ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η 6^η «εσπερίδα βιβλιοθήκης» θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 24 Μαΐου, ώρα 7.30 μ.μ., με θέμα: Ελληνική Παράδοση. Θα γίνουν ειδικές αναφορές στη μεσογειακή διατροφή και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα.

Όταν πριν από λίγους μήνες ο Κ. Καραμανλής εξετόξευσε το πυροτέχνημα της τροποποίησης του Συντάγματος, θεωρήθηκε ότι αποσκοπούσε σε απλό εντυπωσιασμό και αποπροσανατολισμό. Όπως, όμως, δείχνει από τις εξελίξεις, η πρότασή του αποβλέπει και σε ουσιαστικούς, δυστυχώς, στόχους, που με τη συμφωνία ή την «ανοχή» του Γιωργάκη δεν προοιωνίζουν τίποτα το καλό. Το αντίθετο, μάλιστα.

Δε θα αναλύσουμε εδώ τις προτάσεις, τις διαφωνίες και τους απώτερους στόχους τους, κάτι που θα επιχειρούμε στα επόμενα φύλλα της «Ε»,

ούτε και τις δικές μας προτάσεις για τα επιμέρους άρθρα του υπό αναθεώρηση Συντάγματος. Εδώ θα κάνουμε κάποιες επισημάνσεις και μια μόνο, θεωρητικά αυτονόητη, πρόταση.

Το Σύνταγμα, ως ο θεμελιώδης νόμος κάθε πολιτείας, με το μέγιστο δυνατό κύρος, πρέπει να τροποποιείται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, με μεγάλη φειδώ και προσοχή, με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, κάτι που εξασφαλίζεται, όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη κι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες γι’ αυτό.

Καμιά απ’ αυτές τις προϋποθέσεις δεν πληρούται σήμερα, πέρα από το ότι η Ε.Ε., δια του ευρωσυντάγματος, επιβάλλει, ουσιαστικά, την αυτοκατάργησή του ...

Η προβλεπόμενη διαδικασία είναι ότι μετά την παρέλευση 5ετίας από την τελευταία αναθεώρηση μπορεί να γίνει πρόταση νέας αναθεώρησης μη βασικών άρθρων αυτού (αυτά «μπορούν», επομένως, να αναθεωρηθούν μόνο με επανάσταση και πλήρη κατάλυση της πολιτειακής τάξης!!). Τα υπό αναθεώρηση άρθρα πρέπει να τύχουν της αποδοχής της Βουλής με 180 ψήφους, οπότε στην επόμενη, αναθεωρητική, Βουλή θα απαιτούνται μόνο 151 ψήφοι για την έγκριση της νέας μορφής τους ή 151 μόνο στην πρώτη Βουλή και 180, υποχρεωτικά, στη δεύτερη Βουλή.

Πουθενά, για προφανείς αντιδημοκρατικούς λόγους, δεν προβλέπεται συζήτηση (κι έτσι αποκάλυψη) του τι προτείνει κάθε κόμμα για τα «νέα» άρθρα, ώστε να γνωρίζει ο ψηφοφόρος πριν από τις εκλογές σε τι δεσμεύονται τα κόμματα και οι επιμέρους βουλευτές, με αποτέλεσμα στην επόμενη να «κάνουν» ό,τι θέλουν και να ισχυρίζονται μάλιστα ότι έχουν την εκ των προτέρων έγκριση του λαού, δίκην «λευκής επιταγής»!

Ο μόνος, λοιπόν, λόγος που θα μπορούσε να δικαιολογήσει λογικά την απόπειρα αυτής της αναθεώρησης θα ήταν να θεσπιστεί, με πλήρη δέσμευση των επίδοξων βουλευτών της νέας, αναθεωρητικής, Βουλής ο όρος ότι, για να ισχύει η όποια νέα μορφή των υπό αναθεώρηση άρθρων, θα απαιτείται η αποδοχή τους (και μάλιστα όχι συνολικά, αλλά για κάθε άρθρο χωριστά και ονομαστικά) με δημοψήφισμα, αμέσως μετά την «έγκρισή» τους (προέγκριση, έστω) από την Αναθεωρητική Βουλή.

Ο,τιδήποτε άλλο θα είναι εκ του πονηρού και, κατά τεκμήριο, δυστυχώς αμάχητο, αντιδημοκρατικό.

Υπαγόρευσε την εξωτερική μας πολιτική

Η υπ. Εξ. των ΗΠΑ στρίμωξε, τελικά, στα πλαίσια της περιοδείας της και μια ολιγόωρη επίσκεψη στην Ελλάδα. Ο σκοπός της επίσκεψής της είναι ένα ερώτημα. Να πιέσει για προσαρμογή της εξωτερικής μας πολιτικής στις επιθυμίες των ΗΠΑ δε χρειαζόταν, αφού η τοποθέτηση της Ντόρας Μητσοτάκη στο υπ. Εξ. συμβολίζει την απόλυτη υποτέλεια. ’λλωστε, σύμφωνα με το νέο δόγμα των Μπους-Τσένι για τη «συμμαχία των προθύμων», δε χρειάζεται οι ΗΠΑ να έχουν τη συγκατάθεση ολόκληρης της κυβέρνησης. Αρκεί να ελέγχουν τους κρίσιμους υπουργούς.

Ίσως ήθελε η Ράις να παραστήσει ότι κρατάει τις ισορροπίες, αφού θα επισκεπτόταν και την ’γκυρα. Ίσως ήθελε να προβάλει και να ενισχύσει τη Ντόρα, η οποία (οικογενειακώς) δεν αντλεί τη δύναμή της «από την αγάπη του λαού», αλλά από την επίδειξη των υψηλών προστατών της.

Ανεξαρτήτως των παραπάνω, το βέβαιο είναι ότι η Ράις είτε στις επαφές της με την κυβέρνηση είτε στις συνεντεύξεις της ζήτησε-απαίτησε ή υπενθύμισε τα εξής:

1) Ευθυγράμμιση με την πολιτική των ΗΠΑ στο ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν (ψήφος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, βάση Σούδας κλπ.).

2) Ενίσχυση της ελληνικής στρατιωτικής δύναμης στο Αφγανιστάν και αποστολή άλλης στο Σουδάν.

3) Υποστήριξη της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου και της απόσχισης του Μαυροβουνίου από τη Σερβία.

4) Εγκατάλειψη της ενεργειακής συνεργασίας Ελλάδας-Ρωσίας, με κίνδυνο ματαίωσης του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης.]

5) Προώθηση ενός νέου σχεδίου Ανάν (με άλλο όνομα) για την Κύπρο, αφού εξουδετερωθεί ο πρόεδρος Παπαδόπουλος και αφού κάποια σημεία του («άρση της απομόνωσης της Βόρειας Κύπρου») εφαρμοστούν πριν από οποιαδήποτε ετυμηγορία του λαού.

6) Υποστήριξη της «ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας», δηλ. της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. χωρίς καμιά υποχρέωση, δηλ. περαιτέρω ενίσχυση της άρχουσας κλίκας της Τουρκίας.

7) Ενίσχυση (συνεπώς αποθράσυνση) των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης που καθοδηγούνται από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και πρόκληση (αναπόφευκτα) βιαίων επεισοδίων, ώστε να καταργηθεί η συμφωνία της Λωζάνης και να μπει η Δ. Θράκη σε τροχιά Κύπρου. [Ο Γιωργάκης ήδη έσπευσε να αναγγείλει την υποψηφιότητα της κ. Καραχασάν].

8) Προώθηση συμφωνίας-πακέτου για το Αιγαίο, με την οποία η Ελλάδα να εγκαταλείπει κυριαρχικά της δικαιώματα (12 μίλια, βραχονησίδες, εξοπλισμός νησιών κλπ.). [Ήδη παραχωρήσαμε δικαιώματα στην Τουρκία για «έρευνα και διάσωση», όπως είχε γράψει η «Ενημέρωση»].

Όλα τα παραπάνω, αν υλοποιηθούν, πλήττουν καίρια τα ελληνικά συμφέροντα και αυξάνουν τους κινδύνους αποσταθεροποίησης. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ δε βρήκαν ούτε μία κουβέντα να αντιτάξουν στην κ. Ράις, ιδίως η νέα υπ. Εξ. «μας» στα όσα η Αμερικάνα ομόλογός της εξεστόμισε ενώπιόν της περί «Βόρειας Κύπρου! Ευτυχώς, η πάγια προσπάθεια των ΗΠΑ και των Δυτικοευρωπαίων συμμάχων τους να μετατρέψουν την Ελλάδα σε δορυφόρο της Τουρκίας αποτυγχάνει συνεχώς, παρά τις ... φιλότιμες προσπάθειες της χούντας, του Μητσοτάκη, του Γιωργάκη και των ομοίων τους, γιατί βρίσκει αντίθετο το σύνολο του ελληνικού λαού, ακόμη και δυνάμεων που βρίσκονται μέσα στο σύστημα της εξουσίας. Ας μην εφησυχάζουμε, όμως!

Φαίνεται πια ξεκάθαρα ότι τα μεγαλοστελέχη των κυβερνητικών κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχουν πλήρως αποδεχθεί και συνηθίσει το διακοσμητικό ρόλο που τους έχουν προσδιορίσει τα κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδας (μεγαλοεπιχειρηματίες, ΜΜΕ, Ε.Ε., ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κ.λ.π.). Ένα μέρος αυτού του ρόλου είναι να τροφοδοτούν με δήθεν εντυπωσιακά θέματα τα ΜΜΕ, για να έχουν την εύνοιά τους.

«Καραγκιόζηδες» στη Ν.Δ. κι όχι μόνο σ’ αυτή

Έτσι ο υπουργός ναυτιλίας της ΝΔ, αυτός που έχει αφήσει τα νησιά του Αιγαίου χωρίς πλοία, ως μέσο πίεσης για την «απελευθέρωση», δηλ. την αύξηση των ναύλων από τους εφοπλιστές, χαρακτηρίζει όλο το πολιτικό σύστημα καρα-γκιόζηδες (τι σχέση έχει μ’ αυτούς ο κοσμαγά-πητος χάρτινος ήρωας;), συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό του, και δεν έχουν την ευθιξία ούτε ο ίδιος να παραιτηθεί, ούτε ο πρωθυπουργός να ζητήσει την παραίτησή του. Τα άλλα κόμματα έκαναν ότι δεν κατάλαβαν πως μιλούσε και γι’ αυτούς. Τα ΜΜΕ απέκτησαν θέμα για κάμποσες

μέρες, προβάλλοντας μάλιστα και τη «γενναιότητα» του υπουργού.

Επιδιώκουν να μας κάνουν να «συνηθίσουμε» αυτό το σύστημα, να γίνουμε συνένοχοί τους. Να αποδεχόμαστε να αλωνίζουν τη χώρα ξένοι πράκτορες, να κάνουν απαγωγές και ανακρίσεις, να κάνουν υποκλοπές επικοινωνιών, να αποδεχό-μαστε ό,τι μας επιβάλλει η Ε.Ε. (νταβατζήδες, κλείσιμο της Ολυμπιακής, εκθεμελίωση του ασφαλιστικού, προϊούσα φτώχεια κ.λ.π.), να αποδεχόμαστε τις εντολές των ΗΠΑ, να φοβόμαστε τις τουρκικές απειλές. Να γίνουμε απαθείς και αβλαβείς.

Ενώ την κυβέρνηση απασχολούσαν όλ’ αυτά, τα όνειρά της να της αναθέσουν οι προστάτες της σημαίνοντα ρόλο στην περιοχή, με κέντρο τη Θεσσαλονίκη, διαψεύστηκαν οικτρά στη Διαβαλκανική.

«Ψώνια και αριβίστικη τσογλαναρία» στο ΠΑΣΟΚ

Από την άλλη στο ΠΑΣΟΚ, ένα συνον-θύλευμα στελεχών με διαφορετικές εξαρτήσεις, βρίσκονται σε σύγχυση . Οι «εκσυγχρονιστές» θεωρούν ότι, για να επανέλθουν στην κυβέρνηση, πρέπει να υποστηρίζουν ανοικτά ό,τι θέλουν τα κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδας, ώστε να έχουν την προβολή τους από τα ελεγχόμενα απ’ αυτά ΜΜΕ. Είναι οι πιο δεξιοί νεοφιλε-λεύθεροι, ιδίως στα θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Οι υπόλοιποι, περιθωριο-ποιημένοι «παραδοσιακοί», φιλόδοξοι και μωρο-φιλόδοξοι, «λαϊκιστές», αρχηγίσκοι, ο Πάγκα-λος («ψώνια» για το Βενιζέλο και «αριβίστικη τσογλαναρία» για τα νέα κομματικά στελέχη), «τουφεκάνε κουτουρού», χωρίς να απέχουν των εξαρτήσεων των εκσυγχρονιστών, απλώς θέλουν να διατηρούν τα προσχήματα με «αριστερο-λαϊκή» φρασεολογία, ώστε να κυνηγήσουν έτσι τις ψήφους. Οι καινούργιοι του Γιωργάκη είναι κατ’ εικόνα και ομοίωσή του, αμερικανάκια.

Ο απομονωτισμός του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ ακολουθεί με συνέπεια τον αυτοαπομονωτισμό του, δηλ. χωριστά παντού, σε διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις ή άλλες εκδηλώσεις, που λόγω της φύσης τους, π.χ, για τον πόλεμο στο Ιράκ, θα μπορούσαν να συγκεντρώνουν πολύ κόσμο. Ενδιαφέρεται μόνο για το κομματικό συμφέρον και όχι για την επίλυση των προβλημάτων της χώρας και δεν κατανοούν ότι έτσι δεν εξυπηρετούν, τελικά, ούτε το κόμμα τους. Παρά τις γενικά σωστές διαπιστώσεις του, κατατρύχεται ακόμη από το σύνδρομο της Γιάλτας, δηλ. την επίτευξη και διατήρηση του 10%. Παρόλο που καταδικάζει την κυβερνητική πολιτική, φαίνεται ότι θα επαναλάβει τις συμφωνίες με τη ΝΔ για «μυστική» αλληλο-ϋποστήριξη στις δημοτικές. Δηλ. στους δήμους που διεκδικεί το ΚΚΕ (Καισαριανή, Νίκαια) η ΝΔ να κατεβάσει υποψήφιους με μικρή απήχηση, με αντάλλαγμα τη διακριτική υποστήριξη του ΚΚΕ στους υποψήφιους της ΝΔ στο β’ γύρο.

Ο ΣΥΝ και το Ευρωπαϊκό Φόρουμ

Ο ΣΥΝ φιλοξένησε το «πολύχρωμο» Ευρωπαϊκό Φόρουμ στην Αθήνα, η «φιλοσοφία» του οποίου συνοψίζεται στη ρήση του Ν. Κωνσταντόπουλου: «αντί να σκεφτόμαστε πώς θα απαλλαγούμε από την πίεση των Βρυξελών, πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θ' αλλάξουμε τις Βρυξέλες» (οι οποίες, όπως όλοι βλέπουμε, μπορούν και αλλάζουν μόνο προς το χειρότερο). Το Φόρουμ, μια βολική αντιπολίτευ-ση για το κεφάλαιο και την ελεγχόμενη απ’ αυτό Ε.Ε., περιλαμβάνει μια πανσπερμία οργανώσεων, που αρκετές ενισχύονται ποικιλοτρόπως από μερίδες του κεφαλαίου, για να εξισορροπούνται οι καπιταλιστικές αντιθέσεις. Ο περισσότερος, πάντως, κόσμος που παίρνει μέρος στις εκδη-λώσεις του, προσδοκώντας μάταια μέσω αυτού ένα καλύτερο μέλλον, είναι ανυποψίαστος.

Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας

Η Ε.Ε., μετά το φιάσκο του ευρωσυντάγματος, επιχειρεί να περάσει τμήματά του σε κάθε χώρα, όπως πρόσφατα στη Γαλλία με το συμβόλαιο πρώτης απασχόλησης για τους νέους.

Τα ίδια επιχειρούν κι εδώ. Θελουν ν’ αυξήσουν τα θηριώδη κέρδη τους, παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερο απ’ όλους, πλην των Νοτιοκορεατών.

Οι προστατευόμενοι της Ε.Ε. τραπεζίτες θέλουν να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις. Ο ΣΕΒ ήθελε αυξήσεις στις κατώτατες αμοιβές με πληθωρισμό Ε.Ε., δηλ. ούτε 2%, και, τελικά, με συναίνεση και προτροπή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η ΓΣΕΕ συμφώνησε για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) στην ουσία σε 3,9 % το χρόνο για την περίοδο 2006-2007, που για λόγους εντυπώσεων το παρουσίασαν 11,3% για τα 2 χρόνια, δηλ. την 1/1/2006 2,9%, την 1/9/2006 2,9% και την 1/5/2007 (περίοδος ύποπτη για εκλογές) 5,1%. Για τους εργαζόμενους μικρή σημασία έχει η ΕΓΣΣΕ, αφού δεν υπάρχει κανένας κρατικός έλεγχος στους εργοδότες αν καταβάλλονται οι νόμιμες αμοιβές και οι ασφαλιστικές εισφορές, αν τηρούνται τα ωράρια εργασίας και οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.

Η περίπτωση της Γαλλίας αποδεικνύει και πάλι ότι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος αποδυνάμωσης της Ε.Ε. είναι ο αγώνας μέσα σε κάθε χώρα, άρα και στη χώρα μας, εναντίον των μέτρων που υπαγορεύει η Ε.Ε. για εφαρμογή στη κάθε κυβέρνηση.

Χριστόδουλου λόγια και έργα

Καταπέλτης από άμβωνος ο αρχιεπίσκοπος εναντίον των Τούρκων τόσο για τη σημερινή τους συμπεριφορά, όσο και για την παλαιότερη (Μικρασιατική Καταστροφή κλπ.).

Στη Γ.Σ., όμως, της Εθνικής Τράπεζας οι εκπρόσωποι της εκκλησίας της Ελλάδας (Μητροπολίτης Θεόκλητος και Κ. Πυλαρινός) ψήφισαν υπέρ της αύξησης του Μετοχικού της Κεφαλαίου, ώστε να εξαγοράσει την τουρκική Finansbank και να προσφέρει ανάσες στην τουρκική οικονομία.

Τους πήραμε χαμπάρι

Το 88% των Ελλήνων θεωρεί το ευρώ υπεύθυνο για την ακρίβεια και μόνο το 36% θεωρεί ως πλεονέκτημα την υιοθέτηση του ευρώ.

Οι Έλληνες ψαράδες διαπιστώνουν στη Γ.Σ. τους (11/6/06) ότι ο υπό ψήφιση κοινοτικός κανονισμός θα τους εξαφανίσει ως κλάδο.

Στην Πολωνία, την Τσεχία και την Σλοβακία οι λαοί αρχίζουν να μη θέλουν το ευρώ. Ευρωσκεπτικιστές με σημαντικά εκλογικά ποσοστά συμμετέχουν ακόμα και σε κυβερνητικούς συνασπισμούς.

Ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ, σε σεμινάριο στο Ελσίνκι στις 13/6/06, δήλωσε : «Πλέον, δεν υπάρχει όραμα της Ευρώπης … διατρέχουμε τον κίνδυνο να δούμε το οικοδόμημα να αλλάζει, ακόμα και λείπουν κομμάτια.» Αμήν!

Το Ζάππειο σε ιδιώτες

Ο υπουργός οικονομίας κ. Αλογοσκούφης υπέγραψε νομοσχέδιο (που ανατρέπει νόμο του 1920), με το οποίο επιτρέπεται η παραχώρηση ολόκληρου του χώρου του Ζαππείου σε ιδιώτες, για κάθε είδους οικονομική χρήση.

Αν δεν τους σταματήσουμε, είναι ικανοί να δώσουν για εκμετάλλευση ακόμα και την Ακρόπολη.