη-Αλαβάνου, ούτε τη «μοδάτη αριστερά» με Γιωργάκη ή Ντόρα. ’λλωστε δε θα θεωρούσαν ανεκτή την ενίσχυση του ΚΚΕ ή άλλων μη ελεγχόμενων δυνάμεων, που θα ήταν αναπόφευκτη σ αυτές τις περιπτώσεις.
Τότε γιατί ορύονται με τα (αυτοξεπουπουλιασμένα) παπαγαλάκια τους στα τηλεοπτικά, κυρίως, παράθυρα και με τις διάφορες άλλες προκλήσεις ή επίκαιρες «αποκαλύψεις» (π.χ. Siemens) ή περιθωριακές μεν, όμως επικίνδυνες κινήσεις σε όλες τις ακριτικές μας περιοχές;
Τυφλή πρόκληση σύγχυσης;
Φαίνεται ότι κάποιοι βιάζονται πολύ. Θέλουν να προλάβουν τη σύσφιξη σχέσεων με τη Ρωσία (και όχι μόνο) και την αποσόβηση της βαλκανικής της διείσδυσης. Θέλουν να εξασφαλίσουν τη συναίνεσή μας στη διεθνή αναγνώριση του προτεκτοράτου τους στο Κόσοβο. Θέλουν να προωθήσουν την ικανοποίηση των βλέψεων της Τουρκίας στη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο, ως αντίβαρο για την πολιτική τους στο Ιράκ. Και, μάλιστα, πριν από τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου, μην τυχόν και προκύψουν απρόοπτα
Εάν επιτύχουν να δημιουργήσουν σύγχυση και, ενδεχομένως, χάος στη χώρα και να αποδυναμώσουν την κυβέρνηση Καραμανλή ή όποιο μεταβατικό σχήμα, εικάζουμε ότι ελπίζουν να περάσουν ευκολότερα τα παραπάνω σχέδιά τους, θυσιάζοντας, για λίγο, την οικονομικοκοινωνική παγκοσμιοποιητική πολιτική τους στη χώρα, αφήνοντάς την για ευθετότερο χρόνο, εγκαταλείποντας ακόμη και τον, τόσο βολικό γι΄ αυτούς, δικομματισμό!
Δεν ελέγχουν, όμως, όλες τις παραμέτρους των προβλημάτων τους. Κυρίως, δεν ελέγχουν τις λαϊκές αντιδράσεις, πολύ περισσότερο που οι πολίτες πλέον δεν εμπιστεύονται τις πολιτικές και άλλες ηγεσίες. Ευχόμαστε και ελπίζουμε να αποτύχουν με τη συνδρομή όλων όσοι σκέπτονται όχι κοντόφθαλμα και όχι μόνο στενά κομματικά. Δε θα είναι η πρώτη φορά, άλλωστε, που τα σχέδιά τους θα αποτύχουν.
