Είναι αλήθεια ότι επιχειρήθηκε τα τελευταία χρόνια να μπει κάποιος φραγμός στην ασυδοσία της διαπλοκής και στην ποδηγέτηση της πολιτικής εξουσίας από τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ-επιχειρηματίες-εργολάβους.
Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καίτοι ευνοούμενη από τους «νταβατζήδες», επεχείρησε να απαλλαγεί (θεωρητικά τουλάχιστον) από τους εκβιασμούς των ΜΜΕ, ώστε να μην αναλαμβάνουν κατά χάριν δημόσια έργα και συμβάσεις «υπηρεσιών». Το επεχείρησε μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος και της καθιέρωσης του ασυμβίβαστου μεταξύ ιδιοκτήτη (βασικού μετόχου) ΜΜΕ και προμηθευτή-εργολάβου που συναλλάσσεται με το ευρύτερο Δημόσιο και του, κατά το Σύνταγμα, ατελούς έστω, νόμου. Δεν εφαρμόστηκε, φυσικά, ποτέ αυτός ο νόμος!
Η νέα κυβέρνηση της Ν.Δ., θέλοντας να περιορίσει την εκβιαστική ισχύ των ΜΜΕ-«εργολάβων», εντελώς εχθρικών προς αυτήν, είτε για να προωθήσει δικούς της είτε σε κάποιο βαθμό ειλικρινώς επιδιώκοντας την ανάκτηση της ισχύος της πολιτικής εξουσίας, ώστε με σχετική άνεση να εφαρμόζει την όποια πολιτική της, αποπειράθηκε με το νόμο να εφαρμόσει πλήρως το Σύνταγμα και να αποδυναμώσει τη γιγαντωμένη εξουσία των συγκροτημάτων τύπου και καναλιών (Μπόμπολα, Λαμπράκη, Τεγόπουλου, Βαρδινογιάννη κλπ.). Και εδώ αποκαλύφθηκε, επιτέλους, γιατί οι ιθύνουσες τάξεις της χώρας μας (και των άλλων ...) θέλησαν και, μαζί με τους υποτακτικούς τους, θέλουν την Ελλάδα υπόδουλη στα κέντρα εξουσίας της ΕΟΚ/Ε.Ε.. Μόνο σ αυτά βρίσκουν βοήθεια και προστασία από τις όποιες απειλές της λαϊκής εξουσίας οι θιασώτες της υποδούλωσής μας στις Βρυξέλες των τραπεζιτών και μεγαλο-επιχειρηματιών.
Η κατάληξη είναι γνωστή και αναμενόμενη. Κάποιοι στην κυβέρνηση, κυρίως ο Παυλόπουλος, ήθελαν να δώσουν τον «αγώνα» τους μέχρι τέλους και μάλιστα εν ονόματι της προστασίας του Συντάγματος και είναι βέβαιο ότι θα τον κέρδιζαν, αν μάλιστα χρησιμοποιούσαν το μέγα όπλο του δημοψηφίσματος και για το ζήτημα αυτό και για το Ευρωσύνταγμα ... Οι περισσότεροι, όμως, συντάχθηκαν με τους διαπλεκόμενους κι έτσι σιγοντάρισαν τη λυσσαλέα επίθεση των ΜΜΕ, του ΠΑΣΟΚ και της Κομισιόν, που, προστατεύοντας ουσιαστικά τους μεγαλοδιαπλεκόμενους των μεγάλων της Ε.Ε. από ένα «κακό προηγούμενο» στην Ελλάδα, προστάτευσε τους εδώ υπηρέτες της και απειλώντας με διακοπή ... προγραμμάτων, επέβαλε το νέο αστείο (μη) νόμο.
Ο ψηφισθείς με την κατεπείγουσα διαδικασία νέος νόμος ναι μεν δεν ... κατάργησε τη συνταγματική διάταξη για το ασυμβίβαστο (άρθ. 14), αλλά, προβλέποντας ... βαρύτατες ποινές για τους παραβάτες αφού με αμετάκλητη δικαστική απόφαση καταδειχτεί επηρεασμός της πολιτικής εξουσίας στα ανατιθέμενα έργα(!), ουσιαστικά το κατάργησε. Ήταν η πρώτη μεγάλης σημασίας ήττα της κυβέρνησης Καραμανλή. Οι επόμενες θα έρχονται πλέον ευκολότερα, αφού η κυβέρνηση «αποφασίζει» αυτά που η Ε.Ε. και οι «νταβατζήδες» υπαγορεύουν.
Κατηγορία
Φύλλο 107 Νοεμβρίου 2005
Κάτι φαίνεται ν αλλάζει στον κόσμο! Φωνές αντίστασης και αξιοπρέπειας ακούγονται όλο και περισσότερες. Από το βήμα της 61ης Γ.Σ. του ΟΗΕ ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, χρησιμοποιώντας αποσπάσματα από Αριστοτέλη και Τσόμσκι και κάνοντας το σταυρό του, είπε για το Μπους: «Ήρθε εδώ χτες ο διάβολος και μίλησε σαν να του ανήκει ο κόσμος όλος
Η αμερικανική αυτοκρατορία κάνει ό,τι μπορεί για να ενισχύσει το ηγεμονικό σύστημα κυριαρχίας της και δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε! Δε θα επιτρέψουμε μια παγκόσμια δικτατορία να επιβληθεί!».
Ο πρώην πρόεδρος του Ιράν Χαταμί, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, εντυπωσίασε με τις γνώσεις του για τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους!
Πώς να μη μας πιάνει θλίψη με τους δικούς μας!
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Αν η αριστερά είχε πάντοτε την υποχρέωση να μην περιορίζεται στην καταγγελία του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά να προβάλλει και το δικό της όραμα, αυτή την υποχρέωση έχει πολύ περισσότερο σήμερα, ύστερα από την κατάρρευση, ανατροπή ή μετάλλαξη σχεδόν όλων των καθεστώτων που εγκαθιδρύθηκαν στο όνομα της αριστεράς
Το ΑΣΚΕ από την ίδρυση του το 1984 είχε διακηρύξει ότι οραματίζεται μια σοσιαλιστική κοινωνία με κατοχυρωμένες όλες τις πολιτικές και λαϊκές ελευθερίες. "Σοσιαλισμός" χωρίς ελευθερίες δεν είναι σοσιαλισμός και γι' αυτό δε μπορεί να επιβιώσει, είχαμε γράψει σε άρθρο μας στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ το 1986, προβλέποντας τις εξελίξεις μετά το 1989.
Η συμμετοχή ΟΛΩΝ των πολιτών στη διαμόρφωση των αποφάσεων και στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής δεν πρέπει και δε μπορεί να εκφράζεται μόνο από ένα πολιτικό κόμμα, αλλά από πολλά κόμματα και πολλούς άλλους φορείς, όπως συνδικάτα, αυτοδιοίκηση, επιστημονικές και πολιτιστικές οργανώσεις κλπ. Για να είναι πραγματικός αυτός ο πλουραλισμός κι όχι πλασματικός, όπως στις χώρες της Αν. Ευρώπης, θα πρέπει ο καθένας από τους φορείς αυτούς να διατηρεί την αυτονομία του και να μην είναι κομματικό παράρτημα.
Η ίδια αντίληψη νομίζουμε ότι πρέπει να διακατέχει την αριστερά και σήμερα, που αγωνίζεται για την αλλαγή του κοινωνικού συστήματος. Το λαϊκό κίνημα δεν είναι υπόθεση ενός μόνο κόμματος ούτε μόνο των πολιτικών κομμάτων. Η μορφή του αγώνα που σήμερα διεξάγουμε καθορίζει εν πολλοίς και τη μορφή της σοσιαλιστικής κοινωνίας που οραματιζόμαστε.
Στα πλαίσια αυτών των αρχών το ΑΣΚΕ είναι αντίθετο με τη μέχρι τώρα κυρίαρχη πρακτική στους μαζικούς χώρους, όπου γραμμές και ψηφοδέλτια διαμορφώνονται σε κομματικά γραφεία, θέλοντας να δώσουμε αυτό το μήνυμα, στο βαθμό που μας επιτρέπουν οι μικρές μας δυνάμεις, το ΑΣΚΕ έχει ως αρχή του τα μέλη του να συμμετέχουν μεν όσο πιο ενεργά μπορούν στους μαζικούς χώρους, αλλά να μην επιδιώκουν την εκλογή τους σε Διοικητικά ή Δημοτικά ή άλλα Συμβούλια, δηλ. να μη συμμετέχουν σε ψηφοδέλτια. Η επιθυμία μας είναι να διαμορφώνονται συνδικαλιστικές, δημοτικές ή άλλες Κινήσεις που να είναι μεν προοδευτικές και πολιτικοποιημένες, αλλά να αναδύονται μέσα από τη ζωή και τις ανάγκες του κάθε μαζικού χώρου κι όσον αφορά στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσα από την ζωή και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.
Φυσικά με τα σημερινά δεδομένα μια τέτοια ιδανική κατάσταση είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Στην περίπτωση αυτή η επιδίωξη του ΑΣΚΕ είναι τουλάχιστον να διαμορφώνονται Κινήσεις με τη συμμετοχή και πολιτικών κομμάτων, με προοδευτικό χαρακτήρα, που να εξασφαλίζουν την ευρύτερη δυνατή κάλυψη, να έχουν ως υποψήφιο Δήμαρχο ή Νομάρχη άνθρωπο χωρίς κομματική ένταξη και με γενική αποδοχή και στο πρόγραμμα τους να προβλέπουν τη μεγαλύτερη δυνατή λαϊκή συμμετοχή για την ανάπτυξη του Δήμου ή του Νομού. Σε τέτοιες Κινήσεις τα μέλη του ΑΣΚΕ συμμετέχουν όσο πιο ενεργά μπορούν και εκφράζουν δημόσια την υποστήριξη τους προς αυτές (επαναλαμβάνουμε, χωρίς να εκθέτουν υποψηφιότητα).
Σε κάθε άλλη περίπτωση το ΑΣΚΕ και τα μέλη του δεν υποστηρίζουν δημόσια κανένα ψηφοδέλτιο και απλώς ψηφίζουν εκείνο το ψηφοδέλτιο που θεωρούν ότι έχει την πιο προοδευτική πολιτική κατεύθυνση και χαρακτηρίζεται από την πιο ειλικρινή και έντιμη προσπάθεια ανάπτυξης της τοπικής κοινωνίας.
Το λευκό αποτελεί την έσχατη επιλογή μας.
Κατηγορία
Φύλλο 85 Φεβρουαρίου 2002
Στην «Ε» έχει πολλές φορές περιγραφεί η οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας μας, δηλ. τα τεράστια ελλείμματα (εμπορικά-ισοζυγίου πληρωμών) που έχει προκαλέσει η ένταξή μας στην ΕΟΚ-Ε.Ε. και η εισαγωγή του ευρώ, που προκαλεί την απώλεια κάθε ίχνους ανταγωνιστικότητας για εξαγωγές, με συνέπεια να περιορίζεται δραστικά η εγχώρια παραγωγή, με επακόλουθο την ανεργία, τη γιγάντωση των εισαγωγών, το δανεισμό και τα χρέη (δημόσιο και ιδιωτικό).
Ακόμη κι αν δεν υπήρχε η παγκόσμια οικονομική κρίση, η οικονομία μας με αυτό το καθεστώς οδεύει προς τα εκεί από μόνη της, αφού ήδη το δημόσιο πριν την κρίση αδυνατούσε να αντεπεξέλθει σε στοιχειώδεις κοινωνικές δαπάνες, όπως στην Υγεία, στις ασφαλιστικές εισφορές του ως εργοδότη κ.λπ., παρά τα νεοφιλελεύθερα μέτρα για το ασφαλιστικό, τις «νέες» εργασιακές σχέσεις της ανασφάλιστης εργασίας, το ξεπούλημα κάθε δημόσιας επιχείρησης. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η αύξηση των κοινωνικά περιθωριοποιημένων συνανθρώπων μας και η αύξηση του αριθμού των (όπως αποκαλούνται) νεόπτωχων. Οι πολυδιαφημισμένες και επί ποινή προστίμων επιδοτήσεις της Ε.Ε. είναι στην πραγματικότητα σταγόνα στον ωκεανό και οδεύουν μόνο προς την φιλοευρωπαϊκή φάρα.
Που οφείλεται η οικονομική κρίση;
Η οικονομική κρίση, χαρακτηριστική του καπιταλισμού, συνίσταται στο γεγονός ότι έχει συγκεντρωθεί ένας τεράστιος πλούτος στα χέρια λίγων, που μέσω των κερδών τους έχει αφαιρεθεί από τους πολλούς, με συνέπεια να μειωθεί η αγοραστική τους δύναμη και να μην επανεπενδύεται, αφού οι λίγοι δεν έχουν τα υψηλά κέρδη που είχαν πριν. Συνεπώς πλούτος υπάρχει και απομένει στο καπιταλιστικό σύστημα να βρεθεί ο τρόπος που θα αναδιανεμηθεί. Κάποτε το ρυθμιστικό ρόλο έπαιζε το κράτος. Σήμερα όμως, με τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, αυτό αποτελεί εξάρτημα των λίγων και, μέσω αυτού, προς το παρόν, επιχειρούν να κατοχυρώσουν θεσμικά ακόμη επαχθέστερους όρους εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας. Η αναδιανομή να περιμένει.
Γι αυτό οι σεσημασμένοι νεοφιλελεύθεροι εγχώριοι και ξένοι, με τη συνδρομή των επίσης σεσημασμένων ΜΜΕ, έχουν επιδοθεί σε πλειοδοσία προβλέψεων «επερχόμενων» κινδύνων και καταστροφών, με σκοπό να δημιουργήσουν φοβικά συμπλέγματα, που επιτείνουν την αίσθηση της κρίσης. Στόχος τους οι εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά, η κοινωνική πρόνοια κ.λπ. Αμετανόητοι νεοφιλελεύθεροι!
Οι επιπτώσεις της κρίσης
Το κράτος δανείζεται με υψηλότερα επιτόκια, λόγω της μειωμένης προσφοράς χρήματος, και αυξάνει, λόγω των τοκοχρεολυσίων, το δημόσιο έλλειμμα και το χρέος, με συνέπεια να μειώνει ακόμη περισσότερο τη χρηματοδότηση των κοινωνικών αναγκών. Η προσφυγή στο ΔΝΤ για την οποία μίλησε ο πρωτεργάτης της σημερινής οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης Κ. Σημίτης οιονεί έγινε επί δικής του πρωθυπουργίας με την ΟΝΕ και το ευρώ, που εγκαθίδρυσε μόνιμη λιτότητα στην κοινωνία και στο δημόσιο. Όταν όλοι αυτοί διατυμπανίζουν ότι το ευρώ μας έσωσε από τα χειρότερα, υπονοούν φυσικά ότι και χωρίς αυτό θα ακολουθούσαμε τη νεοφιλελεύθερη συνταγή της Ε.Ε. Μάλιστα ο «σοβαρός» Αλ. Παπαδόπουλος δήλωσε: «Το θέμα δεν είναι αν θα μπούμε σε διαδικασία οικονομικού ελέγχου. Επειδή δε διαβλέπω, σε μια χώρα αποσταθεροποίησης, ότι μπορεί να αντιμετωπίσει άνετα το θέμα της οικονομικής σταθεροποίησης, θα έλεγα εμείς να επιζητήσουμε τον οικονομικό έλεγχο, να γίνει από άλλους διεθνείς οργανισμούς». Ακολούθησε ο κορακοζώητος «επίτιμος», που «συνέστησε» για την κρίση προσφυγή σε διεθνείς οργανισμούς. Αυτοδύναμη ανάπτυξη και εθνική οικονομία είναι για όλους αυτούς έννοιες ξορκισμένες με τον απήγανο.
Η οικονομική κρίση θα πλήξει περισσότερο τους οικονομικούς μετανάστες, ιδιαίτερα τους νεοφερμένους και δεν αποκλείεται ένα ποσοστό απ αυτούς, αλλά και συμπατριώτες μας, για να επιβιώσουν, να στραφούν σε παραβατικές πράξεις. Επίσης άλλοι να φύγουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή να επιστρέψουν στις πατρίδες τους.
Ακολουθούν οι νέοι, που ήδη κατά ένα μεγάλο ποσοστό είναι άνεργοι, ενώ οι υπόλοιποι εργάζονται ανασφάλιστοι, με αμοιβές των 400 έως 700 ευρώ, χωρίς ωράρια, έρμαια του κάθε εργοδότη, περιλαμβανομένου και του δημοσίου. Το ίδιο ισχύει για τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Ευτυχώς που στη χώρα μας λειτουργεί η οικογένεια, που συντηρεί τα παιδιά και τους ηλικιωμένους της. Οι υπόλοιποι θα υποστούν τις συνέπειες της κρίσης, με περιορισμό των περιττών και εν πολλοίς και των απαραίτητων.
Ένα θετικό είναι ο περιορισμός των δανείων, που αφειδώς έδιναν οι τράπεζες και ευνοούσαν το αρρωστημένο κλίμα του καταναλωτισμού, που μετέτρεπε ανθρώπους σε έρμαια των τραπεζών. Το βέβαιο είναι ότι πολλοί, είτε επειδή θα μειωθούν τα εισοδήματά τους, είτε επηρεασμένοι και από το κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας, θα περιορισθούν στα απολύτως αναγκαία έξοδα, που, σε συνδυασμό με τον περιορισμό των δανείων, θα έχουν επιπτώσεις στο εμπόριο, τον τουρισμό, την οικοδομή, την ψυχαγωγία, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας.
Δε θα είχαμε φθάσει εδώ αν δεν είμασταν στην Ε.Ε. Αν ελέγχαμε εμείς κι όχι οι ξένοι την οικονομία και το νόμισμά μας, ώστε να είχαμε πραγματική ανάπτυξη, με αύξηση της παραγωγής μας, για να αποκτούσαμε πλεόνασματα αντί ελλείμματα κι αν είχαμε μια συνεπή μεταναστευτική πολιτική, δηλ. αν είχαμε μια ελληνική κυβέρνηση.
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Στις 21 του Μάρτη ο χασάπης των στρατοπέδων Σάμπρα και Σατίλα, ο δολοφόνος χιλιάδων γυναικών και παιδιών, ο αρχιτρομοκράτης Σαρόν, με την υποστήριξη και τη δημόσια επιδοκιμασία των ΗΠΑ, δολοφόνησε άνανδρα έναν από τους πνευματικούς ηγέτες των Παλαιστινίων και ιδρυτή της Χαμάς, το Σείχη Αχμέντ Γιασίν. Έναν άνθρωπο που αγωνίστηκε για την ελευθερία του λαού του, που ενέπνευσε και θα συνεχίσει να εμπνέει τους μαχητές της Παλαιστίνης, ένα σύμβολο αξιοπρέπειας, πατριωτισμού και ελευθερίας.
Η Ε.Ε. αρκέστηκε σε φραστική μόνο καταδίκη, αποδεχόμενη ουσιαστικά ότι ο αγώνας ενός λαού για την ελευθερία του είναι τρομοκρατία. Ο νέος πρωθυπουργός μας, αρνούμενος να δυσαρεστήσει τους μεγάλους προστάτες του, δεν κατεδίκασε επίσημα και απερίφραστα τη στυγνή εκτέλεση, δεν έστειλε μήνυμα συμπαράστασης και συμπάθειας στον παλαιστινιακό λαό, όπως έπρεπε, εκφράζοντας τα αυθόρμητα αισθήματα των Ελλήνων.
100000 Παλαιστίνιοι μαχητές ορκίστηκαν εκδίκηση. Η αγανάκτηση και η απόγνωση είναι ποτάμι γεμάτο δάκρυα και αίμα. Δυστυχώς, τα ποτάμια δε γυρίζουν πίσω. Αυτοί που σπέρνουν ανέμους θερίζουν θύελλες.
Κατηγορία
Φύλλο 97 Μαρτίου 2004
Ο Τζορτζ Μπους παρέλαβε τις ΗΠΑ ως τη μοναδική υπερδύναμη σε όλα τα πεδία και φαίνεται ότι θα την παραδώσει μετά 8 χρόνια παταγωδώς αποτυχημένη πολιτικά, διπλωματικά, στρατιωτικά, οικονομικά, πολιτιστικά, (χωρίς, φυσικά, να αμφισβητείται ακόμα η πρωτοκαθεδρία της).
Οι επεμβάσεις στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ εξελίχθηκαν σε ανοιχτές πληγές για την αμερικανική οικονομία και κοινωνία. Το Ισραήλ υπέστη την πρώτη στρατιωτική του ήττα. Στον ΟΗΕ η Ρωσία και η Κίνα αντιδρούν ανοικτά πλέον και δεν επιτρέπουν την υλοποίηση των σχεδίων για την ανεξαρτησία του Κοσόβου.
Ανάμεσα στα «κατορθώματά» του ήταν και η απώλεια ελέγχου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (τέως GATT). Στο φορέα όπου κάποτε ο λόγος του Προέδρου των ΗΠΑ ήταν νόμος, τώρα οι φτωχοί σήκωσαν κεφάλι. Η τελευταία σύγκρουση έγινε στο Πότσνταμ της Γερμανίας στις 19/6/07, όπου οι εκπρόσωποι των φτωχών (Ινδία, Βραζιλία) προσπάθησαν να συμφωνήσουν με τους εκπροσώπους των πλουσίων (ΗΠΑ, Ε.Ε). Οι φτωχοί ζητούσαν από τους πλούσιους να μειώσουν τις αγροτικές τους επιδοτήσεις και τους δασμούς. Οι πλούσιοι ζητούσαν από τους φτωχούς να ανοίξουν τις αγορές τους στα δυτικά βιομηχανικά προϊόντα και τις υπηρεσίες. Τελικά οι αντιπροσωπείες της Βραζιλίας και της Ινδίας εγκατέλειψαν τη σύνοδο, γιατί, όπως είπαν, «οι διαπραγματεύσεις αποδείχθηκαν χωρίς νόημα».
Συμβολική ήταν η νίκη που πέτυχε η αιθιοπική κυβέρνηση (γεωπολιτικά σύμμαχος των Αμερικάνων, κατά τα άλλα) στα αμερικανικά δικαστήρια εναντίον της εταιρείας Starbucks, που εκμεταλλεύεται άγρια τους παραγωγούς καφέ της χώρας [ο καφές καλύπτει το 40% των εξαγωγών της Αιθιοπίας και απασχολεί τα 15 από τα 71 εκατομμύρια του πληθυσμού]. Η εκμετάλλευση αναμένεται να περιοριστεί και το αρμόδιο αιθιοπικό γραφείο κατακλύζεται από φαξ από χώρες του τρίτου κόσμου, που ζητούν πληροφορίες «περί προστασίας δικαιωμάτων».
Παράλληλα οι επαναστάτες που κυβερνούν στη Λατινική Αμερική εξαναγκάζουν τις ξένες εταιρείες πετρελαίου σε συνεχείς υποχωρήσεις. Η Exxon Mobil και η Conono Phillips εγκαταλείπουν τη Βενεζουέλα, ενώ 4 άλλες (μεταξύ τους η αμερικανική Chevron και η βρετανική BP) αποδέχθηκαν τους όρους του Τσάβες. Και ακολουθεί ο Μοράλες, που προειδοποίησε τις ξένες εταιρείες ότι θα επανεξετάσει τα συμβόλαιά τους. Από κοντά και ο Κορέα στον Ισημερινό. ’σχημα τα νέα για την αμερικανοευρωπαϊκή παγκοσμιοποίηση!
Κατηγορία
Φύλλο 117 Ιουλίου 2007
Η πολιτική της κυβέρνησης, που εξυπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα και σαφώς όχι την εκπαίδευση στην Ελλάδα, σπρώχνει δεκάδες χιλιάδων σπουδαστές σε ιδιωτικά κολέγια, αμφίβολης ποιότητας και μηδαμινής αποτελεσματικότητας, αφού θα προσθέσουν τους αποφοίτους τους στους ήδη υπάρχοντες άνεργους νέους. Η απάτη είναι προφανής και ο επιδιωκόμενος στόχος σαφής. Οικονομική αφαίμαξη της ελληνικής οικογένειας στο βωμό της ελπίδας (φρούδας, αλίμονο), προς όφελος νεόκοπων επιχειρηματιών και ξένων επενδυτών.
Αύξηση εγγραφών στα ΚΕΣ
Μέσα στο καλοκαίρι (01/08/2008), στα μουλωχτά όπως συνηθίζεται, ψηφίστηκε ο νόμος για την αναγνώριση των κολεγίων, με την μορφή των ΚΕΣ, (Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών), ως τρίτο πόλο στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, έναντι των Ελληνικών Δημόσιων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Έτσι καταγράφεται αλματώδης αύξηση των εγγραφών στα ΚΕΣ, που σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου Ελληνικών Κολεγίων για την τελευταία τριετία ξεπέρασε το 40 %. Η μεθοδευμένη προσπάθεια του υπουργείου έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα μετά την καθιέρωση της βάσης του 10 και τις δηλώσεις του υπουργού υπέρ των ΚΕΣ.
Στον κατάλογο των φετινών εγγραφών προστίθενται 1) όσοι πέτυχαν σε σχολές 2ης ή 3ης επιλογής, 2) όσοι θέλουν να παραμείνουν για σπουδές στην Αθήνα, 3) όσοι ετοιμάζονται να φύγουν για σπουδές στο εξωτερικό, πιστεύοντας ότι το αγγλόφωνο πανεπιστήμιο, στο οποίο ήθελαν να σπουδάσουν, έφτασε ήδη στην Ελλάδα και 4) όσοι δεν πέρασαν σε καμιά σχολή με τις πανελλαδικές εξετάσεις.
Δυστυχώς η κατάντια της Παιδείας και κυρίως η έλλειψη θέσεων εργασίας ωθεί τους νέους και τις οικογένειές τους σε απέλπιδες προσπάθειες για τη μελλοντική τους επαγγελματική αποκατάσταση. Όπως είναι πρόδηλο, όμως, ο στόχος της ιδιωτικής εκπαίδευσης και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι το κέρδος και μόνο το κέρδος. Έτσι δικαιολογείται η λυσσαλέα τους προσπάθεια, μέσω του εκάστοτε Υπουργού Παιδείας - που σαφώς τους υπηρετεί και των εντολών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να υφαρπάσουν αναγνώριση και δικαιώματα, είτε με τη μεταρρύθμιση του Συντάγματος, είτε με νομοσχέδια που ψηφίζονται εν μια νυκτί, είτε με την απαξίωση των ελληνικών πανεπιστημίων και ΤΕΙ της περιφέρειας.
Σπουδές χαμηλού επιπέδου στα ΚΕΣ
Αξίζει να σημειωθεί ότι γερμανικά, γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά κ.λπ. πανεπιστήμια μετά βίας αναγνωρίζουν τα πτυχία ελληνικών δημόσιων πανεπιστημίων και δύσκολα εγγράφουν φοιτητές από την Ελλάδα σε μεταπτυχιακά τους τμήματα, τη στιγμή που απαιτούν αναγνώριση από την Ελλάδα των πτυχίων ιδιωτικών, αμφίβολης ποιότητας, δικών τους κολεγίων. Χαρακτηριστικά και για παράδειγμα, κρατικά βρετανικά πανεπιστήμια απαιτούν για την εγγραφή φοιτητών σ αυτά από την Ελλάδα βαθμό απολυτηρίου 17 και άνω, τη στιγμή που για την εγγραφή σπουδαστή σε συνεργαζόμενο με ιδιωτικά βρετανικά κολέγια ΚΕΣ δεν απαιτείται ούτε αυτή η βάση του 10. Θέλουν όμως το πτυχίο του ΚΕΣ να είναι ισότιμο με το πτυχίο δικού μας κρατικού πανεπιστημίου! Αυτή είναι η νοοτροπία με την οποία μας αντιμετωπίζουν και σ αυτόν τον τομέα οι «συνεταίροι» μας της Ε.Ε., του φτωχού συγγενή. Ο υπουργός μας σπεύδει να συμμορφωθεί και να υπακούσει σ αυτούς, αλλά δείχνει στον ελληνικό λαό τον υπέρμετρο και υπερφίαλο εγωισμό του, διατυμπανίζοντας ψευδόμενος τα φαιδρά και επαναλαμβανόμενα «φέτος για πρώτη φορά
». Μακάρι να είναι και για τελευταία.
Κατηγορία
Φύλλο 124 Σεπτεμβρίου 2008
Το ΑΣΚΕ, με την παρακάτω ανακοίνωσή του της 15/9/09, εξηγεί για ποιο λόγο δε συμμετέχει στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου και καλεί τους ψηφοφόρους του να προσέλθουν στην κάλπη και να δώσουν θετική ψήφο.
«Όπως είναι γνωστό, το ΑΣΚΕ δεν παίρνει ούτε 1 ευρώ από την κρατική χρηματοδότηση. Οι οικονομικοί του πόροι προέρχονται αποκλειστικά από τα μέλη και τους φίλους του, αφού ούτε έχουμε, ούτε επιθυμούμε να έχουμε την παραμικρή οικονομική ενίσχυση από οικονομικά ισχυρούς ή ξένα κέντρα ή αδιαφανείς πηγές, όπως άλλα κόμματα.
Έτσι, η προσφυγή και πάλι στις κάλπες σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα απαιτεί οικονομικούς πόρους που υπερβαίνουν τις δυνατότητες του ΑΣΚΕ. Γι αυτό το ΑΣΚΕ δεν μπορεί να συμμετάσχει στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, όπως θα το επιθυμούσαμε, με σκοπό να προβάλουμε πιο αποτελεσματικά τις θέσεις και τις προτάσεις μας. Έχουμε επίγνωση ότι αυτή μας η απόφαση δημιουργεί πρόβλημα στους πολίτες που ήθελαν να μας στηρίξουν και με την ψήφο τους και τώρα δε θα μπορούν να εκφραστούν και εκλογικά, αλλά δυστυχώς δε γίνεται διαφορετικά. Φυσικά, μέσα στις δραστηριότητες του ΑΣΚΕ την περίοδο αυτή περιλαμβάνεται και η συγκέντρωση χρημάτων για να συμμετάσχουμε στις αμέσως επόμενες εκλογές, που φαίνεται ότι δε θ αργήσουν.
Σύμφωνα με την πάγια θέση του, το ΑΣΚΕ καλεί τους ψηφοφόρους του να μην επιλέξουν την αποχή, το λευκό ή το άκυρο, που απαξιώνουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και δημιουργούν προϋποθέσεις ευνοϊκές για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού σε ακόμη χειρότερη βάση από τη σημερινή. Καλεί τους ψηφοφόρους του να ψηφίσει ο καθένας θετικά, το κόμμα εκείνο που θεωρεί ότι οι θέσεις του είναι πιο κοντά στις θέσεις του ΑΣΚΕ.»
Η ανακοίνωση αυτή είναι αρκετή για τους παλαιότερους φίλους του ΑΣΚΕ, που κατανοούν ποια στάση καλούνται να τηρήσουν. Για τους νεώτερους φίλους, που ζητούν πιο συγκεκριμένη κατεύθυνση, διευκρινίζουμε ότι τέτοια κατεύθυνση δεν μπορεί να δοθεί, ότι με όσα λέμε δεν υπονοούμε ένα μόνο κόμμα, γιατί άλλα κόμματα είναι πιο κοντά στις θέσεις του ΑΣΚΕ στα κοινωνικά ζητήματα και στο ζήτημα της Ε.Ε., άλλα πιο κοντά στα εθνικά θέματα, άλλα σε ζητήματα δημοκρατίας και πολιτισμού.
Προτρέπουμε, μάλιστα, τον κάθε φίλο να μη δημοσιοποιήσει την προσωπική του ψήφο (ούτε τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής θα γνωρίζουν μεταξύ τους τι ψήφισε ο καθένας), ώστε να μην εμφανιστεί το ΑΣΚΕ με διάφορους αποκλίνοντες προσανατολισμούς ή συγγενές με κάποιο συγκεκριμένο κόμμα, οπότε θα χρεωνόμασταν και τα αρνητικά του κόμματος αυτού.
Η αντίθεσή μας στην αποχή, το λευκό και το άκυρο σημαίνει, πέραν των όσων αναφέρει η ανακοίνωση, ότι δεν ισοπεδώνουμε όλα τα κόμματα, παρότι η θετική μας ψήφος δίνεται «με μισή καρδιά», αφού με όλα τα κόμματα που πιθανόν να ψηφίσουν τα μέλη και οι φίλοι μας έχουμε τεράστιες ιδεολογικές διαφορές.
Το ΑΣΚΕ συνεχίζει όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητές του (βλ. άλλες στήλες) και καλεί μέλη και φίλους, στο μέτρο του δυνατού ο καθένας, να συνεχίσουν την οικονομική τους συμβολή, ώστε, πέραν των παγίων εξόδων μας, να εξοφληθεί το μικρό χρέος που μας έχει απομείνει από τις ευρωεκλογές και να αρχίσει η συγκέντρωση χρημάτων για τις αμέσως επόμενες εκλογές. Ο καθένας καλείται να δηλώσει το ποσό με το οποίο θα συμβάλει σ αυτή μας την προσπάθεια.
Κατηγορία
Φύλλο 130 Σεπτεμβρίου 2009
Η κερδοσκοπία των τραπεζιτών
Και «ξαφνικά» προέκυψε μια προαναγγελθείσα οικονομική κρίση, που ήδη σοβούσε τα τελευταία χρόνια. Τραπεζίτες, χρηματιστές και λοιποί κερδοσκόποι, αφού αποκόμισαν θηριώδη κέρδη από τα καύσιμα, τα τρόφιμα και τα δάνεια (στεγαστικά, καταναλωτικά, επιχειρηματικά και λοιπά), έφθασαν να δανείζουν με υψηλά επιτόκια ανθρώπους αδύναμους οικονομικά, οι οποίοι δεν υπήρχε περίπτωση να ξεπληρώσουν. Οι ίδιοι οι κερδοσκόποι όμως «ξεφόρτωναν» τα χρέη με τη μορφή «δομημένων» ομολόγων, δηλαδή σύνθετων επενδυτικών προϊόντων ή παραγώγων, που είναι στην πραγματικότητα ένα είδος στοιχήματος. Τα «φόρτωναν» στους τελικούς αποδέκτες, μέσω αμοιβαίων κεφαλαίων ή τραπεζών, δηλ. σε φυσικά πρόσωπα και σε ασφαλιστικά ταμεία.
Όταν όμως, όπως αναμενόταν, οι δανειολήπτες σταμάτησαν να πληρώνουν και τα σπίτια για τα οποία δίνονταν τα δάνεια έχασαν την αξία τους, αντί οι τράπεζες να έχουν δημιουργήσει αποθεματικό ασφαλείας από τα υπερκέρδη τους, για ν αντιμετωπίσουν τους κινδύνους αυτούς, που οι ίδιες προκάλεσαν, άλλες δήλωσαν αδυναμία ν ανταποκριθούν και άλλες χρεοκόπησαν, αφού οι μεγαλομέτοχοι και τα διευθυντικά στελέχη τους είχαν αποκτήσει τεράστιες περιουσίες. Το ίδιο συνέβη και σε ασφαλιστικές εταιρείες, που ασφάλιζαν αυτά τα ομόλογα, και σε οίκους τραπεζικής πιστοποίησης, που τα «ευλογούσαν», για να τα «φορτώσουν» πιο εύκολα οι τραπεζίτες και
οι χρηματιστές σε άλλους.
Η κερδοσκοπία στα χρηματιστήρια
Εν τω μεταξύ οι κερδοσκόποι, ανενόχλητοι, με τη μορφή του δανεισμού μετοχών (short selling) αποκόμιζαν και αποκομίζουν ακόμη τεράστια κέρδη, οδηγώντας μετοχές σε κατακόρυφη πτώση. Η «μέθοδος» αυτή συνίσταται στον «έντοκο» δανεισμό μεγάλου όγκου μετοχών από τρίτους με απλή εξουσιοδότηση, δηλ. χωρίς να έχει στα χέρια του ο κερδοσκόπος τις μετοχές, και στην πώλησή τους στο χρηματιστήριο, γεγονός που προκαλεί πτώση της αξίας τους. Ο κερδοσκόπος τότε αγοράζει σε χαμηλή τιμή τις μετοχές, τις επιστρέφει και κερδίζει από τη διαφορά χωρίς καμιά παραγωγική δραστηριότητα, με αέρα, μια θεσμοθετημένη ληστεία. Αυτή είναι η «ελεύθερη αγορά», η λεηλασία της κοινωνίας και της παραγωγής από τα παράσιτα.
Οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. προώθησαν τη ληστεία
Όλ αυτά τα ληστρικά μέσα τα προώθησε στο έπακρο η διακυβέρνηση Μπους και τα ακολούθησε η συνήθης ουραγός των ΗΠΑ, η Ε.Ε., με το ευρωσύνταγμα, την ευρωσυνθήκη και τις ντιρεκτίβες, που στο όνομα του «ανόθευτου και ελεύθερου» ανταγωνισμού επιβάλλει την παγκοσμιοποίηση στους λαούς της Ε.Ε. Ο πολύς κ. Γκρίνσπαν, πρώην διοικητής της ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, θεωρούμενος ως «γκουρού της οικονομίας», ήταν ο βασικός εμπνευστής τους. «Αυτό που διαπιστώσαμε από την πολυετή εμπειρία μας στην αγορά είναι ότι τα παράγωγα υπήρξαν ένα εξαιρετικά χρήσιμο όχημα για τη μετατόπιση του ρίσκου από αυτούς που δεν πρέπει να ρισκάρουν, σε εκείνους που είναι ικανοί να το διαχειριστούν. Η περαιτέρω ρύθμιση των παραγώγων θα αποτελούσε σοβαρό σφάλμα», εξακολουθεί να ισχυρίζεται ακόμη και τώρα ο εν λόγω κύριος. Όμως ο διαβόητος κ. Μπαρόζο ξόρκιζε με τον απήγανο την κατηγορία ότι είναι νεοφιλελεύθερος. Αυτός φαίνεται ότι απλώς προέδρευε στην Κομισιόν.
Συνεχής η παραγωγή κρίσεων
Όπως είναι γνωστό, ο καπιταλισμός μέσω του κέρδους παράγει κρίσεις, που προέρχονται από την αφαίμαξη των πολλών και τη συσσώρευση πλούτου στα χέρια των λίγων. Έτσι, όταν ξεπεραστεί ένα όριο, κόβεται η αλυσίδα της παραγωγής και του κέρδους, με συνέπεια να μην γίνονται επενδύσεις, επειδή η προσδοκία του κέρδους περιορίζεται. Αποτελέσματα είναι η περιστολή της παραγωγής, οι χρεοκοπίες, η ανεργία κ.λπ.
Το καπιταλιστικό σύστημα ιστορικά ξεπερνά αυτές τις κρίσεις πάντα μέσω του κράτους, που είναι και αυτό θεσμός του. Το κράτος πραγματοποιεί την αναδιανομή του πλούτου με τέτοιο τρόπο, ώστε το σύστημα να μπορεί να λειτουργεί απρόσκοπτα, αφού όμως καταστραφεί ένα τμήμα του κεφαλαίου. Φυσικά όλ αυτά δεν είναι ούτε ευθύγραμμα, ούτε νομοτελειακά. Μετά από καπιταλιστικές κρίσεις υπήρχαν και πόλεμοι και δικτατορικά καθεστώτα και πολύς ανθρώπινος πόνος.
Ως τώρα οι κρίσεις λίγο πολύ βρίσκονταν και αντιμετωπίζονταν στα πλαίσια των κρατών, επειδή και οι οικονομίες λειτουργούσαν στο ίδιο πλαίσιο. Σήμερα, όμως, η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση έχει εξαγάγει το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό της «αγοράς» σχεδόν σ όλο τον κόσμο. Τα κέρδη είναι πολλαπλάσια και συσσωρεύονται με μεγαλύτερη ταχύτητα, χωρίς ν αυξάνουν την παραγωγή, όπως παλιότερα στο κράτος πρόνοιας όπου η ανακατανομή γινόταν στην πηγή. Συνεπώς είναι αναμενόμενο ότι οι κρίσεις θα είναι πολύ συχνές.
Νέα ληστεία τα μέτρα «σωτηρίας»
Ενώ θα περίμενε κανείς να μπει φρένο σ αυτή την απληστία, να πληρώσουν οι κερδοσκόποι και ν απαιτήσουν οι κυβερνήσεις στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε. επί ποινή δήμευσης από μεγαλομετόχους και διευθυντικά στελέχη να αυξήσουν το μετοχικό τους κεφάλαιο, για να πληρώσουν τις ζημιές, ανακοίνωσαν σχέδια «σωτηρίας» τους, αφού όλες οι άρχουσες ελίτ, με πρώτα τα ΜΜΕ, κινδυνολογούν ότι θα χαθούν οι καταθέσεις, ότι θα γίνει σχεδόν η συντέλεια του κόσμου. Πακτωλός χρημάτων στο τραπεζικό σύστημα, που θα προέλθει από δάνεια, που θα ... πάρουν από τις τράπεζες και από πληθωρικό χρήμα. Αυτά θα τα φορτώσουν και πάλι στα θύματα, δηλ. νέα ληστεία.
Είναι προφανές ότι όλοι αυτοί οι ένοχοι για το νεοφιλελεύθερο παγκοσμιοποιημένο ληστρικό σύστημα επιδιώκουν να το διατηρήσουν αλώβητο, απομυζώντας λαούς και κοινωνίες. Στην Ε.Ε. ο «ανόθευτος» και τα «σύμφωνα σταθερότητας» πήγαν περίπατο, αφού με τις κρατικές ενισχύσεις επωφελούνται οι προστατευόμενοί της και όχι οι πολλοί. Το κωμικοτραγικό είναι ότι, για το θεαθήναι, θέλουν ως εποπτικό όργανο του χρηματοπιστωτικού συστήματος το Δ.Ν.Τ., δηλ. το λύκο να φυλάει τους άλλους λύκους. Έτσι είναι απολύτως βέβαιο ότι η νέα κρίση είναι θέμα χρόνου.
Στη χώρα μας
Από την ένταξη στην ΕΟΚ και ιδιαίτερα από το 1996 οι κυβερνήσεις Σημίτη - Καραμανλή επέβαλαν πλήρως στη χώρα μας το νεοφιλελεύθερο σύστημα της «παγκοσμιοποίησης». Μεταξύ άλλων, διαλύουν την κοινωνική πρόνοια και φόρτωσαν τη χώρα μ ένα ανεξέλεγκτο δημόσιο χρέος, που, με τους ειδικούς και λοιπούς λογαριασμούς, που είναι εκτός κρατικού προϋπολογισμού και δεν γίνονται γνωστοί στον ελληνικό λαό, στην πραγματικότητα φθάνει σχεδόν το 120% του ΑΕΠ προς το παρόν. Ιδιωτικοποιούν τα πάντα, δημόσιες επιχειρήσεις, δημόσια περιουσία, μέσα στη διαφθορά και την εξαχρείωση. Δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές, όμως, για να ... σώσουν τις τράπεζες, που οι ίδιες μάλιστα λένε ότι δεν έχουν πρόβλημα, δίνουν 28 δισ. ,δηλ. το 11% έως 12% του ΑΕΠ.
Η δικαιολογία είναι ότι θα πρέπει να συνεχίσουν ... να δανείζουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά, αλλά αυτός ο δανεισμός δεν προβλέπεται στο νομοσχέδιο. Είπαν ότι θα είναι συμφωνία ... κυρίων. Γιατί όμως τότε δεν δανείζει επιχειρήσεις και νοικοκυριά απ΄ ευθείας το κράτος ή ακόμη δεν κάνει δημόσιες επενδύσεις σε έργα κ.λπ.; Επειδή τότε οι τραπεζίτες, που έχουν γίνει κράτος εν κράτει και δεν εφαρμόζουν ούτε νόμους ούτε δικαστικές αποφάσεις, θα έχαναν τα κέρδη τους. Αντιδρούν στα κυβερνητικά μέτρα, επειδή θέλουν να πάρουν τα χρήματα από την κυβέρνηση χωρίς όρους. Μάλιστα οι τράπεζες αυξάνουν τώρα αυθαίρετα και παρά τις συμφωνία τους με τους δανειολήπτες το περιθώριο κέρδους τους, για να μη μειώσουν τα επιτόκια δανεισμού, επειδή έχει μειωθεί το επιτόκιο που οι ίδιες δανείζονται από τη διατραπεζική αγορά (Euribor). Τα 28 δισ. θα τα δανεισθούν, αυξάνοντας το δημόσιο χρέος, για να τα πληρώσουν οι πολλοί. Οι φτωχοί να πληρώσουν τους πλούσιους, όπως κατηγόρησε την κυβέρνηση ο μεγαλοτραπεζίτης, ελέω αραβικών κεφαλαίων, κ. Βγενόπουλος, ίσως οραματιζόμενος κόμμα αλά Μπερλουσκόνι, την ώρα που έβγαζε στο σφυρί σπίτια δανειοληπτών.
Ελπίζουμε ότι ο ελληνικός λαός και η ελληνική κοινωνία θ αντιδράσουν σ αυτή την διαρκή πρόκληση.
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Στις 27 Γενάρη το ΑΣΚΕ έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα του στα Γραφεία του. Προηγήθηκαν τρεις ομιλίες.
Ο Ν. Λεοντόπουλος αναφέρθηκεστις διεθνείς εξελίξεις,την πορεία της παγκοσμιοποίησης και τις αρνητικέςσυνέπειες της ΟΝΕ.
Ο Σ. Στενός ανέλυσε τις εσωτερικέςπολιτικές εξελίξεις, ως αντανάκλαση των διεθνών ισορροπιών.
Ο Ν. Καργόπουλος σχολίασετις εξελίξεις στο χρηματιστήριο και το φόρουμ του Πόρτο Αλέγκρε και ανέλυσετην πρόταση του ΑΣΚΕ για ένα κίνημα για την αποχώρηση της Ελλάδας από τηνΕΟΚ.
Η εκδήλωση κρίνεται πολύεπιτυχής όσοναφορά και στο πλήθος όσων παραβρέθηκαν και στο κλίμαπου επεκράτησε.
Το φλουρί έπεσε στο Δ. Τσελίκα.Και του χρόνου.
Η Εκτελεστική Επιτροπή του ΑΣΚΕ έχει ξεκινήσει τις διερευνητικές επαφέςσχετικά με την πρόταση για ένα Κίνημα κατάτης ΕΟΚ
(βλέπε καισυνέντευξη του Ν. Καργόπουλου στην εφημερίδα "Αριστερά!"). Οι προοπτικέςτης πρωτοβουλίας μας κρίνονται ευνοϊκές και οι επαφές συνεχίζονται.
Γιατις 3 Μάρτη Σάββατο, το ΑΣΚΕ προγραμμάτισε την επόμενη εξόρμηση τουστην επαρχία και συγκεκριμένα στο νομό Εύβοιας. Όσοι ενδιαφέρονταινα πάρουν μέρος να επικοινωνήσουν έγκαιρα με την Ε.Ε. Τα έξοδα για το πούλμανείναι 3.000 δρχ.
Το Σάββατο στις 24 Μάρτη, στις 7 μ. μ. θα πραγματοποιηθεί η σύνοδοςτων μελών του ΑΣΚΕ στα γραφεία μας.
Η σύνοδος θα ασχοληθεί μετις πολιτικές εξελίξεις και τα οργανωτικά μας και, κυρίως, με την εξέλιξητης πρωτοβουλίας μας για ένα κίνημα κατά της ΕΟΚ και τη διατύπωση των θέσεωντου ΑΣΚΕ.
Το ΑΣΚΕ, εκτός από τη σταθερή συμμετοχή του (στο μέτρο των δυνατοτήτων του) στις εκδηλώσεις συμπαράστασης στους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές, παραβρέθηκε στις 31/1 στην εκδήλωση των Εναλλακτικών Εκδόσεων για τον ιστορικό Νίκο Ψυρούκη, στην εκδήλωση της Κίνησης κατά της Νέας Τάξης, που έγινε στις 5/2 στο Πολυτεχνείο για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο και στις 9/2 στην εκδήλωση του βιβλιοπωλείου ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ της Ηλιούπολης για "ένα σχολείο για την Τσιάπας".
Κατηγορία
Φύλλο 80 Φεβρουαρίου 2001
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό