Εν όψει του γενικώς σε ρευστοποίηση πολιτικού προσκηνίου φαίνεται πως κάποια «κέντρα» (εξωτερικά και, σχετικά ανεξάρτητα, εσωτερικά) προσπαθούν να δρομολογήσουν εξελίξεις εκπροσωπούμενες από κάποια … πρόσωπα που χρειάζονται ενίσχυση και πιστεύουν πως αυτό επιτυγχάνεται με κάποια… βραβεία, που (ελπίζουν πως) είναι εντυπωσιακά.
Εκ προοιμίου, πάντως, ας δηλώσουμε πως οι απόπειρες αυτές καταντούν αστείες έως γελοίες και μόνο από το γεγονός πως μέσα σ’αυτές, άμεσα ή έμμεσα, κυριαρχεί ο περιβόητος Soros, ο γνωστός ουγγροεβραίος Αμερικανός μεγαλοκερδοσκόπος των διεθνών χρηματιστηρίων, που ονειρεύεται, κι αυτός, την «Δυτική» παγκόσμια (!) διακυβέρνηση…
Πρώτο βραβείο αυτό που απονεμήθηκε πρόσφατα από κάποιες «οργανώσεις», σχετικά αόρατες, στον Κυρ. Μητσοτάκη, στον οποίο απονεμήθηκε ο τίτλος του global citizen, του «παγκόσμιου πολίτη»!!
Τι να ήθελαν να πουν οι ποιητές; Να μας πουν πως πρέπει(!) να τον ακολουθήσουμε στην έξοδό του από την Ελληνική σκηνή και την… είσοδό του στην παγκόσμια σφαίρα; Μήπως να τον στηρίξουν, μέσω και των πάμπολλων εσωτερικών οργάνων τους, τώρα που ετοιμάζεται να προβεί στις αδιανόητες παραχωρήσεις που μας έχει προαναγγείλει με «θαυμαστή» θρασύτητα; Ή μήπως για να τον παρηγορήσουν για την πιθανότητα … πανηγυρικής πτώσης του;
Το δεύτερο βραβείο είναι αυτό που προσφέρθηκε από αντίστοιχες οργανοσούλες στον Αλεξ. Τσίπρα για το διπλωματικό αριστούργημα (όπως ο ίδιος το αποκάλεσε) της επαίσχυντης συμφωνίας των Πρεσπών!!
Τι τους «φώτισε» άραγε να μας θυμίσουν το «μεγάλο αυτό κατόρθωμα» των Τσίπρα-Κοτζιά και σύμπαντος του, τότε ΣΥΡΙΖΑ, (που ζητούσαν και κάτι ανάλογο για το ...Αιγαίο!!) καθώς και των εξωνημένων λοιπών βουλευτών που το εψήφισαν (και όσων το εξύμνησαν… μέσω των 50 εκατ. που καταγγέλθηκαν, και των πολύ περισσοτέρων που παραμένουν στο σκότος);
Σε τι σκοπεύει άραγε η βράβευση αυτή για το πελώριο φιάσκο, όπως ήδη εξελίσσεται, σε βάρος της χώρας; Να στηριχθεί ο Αλεξ. Τσίπρας στα …μεγαλεπήβολα σχέδιά του για ανασύνταξη του αριστερού και προοδευτικού τόξου(!!); Ο Τσίπρας του ενός νόμου με ένα άρθρο κατάργησης των δύο πρώτων Μνημονίων, του περίφημου Δημοψηφίσματος του ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, στα επόμενα, που μας έδεσαν 99 χρόνια(!!!), του ανωτέρω «αριστουργήματός» του. Κύριε, ελέησον!
Το τρίτο βραβείο αποτελεί επιτομή της ανοησίας και της γελοιότητας. Παραμένει άγνωστος ο επινοητής της ιδέας ο νυν Δήμαρχος της Αθήνας (το 14% ενίκησε τον τέως Δήμαρχο κ. Μπακογιάννη του 41%, μόνο και μόνο λόγω της απέχθειας που προκαλείται πλέον επι τη εμφανίσει απλώς μέλους της γνωστής φαμίλιας…) και υποψήφιος για την Προεδρία του επανερχόμενου ΠΑΣΟΚ κ. Δούκας, ο εκλεκτός της λέσχης της Κηφισιάς, να χορηγήσει βραβείο στον ...Ελληνικό Λαό(!!!) και να το παραλάβει η απερχόμενη, ευτυχώς και… ας άργησε, ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου, μήπως και ευοδωθεί η φιλοδοξία του με δεύτερο, και μεγαλύτερο, στέμμα…, αλλά, φευ, ατύχησαν και οι δύο…
Αυτά προς γνώσιν του ποιοι μας κυβερνούν, μέχρι τώρα, και ποιοι μας τους «σερβίρουν», καθώς και πώς, πλέον, θα τους «πληρώσουμε».
Στις 10:30πμ, την Τρίτη 22/10/2024, ο θεωρούμενος, μέχρι τότε…, σοβαρός και συγκροτημένος, παρά την ακροδεξιά προϊστορία του, κ. Βορίδης συνεντευξιαζόμενος στο ραδιόφωνο των Παραπολιτικών και ερωτώμενος για τις «ερωτήσεις» κ.λπ βουλευτών της Ν.Δ., άφησε τους ακροατές… άναυδους διερωτώμενους αν ακούν καλά.
Επετέθη οργισμένος ουσιαστικά, στους Καραμανλή, Σαμαρά (που τον έφερε στη Ν.Δ.) ευθέως για τις ευδιάκριτες καταγγελίες τους για τις ετοιμαζόμενες, αδιανόητες, παραχωρήσεις στην Τουρκία του Ερντογάν λέγοντας «εσείς τι κάνατε για την άμυνα της χώρας μας μπροστά στα δικά μας Ραφάλ, τα F16 και τα F35, στις κορβέτες κ.λπ, και τα 12 μίλια (χωρικών υδάτων) στο Αιγαίο!!
Πότε έγιναν και δεν το «πήραμε είδηση»; Μήπως εννοούσε στο Ιόνιο; Τα έχει χαμένα; Βάλθηκε να ξεπεράσει ακόμη και το διαρκώς στροβιλιζόμενο Αδωνι; Εκεί κατήντησε; Κύριε, ελέησον! Εζήλωσεν μήπως την «δόξαν» των θυμάτων της ...Κίρκης;
Η λιλιπούτεια Αλβανία μας αντιμετωπίζει ως μεγάλη, προστάτρια(!), δύναμη και μας προκαλεί συνεχώς, με τουρκική παραίνεση προφανώς, βέβαιη για την «Ελληνική» ψοφοφοβική εξωτερική πολιτική του Κυρ. Μητσοτάκη με τον υπουργό του Γεραπετρίτη !
Διαρκώς, μετά τις εκλογές του 2023 και τη νέα κυβέρνηση, αντί των «κατάλληλων» επικίνδυνων για την Αλβανία απαιτήσεών μας στις προσπάθειες εξάλειψης, εξαφάνισης, γενοκτονίας της μεγάλης ομογένειας της Βόρειας Ηπείρου, περιοριζόμαστε σε απειλές για μη ένταξη στην Ε.Ε. !
Ο,τι έκανε δηλαδή και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και τελικά τους δώσαμε εμείς και (πριμ) δώρο γλώσσας και εθνικότητας για να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με τη γνωστή επονείδιστη σημερινή κατάσταση…
Εγινε ήδη η έναρξη της ένταξής της στην Ε.Ε. με τους επαίνους της Μητσοτακικής «Ελλάδας» και «επιφυλασσόμαστε» σιωπηλά (!!) να αντιδράσουμε στο μέλλον, αν δεν κ.λπ. κ.λπ.
Και αυτά, ενώ ήδη μετατρέπεται η Αλβανία σε ιταλική αποθήκη λαθρομεταναστών (που, φυσικά, θα περνούν στην Ελλάδα) και εκεί ιδρύεται το Ερντογανικό κέντρο εξόρμησης για την ισλαμοποίηση της Ευρώπης μέσα από το «ανεξάρτητο» «Βατικανό» των 100 στρεμμάτων(!), τυπικά για τους μυστικιστές Μπεκτασήδες, ουσιαστικά όμως για τους χιλιάδες σουνίτες που θα εξορμούν από εκεί παντού.
Τουλάχιστον, ας απαιτήσει και η Ελλάδα ανεξάρτητο «Βατικανό» της Ελληνορθοδοξίας στην παλαιά Κωνσταντινούπολη και τα Πριγκιπονήσια, να δούμε πόσο ιπποτικά(!) θα το δεχτεί ο Ερντογάν!!!
Με κομμένη την ανάσα ο «Δυτικός» κόσμος και με μεγάλο ενδιαφέρον οι «Ανατολικοί» αναμένουν ποιος από τους Τραμπ και Κάμαλα θα ηγηθεί, με μεγάλες ούτως ή άλλως, εσωτερικές αντιδράσεις, των ΗΠΑ.
Μπορεί γενικά να θεωρούνται οι ΗΠΑ ότι βρίσκονται σε καθοδική οικονομική πορεία, όμως στρατιωτικά εξακολουθούν να ευρίσκονται στην πρώτη θέση και ως εκ τούτου να μπορούν να θεωρούν (και να θεωρούνται από πολλούς) εαυτούς την ηγέτιδα (…) δύναμη στον πλανήτη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Το πώς θα «ηγηθούν» του κόσμου θα φανεί μετά τον προσεχή Ιανουάριο, αν εκλεγεί ο Τραμπ, περίπου όπως σήμερα (όχι καλά…), αν εκλεγεί η Κάμαλα. Περιληπτικά με την παγκοσμιοποιητική πορεία στην δεύτερη περίπτωση και, αντίθετα, με περιορισμό ή και απειλή εξαφανισμού αυτής, αν εκλεγεί ο Τραμπ, με αποτέλεσμα μεγάλες εντάσεις στο «Δυτικό» κόσμο και γενικά και, κυρίως, στο εσωτερικό των ανεξάρτητων κρατών που τον συναποτελούν. Και, στην περίπτωση αυτή (του Τραμπ) οι συνθήκες συνεννόησης με τον «Ανατολικό» κόσμο θα είναι ευνοϊκές, με τις υπάρχουσες και άλλες νεώτερες αντιθέσεις μεταξύ, ή και ενδογενείς(!) να επιχειρείται να λύονται μέσω του ΟΗΕ, (των «Ηνωμένων» Εθνών, που τώρα πορεύεται προς την παραλυσία)…
Φυσικά τα «πράγματα» είναι πολύ πολυπλοκότερα της παραπάνω εικόνας, κάτι που δεν είναι δυνατό σ’αυτές τις γραμμές να αναλυθούν...αναλυτικότερα. Μπορούμε, πάντως, για την εν τω μεταξύ περίοδο να μιλήσουμε. Ετσι:
Στις ΗΠΑ επί 8 χρόνια, στην Αντιπολίτευση και την Κυβέρνηση οι Δημοκρατικοί «πολεμούσαν» πολιτικά και δικαστικά, ανελέητα, τον Τραμπ, οδηγώντας, προς παγκόσμια απορία, την χώρα τους σε οιονεί εμφύλιο πόλεμο, κάτι που θα εξακολουθήσει και μάλιστα οξύτερα, αν ο Τραμπ επανέλθει στην προεδρία, κάτι που φαίνεται πολύ πιθανό, αν δεν υπάρξει «πρόβλημα» με την επιστολική ψήφο...!
Διακυβεύονται, φαίνεται, πολλά, και εσωτερικά και εξωτερικά(…). Και, πάντως, μάλλον λειτουργώντας αποδυναμωτικά για την μέχρι τώρα παγκόσμια εικόνα και επιρροή τους.
Δεν είναι εύκολα κατανοητή η συνεχιζόμενη εμπλοκή στην Ουκρανική καταστροφή και στην απόπειρα αφανισμού των Παλαιστινίων, οδηγώντας σε απόγνωση τους «συμμάχους» και φίλους και κυρίως τους Ευρωπαίους και μεγάλο μέρος των αμερικανών πολιτών.
Και πολλοί, έτσι, εύχονται να κερδίσει ο Τραμπ, θεωρώντας ότι «τα πράγματα» θα αλλάξουν.
Στην Ε.Ε., όλοι ανησυχούν, ακόμη και οι σύμμαχες ελίτ τους στις αντίστοιχες των ΗΠΑ στο όνειρό τους για ...παγκόσμια κυριαρχία εις βάρος όλων των λαών (και των ίδιων των λαών τους!), βλέποντας πως ό,τι συμβαίνει με τις πρωτοβουλίες των ΗΠΑ λειτουργούν εις βάρος των «Ευρωπαίων».
Ετσι, μη έχοντας, πλέον, ισχυρές πολιτικές ηγεσίες αναγκάζονται να ακολουθούν στα σχέδια των ΗΠΑ, απρόθυμα όμως. Και η αντίδραση των λαϊκών στρωμάτων, που βλέπουν ότι όλα όσα αποφασίζονται από τα κυρίαρχα όργανα της «Ευρωπαϊκής Ενωσής» τους καταλήγουν εις βάρος τους με σχέδιο(!), μεγαλώνει συνεχώς σε, σχεδόν, επαναστατική μορφή. Και η μεταναστευτική απειλή την οδηγεί σε ...διαλυτική πορεία. Πώς να συνεχιστεί το όνειρο ...παγκόσμιας κυριαρχίας;
Οταν μάλιστα και οι φίλιες χώρες, (Καναδάς, Αυστραλία, χώρες μεταναστών(…), Ιαπωνία δεν είναι και τόσο πιστοί σύμμαχοί τους(…) και αρκετές από τον σκληρό πυρήνα της Δυτικής Παγκοσμιοποίησης «συνδιαλέγονται» με την άλλη πλευρά.
Αυτή η «άλλη πλευρά», η «Ανατολή», που συνεχώς… εμπλουτίζεται προχωρά χωρίς τυχοδιωκτικές πρωτοβουλίες (ακόμη και η ...Ρωσία) και κερδίζει έδαφος. Ηδη στο Καζάν της Ρωσίας συνήλθε η γνωστή BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια [South] Αφρική), μαζί με τα νέα μέλη της, Ιράν, Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αιθιοπία, εξομαλύνοντας, μάλιστα τις μεταξύ τους διαφορές (Κίνα με Ινδία), με άγνωστο για την ώρα, περιεχόμενο των συνομιλιών τους, εμφανώς όμως «φιλειρηνικό» …
Ο μεγάλος ωφελημένος έγινε η Ρωσία, που «έσπασε» την λεγόμενη απομόνωσή της, και η Κίνα, που εμφανίζεται με αυτοπεποίθηση ως η ήρεμη παγκόσμια δύναμη…! Το νέο αυτό μπλοκ δύναμης θα επιχειρήσει να λειάνει τις εχθροπραξίες (Ουκρανία και, κυρίως, το δράμα της Μέσης Ανατολής) και πιθανόν να επιχειρήσει ενδυνάμωση του ΟΗΕ που τόσο βάναυσα «περιφρονεί» το Ισραήλ (και φυσικά, η Τουρκία).
Προς μεγάλη απορία του «δυτικού» μπλοκ παρουσιάστηκε στη «συνάντηση» του Καζάν και η ...Τουρκία(!), που προσπαθεί, φαίνεται να πλασαρίζεται (!) ως ενωτικός κρίκος με τη Δύση, χωρίς, πάντως, να φανεί ότι επέτυχε κάτι, ώστε να παρηγορηθεί για τον παραμερισμό της στην όποια «λύση» του Μεσανατολικού…
Είναι, πάντως, πολύ δύσκολο να περιμένουμε κατάπαυση των πολεμικών συγκρούσεων ανά τον πλανήτη μας, μια που οι «μεγάλοι» παίκτες αρέσκονται να εφαρμόζουν πάντα τη θεωρία των «παιγνίων» με κίνδυνο να καταλήγουν σε όλεθρο, κι από την άλλη να συνεχίζονται οι αιματοχυσίες, παρά τις αντιδράσεις των λαών, με συνεχείς εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, αρνήσεις στράτευσης ή επώδυνες χρηματοδοτήσεις πολεμικών συγκρούσεων.
Και έτσι η γενική εικόνα των διεθνών σχέσεων παραμένει ρευστή και απρόβλεπτη.
Και η Ελλάδα πώς συμπεριφέρεται
και τι μπορούμε να περιμένουμε ;
Δυστυχώς, η χώρα μας δεν φαίνεται να «επιχειρεί» γενικά ως ανεξάρτητο κράτος που λειτουργεί προς το συμφέρον των πολιτών και οι παντός είδους ηγεσίες και ελίτ αποδεικνύουν διαρκώς πως αρκούνται στην κατάσταση του προτεκτοράτου και, μάλιστα, του πειραματόζωου, όπου δοκιμάζονται τα σχέδια και παίγνια των «προστατών» και, τώρα πλέον, τα «παγκοσμιοποιητικά» ολέθρια «όνειρα» των δυτικών αόρατων «Μεγάλων Αδελφών»…
Ετσι, συντάσσονται άκριτα στον πόλεμο της Ουκρανίας και απογυμνώνουν την άμυνα της χώρας, δέχονται ασμένως όλα τα «μέτρα» των προστατών που πτωχοποιούν την μεγάλη πλειονότητα των πολιτών και υποκλινόμενοι ασύστολα στους εχθρούς μας αποδέχονται, σιγά-σιγά, τον αφελληνισμό και την χυλοποίηση της κοινωνίας μας, αφαιρώντας ό,τι μας χαρακτηρίζει ως Ελληνες.
Δεν είναι τυχαίο το ότι μας διατάσσει σκαιότατα η Γερμανία να μη διαμαρτυρόμαστε για τον εξοπλισμό (ενώ υποτίθεται ότι ισχύει το εμπάργκο) της Τουρκίας, μια που τα «έχουμε βρει» και χαριεντιζόμαστε με αυτήν, ούτε ότι μαθαίνουμε αγγλικά στα νηπιαγωγεία(!) και δοκιμαζόμαστε στις αντοχές μας στην, σχεδόν, πείνα και κακομοιριά.
Και οι μικρές εξαιρέσεις συνήθως εξατμίζονται, παρά τα κάπως ευοίωνα σημάδια αφύπνισης… Δεν θα αργήσει όμως.
Αφού αποστρατεύτηκε από αρχηγός, παρόλο που παραμένει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε νέα ασχολία. Αντέγραψε από τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών της ΝΔ (Καραμανλή, Σαμαρά) και του ΠΑΣΟΚ (Α. Παπανδρέου) και ίδρυσε ινστιτούτο με το όνομά του ( Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα, «Διαμορφώνοντας το κοινό μας μέλλον»). Μέσω αυτού παριστάνει τον γκουρού υπεράνω, μια και η επάνοδός του στην τρέχουσα πολιτική θα καταντήσει φάρσα. Δύσκολη εποχή για «σωτήρες».
Ετσι διοργανώνει ημερίδες με διάφορα θέματα στις οποίες εκφέρει τους «χρησμούς» του, όπως στις 22-10-2024 με θέμα «Προκλήσεις και προοπτικές της ελληνικής οικονομίας»! Εκεί μίλησε μεταξύ άλλων για ανάπτυξη και αναδιανομή και κανείς, φυσικά, από τους συμμετέχοντες «συνοδοιπόρους» δεν του θύμισε τι έπραξε ως πρωθυπουργός με τα μνημόνια. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων επιχειρήσεων, την άγρια φορολόγηση των μικρομεσαίων, τη δραστική μείωση μισθών και συντάξεων (ο νόμος Κατρούγκαλου ζει και βασιλεύει), τους πλειστηριασμούς κατοικιών (ο Λαφαζάνης ηδη καταδικάστηκε για την αντίστασή του στους πλειστηριασμούς) και για τις «Πρέσπες», εφ’ ω ετάχθη από τους αμερικανογερμανούς «φίλους» μας. Αλλά ποιος αφελής είπε ότι το θράσος δεν είναι ηθικό πλεονέκτημα;
Μας θεωρεί ο «γκουρού», όπως φαίνεται, λωτοφάγους που ξεχνάμε, αν και οι συριζαίοι έχουν ανάγκη τους λωτούς που τους ταΐζει αφειδώς.