Κατηγορία
Φύλλο 120 Ιανουαρίου 2008
Παρά τις υποσχέσεις και τους πανηγυρισμούς για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, σε εκκρεμότητα παραμένουν και βαδίζουν επί τα χείρω όλες οι "προϋποθέσεις" για ονομαστική σύγκλιση, όπως έλλειμμα, πληθωρισμός και χρέος ως ποσοστό στο ΑΕΠ. Ο στόχος της κυβέρνησης Σημίτη για κοινωνική σύγκλιση όχι μόνο δεν επετεύχθη, αλλά η απόκλιση συνεχώς μεγαλώνει με την υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη, με άνοιγμα της ψαλίδας μισθών και κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ κατώτερες κατά τρεις μονάδες του μέσου κοινοτικού όρου. Όμως με την είσοδο των 10 νέων κρατών - μελών, 8 από τα οποία έχουν κατά κεφαλήν εισόδημα και μερίδια κοινωνικών παροχών πολύ χαμηλότερα του ελληνικού, αναμένεται μείωση των κονδυλίων των κοινοτικών ταμείων προς τη χώρα μας. Έτσι, κονδύλια που κατευθύνονται σε πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης θα χαθούν ή θα μειωθούν και περιοχές όπως η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, η Αττική και η Κεντρική Μακεδονία, λόγω "υψηλών ρυθμών ανάπτυξης", θα αποκλειστούν από τα νέα διαρθρωτικά προγράμματα του Δ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Αβέβαιο φαντάζει το μέλλον και για τους Έλληνες αγρότες, αφού η διεύρυνση της ΕΕ επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις. Μέχρι το 2006 οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις θα συνεχιστούν, μετά όμως, στο πλαίσιο της αναθεώρησης της ΚΑΠ, αναμένεται μείωση των ενισχύσεων. Τα 11 εκατομμύρια επιπλέον αγρότες και τα 587 εκατομμύρια στρέμματα επιπλέον καλλιεργήσιμης γης θα διογκώσουν τον αγροτικό τομέα. Η συνολική παραγωγή των 25 χωρών θα είναι πολύ μεγαλύτερη από την επιθυμητή και οι Έλληνες αγρότες θα μοιραστούν τους πόρους της ΚΑΠ και θα αναγκαστούν να παράγουν πιο ποιοτικά προϊόντα και σε χαμηλότερες τιμές.
Οι επενδύσεις και η επιχειρηματική δραστηριότητα αναμένεται να μειωθούν σημαντικά, αφού η Ελλάδα θα βρεθεί σε έντονο ανταγωνισμό με τμήματα των οικονομιών των νέων χωρών. Υπάρχει μεγάλη απειλή για μεταφορά εργοστασίων στις νέες χώρες, που προσφέρουν χαμηλότερο κόστος εργασίας και λειτουργίας, με προφανείς συνέπειες στην αγορά εργασίας και στην ανταγωνιστικότητα των εγχώριων πηγών παραγωγής. Προβλέπεται να ασκηθεί πίεση στο 50% τουλάχιστον των εξαγωγών μας. Έτσι, ενώ μέχρι σήμερα η Ελλάδα ήταν 15η στις εξαγωγικές επιδοτήσεις, θα γίνει από το 2004 25η και η αξία των εμπορικών της συναλλαγών (εισαγωγές-εξαγωγές) που είναι πιο μικρή ακόμη και χωρών όπως η Τουρκία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία θα γίνει ακόμα μικρότερη. Το εμπορικό μας έλλειμμα συγκρατείται λόγω των εισροών από την ΕΕ. Η μείωσή τους θα σημάνει αύξηση της ανάγκης δανεισμού και θα καταποντίσει την ελληνική οικονομία. Εξάλλου η περίφημη αύξηση του ΑΕΠ στη χώρα μας οφείλεται κατά 80% στις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις και κατά 20% στα δάνεια και στην αύξηση των εισοδημάτων.
Τελικά τον λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι με ακόμη μεγαλύτερη ανεργία, με πάγωμα των μισθών ή και μείωση ακόμα, όπως ήδη άρχισε να ζητά ο ΣΕΒ, με ελαχιστοποίηση των κοινωνικών δαπανών, όπως για υγεία, παιδεία, συντάξεις, ασφάλιση κλπ , και όλα αυτά προς χάριν της "ανταγωνιστικότητας" . Τα δήθεν οφέλη των επιδοτήσεων και των κοινοτικών πλαισίων στήριξης που είχαμε, σε αντιστάθμισμα της υποταγής της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής μας στα κέντρα αποφάσεων της ΕΕ, εξανεμίζονται και μένουν οι υποχρεώσεις.
Οι κατακτήσεις των εργαζομένων έγιναν με αγώνες και θυσίες. Τώρα πρέπει ν' αγωνιστούμε, για να τις κρατήσουμε και να τις προωθήσουμε. Μέσα στην ΕΕ το μέλλον μας είναι σκοτεινό και αβέβαιο Η ευρωπαϊκή μας πορεία δεν είναι λεωφόρος ευκαιριών, αλλά ένα μονοπάτι που οδηγεί σε γκρεμό.
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό