Δεν είναι μόνον οι Γάλλοι που πολύ δύσκολα θα εγκρίνουν (αν εγκρίνουν) το ευρωσύνταγμα που τους σερβίρεται.
Δύσκολα φαίνονται τα πράγματα και στην Ολλανδία, όπου γίνεται δημοψήφισμα 2 μέρες μετά. Εκεί η γνώμη του λαού είναι συμβουλευτική(!), αλλά ασφαλώς έχει πολιτική βαρύτητα.
Στην Τσεχία το εθνικό Σύνταγμα επιβάλλει διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ευρωσύνταγμα, αλλά κι εκεί οι προβλέψεις είναι μαύρες για τους υπαλλήλους των μεγαλοεπιχειρηματιών και τραπεζιτών της Δ. Ευρώπης. Έτσι τα μεγάλα κόμματα μεθοδεύουν αλλαγή του Συντάγματος(!), ώστε να παρακάμψουν το σκόπελο του δημοψηφίσματος και να το περάσουν με σιγουριά από τη Βουλή.
Ομολογούν αυτό που κατέδειξαν όλα τα δημοψηφίσματα τα σχετικά με την Ε.Ε. σε όλες τις χώρες μέλη της: ότι η λαϊκή βούληση είναι σε κραυγαλέα αναντιστοιχία με τα εθνικά κοινοβούλια και πολύ περισσότερο με τα όργανα της Ε.Ε.
Ως πότε μπορεί να στέκεται όρθιο αυτό το οικοδόμημα; Ασφαλώς η τυχόν επικράτηση του ΟΧΙ σε μια μεγάλη χώρα μάλλον θα ματαιώσει τα φιλόδοξα σχέδια τους για το μέλλον και (αντιθέτως) θα δυναμιτίσει τα θεμέλια του οικοδομήματος.
Κατηγορία
Φύλλο 104 Μαΐου 2005
Στο τέλος Απριλίου έγινε η σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Σόφια. Κυριάρχησε το θέμα του Ιράν, αλλά συζητήθηκαν πολλά κρίσιμα για την Ελλάδα θέματα, με σημαντικότερο την κατάσταση και τις προοπτικές στο Κόσοβο. Το ΝΑΤΟ επιβεβαίωσε τη διάθεσή του να παραμείνει εκεί, ελέγχοντας την περιοχή, ακόμα και μετά τη «λύση», που την τοποθετούν μέσα στο 2006 ή το αργότερο αρχές του 2007. Η συνέχιση της νατοϊκής παρουσίας έχει μεγάλη σημασία για την Ελλάδα, αφ ενός γιατί η Ελλάδα δυστυχώς συμμετέχει με στρατιωτική δύναμη στη νατοϊκή αποστολή, αντίθετα με τις επιλογές και τα συναισθήματα του ελληνικού λαού, αφ ετέρου γιατί παγιώνεται η αλβανική επιρροή στην περιοχή κάτω από την ομπρέλα προστασίας του ΝΑΤΟ.
Για τη Σερβία και το Μαυροβούνιο αποφασίστηκε να αυξηθούν οι πιέσεις για την παράδοση των Κάραζιτς και Μλάντιτς, ώστε να υποταχτούν, για να γίνουν δεκτές στο ΝΑΤΟ.
Στη Σόφια επιβεβαιώθηκε επισήμως το ενδιαφέρον του ΝΑΤΟ για τη Μέση Ανατολή και δρομολογήθηκε το επόμενο βήμα του «Μεσογειακού διαλόγου», που θα γίνει στη Ρίγα τον Νοέμβριο και ανακοινώθηκε η κοινή ναυτική άσκηση επτά κρατών με επίκεντρο τη Γαύδο και συμμετοχή αραβικών κρατών και του Ισραήλ! Πολύ φοβόμαστε ότι με την ευκαιρία της άσκησης η Τουρκία θα επαναφέρει τη θέση της ότι η Γαύδος ανήκει στις γκρίζες ζώνες, κάτι που θα αφήσουν ανοιχτό οι «σύμμαχοι!
Για το Αφγανιστάν αποφασίστηκε η αναβάθμιση της νατοϊκής επιχείρησης στο «επίπεδο 3», που συνεπάγεται την ενοποίησή της με την εκτός νατοϊκού πλαισίου επιχείρηση στην Κανταχάρ και την επέκταση της νατοϊκής παρουσίας σ όλη τη χώρα. Φυσικά αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστούν 9.000 στρατιώτες επιπλέον και τίθεται ζήτημα αύξησης της ελληνικής παρουσίας, με μεγάλο κόστος για την Ελλάδα σε χρήμα αλλά και έμψυχο υλικό που δεν περισσεύει!
Επίσης στα πλαίσια της «παγκοσμιοποίησης» του ΝΑΤΟ έγιναν συζητήσεις για συνεργασία με χώρες, όπως η Ιαπωνία, η Αυστραλία, η Νότια Κορέα κλπ, και αποφασίστηκε η πρώτη εμφάνιση της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης της συμμαχίας με μεγάλη στρατιωτική άσκηση στο Πράσινο Ακρωτήρι!
Έντονη η δραστηριότητα στη Σόφια. Μόνο που μας ζητάνε συνεχώς να δίνουμε για τα δικά τους συμφέροντα και μάλιστα αντίθετα στα δικά μας.
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
Η Πρώτη Τετραετία
Όταν το 1996 προωθήθηκε ο εκλεκτός του κεφαλαίου και των ξένων Σημίτης ως πρωθυπουργός, όλο το σύστημα εξουσίας τον στήριξε, προβάλλοντας την εικόνα ενός σοβαρού και αποφασιστικού "ευρωπαίου" πολιτικού, που θα έβαζε τη χώρα "στα σαλόνια της Ευρώπης", χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος.
Στην τετραετία 1996-2000 η μόνη πολιτική που εφάρμοσε με συνέπεια ήταν η υπαγωγή της χώρας στην ΟΝΕ, που προκάλεσε μία άνευ προηγουμένου αναδιανομή πλούτου υπέρ του κεφαλαίου και εις βάρος των υπολοίπων (πάγωμα μισθών, επιτόκια κάτω του πληθωρισμού, αύξηση φορολογίας, χρηματιστήριο, περικοπή κοινωνικών δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων κ.λ.π.).
Στα εθνικά θέματα εφάρμοσε το δόγμα "ό,τι πουν οι ξένοι" με τους καταστροφικούς για τη χώρα χειρισμούς με τα Ιμια ("ευχαριστώ τις ΗΠΑ"), τους S-300,την υπόθεση Οτσαλάν, τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, την ενδοτική στάση για το Αιγαίο και την Κύπρο. Στην Παιδεία εφάρμοσε το σχέδιο του ΟΟΣΑ για ταξική εκπαίδευση και υποβάθμιση κυρίως της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Στο διάστημα αυτό η διαφθορά και η σήψη στη δημόσια ζωή (διαπλοκή το βάφτισαν) ξεπέρασε κάθε όριο.
Όμως Επανεξελέγη
Παρ' όλ' αυτά, επανεξελέγη στις εκλογές του 2000 με οριακή πλειοψηφία, στηριζόμενος και πάλι από τους ίδιους μηχανισμούς (ΜΜΕ, διαπλεκόμενους, πρεσβείες κ.λ.π.), που προσδοκούσαν ότι είναι ικανός να περάσει τα επιδιωκόμενα από το κεφάλαιο και τους ξένους μέτρα (εργασιακές σχέσεις, τρομονόμος, ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις, ισχυροποίηση τραπεζικού-χρηματιστικού τομέα, Αιγαίο, Κύπρος, Βαλκάνια) χωρίς σοβαρές κοινωνικές αντιδράσεις, όπως και κατά την πρώτη τετραετία.
Ξεκίνησε με τις ταυτότητες, ένα θέμα που δεν υπήρχε εμφανής λόγος να ανακινήσει παρά μόνο για επίδειξη δύναμης. Οι πρώτες αντιδράσεις φάνηκαν με τις λαοσυνάξεις, που συσπείρωσαν και πολλούς που δεν ήταν θρησκευόμενοι και ελπίσανε ότι ο Χριστόδουλος είχε πρόθεση να αντιτεθεί στην πράξη στο Σημίτη.
Ακολούθησε το εργασιακό, το οποίο, όμως, υποχρεώθηκε ν' αλλάξει άρδην από το αρχικό σχέδιο μετά τις, έστω και μικρής κλίμακας, κινητοποιήσεις των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να είναι ανεπιθύμητο από τους εργοδότες.
Το ασφαλιστικό, που αφορά το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας, επιχείρησε να το περάσει με τον ίδιο αυταρχικό και αλαζονικό τρόπο που περνούσε τα μέτρα της προηγούμενης τετραετίας. Και ξεσηκώθηκαν οι πάντες. Εκεί φάνηκε ανάγλυφα το μικρό πολιτικό ανάστημα του Σημίτη και όσων άλλων κυβερνούν αυτό τον τόπο. Όταν διαπίστωσαν ότι δεν είχαν την βοήθεια των προστατών τους και έπρεπε μόνοι τους πια ν' αποφασίσουν και όχι μόνο να εκτελούν τις εντολές τους.
Πανικόβλητοι
Πανικόβλητοι πήραν πίσω τα μέτρα. Ο "σοβαρός" και "ευρωπαίος" Σημίτης μεταβλήθηκε σε μαινόμενο... αντιδεξιό για καμιά δεκαριά μέρες. Και μετά από μία δημοσκόπηση, όπου το ΠΑΣΟΚ και ο Σημίτης ήταν πίσω από τη ΝΔ και τον Καραμανλή, αντίστοιχα, βρέθηκαν σε πλήρη σύγχυση, συνειδητοποιώντας ότι θα χάσουν. Ο Σημίτης με συμβουλάτορες τους Πανταγιάδες και τους "ντερμπεντέρηδες" αποφάσισε ότι το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με
συνέδριο του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβρη, ομολογώντας έτσι ξαφνικά ότι αμφισβητείται.
Έτσι ανέβαλε για δεύτερη φορά το ταξίδι του στην Κίνα, που αποτελεί προσβολή και μάλιστα αναιτιολόγητη προς τη δεύτερη σε δύναμη χώρα του κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κινέζος πρωθυπουργός αρνήθηκε να μιλήσει με το Σημίτη τηλεφωνικά μετά την ακύρωση της επίσκεψης.
Το τραγικό είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω δραματικών εξελίξεων στην περιοχή μας, που προκαλούν σοβαρές ανησυχίες, επειδή δεν υπάρχει ούτε κυβέρνηση , ούτε πολιτική που να διασφαλίζει τα συμφέροντα της Ελλάδας.
Ο Σημίτης απ' την αρχή προσπάθησε να έχει υπό τον πλήρη έλεγχό του το ΠΑΣΟΚ για να περάσει τον "εκσυγχρονισμό" που σχεδιάζει μ' ένα κλειστό επιτελείο, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να συμβιβάζεται με τα άλλα ηγετικά στελέχη που εκπροσωπούν άλλα κέντρα συμφερόντων. Όμως για να κερδίζει εκλογές χρειάζεται εκών-άκων το τύποις ενιαίο ΠΑΣΟΚ παρά την επιθυμία διαφόρων βιαστικών "εκσυγχρονιστών", που θέλουν να το μεταβάλουν σε αμιγώς σημιτικό.
Χαμένος Ο Σημίτης Και Το ΠΑΣΟΚ
Βλέποντας λοιπόν ο Σημίτης ότι έχει χάσει τα ερείσματά του στους προστάτες και στην κοινωνία, επιχειρεί με το φόβητρο της απώλειας της εξουσίας να εκβιάσει την στήριξή του από τα ηγετικά κυβερνητικά και κομματικά στελέχη. Το πρόβλημα του Σημίτη, φυσικά, δε λύνεται έτσι. Ο ίδιος και ο «εκσυγχρονισμός» του αναίρεσαν το μύθο του προοδευτικού ηγέτη και κόμματος,
που πάνω σ' αυτόν βασίσθηκε η ισοπέδωση της κοινωνίας, της οικονομίας και της χώρας, που σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες της παγκοσμιοποίησης για την Ελλάδα και αλλού.
που πάνω σ' αυτόν βασίσθηκε η ισοπέδωση της κοινωνίας, της οικονομίας και της χώρας, που σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες της παγκοσμιοποίησης για την Ελλάδα και αλλού. Για να είναι λοιπόν χρήσιμος στους προστάτες θα πρέπει να αποδείξει ξανά ότι είναι αποτελεσματικός π.χ. να περάσει το ασφαλιστικό όπως το είχε αρχικά προτείνει, πράγμα φυσικά αδύνατο. Αυτό θα προϋπέθετε τη λαϊκή ανοχή, που την έχει οριστικά χάσει και δεν πρόκειται να την επανακτήσει ούτε και αν εκλεγεί παμψηφεί στο συνέδριο.
’λλη Ηγεσία Ή Πρόωρες Εκλογές;
Το ίδιο πρόβλημα θ' αντιμετωπίσει το ΠΑΣΟΚ, τώρα, ως κυβερνητικό κόμμα με άλλη ηγεσία, επειδή θα πρέπει τα ηγετικά στελέχη που μιλούν για άλλη πολιτική (φιλολαϊκή κ.λ.π.) να την
εφαρμόσουν κιόλας οι ίδιοι αντί του Σημίτη. Να πάνε δηλ. κόντρα στους προστάτες τους. Δε φαίνεται κανείς τους διατεθειμένος ν' αναλάβει
τέτοιο κόστος. Θα περιμένουν εκ του ασφαλούς, όταν περάσουν στην αντιπολίτευση. Αυτό φυσικά το γνωρίζει ο Σημίτης και εκβιάζει τη στήριξή του.
Η αποτροπή των πρόωρων εκλογών δεν μπορεί να βασισθεί μόνο στη "βελτίωση" της λεγόμενης επικοινωνιακής πολιτικής (δηλ. της προπαγάνδας), όση στήριξη κι αν έχει ο Σημίτης από "δημοσκοπήσεις" φίλιων ΜΜΕ. Τα προβλήματα πυκνώνουν και οι εντυπώσεις των γκάλοπ είναι εφήμερες. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, κάποια στιγμή να προσεύχονται όλοι στο ΠΑΣΟΚ να ζητήσει εκλογές η ΝΔ , έστω και... ο Μητσοτάκης.
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Δε διάλεξε κατάλληλο καιρό να εμφανιστεί στη χώρα μας ο νέος εκπρόσωπος (ανθύπατος, για πολλούς) των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Μέσα στο γενικό χαμό που επικρατεί εδώ πέρασε απαρατή-ρητη η άφιξη του κ. Ρις, όπως ασχολίαστη, ως μη ώφειλε, έμεινε η εκπαραθύρωση του ελληνο-μαθούς κ. Μίλερ όχι μόνο από την Αθήνα, αλλά και από το διπλωματικό σώμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (και ο περιορισμός του σε ασχολίες λονδρέζικου πλασιέ).
Οι πρώτες δηλώσεις του Ρις, στα ελληνικά μάλιστα (κάτι που θα δυσαρέστησε ασφαλώς την κ. Διαμαντοπούλου, που επιθυμεί την καθιέρωση της αγγλικής ως εθνικής μας γλώσσας), δεν ήσαν και πολύ ευοίωνες. Επιπλέον η σύζυγος του Ρις υπηρετεί ήδη ως πρέσβειρα στα Τίρανα(!), όπου Αλβανοί κυκλοφορούν με αμερικανικές σημαίες! Ας είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε ο,τιδήποτε.
Κατηγορία
Φύλλο 102 Ιανουαρίου 2005
Η ανάδειξη του Αλέκου Αλαβάνου στην ηγεσία του ΣΥΝ σηματοδότησε μια ελαφρά μετατόπιση του κόμματος προς τα αριστερά. Η μέχρι τώρα όμως παρουσία της νέας ηγεσίας δε μας επιτρέπει να ελπίζουμε σε αλλαγές ακόμα και σε ζητήματα στα οποία ο νυν πρόεδρος παλιότερα εξέφραζε προοδευτικότερες θέσεις από τις επίσημες του κόμματος.
Είναι χαρακτηριστική των συσχετισμών και των τάσεων που υπάρχουν στο κόμμα η στάση που κράτησε λίγες μόλις μέρες μετά το Συνέδριο στο θέμα της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε., ενόψει της συνόδου των Βρυξελών. Αποδέχθηκε την Τουρκία χωρίς ουσιαστικά κανένα όρο ούτε για το Αιγαίο και για την Κύπρο, ούτε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τα οποία δείχνει ιδιαίτερη αλλά, όπως φαίνεται, ρητορική και επιλεκτική ευαισθησία. Προφανώς δεν έπρεπε να έρθει σε ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εξαιρέσεις υπάρχουν, όπως π.χ. πιο ξεκάθαρη και σωστή θέση στο θέμα του βασικού μετόχου και στο ευρωσύνταγμα.
Ακόμα όμως και η ίδια η πολιτική απόφαση του Συνεδρίου του κόμματος πιστοποιεί την αταλάντευτη πίστη στις μέχρι τώρα κεντρικές θέσεις του. Έτσι, ενώ είναι εναντίον του καπιταλισμού και υπέρ του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού (και αυτό τονίζεται πιο εμφαντικά τώρα), ο δρόμος μέσω του οποίου αυτός ο στόχος θα επιτευχθεί είναι η μετατροπή ολόκληρης της Ε.Ε. σε σοσιαλιστική, κάτι που δε θα συμβεί ΠΟΤΕ.
Ενώ είναι εναντίον του ατλαντισμού, υιοθετεί ακόμα και το σχέδιο Ανάν, εφόσον για την περσινή απόφαση του κόμματος δεν υπάρχει μνεία, άρα αυτή εξακολουθεί να ισχύει. Επιπλέον θεωρεί ως βασικότερο κριτήριο για την εξεύρεση λύσης στο όνομα της F.Y.R.O.M. την προάσπιση της σταθερότητας της γείτονας χώρας!!
Κατηγορία
Φύλλο 103 Μαρτίου 2005
Παρά τις εξαγγελίες και τα ευαγγέλια της χαράς για την καθιέρωση του Ευρώ οι οικονομικές προοπτικές κάθε άλλο παρά ευοίωνες διαφαίνονται. Με ρυθμό ανάπτυξης για φέτος 1% και παρά τη μείωση των επιτοκίων από 3,75% σε 3,25% η Ευρωπαϊκή Οικονομία δεν προβλέπεται να έχει καλύτερη πορεία το 2002. Παίζοντας το ρόλο του πιστωτή, σέρνει το άρμα της αμερικάνικης οικονομίας. Παρά τις διακηρύξεις οι Ευρωπαίοι στη σύνοδο της Γάνδης έριξαν τις μάσκες και έδειξαν τις πραγματικές τους διαθέσεις. Οι Σιράκ - Σρέντερ - Μπλέρ μία μέρα πριν τη σύνοδο κορυφής λειτούργησαν ένα άτυπο Διευθυντήριο, προκαλώντας την οργή των υπολοίπων. Σε μια προσπάθεια κατευνασμού των εντυπώσεων κάλεσαν στην επόμενη συνάντηση τον Ιταλό και τον Ισπανό πρωθυπουργό, προκαλώντας την ακόμη μεγαλύτερη οργή των υπολοίπων. Ήθελαν να δώσουν το μήνυμα: Εμείς είμαστε οι ηγέτες και σεις υπακούτε. Βέβαια στο ζήτημα του πολέμου οι αποφάσεις λαμβάνονται αποκλειστικά από τους Αμερικανούς με τη συμπαράσταση των Βρετανών, ενώ οι δύο άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες επιζητούν έναν ανάλογο με των Βρετανών ρόλο. Τελικά προσπάθησαν να σώσουν τα προσχήματα και οι μικρές χώρες "ικανοποιήθηκαν" με αλλαγές στο κείμενο του ανακοινωθέντος.
Μ' όλα αυτά επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά η αδυναμία για τη χάραξη και άσκηση μιας αυτόνομης και ισχυρής κοινής εξωτερικής πολιτικής από την ΕΕ. σ' ότι αφορά το Αφγανιστάν, οι 15 για μια ακόμα φορά εξέφρασαν την απόλυτη υποστήριξή τους στις ΗΠΑ, ηθική και υλική, επιβεβαιώνοντας τη δουλικότητα και την υποταγή στους αφέντες.
Κατηγορία
Φύλλο 84 Δεκεμβρίου 2001
Η απόφαση των Ισραηλινών να "λύσουν" με τα όπλα, για μια ακόμη φορά, το παλαιστινιακό, όπως αναλύθηκε στο προηγούμενο φύλλο της "Ε", έχει οδηγήσει σ' ένα επικίνδυνο αδιέξοδο, που εγκυμονεί απρόσμενες εξελίξεις.
Η αμφισβήτηση του Αραφάτ εκ μέρους των ΗΠΑ και του Ισραήλ ως ηγέτη και οι υποχωρήσεις, που αυτός έκανε, προκειμένου να "συμμορφωθεί", έχουν περιορίσει σημαντικά το κύρος του στους ίδιους τους Παλαιστίνιους.
Ο Αραφάτ, εναποθέτοντας στις ΗΠΑ τις ελπίδες του για "ειρηνική" λύση, χρησιμοποιείται απ' αυτές, για να καταδικάζει την "τρομοκρατία", δηλ. τον αγώνα των ίδιων των Παλαιστινίων, που έχει "πονέσει" ιδιαίτερα τους Ισραηλινούς. Για το λόγο αυτό έχουν αποδυθεί σε μια θηριώδη προπαγάνδα για τα "αθώα θύματα" που δολοφονούνται από τους Παλαιστίνιους "τρομοκράτες".
ΗΠΑ και Ισραήλ
Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, χρησιμοποιώντας τη γνωστή ιστορικά συνταγή, επιχειρούν να εξουδετερώσουν ιδεολογικά την παλαιστινιακή αντίσταση με την ταύτισή της με την τρομοκρατία, ώστε να περιορίσουν τη διεθνή συμπαράσταση στους Παλαιστίνιους και κυρίως να καταλαγιάσουν, όπως πιστεύουν, την οργή των αραβικών λαών εναντίον τους. Στόχος των ΗΠΑ παραμένει η επέμβαση στο Ιράκ "ακόμη και με πυρηνικά", όπως δηλώνει ο Ράμσφελντ . Πώς όμως θα το πετύχουν αυτό, υπό τις παρούσες συνθήκες στη Μ. Ανατολή και στον αραβικό κόσμο, μόνο αυτοί οι παρανοϊκοί μπορούν να δώσουν απάντηση.
Η επιλογή της βίας από τους Ισραηλινούς μακροπρόθεσμα λειτουργεί εναντίον τους. Οι απελπισμένοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα.
Το "προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης", το Ισραήλ, όπως το οραματίσθηκε ο ιδρυτής του σιωνισμού Θεόδωρος Χερτζ στο τέλος του 19ου αιώνα, σήμερα όλο και περισσότερο μοιάζει με το κράτος των σταυροφόρων που διαλύθηκε, όταν ενώθηκαν οι Αραβες.
Κατηγορία
Φύλλο 87 Ιουνίου 2002
Ο θάνατος του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου επήλθε σε μια δύσκολη για τη χώρα μας εποχή. Η πολυεπίπεδη κρίση στην κοινωνία μας θα επιταθεί και από την, αναπόφευκτη, διαμάχη διαδόχων και από το διαγωνισμό των εξωελλαδικών κέντρων (πρωτογενών ή επηρεαζόμενων από αυτά) για προώθηση αυτών που μπορούν να ελέγξουν ή που ελπίζουν να επηρεάζουν.
Η προηγούμενη διαδοχή έγινε σχετικά ομαλά. Τώρα όμως, μετά την ηχηρή και πολυσχιδή δραστηριότητα, θετική και αρνητική και πάντως αμφιλεγόμενη, που επέδειξε ο εκλιπών και άφησε ως κληρονομιά στον επόμενο, τα πράγματα θα είναι πολυπλοκότερα και, πιθανόν, η διαμάχη έντονη, δυστυχώς. Φοβόμαστε, μάλιστα, με δεδομένη την αθλιότητα των εγχώριων ΜΜΕ, ότι θα γίνουμε ακούσιοι θεατές, ακροατές και αναγνώστες σχολίων και υποδείξεων απαράδεκτων και αυτοαναιρούμενων.
Θα μπορούσε, φυσικά, να μην υπάρχει πρόβλημα. Πρώτον, να αποδεχθούμε όλοι ότι όλοι οι θεσμοί και οι λειτουργοί τους, ανεξαρτήτως κύρους, επιρροής και βαρύτητας, έχουν πλήρες δικαίωμα γνώμης επί παντός θέματος ή όποιας επιλογής. Δεύτερον, όπως όλοι οι θεσμοί πρέπει να διέπονται από πραγματική δημοκρατία, έτσι και ο θεσμός της Εκκλησίας και ειδικότερα η εκλογή των προκαθημένων της να χαρακτηρίζεται από όσο πιο πληρέστερα δημοκρατικές διαδικασίες. Δηλαδή όσο πιο γρήγορα να καθιερωθεί να εκλέγεται ο εκάστοτε προκαθήμενος από το σώμα των πιστών (όπως π.χ. στην Κύπρο!) ή , τουλάχιστον, σε πρώτη φάση, από το σύνολο των λειτουργών της.
Κατηγορία
Φύλλο 120 Ιανουαρίου 2008
Υπεγράφη τελικά η Επιστολή Συμφωνίας (LOA) για τους νέους αεροδιάδρομους στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Συμφωνία που κάλλιστα μπορεί να συναγωνιστεί όλους τους «θριάμβους» της κυβέρνησης Σημίτη (Ίμια, Μαδρίτη, S-300, Ελσίνκι, σχέδιο Ανάν) σε εθνική μειοδοσία (και αυτό, παρά το γεγονός ότι η ελληνική κοινή γνώμη δε γνωρίζει ακόμα όλα τα επιμέρους στοιχεία της, αφού η κυβέρνηση αρνείται να τα γνωστοποιήσει!!!).
Η «ελληνική» πλευρά ήδη από την αρχική διαπραγμάτευση στις αρχές Νοεμβρίου προέβη σε σειρά παραχωρήσεων: 1) τη μη αναφορά στο 10 ν. μ. εθνικού εναέριου χώρου και στο FIR Αθηνών, άρα την εκ των πραγμάτων κατάργηση τους, 2) την εξαίρεση από την υποχρέωση κατάθεσης σχεδίων πτήσεων για τα στρατιωτικά αεροσκάφη, συντελώντας σε στρατιωτική συνδιαχείριση στον εναέριο χώρο του Αιγαίου, με τα γεράκια της ’γκυρας ν' αλωνίζουν ανενόχλητα και 3) την πρωτοφανή κατάργηση από μια χώρα δικού της αεροδιαδρόμου (j60, ο μοναδικός που περνούσε πάνω από τη Λήμνο) αφήνοντας από αέρος απροστάτευτο στρατιωτικά ελληνικό νησί, επειδή η ίδια τον έκρινε «παράνομο» (!). Τι να πει κανείς...
Αλλά ο εθνικός εξευτελισμός δεν τελειώνει εκεί. Σύμφωνα με όσα στοιχεία της νέας συμφωνίας έγιναν γνωστά, οι νέοι αεροδιάδρομοι παρέχουν σαφώς στους «φίλους μας» του στρατιωτικοπολιτικού κατεστημένου της Αγκυρας το ελεύθερο να ελέγχουν αφενός το Β. Αιγαίο ανατολικά της Χρυσούπολης (αεροδιάδρομος Ν131) και πάνω από τη Σαμοθράκη και την ελληνική νησίδα Τζουράφα («γκρίζα» ζώνη κατά τους Τούρκους, νομιμοποιώντας έτσι τις αξιώσεις τους) και αφετέρου την περιοχή νοτίως της Λήμνου και της Μυτιλήνης (αεροδιάδρομοι Ν127-Ν128). Και βέβαια πάντα χωρίς να αναγράφονται τα σημεία εισόδου στο FIR Αθηνών, καταστρατηγώντας το πλήρως.
Και όχι μόνο αυτά. Οι σύγχρονοι «Εφιάλτες» είχαν το θράσος να χαρακτηρίσουν τις νέες διευθετήσεις μέσω του τουρκοαμερικανικών συμφερόντων υπουργείου Εξωτερικών «μας» ως «τεχνικές», αρνούμενοι να τις δημοσιεύσουν! Όσο για τη στάση της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης, ούτε λόγος. Ένοχη σιωπή (με τη συνενοχή της πλειονότητας των Μ.Μ.Ε. του συστήματος) που επιβάλλεται από το ρόλο της βολικής αντιπολίτευσης που τους έχει ανατεθεί στα πλαίσια του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού Προωθείται, λοιπόν, η τουρκοαμερικανοποίηση του Αιγαίου, εν ονόματι μάλιστα των Ολυμπιακών Αγώνων!
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Πρέπει κάτι να τους έχουν ποτίσει! Δεν εξηγείται αλιώς το φαινόμενο των αλλοπρόσαλλων δηλώσεων των στελεχών του ΠΑΣΟΚ και γενικώς των κυβερνητικών ή παρακυβερνητικών κομμάτων. Από τον Πάγκαλο (τον
Πολύδωρά τους), που διεκήρυττε ότι «αν γίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ο Γιωργάκης, εγώ θα φύγω από το ΠΑΣΟΚ» και τελικά έγινε ο διαπρύσιος υποστηρικτής του (όπου νάναι, βέβαια
), μέχρι το Δ. Τσοβόλα, που εξεδήλωσε οργή κατ αυτών που θέλουν να
ιταλοποιήσουν το πολιτικό μας σύστημα, δηλ. οργίστηκε κατά του εαυτού του!
Κατηγορία
Φύλλο 119 Νοεμβρίου 2007
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό