ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Θα έλεγε κάποιος, στο έπακρο καλοπροαίρετος:

Εκτός από την εθνομηδενιστική ιδεολογία της και τη δουλική υποταγή της στις απαιτήσεις των ξένων, η συμφωνία των Πρεσπών κατέδειξε και τη διαπραγματευτική ανικανότητα της κυβέρνησης του Τσίπρα, αφού ένα ανίσχυρο κράτος, το οποίο κινδύνευε να διαλυθεί επέβαλε τις δικές του επιθυμίες στα βασικότερα σημεία της συμφωνίας. Έφτασαν μάλιστα οι έλληνες διαπραγματευτές στο σημείο ν' αγωνιούν μήπως δεν τηλεφωνήσει εγκαίρως ο Ζάεφ για να υπογραφεί αυτή η συμφωνία και χρειαστεί να παρατείνουν τις διαπραγματεύσεις!

           Την ίδια διαπραγματευτική ανεπάρκεια έδειξε ο Τσίπρας και στη συμφωνία που συνήψε για την επιστροφή προσφύγων και λαθρομεταναστών από τη Γερμανία. Δέχτηκε να επιστρέφονται στην Ελλάδα όσοι πέρασαν παράνομα στη Γερμανία με αντάλλαγμα μια προσωρινή αναστολή στην αύξηση του ΦΠΑ ειδικά για τα πέντε νησιά (αυτή τη φορά δε θεώρησε ξεχωριστά νησιά τη Λέσβο και τη Μυτιλήνη) τα οποία δέχονται τους περισσότερους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες. Εκ των υστέρων οι Γερμανοί απαιτούν «ισοδύναμα»  για την «χάρη» αυτή. Δηλ. να στέλνουν όλους αυτούς χωρίς αντάλλαγμα.

 Τα προβλήματα όμως που θα δημιουργηθούν στα πέντε αυτά νησιά μετά τη συμφωνία του Τσίπρα είναι ασφαλώς πολύ περισσότερα από τη διευκόλυνση που τους παρέχει η προσωρινή μείωση του φόρου, η οποία ουσιαστικά αναγνωριζόταν πάντοτε ως επιβεβλημένη υποχρέωση της Πολιτείας.

 Αλλά γιατί η μείωση του φόρου θα ισχύσει μόνο μέχρι το τέλος του έτους; Δέχθηκαν οι ξένοι επιτηρητές της ελληνικής οικονομίας να διευκολύνουν τη δημαγωγική επικοινωνιακή πολιτική του έλληνα πρωθυπουργού, ο οποίος μίλησε μόνο για τη μείωση του φόρου και όχι για τη συρροή και άλλων λαθρομεταναστών ή μήπως θεσπίζει ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός επαχθέστατα μέτρα και φροντίζει καιροσκοπικά να μεταθέτει την ευθύνη της εφαρμογής τους για αργότερα, όταν, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, δε θα βρίσκεται πλέον στην εξουσία;

Η αλήθεια, βέβαια, είναι, πέρα από τα παραπάνω, πολύ χειρότερη, δυστυχώς για την Ελλάδα και τους Ελληνες. Την αλήθεια την είπε για τους, υποτίθεται, δικούς μας «διαπραγματευτές» ο σκοπιανός Ζάεφ: Ο Κοτζιάς διαπραγματεύτηκε ωσάν τα Σκόπια να ήταν η «πατρίδα» του! Η αλήθεια είναι τόσο τρομακτική, ώστε πολύ δύσκολα κάποιος να την «αποδέχεται». Η αλήθεια είναι ότι η συριζαίικη, κακή τη τύχη, κυβέρνηση ήθελε από μόνη της πέρα από το να πεινάσουν και να φύγουν οι Ελληνες, να παραδώσει τη Μακεδονία, όπως και να μαζέψει εδώ όλους τους λαθρομετανάστες, να καταργήσουν τα σύνορα στη στεριά και τη... θάλασσα, να δώσει τη Θράκη, το μισό (μόνο;) Αιγαίο και την Κύπρο. Τέτοιοι είναι από την αρχή της 50χρονης ιστορίας τους. Και αυτά ανεξάρτητα από το ότι τα θέλουν και οι πάτρωνές του, στις ΗΠΑ και, κατά παραχώρηση, Γερμανία και ο Σόρος.

Και δε χρειάζεται να πούμε εμείς τι μένει να κάνουν οι Ελληνες...

Πολλοί φίλοι του ΑΣΚΕ συνεχώς μας ερωτούν αν το ΑΣΚΕ θα μετάσχει στις προσεχείς εκλογές, επειδή κ.λπ (δες το άρθρο "ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ").

Το πρόβλημα είναι καθαρά οικονομικό, που έγινε εντονότερο με την, ας πούμε..., κρίση.

Οσοι, λοιπόν, αισθάνονται την αναγκαιότητα εκλογικής συμμετοχής μας, παρακαλούνται να μας γνωρίσουν με e-mail, τηλεφωνικά κ.λπ. το minimum ποσό που μπορούν να διαθέσουν και το maximum, εν ανάγκη, με μεγάλη θυσία, προφανώς.

Και αναλόγως θα αποφασιστεί.!

Η σύνοδος κορυφής για το μεταναστευτικό, που έλαβε χώρα στις 28-29 Ιουνίου στις Βρυξέλες, κατέδειξε το μέγα πρόβλημα του μεταναστευτικού και την σφοδρή αντίδραση όλων των μελών χωρών να δεχτούν άλλους παράνομους και μη μετανάστες, πλην φυσικά των εδώ, πάντα προθύμων για τη διάλυση της πατρίδας μας, κυβερνώντων.

Το κείμενο της συμφωνίας, χωρίς να προβλέπει κάτι το ουσιαστικό και απτό, αρκείται σε ευχολόγια και αφήνει έκθετες κυρίως τις χώρες υποδοχής, όπως είναι η Ελλάδα. Η Ιταλία, μάλιστα, απείλησε με βέτο την πρώτη μέρα της συνόδου, αν δεν ικανοποιούνταν τα αιτήματά της. Η συμφωνία, μεταξύ άλλων προβλέπει:

Την εκταμίευση της δεύτερης δόσης του Μηχανισμού για τους Πρόσφυγες στην Τουρκία και ταυτόχρονα, τη μεταφορά 500 εκατομμυρίων ευρώ από το 11ο αποθεματικό του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης στο Καταπιστευματικό Ταμείο Υποδομών της ΕΕ για την Αφρική. Στην επικράτεια της ΕΕ, εκείνοι που διασώζονται, βάσει του διεθνούς δικαίου, θα πρέπει να αναλαμβάνονται, εντός των ορίων μιας «κοινής προσπάθειας», από «ελεγχόμενα κέντρα που θα δημιουργηθούν σε κράτη μέλη, μόνο σε εθελοντική βάση, όπου η ταχεία και ασφαλής επεξεργασία θα επιτρέπει, με την πλήρη υποστήριξη της ΕΕ, να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ των παράτυπων μεταναστών, που θα επαναπατρίζονται, και εκείνων που χρειάζονται διεθνή προστασία, για τους οποίους μπορεί να έχει εφαρμογή η αρχή της αλληλεγγύης». Τα μέτρα για αυτά «τα ελεγχόμενα κέντρα» θα ληφθούν «σε εθελοντική βάση», χωρίς αυτό «να προκαταλαμβάνει τη μεταρρύθμιση του (κανονισμού του) Δουβλίνου (σ.σ. Η συνθήκη Δουβλίνου προβλέπει ότι οι παράνομοι μετανάστες που συλλαμβάνονται εντός της ευρωπαϊκής επικράτειας, επαναπροωθούνται στη χώρα εισόδου τους).

 Όσον αφορά την «κατάσταση εσωτερικά στην ΕΕ, οι δευτερογενείς μετακινήσεις αιτούντων άσυλο μεταξύ κρατών μελών θέτουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου και του κεκτημένου (του χώρου) Σένγκεν», επομένως οι χώρες μέλη «πρέπει να λάβουν όλα τα απαραίτητα εσωτερικά νομικά και διοικητικά μέτρα για να σταματήσουν αυτές τις κινήσεις και να συνεργαστούν πιο στενά προς τον σκοπό αυτό».

Άλλες αποφάσεις είναι περισσότερο ευχολόγια, παρά αποφάσεις που λύνουν ουσιαστικά το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση του προβλήματος της μετανάστευσης «στην καρδιά του προϋποθέτει μια εταιρική σχέση με την Αφρική», με σκοπό «την κοινωνικοοικονομική μεταμόρφωση της Αφρικανικής ηπείρου»

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπενθυμίζει «την ανάγκη τα κράτη μέλη να εγγυηθούν τον αποτελεσματικό έλεγχο των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, με την οικονομική και την υλική υποστήριξη της ΕΕ», ενώ υπογραμμίζει «την ανάγκη να επιταχυνθούν οι αποτελεσματικοί επαναπατρισμοί των παράτυπων μεταναστών»

Ενόψει «του επόμενου Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου (ΠΔΠ), το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει την ανάγκη για ευέλικτα εργαλεία που θα επιτρέπουν ταχεία εκταμίευση ώστε να καταπολεμηθεί η παράνομη μετανάστευση» και καλεί να προβλεφθούν ποσά αφιερωμένα «στην εσωτερική ασφάλεια, την ολοκληρωμένη διαχείριση των συνόρων, το άσυλο και τη μετανάστευση»

Είναι φανερό ότι όλες οι αποφάσεις, που δεν αρκούνται σε ευχολόγια, έχουν σκοπό την θωράκιση των εσωτερικών συνόρων των χωρών μελών και σε καμμία περίπτωση δεν πρόκειται να υλοποιηθούν. Αναρωτιέται κανείς ποια από τις χώρες που αντιτίθεται στο να δεχτεί νέους μετανάστες, είτε αυτοί είναι πρόσφυγες είτε λαθρομετανάστες (ας μας συγχωρέσουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ για τη χρήση του όρου), θα δεχόντουσαν να δημιουργήσουν κέντρα υποδοχής και μάλιστα σε εθελοντική βάση(!).

Η σύνοδος κορυφής κατέδειξε για άλλη μια φορά το πρόβλημα της μαζικής εισδοχής μεταναστών από χώρες εκτός Ε.Ε. και τις αντιδράσεις που πλέον μεγιστοποιούνται εντός των χωρών μελών. Οι χώρες του Βίζενγκραντ και Αυστρία, Ολλανδία αρνούνται να δεχτούν άλλους πρόσφυγες, έχοντας δεχτεί βέβαια ελάχιστους σε σχέση με τις χώρες εισδοχής, όπως η Ελλάδα. Η Ιταλία, έχοντας και αυτή δεχτεί ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης, κυρίως μέσω της Λιβύης, με χρήση καραβιών από ΜΚΟ(!), αντιδρά στο να γίνει η χώρα στα πρότυπα της Ελλάδας, που θα συγκεντρώνονται όλοι οι παράνομοι μετανάστες.

Η Γερμανία (της Βαυαρίας)

βρίσκει βοηθό τον Τσίπρα!

Η Γερμανία, με πρωτοστατούντες το κόμμα CSU και τον επικεφαλής του Χορστ Ζεεχόφερ, υπουργό εσωτερικών της συγκυβέρνησης της Άγγελα Μέρκελ, όχι μόνο αντιδρά στην απορρόφηση τυχόν νέων εισδοχών, αλλά θέλει να έχει τη δυνατότητα άμεσων επαναπροωθήσεων στα σύνορα μεταναστών και προσφύγων που βρίσκονται ήδη στο εσωτερικό της Γερμανίας.

Επειδή στη σύνοδο κορυφής κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο να επιτευχθεί, η Μέρκελ έσπευσε σε συνάντηση που είχε με τον πάντα πρόθυμο να βοηθήσει σε αυτές τις περιπτώσεις Τσίπρα να κλείσει συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας που θα προβλέπει την επαναπροώθηση στην Ελλάδα λαθρομεταναστών και προσφύγων.

Μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο δεν έχει επέλθει η τελική συμφωνία, αλλά είναι βέβαιο ότι, λόγω του παρελθόντος του πρωθυπουργού, αυτή θα επιτευχθεί μέσα στο χρονικό ορίζοντα των τεσσάρων εβδομάδων που έχει οριστεί. Με φυσικά δυσμενέστατα για τη χώρα μας αποτελέσματα. Άλλωστε είναι τόσο σίγουροι στη Γερμανία για τη συμφωνία και τα καλά που θα φέρει σε αυτούς, που η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας Ούρσουλα φον Λάιεν δήλωσε «Με την Ελλάδα θέλουμε να πετύχουμε συμφωνία μέχρι το τέλους του μήνα». Συμπλήρωσε δε ότι η συμφωνία με την Ελλάδα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως υπόδειγμα για αντίστοιχες συμφωνίας με άλλες χώρες της Ε.Ε(!). Ελπίζουμε να μη δούμε για άλλη μια φορά τον Τσίπρα με γραβάτα να πανηγυρίζει για μια συμφέρουσα (για ποιους άραγε;) συμφωνία. Έσπευσε, μάλιστα να δικαιολογήσει την όποια συμφωνία φέρει, λέγοντας ότι η σύνοδος κορυφής και οι διμερείς συμφωνίες θα αποτελέσουν παράδειγμα προς αποφυγή για όποιους στο μέλλον αποφασίσουν να έρθουν στην Ευρώπη. Και για τα εκατομμύρια που βρίσκονται ήδη στην Ευρώπη (!) και θα επαναπροωθηθούν στην Ελλάδα ή τους χιλιάδες που βρίσκονται ήδη εδώ, τι θα γίνει, αναρωτιόμαστε.

Για να καθησυχάσει μάλιστα λίγο τους ήδη καταπονημένους κατοίκους των νησιών που έχουν βιώσει τα αρνητικά αποτελέσματα της αθρόας εισροής λαθρομεταναστών και προσφύγων και να μετριάσει κάπως τις αντιδράσεις τους, έσπευσε να δηλώσει ότι η αύξηση του ΦΠΑ σε αυτά τα νησιά αναβάλλεται(!).  

Είναι φανερό πια ότι οι χώρες της Ε.Ε., υπό τη πίεση των λαών τους (και όχι φυσικά επειδή φοβούνται την άνοδο του φασισμού) επιδιώκουν ένα (αλά καρτ) κλείσιμο των συνόρων τους. Διαφαίνεται ότι οι λαοί της Ευρώπης, έχοντας πλέον βιώσει κατά έναν τρόπο, την ιδέα της παγκοσμιοποίησης και ό,τι αυτό αποφέρει, δε θέλουν τα ανοικτά σύνορα και τη σαλομοποίηση που τα διάφορα funds (Σόρος και άλλοι) ονειρεύονται και ζητούν από τις κυβερνήσεις τους να κρατήσουν εθνική στάση, κλειστά σύνορα και σίγουρα ελεγχόμενες εισροές.

Οι κυβερνήσεις των χωρών μελών της ευρωπαϊκής ένωσης, επειδή φοβούνται ότι σύντομα θα υπάρξει ένα νέο μεγάλο κύμα εισρόων, προσπαθούν να θωρακίσουν τα εθνικά σύνορα των χωρών τους. Ένας μεγάλος φόβος πηγάζει και από την επανεκλογή του ανεξέλεγκτου και στα όρια της τρέλας Ερντογάν, ο οποίος σπέρνει τον πανικό κάθε φορά που απειλεί την Ευρώπη με άνοιγμα των συνόρων του.

Δυστυχώς για την Ελλάδα...

Δυστυχώς για την Ελλάδα, στις κρίσιμες τούτες στιγμές, όπου θα απαιτούνταν πατριωτικές (έστω κατ’ ελάχιστον) ηγεσίες, έχουμε στο τιμόνι ανθρώπους που αντιστρατεύονται οτιδήποτε ελληνικό, οτιδήποτε θα μπορούσε να είναι καλό για την πατρίδα μας.  Άνθρωποι που είναι γνωστοί, εκτός για τις ανθελληνικές τους θέσεις, για τα πιστεύω τους σε ανοιχτά σύνορα και για την κατάργηση των εθνών και των κρατών. Είναι οι ίδιοι που σκοπό έχουν να αντικαταστήσουν τους  Έλληνες με άλλους λαούς, είναι αυτοί που εξωθούν καθημερινά χιλιάδες ελληνόπουλα στην μετανάστευση με σκοπό ένα καλύτερο αύριο. Είναι αυτοί που υπογράψανε ήδη την επαίσχυντη συμφωνία με τα Σκόπια και παραδώσανε ένα κομμάτι της ταυτότητάς μας, χωρίς καμμία ντροπή, αντιθέτως πανηγυρίζοντας για αυτή τη συμφωνία. Είναι αυτοί που επίσημα ζητούν να καταργηθεί η λέξη λαθρομετανάστης από τα επίσημα κείμενα του κράτους, γιατί, όπως λένε, προσβάλλει την αξιοπρέπεια των ανθρώπων στους οποίους αναφέρεται (θα έπρεπε ίσως ο κ. Μπαμπινιώτης να διαγράψει και όλες τις λέξεις που ξεκινάνε από λάθρο, όπως λαθραναγνώστης, λαθρέμπορος, λαθροκυνηγός, αφού έτσι μπορεί να προσβάλλουμε την αξιοπρέπεια και αυτών)!

Ελπίζουμε η αντίδραση του κόσμου να είναι τέτοια αυτή τη φορά, που να αποτρέψει την υπογραφή άλλης μιας καταστροφικής για τη χώρα μας συμφωνίας. Διότι τα αποτελέσματα αυτής της συμφωνίας, εκτός από ζημιογόνα, θα είναι και πολύ δύσκολο να αντιστραφούν.

Η χώρα μας  (έχει κάποιος την αίσθηση  ότι) βρίσκεται σε μια κατάσταση που θυμίζει συνειρμικά  ιστορικά ανάλογα του Ιουλίου του 1974, με την εθνική προδοσία της Κύπρου από τη στρατιωτική  χούντα, χωρίς όμως να είναι ορατή, τουλάχιστον σήμερα, μια ανάλογη πολιτική διέξοδος. Και αυτό, παρόλο που διεθνώς κάποια θεμέλια τρίζουν...

Η παγκοσμιοποίηση σε κρίση

Τα πλήγματα κατά της παγκοσμιοποίησης (που ως όρος είναι ψευδεπίγραφος, επειδή ευνοεί το 1%  να απομυζά και να υποδουλώνει το υπόλοιπό 99% του πληθυσμού της Γης. Το 2017 το 82% του παραχθέντος πλούτου στον πλανήτη το καρπώθηκε αυτό το 1%) αυξάνονται με  συνέπεια τη σταδιακή επιστροφή στο έθνος-κράτος ( έννοιες που κάνουν τους ταγούς και τους κολαούζους της παγκοσμιοποίησης να φρικιούν). Στη λίστα προστέθηκε και η Ιταλία, που απέκτησε κυβέρνηση που δεν είναι πλέον πειθήνια στη γερμανική Ε.Ε. Δηλ. να δέχεται αδιαμαρτύρητα εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες (όρος που προκαλεί δυσανεξία στο ΣΥΡΙΖΑ και στα τσιράκια του Σόρος) και να εφαρμόζει τις γερμανικές συνταγές λιτότητας. Η ιταλική άρνηση να δεχθεί λαθρομετανάστες έχει άμεσο αντίκτυπο στη Γερμανία. Προκάλεσε  την  κρίση στον κυβερνητικό συνασπισμό, που συνεχίζεται ακόμη. Επιπρόσθετα, η γερμανική εξαγωγική μηχανή ήδη πλήττεται από τους δασμούς του Τραμπ και υπονομεύεται έτσι η ευρωπαϊκή πρωτοκαθεδρία της και κατ’ επέκταση η Ε.Ε., που μόνο ενωμένη δεν είναι πλέον, με το πρόβλημα της  λαθρομετανάστευσης (και της λιτότητας).

     Εχουν αντιληφθεί οι κοινωνίες των χωρών της Ε.Ε. ότι η αθρόα λαθρομετανάστευση, «στο όνομα του ανθρωπισμού», στοχεύει στην διάλυση της κοινωνικής και εθνικής συνοχής, για να περνάνε με ευκολία και με ουσιαστική κατάλυση της Δημοκρατίας τα  μέτρα λιτότητας.

Στη Βρετανία το Brexit προκαλεί κυβερνητικούς τριγμούς, επειδή οι φιλοευρωπαϊστές, της πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένης, προωθούν μια «ειδική σχέση» με την Ε.Ε. που δε θα διαφέρει ουσιαστικά με την πλήρη ενταξη, δηλ. το καθεστώς  πριν από το Brexit. Οι παραιτήσεις του Υπουργου Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον («Η Βρετανία θα καταλήξει αποικία της Ευρωπαϊκής Ένωσης») και του Υπουργού για τις διαπραγματεύσεις Brexit Ντέιβιντ Ντέιβις είναι η κορυφή του παγόβουνου και προοιωνίζονται εξελίξεις, μια και την απόχωρηση από την Ε.Ε. ψήφισαν μαζικά τα λαϊκά στρώματα που πληγήκανε απ’αυτήν. Η Βρετανία, παρα τις Κασσάνδρες που προφήτευαν σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς για να αποτρέψουν την ψήφο των Βρετανών υπέρ της αποχώρησης, παρουσιάζει ήδη σημαντική ανάπτυξη.

Στις ΗΠΑ η λυσσαλέα επίθεση εναντίον του Τραμπ, από την πρώτη στιγμή της εκλογής του (Νοέμβρης 2016), με στόχο να τον ρίξουν ή τουλάχιστον να μην εκλεγεί για δεύτερη θητεία φαίνεται ότι δεν τελεσφορεί, προς θλίψη των απανταχού «παγκοσμιοφρόνων», μηδέ του Σόρος και των τσιρακίων του εξαιρουμένων. Αντίθετα μάλιστα, σε πείσμα όλων αυτών τηρώντας τις προεκλογικές εξαγγελίες του («πρώτα οι ΗΠΑ»), πιστώνεται με τη θεαματική «υποταγή» της Β. Κορέας με την προτροπή της Κίνας, που φοβάται το γενικευμένο οικονομικό πόλεμο με τις ΗΠΑ, επειδή θα ανακόψει την εξαγωγική της ισχύ. Ηδη με τους δασμούς που έχει επιβάλει σε Κίνα και Ε.Ε. επιδιώκει να τους υποχρεώσει να ισοσκελίσουν  το εμπορικό τους ισοζύγιο με τις ΗΠΑ έτσι, ώστε να επεκτείνει την αμερικανική παραγωγή στη χώρα του και να μην «κόβει» πληθωρικά δολάρια για να πληρώνει τα εμπορικά ελλείμματα, πολιτική που ακολουθούσαν οι προκάτοχοί του. Ετσι η αμερικανική οικονομία, που δεν εξαρτάται τόσο από τις εξαγωγές, όπως η Κίνα και η Γερμανία, αλλά από την εσωτερική της αγορά, ανθεί.   Η πολιτική τους με τους λαθρομετανάστες (εκεί δεν έχει πρόσφυγες) είναι ανάλογη με αυτή των Βορειοευρωπαίων, δηλ. σύρματα και στρατοπεδα.(δυστυχώς γι’αυτόν, ο Τσίπρας πέφτει μακριά για να τους στείλει).

 Δεξιός και πλούσιος ο ίδιος, όμως δεν ανήκει στο πολιτικό κατεστημένο, γι’ αυτό τον φοβούνται, επειδή δεν μπορούν να τον ελέγξουν. Προκειμένου να αποκτήσει ερείσματα στην κοινή γνώμη, που στις ΗΠΑ  είναι πιο σημαντική από την Ευρώπη, καταφεύγει στις κλασικές συνταγές επίδειξης ισχύος, πραγματικές ή εικονικές  κυρίως στη Συρία και πρόσφατα στη Β.Κορέα.

Επιτυχής, για την ώρα,  θεωρείται η συνάντησή του με τον Πούτιν στις 16/7, παρά τις αντιδράσεις του κ. Πάιατ και των υποτακτικών του(!), καθώς και πολλών Ρεπουμπλικάνων, αλλά και τις  ανησυχίες των Ευρωπαίων (της Ε.Ε. βεβαίως-βεβαίως) για το Συριακό, μήπως τους αφήσουν απ’ έξω.

  Στην Ελλάδα εικόνα διάλυσης και σύγχυσης

Η κυβέρνηση Τσίπρα εξοφλεί όλα τα γραμμάτια που της έχουν αναθέσει οι ξένοι, το Μακεδονικό, το νέο μνημόνιο, την λαθρομετανάστευση, προσεχώς το Αλβανικό, πιθανόν και το Κυπριακό και το Αιγαίο  και Κύριος οίδε τι ακόμη. Να προστεθούν και αυτά που απορρέουν από την συριζαίική «ιδεολογία»  της παγκοσμιοφροσύνης για τη διάλυση του έθνους  (έμφυλες ταυτότητες, αναδοχή παιδιών σε ομόφυλους, νομιμοποίηση ναρκωτικών κ.λ.π). Ελπίζουμε ότι δε θα προκάμει...

Προχώρησαν στο Μακεδονικό, παρά τα μεγάλα συλλαλητήρια,  έχοντας άγνοια κινδύνου. Νόμιζαν ότι οι Ελληνες δε θα αντιδράσουν, όπως έκαναν με τα αλλεπάλληλα συριζαίκα μνημονιακά μέτρα, επειδή στη ΝΔ είναι ο βολικός γι’ αυτούς Μητσοτάκης, κι αν «κάποιοι» αντιδράσουν, θα τους βαφτίζουν ακροδεξιούς, χρυσαυγίτες (πολύτιμη για το ΣΥΡΙΖΑ η Χρυσή Αυγή)  ή και θρησκόληπτους (με την ευλογία του κ. Ιερωνύμου)  με τη συνδρομή των συριζαίκων ΜΜΕ  τους. Την ΕΡΤ, την εφημερίδα (κατ’ ευφημισμό) των συντακτών, με τις «εργολαβίες» των Ιών της και λοιπών «συντακτών», τη Documento  του Μπαξεβάνη, την «Kontra News» του Κουρή, τη συνδρομή του συγκροτήματος Real του «σοβαρού» Χατζηνικολάου (συνεταίρου του υιού Κουρή). Ομως λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο, τον Ελληνικό λαό, και πελάγωσαν. Ο κυβερνητικός συναρχηγός βλέποντας το κόμμα του να διαλύεται  και να οδηγείται σε πολιτική εξαφάνιση και προκειμένου να εξασφαλίσει όσο παίρνει τον υπουργικό του θώκο έχει υπερβεί κάθε όριο αξιοπρέπειας και γελοιότητας.

Ομως η ζημιά έγινε.  Ακόμη και να μην κυρώσει τη συμφωνία του Κοτζιά η ελληνική Βουλή,  τα Σκόπια, που έχουν από το 1999 υποβάλει αίτηση στο ΝΑΤΟ  με το όνομα FYROM με βάση την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995, θα ενταχθούν αυτόματα, εφόσον εκπληρώσουν τα προβλεπόμενα στη συμφωνία, με το όνομα FYROM. Αλλωστε το 2011 το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης καταδίκασε την Ελλάδα κρίνοντας ότι κατά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008 παραβίασε την Ενδιάμεση Συμφωνία.

Ο έτερος Καππαδόκης, ο Τσίπρας ( Μελανσόν, υποψήφιος  της αντισυστημικής Αριστεράς  στις γαλλικές προεδρικές εκλογές του 2017, όπου πήρε  ποσοστό 20%,   για τον Τσίπρα :  «μια από τις πιο ελεεινές φιγούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής» και «Εγώ δεν είμαι ο Αλέξης Τσίπρας, δεν διαπραγματεύομαι 17 ώρες με ανθρώπους που με  προσβάλλουν»)  το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να είναι ο πιο πειθήνιος υπηρέτης των ξένων αφεντικών του και, κυρίως, των Δημοκρατικών των ΗΠΑ από την εποχή Ομπάμα, που τον προώθησε. Δηλ. η συνέχεια Σημίτη-Γιωργάκη. Ετσι εξηγείται και η περίεργη απέλαση Ρώσων διπλωματών την παραμονή της συνάντησης Τραμπ-Πούτιν. Για να την υπονομεύσουν, άσχετα από το τι διαρρέουν στα ΜΜΕ. Βάλανε το τσιράκι τους, που ουδόλως ενδιαφέρεται  για τα ελληνικά συμφέροντα που υπαγορεύουν την υπάρξη καλών  ελληνορωσικών σχέσεων, μεταξύ άλλων και ως αντίβαρο της τουρκικής απειλής, να παίξει το βρόμικο παιχνίδι των Δημοκρατικών κατά του Τραμπ. Οσα επικαλούνται για τους Ρώσους , πολύ περισσότερα πράττει ό Αμερικανός πρεσβευτής,  που διορίστηκε επί Ομπάμα, και που αλωνίζει ανεξέλεγκτος ανά την Ελλάδα. Τι έπαθαν  άραγε αυτοί που συμμετείχαν στο σχέδιο «Πυθία» ; Η μήπως θα μας πουν ότι στα συλλαλητήρια, εκτός των «φασιστών», των «θρησκόληπτων», μετέχουν  τώρα «πράκτορες» και «κατάσκοποι»» ;

Ο πρόθυμος υπέγραψε και με τους Γερμανούς να μας στέλνουν πίσω τους λαθρομετανάστες (δεν το δεχθηκε η Ιταλία) με αντάλλαγμα (νόμιζε) τη διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ στα έξι νησιά που υποφέρουν από τις ορδές τους έως το τέλος του χρόνου! Ομως οι Γερμανοί του ζητούν τώρα «ισοδύναμα», επειδή δεν τήρησε τα «συμφωνηθέντα». Γι’αυτούς το «πείραμα» είναι διαρκές.

Από τότε που έγινε πρωθυπουργός, το «ναι σε όλα» έγινε το νέο δόγμα της «κυβερνώσας Αριστεράς», που είναι χειρότερη και από την πιο συστημική Δεξιά. Ομως ο Τσίπρας, εκτός από το πηγαίο ταλέντο του στα ψέμματα,  δε φαίνεται να έχει την ικανότητα να αναλύει την πολιτική κατάσταση και  να αποφασίζει  ο ίδιος για τις πολιτικές εξελίξεις (Εβαλε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να αξιολογήσουν τους υπουργούς(!!!), λες και αυτοί τους διόρισαν. Παλι καλά που δεν αξιολογούν και τον ίδιο. Φαίνεται ότι αυτό το αφήνουν στον Ελληνικό λαό). Ολα τα κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν την καρέκλα όσο περισσότερο γίνεται, μια και, αν γίνουν εκλογές, θα χάσουν 80 με 90 βουλευτές και γι’αυτό πιέζουν να μη γίνουν εκλογές τώρα.  

Η περίοδος της εκλογοφάνειας

Εχουν πολώσει στο έπακρο την πολιτική  σκηνή, με χονδροειδή πολλες φορές επιχειρήματα,  μπας και  συγκρατήσουν ψηφοφόρους . Δεν αντιλαμβάνεται ο Τσίπρας πως η παράταση της κυβερνητικής θητείας με τις συνθήκες αυτές (Μακεδονικό, συντάξεις, αφορολόγητο κ.λ.π.) θα αποσαθρώσουν το ΣΥΡΙΖΑ; Τώρα πλέον έχασε το τρένο, αφού δεν έκανε τις εκλογές νωρίτερα. Τα αφεντικά του όμως θα  αφήσουν τον «άνθρωπό τους»,  στο άνθος της ηλικίας του, να πάει στράφι, αφού τους τα ξεπουλήσει όλα ; Και πού θα βρούν σύντομα τέτοιο κελεπούρι ;

 Δεν αντιλαμβάνεται ο ίδιος ότι οι επιθέσεις εναντίον του, ούτως ή άλλως ευάλωτου,  Μητσοτάκη, όταν του αποδίδει ευθύνη για τη μείωση των συντάξεων, που αυτοί ψήφισαν με αλλεπάλληλους νόμους, τελικά γυρίζει μπούμεραγκ εναντίον του, κάνοντάς τον  συμπαθή ;

Τελικά σκέπτονται τριπλές εκλογές (τροπολογία 16 «προεδρικών» συριζαίων βουλευτών για αυτοδιοικητικές εκλογές και ευρωεκλογές το Μάη του 2019), δηλ. και εθνικές τότε, πιστεύοντας ότι έτσι θα διασωθούν μπερδεύοντας με τις πολλές κάλπες τους Ελληνες ή θα επικρατήσει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης ;

Αν περιμένουν μάλιστα από το Μοσκοβισί...

Αρχισαν και τα παιχνίδια  με τις δημοσκοπήσεις, που παραγγέλνουν τα φιλικά τους  ΜΜΕ,  όπου διάφορες πρωτοεμφανιζόμενες ή μη εταιρείες παρουσιάζουν απίθανα ποσοστά για το ΣΥΡΙΖΑ, για να υποστηρίζουν ότι κλείνει η ψαλίδα με τη ΝΔ. Με τον υπουργό τους Χρ.  Βερναρδάκη -ιδρυτή της  VPRC- που μπορεί να βγάζει «επιστημονικά», ακόμη και «αυτοδυναμία» του ΣΥΡΙΖΑ...!

Ότι τα πράγματα δε βαίνουν κατ’ ευχήν στη...  ΝΔ δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία. Η επιχείρηση μητσοτακισμού της με φιλόδοξους νεαρούς γιάπηδες, αιτούντες για κομματικά πόστα, μάλλον ναύαγησε μετά  από τις  οξείες αντιδράσεις Σαμαρικών και Καραμανλικών αλλά και υπόλοιπης Φαμίλιας, που σχεδιαζει πώς θα προωθήσει τον «αριστερό» γιο της Ντόρας για δήμαρχο  Αθήνας. Ομως ο ολίγιστος Μητσοτάκης έχει και άλλα πιο σοβαρά προβλήματα. Η κατάτμηση της Β Αθήνας(44 έδρες) σε 3 περιφέρειες και του Νομού Αττικής(15 εδρες) σε 2, που ψήφισε τελικα η ΝΔ, προκάλεσε σοβαρές εσωκομματικές αντιθέσεις, επειδή οι «επώνυμοι», οι ευνοούμενοι καναλαρχών και τα προβεβλημένα στέλέχη θα χάσουν μεγάλο μέρος από την εκλογική τους πελατεία σε περιοχές που εκλέγουν μάλιστα το 20% των εδρών της Βουλής προς όφελος τοπικών στελεχών. Το ..τυράκι της ψήφου των Αποδήμων στο αόριστο μέλλον, που τους έταξε ο Σκουρλέτης για να συγκεντρώσει η κατάτμηση 200 ψήφους και να ισχύσει από τις προσεχείς εκλογές δεν τους αρκεί. Αλλος πονοκέφαλος του Μητσοτάκη είναι τα νέα δεξιά κόμματα της καραμανλικής Παπακώστα και του σαμαρικού Μπαλτάκου με τον ξάδελφο του Καμμένου, εξέλιξη που ροκανίζει το ...όραμα της αυτοδυναμίας και συνεπώς την αρχηγική του θέση. Πολλοί στη ΝΔ αναμένουν  τους...  καραμανλικούς χρησμούς που όλο επίκεινται...  

Θα πρέπει όμως να του πιστωθεί ότι άκουσε τα συλλαλητήρια και πήρε θέση καταψήφισης της συμφωνίας Κοτζιά είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση. Ελπίζουμε και να την τηρήσει.

Το Κίνημα Αλλαγής  θα πρέπει να ευγνωμονεί  το Σ. Θεοδωράκη και την παρέα του για την αποχώρησή τους. Ισως πάρει μαζί πακέτο και το θείο του, το Σημίτη. Ενα βαρίδι λιγότερο. Ομως λυδία λίθος παραμένει ποιοι απ’ αυτούς θέλουν ΣΥΡΙΖΑ και ποιοι ΝΔ. Οταν φθάσουν οι εκλογές, τότε θα φανεί το πρόβλημα, αν και μερικοί ήδη το έχουν αποφασίσει.

Για τους υπόλοιπους κοινοβουλευτικούς ο Λεβέντης(!!) φαίνεται ότι ενισχύεται λόγω της στάσης του στο Μακεδονικό, ενώ και το ΚΚΕ, με θέσεις  κατά της αλλαγής συνόρων και καταδίκη του αλυτρωτισμού των Σκοπίων, διατηρεί την εκλογική του επιρροή.

Για την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, δυστυχώς, θέσεις για τα εθνικά θέματα είναι είδος που σπανίζει, εκτός σπανίων φωτεινων εξαιρέσεων (Λαφαζάνης, όχι όμως και οι «εταίροι» του).

Το ότι υπάρχει απογοήτευση από την διάψευση της ελπίδας  από το ΣΥΡΙΖΑ, που πολλοί πίστεψαν, και η έλλειψη μιας εμφανούς θετικής προοπτικής θα ήταν λάθος να οδηγήσει σε αποχή ως διαμαρτυρία. Να μην  χαρίσουμε σ’αυτούς που πιστεύουν  τη διαιώνιση του «πειράματος» να το πράξουν αβρόχοις ποσίν.