Πέρυσι τέτοια εποχή υπήρχαν, συγκρατημένες έστω, προσδοκίες σε πολλούς για κάτι καλύτερο και, πάντως, γενική ανοχή και πίστωση χρόνου προς όλους. Είχαν προηγηθεί η ανέλπιστη ποδοσφαιρική επιτυχία, η αποφυγή διασυρμού μέχρι και ευφορία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μείωση των επεισοδίων στο Αιγαίο και κατευναστικές έως και αισιόδοξες εξαγγελίες στο βήμα της Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Ακόμη και οι πασοκτζήδες ήσαν αισιόδοξοι για το νέο τους αρχηγό και αναπτέρωναν τις ελπίδες τους με το «άλλαξέ τα όλα»
Όλα τώρα έχουν αλλάξει προς τις σκουρόχρωμες αποχρώσεις, παρότι στο διεθνή ορίζοντα μετριάστηκε η αμερικανική αλαζονεία, λόγω Ιράκ, Ιράν, κινέζικης ανάδυσης και της αποκάλυψης στη Νέα Ορλεάνη κλπ. (βλ. άλλες στήλες). Όλα αρνητικά σε σχέση με τις κυβερνητικές αντιδράσεις στα εθνικά θέματα, παρά τις αισιόδοξες προοπτικές που διανοίχτηκαν από το πρωτόφαντο, εδώ και δεκαετίες, κυπριακό «ΟΧΙ» στον παραλογισμό του σχεδίου Ανάν και τον απροκάλυπτο ενδοτισμό των Γιωργάκη, Μητσοτάκη, Κωνσταντόπουλου κλπ. Η ανησυχία εντείνεται τώρα που έφτασε η 3η Οκτωβρίου και οι τουρκικές ηγεσίες εμπαίζουν απροκάλυπτα τους πάντες, επωφελούμενες των ενδοευρω-παϊκών αντιθέσεων και της ανύπαρκτης εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, που κάνει
ακόμα και τα Σκόπια να ασχημονούν σε βάρος μας. Όσο για τα εσωτερικά θέματα, όλα βαίνουν από το κακό στο χειρότερο, με τις ευλογίες-οδηγίες πάντοτε των Βρυξελών και την κάλυψή τους (βλ. άλλες στήλες).
Ισχυρή ακόμη η κυβέρνηση
Παρ όλ αυτά η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή αισθάνεται αρκετά ισχυρή, τόσο ώστε να τολμά να κάνει επίδειξη «δύναμης» στη Θεσσαλονίκη. Καμιά υπόσχεση, καμιά δέσμευση, μόνο εξαγγελία
μεταρρυθμίσεων. Επωφελείται, ακόμη, από τη γενική αγανάκτηση, έως και αηδία, από την προηγούμενη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και από τις εξοργιστικές φωνασκίες των στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που διαμαρτύρονται για τις
δικές τους πολιτικές. Επωφελείται από τη γενική απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος και των πλήρως κομματικοποιημένων και (άρα) αδύναμων λαϊκών κινητοποιήσεων στη συνέχιση της νεοφιλε-λεύθερης επέλασης των Σημίτη Μητσοτάκη.
Έτσι η ανεργία, η ακρίβεια, η λιτότητα και η φτώχεια, αντί να φοβίζουν την κυβέρνηση, γίνονται όπλα της(!) για την άρση της μονιμότητας των Δημ. Υπαλλήλων, τη θεσμοθέτηση της πελατειακής «συνέντευξης», την είσοδο στην εργασιακή ζούγκλα, την ασφαλιστική κόλαση και τον εργοδοτικό και τραπεζικό παράδεισο της ασυδοσίας, την πώληση των πάντων στις ευρωπαϊκές εταιρείες και το θρίαμβο των διαπλεκόμενων νταβατζήδων. Και όλα αυτά χωρίς καν να έχει οδηγήσει κανέναν στη φυλακή για καταλήστευση των εθνικών πόρων (και των δανείων!) από τους προηγούμενους στους οποίους (δίκαια ως ένα βαθμό) καταλογίζει τη σημερινή δημοσιονομική ανέχεια! Πώς να μην έχει ήδη αρχίσει και το νεοδημοκρατικό φαγοπότι παντού, αφού κανείς ποτέ για τίποτα δεν τιμωρείται, εκτός καμιά φορά κάποιος που θα λέει ότι «όλοι τα παίρνουν», όπως ο δυστυχής κ. Πολύζος, που διαγράφτηκε, ζητωκραυγάζοντας υπέρ του Κ. Καραμανλή!
Αισθάνεται ισχυρή, ακόμη, η κυβέρνηση τόσο, ώστε να κομπάζει και για τις συνεχείς υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα, πιστεύοντας ότι τα προηγούμενα «όπλα» της την εξασφαλίζουν από τις όποιες αντιδράσεις, αφού στις δημοσκοπήσεις τα θέματα αυτά δείχνουν να κατέχουν την τελευταία θέση στις ανησυχίες των πολιτών. Όταν πεινούν ή έστω ανησυχούν για την επιβίωσή τους, πού να βρουν το κουράγιο να ενδιαφερθούν για Κύπρο, Αιγαίο, Θράκη και Μακεδονία; Και ποιος να τους εξηγήσει ότι τα εθνικά και τα οικονομικά ζητήματα είναι άρρηκτα δεμένα και μόνο ως σύνολο μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Αισθάνεται ισχυρή, ακόμη, για να λειτουργεί έτσι η κυβέρνηση και διότι οι πολιτικοί αντίπαλοί της, η Ντόρα και ο Γιωργάκης είναι εντελώς αναξιόπιστοι. Και δεν είναι εύκολο η μητσοτακική απειλή να εκδηλωθεί όσο το ΠΑΣΟΚ θα είναι διαλυμένο
Το ΠΑΣΟΚ θαλασσοδέρνεται
Η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ εξελίσσεται σε κωμικοτραγική. Κωμική, γιατί όσοι πρωτοστά-τησαν στην κυβερνητική τους λεηλασία, τώρα διαμαρτύρονται για τα «έργα» τους. Κωμική, γιατί όσοι πρωταγωνίστησαν στη διάλυση του κόμματος και την ενθρόνιση του Μεσσία, τώρα διαμαρτύρονται που κανείς δεν τους υπολογίζει. Κωμική, διότι όταν τα διαπλεκόμενα Μέσα τους στήριζαν απροκάλυπτα, το θεωρούσαν φυσικό και τώρα που αυτά θωπεύουν τη νέα κυβέρνηση, διαμαρτύρονται για «τηλεοπτική δημοκρατία» και
διαπλοκή συμφερόντων!
Και τραγική, ταυτόχρονα, και για τους ίδιους και για τη χώρα. Είναι θλιβερό να καθοδηγείται το ΠΑΣΟΚ από το Γιώργο και τα αδέλφια του (και πίσω η Μαργαρίτα με την Πρεσβεία των ΗΠΑ), τη Δαμανάκη και το Μάνο. Οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ αποτελούν μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών. Και είναι τραγικό να τους οδηγούν στον παραλογισμό. Η προσπάθεια για αυτοδικαιο-λόγηση έχει τα όριά της. Η Νεολαία διαλύεται, για να ξαναφτιαχτεί! Πολλοί έφτασαν να υποστηρίζουν ότι ο Γιωργάκης «παλεύει για το σοσιαλισμό»(!) και, επειδή αντιλαμβάνονται ότι ενδέχεται να αντικατασταθεί σύντομα, δεν ξέρουν πώς να μιλήσουν για το Βενιζέλο ή, ακόμη χειρότερα, για το Λαλιώτη, που καραδοκεί. Φαντάζεται κανείς τι θα συμβεί, αν, μετά τον αντικρατισμό και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, επαναληφθεί και καμιά προτροπή για
καλλιέργεια του χασίς;
Πώς να τους πάρει, λοιπόν, κανείς στα σοβαρά
Δεν εκδηλώνεται, ακόμη, σοβαρή αντίδραση
Δεν υπάρχει, ακόμη, όπως προαναφέραμε, αξιοσημείωτη αντίδραση στα έργα και τις ημέρες των δύο αλληλοτροφοδοτούμενων εγκάθετων πόλων. Το Κ.Κ.Ε. και ο ΣΥΝ δεν μπορούν να υπερβούν κάποια όρια, για λόγους που αναφέραμε σε προηγούμενα φύλλα της «Ε». Επιπλέον ο ΣΥΝ είναι διχασμένος και στο ζήτημα των δημοτικώννομαρχιακών εκλογών, αφού ένα πολύ μεγάλο μέρος στελεχών, μελών και φίλων συμμετέχουν σε όλα τα επίπεδα της εξουσίας.
Η στροφή προς άλλες ριζοσπαστικές λύσεις, έστω και ως πίεση προς τους κυβερνώντες, είναι ακόμη μικρή για να γίνει πραγματικά ευοίωνη. Αυξάνονται όσοι το πήραν απόφαση, όχι όμως ακόμη ικανοποιητικά
Ειδικά για το ΑΣΚΕ οι πρώτες ενδείξεις είναι ενθαρρυντικές.
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Για πρώτη φορά στην ελληνική, τουλάχιστον, πολιτική ιστορία είχαμε μια τόσο επώδυνη αποκάλυψη για τον ακρογωνιαίο λίθο μιας δημοκρατούμενης πολιτείας, τη Δικαιοσύνη, από τα πιο «επίσημα» χείλη. «Παραλάβαμε μια Δικαιοσύνη διαβρωμένη από δικαστικά και παραδικαστικά κυκλώματα»(!), δήλωσε ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής.
Θα έπρεπε να είχε πλήρη συνείδηση της σοβαρότητας μιας τέτοιας δήλωσης, η οποία συνεπάγεται σοβαρότατες συνέπειες και απαιτεί ακόμη σοβαρότερες ενέργειες. Γιατί, αν ήταν δυνατή η αυτοκάθαρση, αυτή θα είχε ήδη γίνει. Αλίμονο στην οργανωμένη κοινωνία που δε θα λάβει τα αναγκαία μέτρα και δε θα προβεί στις απαραίτητες ρυθμίσεις, ώστε να ανακτηθεί (τουλάχιστον όση υπήρχε
) η αξιοπιστία στο θεμελιώδη αυτό θεσμό.
Όλοι βλέπουμε ότι σ ένα σύστημα εξάρτησης και υποτέλειας η διαφθορά είναι εγγενές στοιχείο και αγγίζει όλους τους τομείς του δημόσιου βίου. Όλοι γνωρίζουμε τα τρωτά της Δικαιοσύνης και πόσο ευάλωτος είναι και αυτός ο θεσμός σε μια κοινωνία διαβρωμένη από τη διαφθορά «μέχρι, σχεδόν, μυελού των οστέων». Όμως μέχρι το κατάντημα στο οποίο έφθασαν (ας ελπίσουμε όχι οι περισσότεροι) δικαστικοί λειτουργοί, υπάρχει μεγάλη απόσταση για οποιαδήποτε ανοχή ακόμη και απ αυτούς που θεωρούν το υπάρχον καθεστώς καλό, νομοτελειακό, ή έστω ανεκτό.
Θα περιμένουμε τα αποτελέσματα (και τις ενέργειες που απορρέουν) της πρωθυπουργικής δήλωσης. Θα μπορούσαμε να κάνουμε μια πρόβλεψη. Αλλά ας περιμένουμε και θα επανέλθουμε
Κατηγορία
Φύλλο 106 Σεπτεμβρίου 2005
Έτσι έλεγαν δακρύβρεχτες ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Πού να ήξεραν ότι αυτή θα ήταν η επωδός όλων των πολιτικών που δικαιολογούν παρακυβερνητικές δραστηριότητες γυναικών και παιδιών τους (πέρα από τις δικές τους): «για να θρέψουν τα παιδιά τους». Αυτό είπε π.χ. ο Αλογοσκούφης για τις περίεργες ενασχολήσεις της γυναίκας του, αυτά προφασίζονται και όλοι όσοι απεμπολούν ιδεολογίες και πολιτικές δεσμεύσεις και τρέχουν πίσω από κυβερνητικές ή παρακυβερνητικές πανδαισίες. Όμως τι θα γίνει με τα παιδιά των άλλων, των πολλών;
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Ο Υπουργός Εσωτερικών ανακοίνωσε πρόσφατα την οικονομική ενίσχυση των κομμάτων για τις ευρωεκλογές της 7 ης Ιουνίου 2009, με το συνολικό ποσό των 13,4 εκατ. ευρώ (!) εκ των οποίων το 60 % θα κατανεμηθεί αναλογικά στα κόμματα της Βουλής και το υπόλοιπο 40 % σε όλα τα κόμματα που θα λάβουν άνω του 1,5 % των ψήφων (με ποικίλες πριμοδοτήσεις για εφεδρείες...), μετά τις εκλογές.
Αυτή, φαίνεται, είναι η (συσταλτική) ερμηνεία της διάταξης περί ισότητας του ελληνικού Συντάγματος, βάσει της οποίας επιδιώκεται να μην ακούγεται η φωνή των άλλων κομμάτων και των ψηφοφόρων τους, ώστε να μην υπάρξει δυνατότητα αμφισβήτησης της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης. Και αυτά χωρίς αντίρρηση από κανένα άλλο κόμμα.
Εκτιμάται, φαίνεται και πάλι, ότι δεν αρκούν για την εδραίωση του του πολιτικού status quo οι υπερπολλαπλάσιες της κρατικής ενισχύσεις των εκατοντάδων επιχειρήσεων, τύπου Siemens (που λόγω ...ατυχήματος απεκαλύφθη) και άλλων πηγών προς τα γνωστά κόμματα, που τόσο εύκολα διαρρηγνύουν τον ιστό του ελέγχοντος νόμου.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Ένα κέρδος από αυτές τις ευρωεκλογές είναι ότι αναδείχθηκε, έστω και με αρνητικό τρόπο (ενίσχυση ΛΑΟΣ), το ζήτημα της ανεξέλεγκτης εισόδου μεταναστών στη χώρα μας και της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών. Όλοι κατανόησαν ότι δεν μπορούν να το αγνοούν και κάποιοι φορείς, που μέχρι τώρα υποστήριζαν «υπερπροοδευτικές» απόψεις, αναγκάστηκαν να συμμαζευτούν. Βέβαια, κάποιοι που δεν έχουν ανάγκη την ψήφο του λαού (εφημερίδες, «διανοούμενοι» κ.λπ.) συνεχίζουν στην ίδια γραμμή, στη γενικότερη προσπάθειά τους να διαλύσουν την Ελλάδα.
Το κακό είναι ότι οι αρμόδιοι να λύσουν το πρόβλημα, η ελληνική κυβέρνηση, αντί να πάρουν άμεσα και δραστικά μέτρα, περιμένουν άβουλοι κι ανίκανοι να δώσει λύση η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία μας έχει φορτώσει το πρόβλημα, γιατί τη βολεύει, και συγχρόνως προσπαθεί να μας εξευτελίσει ως χώρα. Η Ε.Ε. απλώς θα πάρει κάποια ημίμετρα, γιατί θέλει να μας μεγαλώνει τα προβλήματα κι όχι να μας βοηθά να τα λύνουμε.
Ο κίνδυνος, λοιπόν, παραμένει και μεγαλώνει, με την Τουρκία να στέλνει στην Ελλάδα διαρκώς και κατά εκατοντάδες μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, των οποίων θα αυτοανακηρυχθεί προστάτης και τους οποίους θα προσπαθήσει δια της βίας να κάνει όργανά της, όπως κάνει με τους μουσουλμάνους της ελληνικής Θράκης.
Ένα από τα πολλά εγκλήματα των Σημίτη-Γιωργάκη, όταν ασκούσαν την εξουσία, είναι η υπογραφή απόφασης, με την οποία οι λαθρομετανάστες που συλλαμβάνονται σε οποιαδήποτε χώρα της Ε.Ε. επαναπροωθούνται στην αρχική χώρα μέλος στην οποία τους έφεραν οι δουλέμποροι. Επειδή η Ελλάδα είναι συνήθως η αρχική χώρα, είναι προφανές ότι οι «εταίροι» μας δεν είναι καθόλου διατεθειμένοι να μοιραστούν μαζί μας το βάρος της παρουσίας των λαθρομεταναστών, μας το φορτώνουν ολόκληρο, γι αυτό δεν έχουν λόγους να επείγονται να λύσουν το πρόβλημα.
Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι ο συνολικός αριθμός των μεταναστών στην Ελλάδα δεν μπορεί να είναι μεγάλος, δεν μπορεί να ξεπερνάει τις αντοχές της οικονομίας και της κοινωνίας, π.χ. δεν μπορεί να ξεπερνάει το 5% του ελληνικού λαού, οι υπόλοιποι μετανάστες πρέπει να επαναπροωθηθούν στις χώρες προέλευσής τους και όσοι παραμείνουν νόμιμα στη χώρα μας να έχουν όλα τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα.
[Ολοκληρωμένη η θέση του ΑΣΚΕ για το ζήτημα των μεταναστών, υπάρχει στην ιστοσελίδα μας, «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ», αρ. φύλλου 88, Σεπτέμβριος 2002.]
Κατηγορία
Φύλλο 129 Ιουλίου 2009
’ρθρο στο «ΠΑΡΟΝ»
[Θα επιχειρήσουμε μια ερμηνεία της τυφλής βίας της προηγούμενης βδομάδας και θα πιθανολογήσουμε τις επιδιώξεις της. Επιφυλασσόμαστε σε άλλο κείμενο να ασχοληθούμε με τα προβλήματα και τη συμπεριφορά της νεολαίας.]
Στην αρχή της δεκαετίας του 80, όταν το «κράτος της δεξιάς» (με το παρακράτος του, αναγκαίο συμπλήρωμα) έπαψε να είναι αποτελεσματικό για τη διαχείριση του συστήματος της εξάρτησης, η μεγαλύτερη και ισχυρότερη μερίδα του ξένου παράγοντα υποστήριξε ή αποδέχθηκε τη διακυβέρνηση της Ελλάδας από το ΠΑΣΟΚ. Φρόντισε, όμως, να πάρει κάποια «ασφαλιστικά μέτρα», που ισχύουν μέχρι σήμερα:
α) Εξαγοράστηκε η συνείδηση του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ, με ένα όργιο ρουσφετολογίας, ώστε να απεμπολήσει τους διακηρυγμένους του στόχους και να τεθεί στην υπηρεσία του συστήματος.
β) Διαμορφώθηκε ένας καινούργιος τύπος νεολαίας, ακίνδυνης για το σύστημα, χωρίς ιδεολογία, με κύριο χαρακτηριστικό τον ατομισμό.
γ) Από τα πιο αντικοινωνικά στοιχεία αυτής της μερίδας της νεολαίας δομήθηκε μεθοδικά ένα νέο παρακράτος πολλαπλών χρήσεων, πολυδιαφημιζόμενο από τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων», με τις μορφές «αριστερών» κουκουλοφόρων (στους οποίους περιλαμβάνονται πλέον και οικονομικοί μετανάστες) και ακροδεξιών «υπερπατριωτών», ενστόλων ή μη, με τη μια μορφή να δικαιολογεί την ύπαρξη της άλλης και τα γήπεδα ως χώρο εκπαίδευσης.
Όταν το 2004 ο Κ. Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός, φαίνεται ότι εμπιστεύτηκε τη χάραξη γραμμής για κάποια εθνικά θέματα (Σκοπιανό, Κυπριακό) και κάποιες διεθνείς σχέσεις (αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου) σε πολιτικούς από τη Ν.Δ. και το «ανδρεϊκό» ΠΑΣΟΚ (Κ. Παπούλιας, Π. Μολυβιάτης κ.ά.). Έτσι διαμορφώθηκε μια γραμμή, συντηρητική μεν, στα πλαίσια του «ανήκομεν εις την Δύσιν», που προσπαθεί όμως να αξιοποιήσει τα μικρά της περιθώρια για τα συμφέροντα της Ελλάδας. Οι Αμερικανοί και οι άλλοι Δυτικοί μας «σύμμαχοι» δεν έκρυψαν την οργή τους (δηλώσεις Μπράιζα κ.λπ.) και την επιθυμία τους να αντικαταστήσουν τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση με άλλη, που δε θα αποκλίνει από τη γραμμή του μητροπολιτικού κέντρου (Ουάσινγκτον). Πολιτικό προσωπικό για να τους υπηρετήσει διατίθεται επαρκώς σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Όπλα για την ανατροπή του προσφέρει άφθονα ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής:
α) Με την πιστή εφαρμογή της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής που υπαγορεύεται από τις Βρυξέλες (σύμφωνης με το πρόγραμμα και την ιδεολογία της Ν.Δ.), που συσσωρεύει απολύτως δικαιολογημένη κοινωνική αγανάκτηση, που κορυφώνεται στις μέρες μας.
β) Με την ανικανότητα της κυβέρνησής του να χειριστεί την οποιαδήποτε κρίση (από το Σινούκ μέχρι την τρέχουσα) και με την ενδυνάμωση των «νταβατζήδων» και της εσωκομματικής του αντιπολίτευσης. Έτσι η Ντόρα (κατά τα πρότυπα του πατρός) υπονομεύει την πολιτική που επισήμως υποστηρίζει και σύσσωμα τα ιδιωτικά ΜΜΕ (μήπως και τα κρατικά σε κάποιο βαθμό;) τον πριονίζουν συνεχώς.
γ) Με το πλήθος των σκανδάλων καραμανλικών κυβερνητικών στελεχών, που αναδεικνύονται υπέρμετρα από τα ΜΜΕ, ενώ τα πολλαπλάσια και σοβαρότερα των εκσυγχρονιστών όλων των κομμάτων ουδέποτε αποκαλύπτονται.
Εκπαραθύρωση του Κ. Καραμανλή επιχειρήθηκε το καλοκαίρι του 2007, με τον εξαναγκασμό του σε πρόωρες εκλογές και το ολοκαύτωμα που προηγήθηκε. Το σχέδιο μόλις απέτυχε. Η προσπάθεια επαναλαμβάνεται σήμερα, με τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή, που δικαιολογημένα προκάλεσε την οργή των συνομηλίκων του και όλων των πολιτών. Αμέσως παρενέβη και η άλλη όψη του παρακράτους, με τις φωτιές να κατακαίουν όχι τα δάση, αλλά τις πόλεις.
Οι ενδιαφερόμενοι επιχαίρουν: Για «καταρρέουσα κυβέρνηση» γράφουν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς», για «λαϊκή εξέγερση» η «Μιλιέτ», ενώ η ισραηλινή «Χααρέτζ», αφού προηγουμένως εκθειάζει την κυβέρνηση Σημίτη, μελαγχολεί για την καταστροφή που έφερε στην Ελλάδα ο Καραμανλής!
Στόχοι τους είναι να κλείσουν μέσα στο 2009 το Σκοπιανό και το Κυπριακό (με τον «πρόθυμο» κ. Χριστόφια, μετά την ανυπολόγιστη απώλεια του Τάσσου) και το πάγωμα της συμφωνίας για τους αγωγούς. Το μέλλον δεν προδιαγράφεται ευοίωνο.
Όπως έχει υποστηρίξει το ΑΣΚΕ από τις φιλόξενες στήλες αυτής της εφημερίδας, η σημερινή συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί με μια άλλη πολιτική, που ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει την εθνική μας ανεξαρτησία (αποχώρηση από Ε.Ε., ΝΑΤΟ κ.λπ.) και την ακεραιότητα της χώρας μας, θα θέτει την παραγωγή και τα προϊόντα της υπό τον έλεγχο της κοινωνίας, θα διευρύνει και εμβαθύνει τη δημοκρατία, θα προστατεύει και θα αναπτύσσει τον πολιτισμό μας. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.
Τελευταίο: Όλοι οι μεγάλοι αγώνες του ελληνικού λαού (Εθνική Αντίσταση, ανένδοτοι, Πολυτεχνείο κ.λπ.) έγιναν με την ελληνική σημαία στο χέρι και με την (επιτυχή) προσπάθεια να εξασφαλιστεί η υποστήριξη της μεγάλης πλειονότητας. Τώρα οι κουκουλοφόροι πετάνε και καίνε τη σημαία και δεν ενδιαφέρονται που προκαλούν την αποστροφή. Η κάλυψη που τους παρέχουν πολιτικές δυνάμεις και ΜΜΕ είναι ανάλογη προς το βαθμό συμμόρφωσής τους με τις επιθυμίες των Δυτικών στα εθνικά μας θέματα.
Νίκος Καργόπουλος
Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΣΚΕ)
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Μόλις πριν από λίγες μέρες (18 του Νοέμβρη) δημοσιεύτηκε το σχέδιο νόμου (μετά από μήνες διαβουλεύσεων) στο οποίο ενσωματώνεται μια «σκληρή» κοινοτική οδηγία «σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη-μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών», στο λαβυρινθώδες κείμενο του οποίου ουσιαστικά δυσκολεύει την απέλαση που διακηρύττει...
Κι ενώ δεν εγκαταστάθηκαν ακόμη οι νέοι δήμαρχοι Αθηνών και Θεσσαλονίκης (που είναι υπέρ... των μεταναστών), οι εξ Ανατολών λαθρομετανάστες (η πλειονότητα των συμμετεχόντων) έκαμαν μια πανηγυρικά προκλητική εμφάνιση «προσευχής» σε κεντρικές πλατείες της Αθήνας και μάλιστα στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, στο κέντρο της πόλης.
Φυσικά, ήταν κεντρικά (κυρίως από ξένους γνωστών στοχεύσεων) σχεδιασμένη κίνηση, που άφησε άναυδους και τους πιο καλοπροαίρετα αφελείς πολίτες, που ακόμη διερωτώνται ποιος τους έδωσε τη σχετική άδεια, χωρίς απάντηση, βεβαίως!
Οι θέσεις μας για τους οικονομικούς(;) μετανάστες είναι γνωστές (φύλλο 88 της «Ε»). Περιττεύει, λοιπόν, να επαναλάβουμε την ευαισθησία μας για όσους υποφέρουν και για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, μεταξύ των οποίων και τα θρησκευτικά, π.χ. ίδρυση ναών (όπως όλες οι θρησκευτικές μειονότητες με δικά τους μέσα), που πρέπει πάντοτε να είναι σεβαστά· αλλά και την υποχρέωση όλων των μεταναστών να σέβονται τη χώρα όπου νομίμως διαμένουν και τους πολίτες της. Νομίμως όμως. Όποιος παράνομα εισέρχεται στη χώρα δεν παραβιάζει μόνο τους νόμους της αλλά και περιφρονεί τους πολίτες της.
Στην περίπτωση, επομένως, παράνομης εισόδου οποιουδήποτε δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, πόσο μάλλον παραδεκτή, καμία έγερση απαιτήσεων ούτε επίκληση δικαιωμάτων όποιας μορφής. Η νόμιμη είσοδος είναι προϋπόθεση για κάθε προστασία.
Έτσι, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, είναι ζήτημα ευθύνης και δικής μας αξιοπρέπειας πρώτα να απαιτούμε από αυτούς να σεβαστούν τη χώρα μας και τους πολίτες της και μετά να απαιτούν το δικό μας σεβασμό προς αυτούς (ανεξάρτητα αν εμείς τους αντιμετωπίζουμε με ανθρωπισμό, όπως ταιριάζει στην ιστορία και τις παραδόσεις μας).
Ως προσωρινός επίλογος ας λεχθεί και τούτο: αυτοί που κόπτονται για την προστασία των παράνομων μεταναστών και τα θρησκευτικά, επί του προκειμένου, δικαιώματά τους τα αρνούνται, χλευαστικά μάλιστα, για τα αντίστοιχα των δικών μας, στην Ελλάδα και αλλού. Τι θα γινόταν π.χ. αν ο Χριστόδουλος μάζευε ορθόδοξους στα Προπύλαια;
Εξαιρετικό είναι το σχόλιο του Στ. Λυγερού: «Είναι πολιτικά ανήθικο εύποροι αριστεροί και φιλελεύθεροι αστοί από απόσταση ασφαλείας να παραδίδουν αντιρατσιστικά μαθήματα. Είναι ανέξοδο και εύκολο να πουλάς ανθρωπισμό, όταν δε συγχρωτίζεσαι με λαθρομετανάστες, όταν δεν κατοικείς στις ίδιες γειτονιές, δε στέλνεις τα παιδιά σου στα ίδια σχολεία, δε χρησιμοποιείς καν τα δημόσια νοσοκομεία και βεβαίως δεν ανταγωνίζεσαι για τις ίδιες θέσεις εργασίας. Συνήθως η μόνη σχέση που έχουν όλοι αυτοί με τους λαθρομετανάστες είναι ότι τους χρησιμοποιούν ως υπηρετικό προσωπικό.» (Καθημερινή 12/11/10)
Τους χρησιμοποιούν, λοιπόν, για δικούς τους, ανομολόγητους σκοπούς, που τους καθορίζουν άλλοι. Τα γνωστά ξένα κέντρα που καταστρέφουν τους λαούς μόνο και μόνο για να παγιώσουν τις κατακτήσεις και την εκμετάλλευσή τους.
Κατηγορία
Φύλλο 136 Νοεμβρίου 2010
Ο ΣΥΝ, συνεπής προς την αντιθρησκευτική του ιδεολογία, αρνείται να παρίσταται στις (και θρησκευτικές) ορκωμοσίες στη Βουλή, δια του (αυτοδιορισμένου) προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, ζητά προστασία και προνόμια για τους ρωμαιοκαθολικούς της Ελλάδας! Ακριβώς όπως από τη μια αγωνίζεται κατά της ιδιωτικής (και ξένης) ανώτατης εκπαίδευσης και από την άλλη απαιτεί αναγνώριση των πτυχίων κ.λπ. των ιδιωτικών κολεγίων-παραρτημάτων ξένων σχολών!
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Το συντριπτικό 76% ΟΧΙ ήταν μια παταγώδης ήττα των Αγγλοαμερικανών, με σημασία πολύ πέραν της Κύπρου, ανέκοψε τα σχέδια τους, επιτρέπει τη διαπραγμάτευση του Κυπριακού από πολύ καλύτερες θέσεις και, υπό όρους, μπορεί να οδηγήσει σε δίκαιη και βιώσιμη λύση.
Η επίσκεψη Μπάουτσερ
Οι Αγγλοαμερικανοί, όμως, με συμπαραστάτες την Ε.Ε. και τους εθελόδουλους σε Ελλάδα και Κύπρο, επιμένουν να περάσουν το σχέδιο Ανάν, καταπατώντας κάθε ίχνος νομιμότητας και δεοντολογίας.
Τον Αύγουστο ο διαβόητος εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μπάουτσερ επισκέφθηκε την Κύπρο, όπου αγνόησε επιδεικτικά τον Πρόεδρο και την κυβέρνηση και έκανε επαφές μόνο με τους υπέρμαχους του ΝΑΙ.
Ο ρόλος της Ε.Ε.
Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. αποδεικνύεται αρνητικός παράγοντας για το εθνικό θέμα και καλό θα είναι να μην υπάρχουν αυταπάτες ότι ο ρόλος της μπορεί ν' αλλάξει.
Ο επίτροπος Φερχόιγκεν δήλωσε ότι η στάση της Τουρκίας στο Κυπριακό δε θα επηρεάσει την απόφαση για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και ότι δεν είναι καν προϋπόθεση η αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. δηλ. ενός κράτους-μέλους! Περισσότερο τον ενδιαφέρει η ποινικοποίηση της μοιχείας!
Η Κομισιόν επιμένει να νομιμοποπιήσει το ψευδοκράτος, μέσω της αποκατάστασης απ' ευθείας εμπορίου μ' αυτό, αλλά το ράπισμα που δέχτηκε από τη Νομική Υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που γνωμοδότησε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι νόμιμο, την έφερε σε πολύ δύσκολη θέση.
Η οικονομική ενίσχυση των «Τουρκοκυπρίων»
Όλοι λένε και γράφουν ότι τα πακέτα της Ε.Ε. και της Κυπριακής Δημοκρατίας προς το Βορρά σκοπεύουν στη σύγκλιση των εισοδημάτων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αλλά οι μισοί Τουρκοκύπριοι ήδη έφυγαν από την Κύπρο, λόγω Αττίλα, και τα 2/3 των κατοίκων στα κατεχόμενα είναι έποικοι. Τα πακέτα δε θα αυξήσουν το εισόδημα των Τουρκοκυπρίων, αλλά θα μονιμοποιήσουν τους εποίκους στην Κύπρο και, κυρίως, θα φέρουν νέα κύματα εποίκων.
Η λειτουργία στον Αη Μαμά
Οι υπέρμαχοι του ΝΑΙ εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες και τις αντιφάσεις της κυβέρνησης, υπονομεύουν τον Πρόεδρο, πηγαινοέρχονται καθημερινά στα κατεχόμενα και διαπραγματεύονται με τους Τούρκους σαν να είναι αυτοί κυβέρνηση!
Πρόσφατο κατόρθωμα τους η λειτουργία στον Αη Μαμά της κατεχόμενης Μόρφου, όπου συνέρρευσαν όλοι (και του ΑΚΕΛ μαζί) και χειροκρότησαν τον «πρωθυπουργό» του Αττίλα! Ευτυχώς οι Μορφίτες τους απομόνωσαν. Ο Ταλάτ ομολόγησε ότι η δορυφορική μετάδοση της λειτουργίας ήταν μια σημαντική παρουσίαση του «κράτους» του ως ελεύθερης χώρας, με ανοχή, δημοκρατία, σοβαρότητα και κοινή λογική, που οι ίδιοι δε θα μπορούσαν να κάνουν ακόμη κι αν ξόδευαν πολλά χρήματα!!
Να αξιοποιηθεί πλήρως το ΟΧΙ
Το 76% ήταν μεγάλη επιτυχία, αλλά ήσυχοι δεν μπορούμε να είμαστε. Οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και της ΕΔΕΚ σύρθηκαν από τον κόσμο τους στο ΟΧΙ και δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη. Το 76% πρέπει να ενημερώνεται, να κινητοποιείται και να αυξάνεται. Έτσι θα αποτραπούν τα σχέδια για αντικατάσταση του Τ. Παπαδόπουλου (από τον Χριστόφια;) και θα επανατοποθετηθεί το Κυπριακό στη σωστή του βάση (βλ. ΑΣΚΕ-3).
Κατηγορία
Φύλλο 100 Σεπτεμβρίου 2004
Το ΑΣΚΕ έλαβε μέρος στις ευρωεκλογές, για να ακουστεί η πολιτική του πρόταση για άμεση αποχώρηση από την ΕΕ, για τους λόγους που έχουμε αναλυτικά παρουσιάσει και υποστηρίξει. Χωρίς ουσιαστικά προεκλογικό αγώνα, αφού η απόφαση της συμμετοχής μας πάρθηκε την τελευταία στιγμή, λόγω οικονομικών δυσκολιών, και παρά τον αποκλεισμό του και την ειδική μεταχείρησή του από τα ΜΜΕ (βλ. σχετικό άρθρο), το ΑΣΚΕ κατάφερε να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό και το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων που έχει πάρει ποτέ σε εκλογές (0,19% και 11598 ψήφους).
Ο,τι δεν μπορέσαμε να κάνουμε προεκλογικά προσπαθούμε να το κάνουμε τώρα, με την προκήρυξη και την αφίσα μας,που εξηγούν τη θέση μας για την άμεση αποχώρηση. Προγραμματίζουμε και την έκδοση του ΑΣΚΕ-4, όπου όλ' αυτά θα εξηγούνται αναλυτικά.
Οι πολίτες που μας εμπιστεύτηκαν με τη ψήφο τους, είχαν να αντιμετωπίσουν και πάλι το παιχνίδι του δικομματισμού. Καθένα από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας είχε τους λόγους του να κινδυνολογεί και να εκβιάζει τους ψηφοφόρους. Έτσι, η ψήφος δεν ήταν τόσο χαλαρή, όσο είναι συνήθως στις ευρωεκλογές. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ν.Δ., ως πρώτο κόμμα, ελάχιστα μείωσε το ποσοστό των εθνικών εκλογών (45 % - 43%) και από το γεγονός ότι τα περισσότερα μικρά κόμματα είχαν αύξηση ψήφων μόνο 30% - 50%. Η αντίστοιχη αύξηση του ΑΣΚΕ ήταν 365% κι αυτό μετά την αύξηση κατά 60% και στις εθνικές εκλογές. Το ΑΣΚΕ πήρε τώρα περίπου τον ίδιο αριθμό ψήφων με κόμματα που στις εθνικές εκλογές είχαν πάρει 3πλασιο αριθμό ψήφων από μας.
Επίσης έγινε τεράστια προσπάθεια να ατονήσει το κλίμα των εκλογών, με βασικούς μοχλούς τις εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια, που μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές ελάχιστα ασχολήθηκαν μ' αυτές και αποπροσανατόλιζαν τον κόσμο με συζητήσεις και κονταρομαχίες, όχι για τις θέσεις που είχε κάθε κόμμα για την ΕΕ, αλλά για το εάν επικροτεί ο λαός την πορεία της κυβέρνησης ή τις αποφάσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.
Αποχή, δικομματισμός και αποπροσανατολισμός έπληξαν όλα τα μικρά κόμματα. Ομως σε όσους έφτασε η φωνή μας, εκτίμησαν την ξεκάθαρη θέση μας για το σχέδιο Ανάν και την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ και, κυρίως, επικρότησαν τη θέση μας για την άμεση αποχώρησή μας από την ΕΕ και γενικότερα την πολιτική μας συνέπεια. Γι' αυτό τα μεγαλύτερα ποσοστά του ΑΣΚΕ προήλθαν από εργατικές, αγροτικές και εθνικά ευαίσθητες περιοχές, όπως η Θράκη, ενώ στη Φιλοθέη και την Εκάλη είμαστε το μοναδικό κόμμα που είχαμε μηδενικό αριθμό ψήφων (τιμή μας και καμάρι μας).
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Το ΑΣΚΕ προσκαλεί τους φίλους του στην ετήσια συνεστίαση μας, που θα πραγματοποιηθεί, και με την ευκαιρία της έκδοσης του 100ου φύλλου της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, το Σάββατο 16 Οκτωβρίου, ώρα 8 μ.μ., στα γραφεία μας, Τζωρτζ 12, 7 όροφος, στην πλατεία Κάνιγγος.
Μεταξύ άλλων θα μιλήσουμε, όπως πάντα, για τις πολιτικές εξελίξεις. Περιμένουμε από τους φίλους και να μας βοηθήσουν οικονομικά, στο μέτρο του δυνατού, ώστε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας από την επιτυχή μεν, αλλά επώδυνη οικονομικά, συμμετοχή μας στις δύο εκλογές μέσα στο 2004.
Ευχαριστούμε
Κατηγορία
Φύλλο 100 Σεπτεμβρίου 2004
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό