ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Του Νίκου Λεοντόπουλου*
ΑΘΗΝΑΙΚΗ 1/4/2000

ΕΙΝΑΙ δικαιολογημένοι όσοι αντιμετωπίζουν με άκρα ανησυχία τα μετεκλογικά επερχόμενα. 'Όσοι διαβλέπουν, πέρα από τους προεκλογικούς παραδείσους, την προϊούσα οικονομική, κοινωνική και εθνική υποβάθμιση της χώρας μας για χάρη της "παγκοσμιοποίησης" και της εοκικής εκδοχής της δηλ. της ΟΝΕ.
ΟΣΟΙ διαισθάνονται την επερχόμενη κατάργηση κάθε ίχνους κρατικής κοινωνικής μέριμνας, το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και της δημόσιας περιουσίας, την τοποθέτηση στο περιθώριο μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, με πρώτο τη νεολαία, την έξαρση ανεργίας και της εγκληματικότητας, τη διάλυση της δημόσιας ασφάλισης την υποβάθμιση της Εκπαίδευσης τον κίνδυνο δημιουργίας, μέσω και των ΜΜΕ, φοβισμένων και ουσιαστικά αμόρφωτων ατόμων, πειθήνιων και ανίσχυρων, να αντιδρούν ως πολίτες, τη δουλική υποταγή στα κελεύσματα των ΗΠΑ και της ΕΟΚ για εθνικές παραχωρήσεις στην Τουρκία με το μανδύα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης" και όπου αλλού τα συμφέροντά τους επιτάσσουν. Την Ελλάδα να υποχωρεί και να παραχωρεί
ΚΙ ΟΛ' ΑΥΤΑ σερβιρισμένα με "αναπόφευκτα" "μονόδρομους" και "πορείες" στο πλαίσιο της "δυνατής" ή "καλύτερης Ελλάδας", δηλ. της ουραγού της ΕΟΚ επειδή κανένα πραγματικό επιχείρημα δεν έχουν για να πείσουν ότι πρέπει να καταστραφούν χώρες, λαοί, κοινωνίες άνθρωποι και πολιτισμοί προκειμένου ν' αυξηθούν τα κέρδη του "παγκοσμιοποιημένου" τραπεζικού και χρηματιστηριακού κεφαλαίου.
ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ξεκαθαρίσει μ'ολ' αυτά και παράλληλα κατόρθωσαν να χειραφετηθούν από την ομηρία του ρουσφετιού (το μέλλον των παιδιών, το δάνειο, το πολιτικό "στήριγμα") και από την εξάρτηση των κυβερνητικών κομμάτων δε θα έπρεπε να στηρίξουν πολιτικές δυνάμεις όπως αυτές και ν' αυτοαποκαλούνται πολύ δε περισσότερο ως Αριστερά που συμφωνούν στις βασικές επιλογές της ΕΟΚ, της ΟΝΕ και κάθε εκδοχής παγκοσμιοποίησης. Οι διαφορές που προβάλλουν είναι ανούσιες και δευτερεύουσες (καλύτερη κατανομή των κονδυλίων της ΕΟΚ, αλαζονεία των δυο μονομάχων κ.λπ.). Και Αριστεροί δεν είναι, βέβαια,ούτε όσοι έχουν διαβάσει βιβλία περισπούδαστα ούτε όσοι ρητορεύουν αναλύσεις... αντιθέσεων, αλλά όσοι με την προσωπική στάση τους στην ιδιωτική τους ζωή και την όποια προσπάθεια στο δημόσιο βίο συμβάλλουν ή επιδιώκουν μια κοινωνία ανώτερη.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ υποστηριχθούν οι πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν στον άνθρωπο και τις δυνατότητες του. Στους αγώνες για την αποδέσμευση από την ΕΟΚ και το NATO και για τη δημιουργία προϋποθέσεων για ανθρώπινες, δικαιότερες κοινωνίες, για επικράτηση λογικής. Για ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων προς όφελος του ανθρώπου και μέσω αυτού. Για κοινωνίες που τον έλεγχο της παραγωγής της αγοράς και της διανομής θα έχουν οι ίδιες. Για κοινωνίες που θα συνεργάζονται ισότιμα, για αμοιβαίο όφελος, που θα πορεύονται προς μια άλλου τύπου παγκόσμια κοινωνία που θα σέβεται τις ιδιαιτερότητες των εθνοτήτων και θα στηρίζεται στην πολυχρωμία, την ποικιλία, τον πλουραλισμό. Σ' αυτές τις πολιτικές δυνάμεις πιστεύουμε ότι συγκαταλέγεται το ΑΣΚΕ.

*μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Α.Σ.Κ.Ε.
Του Νίκου Λεοντόπουλου*
ΑΘΗΝΑΪΚΗ 9/3/2000

Σ’ αυτή την εποχή της «παγκοσμιοποίησης» η κυρίαρχη πολιτική ασκείται με υποχρεωτικό «διαμεσολαβητή» τα ΜΜΕ, που ελέγχονται από τους ισχυρούς του μεγάλου κεφαλαίου. Ο ρόλος τους έχει στόχο την αποπολιτικοποίηση , την μετατροπή του πολίτη σε απομονωμένο και φοβισμένο άτομο , στο «φιλτράρισμα» της πολιτικής ζωής και των πολιτικών αποφάσεων και στην «ομηρία» όσων ασχολούνται με τα δημόσια πράγματα, «εκλεκτών» ή μη.
Οι «εκλεκτοί» λειτουργούν στο πλαίσιο αυτό, επειδή η πολιτική που εφαρμόζουν ή που άμεσα ή έμμεσα στηρίζουν (λιτότητα, ανεργία, κατάργηση κράτους πρόνοιας, υποβάθμιση της Εκπαίδευσης κ.λ.π.) >έχει προαποφασισθεί από τα υπερεθνικά όργανα του μεγάλου κεφαλαίου («ΕΕ» , ΟΟΣΑ ΔΝΤ , ΠΟΕ ).Είναι φανερό, συνεπώς, ότι τα κόμματα του συστήματος δε θέλουν πια οργάνωση με μαζικό χαρακτήρα, όπως είχαν παλιά, επειδή ούτε λόγο των αποφάσεών τους θέλουν να δίνουν, ούτε ρουσφέτια σε μαζική κλίμακα τους επιτρέπουν να κάνουν.
Έτσι η επαφή τους με τον ελληνικό λαό γίνεται μέσω των ΜΜΕ τα οποία φυσικά αναδεικνύουν τους «εκλεκτούς» ως πρόσωπα και όχι ως κόμματα ή πολιτικές. Η «ομηρία» αυτή, σε συνδυασμό με την αντιλαϊκή τους πολιτική και την υπέρμετρη προβολή εξωπολιτικών δημοσίων προσώπων, έχει προκαλέσει την αίσθηση της απαξίας «των πολιτικών» και «της πολιτικής» στην κοινή γνώμη.
Οι εκλογές είναι μια … δυσάρεστη παρένθεση , επειδή οι «εκλεκτοί» θα πρέπει να «νομιμοποιηθούν» πρώτα για να εφαρμόζουν ή να στηρίζουν εν συνεχεία ανεξέλεγκτοι τις αποφάσεις των τραπεζιτών ,των χρηματιστών και των λοιπών εκπροσώπων του καπιταλισμού, ερήμην και εις βάρος του ελληνικού λαού.
Η πολιτική διαφήμιση των «εκλεκτών», δηλ. η παραπλάνηση, προς άγρα …των αναποφάσιστων, υποκαθιστά πια το πολιτικό επιχείρημα. Οι διαφημιστικές δαπάνες τους ανέρχονται σε δεκάδες δις (π.χ. Το ΠΑΣΟΚ μόνο του το 1999 ξόδεψε κατά δήλωσή του… 6.5 δις δρχ.) και αποτελούν πρόκληση μπρος στην αυξανόμενη ανεργία και φτώχεια. (Μία στις τέσσερις οικογένειες ζουν κάτω από τα όρια φτώχειας).
Η πραγματικότητα θα συσκοτισθεί. Το αποτέλεσμα, που επιθυμούν τα διάφορα κέντρα, το προωθούν με βομβαρδισμό γκάλοπ. Γι’ αυτούς οι εκλογές είναι Σημίτης-Καραμανλής. Οι υπόλοιποι «εκλεκτοί», αυτοί που προορίζονται για αντιπολίτευση, ενώ «κατηγορούν» την κυβέρνηση για την ανεργία, την λιτότητα κ.λ.π., είναι υπέρ της ΟΝΕ και της «ΕΕ», που αποφασίζει γι’ όλ’ αυτά. Προπαντός να μη θιγούν οι «προστάτες».
Οι πολίτες όμως μπορούν στις εκλογές ν’ ανατρέψουν όσα άλλοι αποφάσισαν εις βάρος τους. Μια και μοναδική στιγμή, μπρος στην κάλπη, αυτοί είναι οι μόνοι που αποφασίζουν. Μια μικρή κίνηση ελευθερίας και υπέρβασης της καθοδηγούμενης αδράνειας μπορεί να δημιουργήσει απροσδόκητες προοπτικές.

*Μέλος της Ε.Ε. του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΣΚΕ)


Του Νίκου Καργόπουλου *
26/2/2000

ΕΙΝΑΙκοινός τόπος ότι τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν την ίδια πολιτική, που ακολουθείτις επιταγές της ΕΟΚ, μέσα στο γενικότερο παραλογισμό της αμερικάνικηςπαγκοσμιοποίησης. Οι διαφορές τους είναι μόνο σε δευτερεύοντα ζητήματα,γι' αυτό είναι πλήρης αποπροσανατολισμός η προτίμηση ενός από τα δύο. Πρέπεινα καταπολεμηθούν όλοι οι εκπρόσωποι της ΕΟΚ και της παγκοσμιοποίησης,για να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη πορεία.
ΓΙΑΤΗΝ ώρα. όσο μικρότερο είναι το ποσοστό με το οποίο θα εκλεγεί η επόμενηκυβέρνηση, όσο μικρότερο είναι το άθροισμα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., όσο μικρότερηείναι η νομιμοποίηση τους, τόσο λιγότερο προκλητικά θα εφαρμοστούν απότις 10 Απριλίου τα αντιλαϊκά μέτρα που οι απαιτεί η ΟΝΕ και τόσο πιο περιορισμέναθα υλοποιηθεί το πνεύμα του Ελσίνκι. Ο κ. Ρέππας αφελώς απεκάλυψε ότι δεντον ενδιαφέρει μόνο να βγει πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ, αλλά και το άθροισμαΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. να είναι 80-85%! Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ψηφοφόρος πρέπει να κατανοήσει.λοιπόν, τη δύναμη που έχει η ψήφος του.
ΗΑΠΑΝΤΗΣΗ στο παιχνίδι των δύο μεγάλων κομμάτων δεν πρέπει να είναι η ενίσχυσημικρότερων κομμάτων που κινούνται μέσα στη λογική του συστήματος ως συμπληρωματικά.’λλωστε, από κάποιους ξένους κύκλους προωθείται το (απίθανο;) σενάριο τηςμη αυτοδυναμίας και του σχηματισμού κυβέρνησης με τη συμμετοχή κάποιων απ' αυτά τα κόμματα, που θεωρούν ότι εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά τους.Τα κόμματα αυτά αρκούνται σε διαπιστώσεις και σε προτάσεις ανώδυνες καιπαραπλανητικές, όπως η διοχέτευση των κονδυλίων της ΕΟΚ σε παραγωγικούςτομείς (!)
"ΑΓΝΟΟΥΝ"ότι οι "εθνικοί στόχοι" της ένταξης στην ΕΟΚ παλιότερα και στην ΟΝΕ τώραείναι οι αιτίες της καταστροφής μας.
"ΑΓΝΟΟΥΝ"ότι η ΕΟΚ με τα κονδύλια της έχει ως στόχο τη δημιουργία της "εοκικής φάρας"(όπως το σχέδιο Μάρσαλ δημιούργησε την αμερικανική φόρα) και τη μείωσητης ελληνικής παραγωγής!
ΣΤΙΣΕΚΛΟΓΕΣ πρέπει να ενισχυθούν οι πολιτικές δυνάμεις που αρνούνται πραγματικάτη σημερινή κατάσταση, θεωρούν την αποχώρηση από την ΕΟΚ ως μονόδρομο γιαοποιαδήποτε πρόοδο, υποστηρίζουν την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσωνπαραγωγής (όσο κι αν οι τραυματικές εμπειρίες του ΠΑΣΟΚ και του υπαρκτούσοσιαλισμού δυσκολεύουν την αποδοχή αυτών των θέσεων), θεωρούν το κράτος(όχι, βέβαια, το σημερινό) ως τον κύριο φορέα ανάπτυξης και άμβλυνσης τωναντιθέσεων και οραματίζονται μια κοινωνία ελεύθερη, που θα επιτρέπει τηνολοκλήρωση του κάθε ανθρώπου.
ΣΤΙΣΔΥΝΑΜΕΙΣ αυτές θέλουμε να πιστεύουμε ότι ανήκει και το κόμμα μας, το ΑΣΚΕ,και γι' αυτό ζητούμε την ενίσχυσή του και στις ερχόμενες εκλογές.

* Μέλος της Ε.Ε. του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΣΚΕ)
Του Σήφη Στενού*

ΠΡΟΚΗΡΥΧΘΗΚΑΝ, λοιπόν οι εκλογές για τις 9 Απρίλη και παρά το ότι φαίνονται οι πλέον ανούσιες της τελευταίας εικοσαετίας, εν τούτοις αποκτούν ακριβώς γι' αυτό μια απροσδόκητη σημασία.
ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ οι πλέον ανούσιες γιατί σε σχέση με αυτές από το'81 μέχρι και το '96 όποιο από τα δυο "κυβερνητικά" (για την ώρα) κόμματα και να τις κερδίσει, ακριβώς την ίδια πολιτική θα εφαρμόσει και μάλιστα ακόμη χειρότερη από τη σημερινή. Η μόνη διαφορά τους έγκειται στο βαθμό αποτελεσματικότητας στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Το ένα με το "σοσιαλιστικό" προσωπείο και τον έλεγχο των συνδικάτων συγκρατεί τις αντιστάσεις εξασφαλίζοντας έτσι και τη βοήθεια των ξένων ηγεσιών και των εντοπίων βαρόνων τους...
ΘΑΑΝΕΜΕΝΕ, λοιπόν, κανείς πως θα ενδιαφέρονταν γι' αυτές μόνο όσοι θέλουννα διατηρήσουν τα προσωπικά οφέλη από τη διαχείριση της δοτής εξουσίαςκαι όσοι θα επιθυμούσαν να τους αντικαταστήσουν σε αυτήν ή να τους συμπληρώσουν.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ όμως έτσι. Για πρώτη φορά στα τελευταία 50 χρόνια αποκαλύπτεταιπλήρως το πολιτικό παιχνίδι στη χώρα μας σε όλη του την αθλιότητα και γι'αυτό η πιθανότητα αντίδρασης σε αυτό εμφανίζεται αυξημένη:

ΤΑδυο κόμματα, που οι μηχανισμοί διαμόρφωσης της κοινής γνώμης τα προωθούνως τα μόνα "κυβερνητικά" για πρώτη φορά τόσο απροκάλυπτα έχουν κοινά προγράμματα.Πως θα καταφέρουν να πείσουν με τα συνθήματα "μπορούμε περισσότερα" (γιατίδεν το έδειχναν μέχρι τώρα;) και "μπορούμε καλύτερα" (δηλ. τώρα είναι καλά;)ΤΟ ένα ήθελε να επιταχύνει την εκδίωξη της κυβέρνησης μη ψηφίζοντας γιαπρόεδρο Δημοκρατίας και το άλλο επέσειε φοβερούς κινδύνους από τις πρόωρεςεκλογές. Κι όταν το πρώτο αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει, το δεύτερο τις προκηρύσσειξεχνώντας τους "κινδύνους" και υποτιμώντας τη νοημοσύνη των πολιτών.
•ΠΡΟΩΡΕΣ εκλογές προβλέπονται μόνο για μείζον εθνικό θέμα. Και ο νυν πρωθυπουργόςταυτίζει το εθνικό θέμα με τη (μεγαλύτερη όπως πιστεύει) πιθανότητα επανεκλογήτου!
•Η νέα Βουλή θα είναι αναθεωρητική για αρκετά άρθρα του Συντάγματος. Καιδεν ακούγεται λέξη για το τι προτείνουν και τι θα ψηφίσουν μετεκλογικά!

•ΟΛΟΙ γνωρίζουν ή υποπτεύονται τι θα επακολουθήσει μετά την είσοδο στηνΟΝΕ. Και όμως κανένας δε μιλά γι' αυτά ή τι θα κάνεις γι'αυτά. θέλουν ψήφοεν λευκώ!!

-ΚΑΙ μόνο αυτός ο προσβλητικός κυνισμός στην αντιμετώπιση του Έλληνα πολίτηθα αρκούσε για να μην ψηφίσει (τουλάχιστο... ) ο κάθε ενεργος πολίτης ταδυο αυτά κόμματα και τις ουρές τους και να ενισχύσει θετικά κάθε πραγματικήπροσπάθεια για μια κοινωνία ανεξάρτητη και δίκαιη όπως πιστεύουμε ότι είναιη προσπάθεια του Α.Σ.Κ.Ε.

*Μέλοςτου ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, Α.Σ.Κ.Ε
ΑΘΗΝΑΙΚΗ 6/3/2000
Του Σήφη Στενού*

ΓΡΑΦΤΗΚΕ πως ο Κ. Σημίτης είπε στα κυβερνητικά στελέχη ότι δε θα κάνει εκλογές, αν δε δουλέψουνε. Αν το εννοούσε, τότε ποτέ δεν θα γίνουν εκλογές!
ΑΥΤΕΣ όμως πλησιάζουν αναπότρεπτα, δυστυχώς γι' αυτούς, και αναγκάζονται μπροστά στην απειλή να χάσουν την εξουσία να ομονοήσουν σχετικά και να προετοιμαστούν γι'αυτές. Και εδώ άρχισε το πανηγύρι! Δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Δε σέβονται ούτε ιερό ούτε όσιο, ούτε καν την κοινή λογική και τη νοημοσύνη. Τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό των εντυπώσεων με τη βοήθεια των ΜΜΕ, έντυπων ή ηλεκτρονικών, που συνδεδεμένα άμεσα ή έμμεσα με την κυβέρνηση χοροπηδούν τόσο άκομψα στους ήχους της "επικοινωνιακής πολιτικής" της, ώστε να χάνουν και το ελάχιστο υπόλοιπο αξιοπιστίας τους.

ΗΠΑΡΟΧΟΛΟΓΙΑ του περασμένου Αυγούστου, λόγια αέρα φυσικά, ξεφούσκωσε καιοι όποιες φρέσκιας εξαγγελίες αντιμετωπίζονται με πικρά χαμόγελα και στοτελευταίο καφενείο.

ΤΟΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ χρησιμοποιήθηκε με τέτοιο τρόπο, που τώρα πια τα θύματα τομόνο που περιμένουν είναι να αγοράσουν μετοχές οι εκβιαστικά παροτρυνόμενοιωφελημένοι της κυβέρνησης, να ανεβεί λίγο η τιμή και να πουλήσουν άρονάρον ό,τι προλάβουν.

ΟΜΕΓΑΛΟΣ μεταρρυθμιστής Αρσένης διόρισε επιτροπή, για να του πει τι βελτιώσειςνα κάνει στους νόμους για την παιδεία και ακολούθησε το πλήρες αλαλούμ.Δέκα χρόνια, λέει, θα διαρκέσουν οι βελτιώσεις. Έλεος!
ΚΙΗΡΘΕ στο τέλος το Μετρό. Το πανηγύρι. Αντί να πάνε όλοι στον εισαγγελέα,αναθέτουν στο... Μέγαρο Μουσικής τη διοργάνωση των εγκαινίων. Έπρεπε όλοτο έργο να έχει ολοκληρωθεί πριν από χρόνια και στο 1/3 των μέχρι τώραεξόδων. Και, ως παγκόσμια πρωτοτυπία, για κάθε καθυστέρηση, αντί να πληρώνουνοι κατασκευαστές τα προβλεπόμενα πρόστιμα, έπαιρναν εκατοντάδες δισεκατομμύρια (sic)ως... επιβράβευση. Και όλ' αυτά για μια γραμμή Πεντάγωνο - Σύνταγμα - Σεπόλια!

Μ’ΑΥΤΑ μπορεί να διασκεδάζει κανείς, υπάρχει όμως και μια πλευρά της εκλογιστικήςλογικής τους που είναι πολύ σοβαρή και που δυστυχώς κανείς δεν την επισημαίνει.Όλοι μιλούν για το δικαίωμα του πρωθυπουργού να προκηρύξει, όποτε θέλει,τις εκλογές. Αλλά το Σύνταγμα ρητά ορίζει "αν υπάρχει σοβαρό εθνικό θέμα".Δεν είναι άκρως επικίνδυνη αυτή η απόλυτη περιφρόνηση στο γράμμα και στοπνεύμα του Συντάγματος; Από πού κι ως πού η (κατανοητή) επιθυμία να κερδίσουντις εκλογές και η εναγώνια προσμονή ευνοϊκών δημοσκοπήσεων αναγορεύονταισε "σοβαρό εθνικό θέμα" και μάλιστα χωρίς καμία διαμαρτυρία από τον κατ'εξοχήναρμόδιο, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

*Μέλος της Ε.Ε. του Αγωνιστικού ΣοσιαλιστικούΚόμματος Ελλάδας (Α.Σ.Κ.Ε.)