Η συνεχώς επιταχυνόμενη πορεία προς τις εκλογές υπογραμμίζεται , δυστυχώς, πέρα από τα φραστικά, άκομψα έως και αστεία πυροτεχνήματα, και από τον αφύσικα μεγάλο βαθμό πυρκαγιών. Αυτές πιθανόν να μην ερμηνεύονται μόνο με βάση τις δυσμενείς, πράγματι, καιρικές συνθήκες και τα αίτια που αναλύονται σε άλλο άρθρο. Ίσως να έχουν και άλλο υπόβαθρο, που όμως είναι πολύ νωρίς για να διαλευκανθεί... Κατά τα άλλα οι εκλογές αυτές και το όποιο μετεκλογικό σκηνικό και οι τάσεις του καθορίζονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσοστό από το διεθνή, ευρύτερο και στενότερο, περίγυρο και από τα εσωτερικά μέτωπα, λίγο ή πολύ επηρεαζόμενα απ αυτόν.
Εξωτερικές επιρροές
Στη διεθνή σκηνή κυριαρχεί η συνεχιζόμενη μείωση της δύναμης των ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα και η συνακόλουθη αμηχανία της Ε.Ε. μπροστά στην άνοδο της ρωσικής (και κινέζικης) ισχύος, που ουσιαστικά έχει θέσει πλέον υπό ουσιαστική αμφισβήτηση την αμερικανοευρωπαϊκή παγκοσμιοποίηση. Εννοείται ότι δεν κρίθηκε ακόμη τίποτα οριστικά, ο ανταγωνισμός παίρνει μερικές φορές δραματικές -πραγματικές ή απλώς φαινόμενες- διαστάσεις και επηρεάζει θετικά ή αρνητικά, ανάλογα και με τις διαθέσεις των υποκειμένων στις επιδράσεις του, πολλές χώρες, και φυσικά και την Ελλάδα.
Ο αμερικανορωσικός ενεργειακός πόλεμος παίρνει μεγάλες διαστάσεις στα νότια Βαλκάνια και η χώρα μας έχει καταστεί μήλον της έριδος για την εγκατάσταση αγωγών μεταφοράς ενέργειας προς τη Δυτ. Ευρώπη. Η ελληνική κυβέρνηση, παραδόξως και για την ώρα, φαίνεται να λειτουργεί με βάση τα στενά και ευρύτερα συμφέροντα της χώρας, όμως αυτά πρέπει να επαληθευτούν στη συνέχεια. Πάντως οι απόηχοι του «παιχνιδιού» αυτού επηρεάζουν και τον εκλογικό χορό... Έτσι ανακύπτει το ερώτημα αν και πόσο η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή θα θελήσει να αντέξει στις πιέσεις και τους εκβιασμούς στα εθνικά θέματα των βορειοανατολικών συνόρων μας, από Σκόπια μέχρι την Κύπρο, και στις εσωτερικές υπονομεύσεις της και όχι μόνο από την τυπική αντιπολίτευση. Τα δύο μέτωπα, που έχουν συγκροτηθεί για τα εθνικά θέματα και που διαπερνούν οριζόντια όλα τα κόμματα, εκδηλώνονται ήδη ανοιχτά. Παράδειγμα η ιταμή ανθελληνική πρόκληση της ελληνίδας(!) πρεσβευτίνας στα Σκόπια και το πώς αυτή αντιμετωπίστηκε από τις ηγεσίες των κομμάτων...
Η Ε.Ε. που ήδη εμφανίζει τα σημάδια της αυτοδιάλυσης, παρά της... ολοκλήρωσής της, ουσιαστικά δεν επηρεάζει την εκλογική πορεία. Και τα δυο κυβερνητικά κόμματα εκτελούν τις εντολές της και απλώς διαγκωνίζονται για το ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός. Το μόνο που ζητά είναι να επιταχυνθούν οι εκλογές, ώστε να μπουν σε εφαρμογή αμέσως μετά τα απάνθρωπα κοινωνικά μέτρα που επιθυμεί για τη χώρα μας, με πρώτο το ασφαλιστικό και εργασιακό. Θα ακολουθήσει, φυσικά, θύελλα... Όσο για τη «βοήθεια» που μας προσφέρει στα εθνικά θέματα, ακόμη και τους, λίγους πλέον, υποστηρικτές της έχει φέρει σε απόγνωση μετά το τελευταίο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τα Σκόπια, το οποίο μάλιστα υπερψήφισαν (!) και οι Ευρωβουλευτές της Ν.Δ. (πλην Σαμαρά).
Εσωτερικές παράμετροι
Διακυβεύονται όντως σοβαρά οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα, όπως και στα κοινωνικοοικονομικά ζητήματα της χώρας μας. Όμως οι εκλογές που έρχονται, είτε διενεργηθούν το Σεπτέμβρη είτε 1 ή 2 μήνες αργότερα, δεν αναφέρονται σ αυτά. Το μόνο στο οποίο στοχεύουν είναι, με την τεχνητή όξυνση, να εξασφαλίσουν πάλι ένα ποσοστό πάνω από το 80% στο δικομματισμό, κάτι που φαίνεται, δυστυχώς ότι πάλι θα το κατορθώσουν, ανεξάρτητα από τις ενδεχόμενες μετεκλογικές εξελίξεις. Έτσι:
Τα κόμματα
Η Ν.Δ. εξακολουθεί να προηγείται στις πιθανότητες εκλογικής νίκης, παρά την απ όλους ομολογούμενη «ανικανότητα», ανεπάρκεια και, σίγουρα, επιζήμια για τους πολλούς πολιτική της. Καλώς εχόντων των πραγμάτων έπρεπε να έχει τύχη χειρότερη και από αυτήν του Μητσοτάκη το 93. Θα αρκούσαν και μόνο οι ανοησίες της Γιαννάκου και του υπουργού Δημόσιας Τάξης, το βιβλίο της Ιστορίας και τα δομημένα ομόλογα για να την εκπαραθυρώσουν της εξουσίας. Έχει όμως απέναντί της το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ και τον ανεκδιήγητο «ηγέτη» του, που υπό άλλες συνθήκες θα της έδιναν ακόμη και θριαμβευτική νίκη. Φαίνεται, λοιπόν, ότι μάλλον θα κερδίσει την πρώτη θέση, όχι όμως και άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, λόγω εκλογικού νόμου και ...Καρατζαφέρη. ’λλο όμως θέμα είναι το τι θα γίνει μετά τις εκλογές, ανάλογα και με τι εντολές θα δεχθεί η υπουργός των Εξωτερικών, κυριολεκτικά... Εδώ τον κύριο ρόλο θα παίξουν τα εθνικά θέματα.
Το ΠΑΣΟΚ αλληλοσπαράζεται σιωπηλά, ενόψει της διαφαινόμενης ήττας και της «ηγετικής αναπηρίας» του. Οι φωνασκίες και αμετροέπειές του δημιουργούν πράγματι εντύπωση, η εντύπωση όμως αυτή είναι καθαρά αρνητική γι αυτούς. Και το μεγάλο πρόβλημά του δε θα είναι η ενδεχόμενη ήττα, που για πολλούς θα είναι και καλοδεχούμενη, ενόψει των μετεκλογικών προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά το πώς θα απαλλαγούν απ αυτόν τον απίθανο αρχηγό που τους επέβαλαν, χωρίς όμως και κανένας τους να βγάλει έστω και ένα κιχ! Και το πρόβλημα αυτό θα γίνεται πιο έντονο, όσο θα διαφαίνεται νίκη του «Δημοκρατικού» κόμματος στις ΗΠΑ, που θα θέλει να κρατήσει, πάση θυσία, το wonderful man της κ. Ολμπράιτ. Ας πρόσεχαν, ας είχαν δηλ. λίγο μυαλό και κάποιο έρμα.
Το ΚΚΕ συνεχίζει τη σταθερή πορεία συνεπούς καταγγελίας όλων, των όντως αρνητικών φαινομένων στην κοινωνία μας και της επιμελούς σιωπής για το τι είδους θα είναι η κοινωνία την οποία οραματίζεται. Ελπίζει πως έτσι θα έχει εκλογικά κέρδη, αν και αυτά απειλούνται, τελευταία, από τον ... Καρατζαφέρη, ο οποίος με τη σειρά του αισθάνεται να αυξάνει η απειλή του Παπαθεμελή. Αν αυτό ισχύσει μέχρι τις εκλογές, τότε πιθανόν και να πάρει μέρος στις εκλογές τελικά ο τελευταίος, ενόψει κάποιων, αβέβαιων πάντως, μετεκλογικών ωφελημάτων.
Όσο για το ΣΥΝ ή ΣΥΡΙΖΑ, πραγματικά ευχόμαστε να συνεχίσουν τα γκάλοπ να δείχνουν άνετη είσοδό του στη Βουλή, γιατί αλιώς μπορεί να γίνουμε μάρτυρες πολύ ανορθόδοξων μεθόδων προβολής, έως και... άκρως ακραίων, για να προσελκύσει την προσοχή του εκλογικού σώματος.
Όλα τα παραπάνω εύγλωττα αποδεικνύουν την αναγκαιότητα του ΑΣΚΕ και της εξάντλησης όλων των οικονομικών δυνατοτήτων, ώστε να μετάσχουμε στις επερχόμενες εκλογές και να δώσουμε έτσι τη δυνατότητα όσων έχουν πλέον απαυδήσει από αυτό το πολιτικό παιχνίδι που παίζεται σε βάρος της χώρας και να δώσουν κάποια, έστω, ελπίδα για τη μελλοντική της ανάκαμψη.
Κατηγορία
Φύλλο 117 Ιουλίου 2007
Ο Σαντάμ Χουσεΐν από νεαρός στρατολογήθηκε από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Σπούδασε Νομική στο Κάιρο, με όλα τα έξοδα καλυμμένα από τις ΗΠΑ. Πρωταγωνίστησε το 1963 στην ανατροπή του αριστερού καθεστώτος του Κάσεμ στο Ιράκ και στις μαζικές εκτελέσεις των υποστηρικτών του. Το 1979 γίνεται και τυπικά αρχηγός του Ιράκ.
Το 1980, με εντολή και υποστήριξη των ΗΠΑ, επιτίθεται στο Ιράν, για να καταστείλει την ισλαμική επανάσταση, που το προηγούμενο έτος είχε ανατρέψει το φιλοαμερικανό Σάχη. Διατείνεται ότι σε 3 μέρες θα μπει στην Τεχεράνη, αλλά ο πόλεμος διαρκεί 8 χρόνια και κοστίζει 1.000.000 νεκρούς. Ο Σαντάμ χρησιμοποιεί χημικά όπλα κατά των Ιρανών (που του προμηθεύουν οι Αμερικανοί), ο Ράμσφελντ επισκέπτεται 2 φορές το Ιράκ και συνεργάζεται με το Σαντάμ για την παροχή της αναγκαίας αμερικανικής βοήθειας, αλλά ο σκοπός τους δεν επιτυγχάνεται.
Το «αντίπαλο δέος»
Με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ανακαλύπτουν το «αντίπαλο δέος» στην ισλαμική τρομοκρατία, την οποία οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει. Ο Σαντάμ προσφέρεται ως βολικός και ακίνδυνος «δαόμονας».
Με την (υπαγορευμένη από τις ΗΠΑ, όπως ομολογήθηκε) εισβολή στο Κουβέιτ το 1990 έδωσε τη δυνατότητα στους Αμερικανούς να επέμβουν το 1991 στη Μ. Ανατολή, να εμφανιστούν (μέσω CNN) ως στρατιωτικά ακατανίκητοι (αφού ο στρατός του Σαντάμ δεν έριξε ούτε μια τουφεκιά!) και να δημιουργήσουν στρατιωτικές βάσεις σε συντηρητικές αραβικές χώρες.
Το 2003 οι ανιστόρητοι που κυβερνούν τις ΗΠΑ θεωρούν ότι μπορούν να τρομοκρατήσουν όλο τον πλανήτη και να επιβάλουν τη θέλησή τους παντού. Μαζί με τους συμμάχους τους εισβάλλουν στο Ιράκ, όπου είναι βέβαιοι ότι ο στρατός του Σαντάμ πάλι δε θα ρίξει ούτε μια τουφεκιά) και προαναγγέλλουν την ανά μήνα κατάκτηση και μιας χώρας του «άξονα του κακού». Η πανίσχυρη Προεδρική Φρουρά, φόβος και τρόμος των αντιπάλων του Σαντάμ, εξαφανίστηκε ως δια μαγείας από προσώπου γης.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι Αμερικανοί βάλτωσαν στο Ιράκ και θεωρούν ότι χρειάζονται πλέον το Σαντάμ μόνο για να προσφέρουν ως δημόσιο θέαμα τον απαγχονισμό του.
Οι συνέπειες του απαγχονισμού
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σαντάμ είναι πολιτικά υπεύθυνος για σοβαρά εγκλήματα. Αλλά δεν καταδικάστηκε για τα μεγαλύτερα: την προδοσία της πατρίδας του και τα δεινά που προκάλεσε στους γειτονικούς λαούς. Εν πάση περιπτώσει, για εγκλήματα σε βάρος των Ιρακινών πρώτα έπρεπε να απαγχονιστούν ο Μπους και ο Μπλερ και τρίτος ο Σαντάμ. Βεβαίως, θέση του ΑΣΚΕ είναι ότι η θανατική ποινή πρέπει να καταργηθεί για οποιοδήποτε αδίκημα, ιδίως πολιτικό.
Οι Αμερικανοί σχεδίασαν μια Μέση Ανατολή με πολλά μικρά και αδύνατα κράτη, υποτεταγμένα στο Ισραήλ, των οποίων οι ίδιοι και οι σύμμαχοί τους θα εκμεταλλεύονται άγρια και ανενόχλητα τις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Εκτίμησή μας είναι ότι ο απαγχονισμός του Σαντάμ, από τους πολλαπλούς στόχους των Αμερικανών, μόνον έναν φαίνεται να προωθεί: το διαμελισμό του ιρακινού κράτους. Ας ελπίσουμε ότι ούτε αυτόν τελικά θα πετύχουν.
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Αμφίρροπη μάχη
Οι δυο στρατηγικές συγκρούονται θανάσιμα. Το αμερικανικό Πεντάγωνο (Ράμσφελντ, Περλ) εξαγγέλλει επιθέσεις κατά Ιράκ, Ιράν, Σομαλίας, Σουδάν, Υεμένης, Συρίας κλπ. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ (Πάουελ) αρνείται και μαζί του συμφωνούν Γερμανία και Γαλλία. Η Ισπανία αρνείται να εκδώσει υπόπτους τρομοκρατικών ενεργειών στις ΗΠΑ.
Ποια γραμμή θα επικρατήσει; Μάλλον κάπου στη μέση. Θα δούμε
Μάλλον δεν ησύχασαν!
Εντάξει, ανατρέπονται οι Ταλιμπάν και πιθανότατα να συλληφθεί ή σκοτωθεί ο Μπιν Λάντεν (ή κάποιος δυστυχής σωσίας του). Όμως η Βόρεια Συμμαχία αρνείται την παρουσία Γάλλων, Γερμανών, Αμερικανών και όλων των ξένων στη χώρα τους. Λέτε να μπλέξουνε περισσότερο με δαύτους οι Αμερικάνοι;
Παλικάρια!
Πολύ παλικάρια αυτοί οι Αμερικανοί. Πολεμούν από αέρος! Στο έδαφος βρωμάει μπαρούτι. Έτσι ο Αμερικανός στρατιωτικός ακόλουθος στη Μόσχα αναζητεί μέσω διαδικτύου Ρώσους μισθοφόρους, για το Αφγανιστάν. Ζητεί γνώση αγγλικής. Υπόσχεται υψηλές αποδοχές!
Κοινωνική πολιτική!
Πώς αντιμετωπίζει η αμερικανική κυβέρνηση τα (επιπλέον) προβλήματα που δημιούργησε το χτύπημα της 11/9; Το Κογκρέσο ψήφισε 15 δις δολάρια επιδοτήσεις και εγγυήσεις δανείων για τις αεροπορικές εταιρείες, αλλά ούτε 1 δολάριο για τους απολυμένους εργαζομένους των αερογραμμών!
Η Βουλή των Αντιπροσώπων περνάει νόμο για την "αναζωπύρωση" της οικονομίας και δίνει 25 δις δολάρια αναδρομικές μειώσεις φόρων για τις επιχειρήσεις (που οι περισσότερες είναι επικερδείς) και σχεδόν τίποτα για τους ανέργους !
(ΧΩΡΙΣ) ΣΧΟΛΙΟ
Ο Επίτροπος Γεωργίας της ΕΟΚ κ. Φίσλερ δε δέχεται τα στοιχεία που του έδωσε ο Έλληνας υπουργός Γεωργίας Γ. Δρυς, ότι η παραγωγή βαμβακιού στην Ελλάδα ήταν το 2001 1.146.000 τόνοι! Υποστήριξε τις εκτιμήσεις των υπηρεσιών του, ότι ήταν 1.300.000 τόνοι κι έτσι η τιμή θα οριστεί πολύ κάτω των 200 δρχ.!
Ο κ. Δρυς, φεύγοντας από το αεροδρόμιο των Βρυξελών, αντί να χαλάσει τον κόσμο, ούτε καν έκανε δηλώσεις!
Κατηγορία
Φύλλο 84 Δεκεμβρίου 2001
Γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο της «Ε» για τη σημαντική συμβολή των κουκουλοφόρων στο αντιδραστικό έργο της κ. Γιαννάκου. Φαίνεται όμως ότι στην παρούσα συγκυρία η δράση τους εξυπηρετεί ευρύτερους πολιτικούς και κοινωνικούς στόχους. Δεν είναι τυχαίο ότι επανεμφανίστηκαν δυναμικά σε μια «δύσκολη» περίοδο και εν μέρει κατάφεραν να μετατοπιστεί το κέντρο βάρους της πολιτικής συζήτησης από τα ομόλογα στην ασφάλεια.
Ο κύριος στόχος τους, όμως, φαίνεται ότι είναι ο εξευτελισμός των οργάνων μιας ευνομούμενης πολιτείας στα μάτια της κοινής γνώμης, ώστε να ενταθεί η ανασφάλεια, ο συντηρητισμός, η ιδιώτευση και η παθητικότητα των πολιτών. Η αστυνομία και οι αστυνομικοί διασύρονται. Όχι μόνο δε συλλαμβάνουν κανέναν, κατόπιν «άνωθεν εντολών» (!), όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι, αλλά δέχονται επιθέσεις και μέσα στα ίδια τα αστυνομικά τμήματα!
Οι κουκουλοφόροι θα αποτελέσουν και πάλι την αφορμή, για να επιχειρηθούν αντιδραστικές νομοθετικές ρυθμίσεις καταστολής, με ευρωπαϊκή καθοδήγηση και να επανέλθει σταδιακά το αστυνομικό κράτος. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι πώς θα κατορθώσουν να το επιβάλουν με την αστυνομία διαλυμένη. Η απάντηση είναι ότι η διάλυση της αστυνομίας εμφανίζεται μόνο σε σχέση με την προστασία του απλού πολίτη. Όταν πρόκειται για την προστασία της ξενόδουλης κάστας που μας κυβερνά (επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, δικαστικοί, πολιτικοί κλπ.), εκεί η αστυνομία επιτελεί το έργο της, λειτουργώντας ως ταξικό όργανο.
... και διάλυση της αστυνομίας
Το τελευταίο διάστημα όμως, και με αφορμή τα περιστατικά με τους κουκουλοφόρους, έχει αναδυθεί στην επιφάνεια και η υποβόσκουσα κρίση στους κόλπους της αστυνομίας. Πλέον πολλοί αστυνομικοί δηλώνουν ανοικτά και δημόσια ότι τελούν ουσιαστικά σε στάση, διαμαρτυρόμενοι για τις χαμηλές απολαβές τους, την ελλιπή επάνδρωση των τμημάτων και τα διάφορα εμπόδια που ορθώνονται καθημερινά στο έργο τους από κυβερνητικά και εξωκυβερνητικά κέντρα...Αυτό το γεγονός αναδεικνύει για άλλη μια φορά τη γενικότερη διάλυση που επικρατεί στην ελληνική πολιτεία.
Κατηγορία
Φύλλο 116 Μαΐου 2007
Η συνεστίαση του ΑΣΚΕ
Στις 16/10 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στα γραφεία μας η ετήσια συνεστίαση του ΑΣΚΕ.
Στις ομιλίες τους ο Σ. Στενός αναφέρθηκε στη σημερινή πολιτική κατάσταση και ο Ν. Καργόπουλος στην ιστορία και την προοπτική του ΑΣΚΕ. Ιδιαίτερο τόνο έδωσε φέτος η νεολαία μας, με το ζωντανό μουσικό πρόγραμμα που μας προσέφερε. Επίσης συγκεντρώθηκε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, με το οποίο καλύψαμε ένα μέρος από τα χρέη μας.
Η επόμενη συνάντηση θα γίνει στις αρχές του νέου έτους, για το κόψιμο της πίτας.
Τα οικονομικά του ΑΣΚΕ
Συνεχίζεται η προσπάθεια για την περαιτέρω εξόφληση των χρεών μας, που θα μας επιτρέψει να κινηθούμε με περισσότερη άνεση στο μέλλον.
Με τα σημερινά δεδομένα και το ρυθμό εξόφλησης των χρεών μας δεν είναι δυνατό, δυστυχώς, να σκεπτόμαστε καν συμμετοχή σε ενδεχόμενες εκλογές την άνοιξη, κάτι που θα είναι αρνητικό, δεδομένης της συνεχώς αυξανόμενης απήχησης που έχει το ΑΣΚΕ και της μικρής, αλλά σημαντικής για μας, οργανωτικής ανάπτυξης που εμφανίζεται.
Η νεολαία του ΑΣΚΕ
Πάντα το ΑΣΚΕ είχε νεολαίους, που βοηθούσαν με διάφορους τρόπους την προσπάθειά του. Όμως, ήταν μικρός ο αριθμός τους, δε λειτούργησαν ξεχωριστά από τους μεγαλύτερους σε ηλικία, δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με τα προβλήματα και τις προοπτικές της ελληνικής νεολαίας και δεν υπήρξε κάποια συστηματική παρέμβαση.
Όλ αυτά γίνονται από το Σεπτέμβρη, οπότε δημιουργήθηκε ένας μικρός πυρήνας ενεργών νεολαίων του ΑΣΚΕ, που συγκεντρώνεται στα γραφεία μας κάθε Πέμπτη στις 8.30 μ.μ.
Πρώτο βήμα είναι η έκδοση διακήρυξης της νεολαίας του ΑΣΚΕ, που σας την επισυνάπτουμε με την ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και θα διανέμεται στους χώρους που κινείται νεολαία, παράλληλα με το μοίρασμα της προκήρυξης με τις θέσεις του ΑΣΚΕ για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όποιος νέος ή νέα φίλος ή φίλη του ΑΣΚΕ θέλει μπορεί να παραβρίσκεται στις συναντήσεις της Πέμπτης ή να τηλεφωνεί για ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων.
Η ιστοσελίδα του ΑΣΚΕ
Σημαντικός είναι ο αριθμός των επισκεπτών της ιστοσελίδας του ΑΣΚΕ. Με αιχμή τις μέρες των δύο εκλογικών αναμετρήσεων (κυρίως των εθνικών) ο μέσος όρος για όλο το 2004 είναι 26 επισκέπτες την ημέρα. Τον Οκτώβριο ο μέσος όρος είναι 36 (1071 επισκέπτες).
Η ιστοσελίδα περιέχει τις ανακοινώσεις, τις ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ, τις εκδόσεις, τις προκηρύξεις και τις αφίσες του ΑΣΚΕ.
Οι επισκέπτες δεν είναι μόνο από την Ελλάδα, αλλά από κάθε χώρα όπου υπάρχουν Έλληνες, κυρίως τις ΗΠΑ.
Κατηγορία
Φύλλο 101 Δεκεμβρίου 2004
Μέχρι το καλοκαίρι η Ν.Δ. εμφανιζόταν να υπερέχει συντριπτικά απέναντι σ' ένα ΠΑΣΟΚ που παρέπαιε και η μόνη του φιλοδοξία φαινόταν να είναι ο περιορισμός της έκτασης της ήττας. Εάν το σκηνικό αυτό αποτυπωνόταν στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, θα προέκυπτε μια κραυγαλέα δυσαρμονία μεταξύ Κοινοβουλίου και εκλογικού σώματος και η Ν.Δ. θα είχε το πολιτικό δικαίωμα (συνταγματικά δεν προβλέπεται πλέον) να ζητήσει παραίτηση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και άμεση προσφυγή στις κάλπες.
Η αυτοκτονία της Ν.Δ.
Όμως, με μία μόνο κίνηση, την επιλογή του Γ. Τζαννετάκου, η ηγεσία της Ν.Δ. κατάφερε να αναστρέψει το κλίμα και να αυτοκτονήσει.
Πάγωσε τα μέλη της και τους ψηφοφόρους της, όχι μόνο στο λεκανοπέδιο, αλλά σ' όλη την Ελλάδα.
Ανέδειξε σε παράγοντα της πολιτικής ζωής το Γ. Καρατζαφέρη.
Βοήθησε τη συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ, που σε κάποιο βαθμό θα γινόταν έτσι κι αλλιώς.
Οδηγείται προς τις βουλευτικές εκλογές μεδιχασμένη ηγεσία (κόντρα Μεϊμαράκη-Σουφλιά.
Έτσι, το εκλογικό αποτέλεσμα ανέδειξε μεν τη Ν.Δ. ως πρώτη δύναμη, αλλά δεν της δίνει το δικαίωμα να ζητήσει τίποτα και η κυβέρνηση Σημίτη μπορεί να συνεχίσει απρόσκοπτα το έργο της!
Αν η Ν.Δ. δεν είχε επιλέξει τον Τζαννετάκο, αλλά κάποιο παραδοσιακό της στέλεχος, « ο Καρατζαφέρης δε θα κατέβαινε στις εκλογές ή, αν κατέβαινε, θα έπαιρνε ασήμαντο ποσοστό, η Ν.Δ. θα κέρδιζε Αθήνα, Πειραιά και άλλους δήμους από τον πρώτο γύρο, θα κέρδιζε στο δεύτερο γύρο όλους τους δήμους και τις νομαρχίες που έχασε οριακά και την Υπερνομαρχία.
Καταλαβαίνουμε ποιο θα ήταν σήμερα το πολιτικό κλίμα!
Οι δυσκολίες του ΠΑΣΟΚ
Φυσικά η κατάσταση διαγράφεται δύσκολη για το ΠΑΣΟΚ. Έχουν πρώτα να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προέκυψαν από τις εκλογές. Οι απώλειες τους ήταν σοβαρές. Τα ερωτήματα που ανέκοψαν από τις ιλιγγιώδεις εκλογικές δαπάνες [π.χ. ο Παπουτσής είχε 530 τηλεοπτικές διαφημίσεις(!), όταν η δεύτερη Μπακογιάννη είχε 187] θέλουν απαντήσεις. Η προπαγάνδισή τους (επικοινωνιακή πολιτική!) υπήρξε χαμηλού επιπέδου, π.χ. κατηγορούσαν τη Ν.Δ. για πολιτικοποίηση των εκλογών, όταν οι ίδιοι έκαναν το ίδιο, επικεντρώνοντας τα βέλη τους σε τριτεύοντα θέματα. Έχουν να απολογηθούν για τον άξεστο τρόπο με τον οποίο επεχείρησαν να παίξουν το χαρτί των ακροδεξιών.
Κυρίως, όμως, έχουν να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά προβλήματα, όχι για να τα λύσουν, φυσικά, αλλά για να αποπροσανατολίσουν απ' αυτά. Και δεν είναι πλέον εύκολο. Ηοικονομία απειλείται με έκρηξη. Η ακρίβεια και η ανεργία επελαύνουν.Οι αλχημείες στους δημοσιονομικούς πίνακες τους εξευτέλισαν. Στα ελληνοτουρκικά, τον ευρωστρατό, το Κυπριακό οι μειοδοσίες δε μπορούν να καλυφθούν εν ονόματι της εισόδου (;) της Κύπρου στην Ε.Ε., που ούτως ή άλλως είναι αφ' εαυτής αρνητική εξέλιξη.
Πέρα απ' αυτά, ή λόγω ακριβώς αυτών, είναι φανερό σ' όλους ότι το ΠΑΣΟΚ είναι, πλέον, φορέας, που το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι η διατήρηση της εξουσίας ως αυτοσκοπός. Και αυτό έχει σοβαρές παρενέργειες. Η αμφισβήτηση από μέσα θα είναι διπλή : από τους «αντιεκσυγχρονιστες», που σιγά σιγά αναθαρρούν, και από τους περί το Λαλιώτη, που
προωθούν τη διαρχία με σκοπό τον περιορισμό μέχρι και εκπαραθύρωση του Σημίτη. Γι' αυτό όλα είναι ανοιχτά, μέχρι και αιφνίδιες εκλογές από το Σημίτη, αν δει κάποιο ευνοϊκό γι'αυτόν σημείο, είτε για προσωπική επικράτηση είτε για ηρωική έξοδο.
Γιατί ο Γ. Τζαννετάκος;
Το ερώτημα που καίει τους νεοδημοκράτες και απασχολεί όλους τους υπόλοιπους είναι: ποιος και γιατί επέλεξε το Γ.Τζαννετάκο;
Μια ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι πίσω από την ευφράδεια του αρχηγού της Ν.Δ. κρύβεται ένας άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερες πολιτικές ικανότητες, που επεχείρησε με λάθος πρόσωπο να επαναλάβει την εκδοχή Κατριβάνου.
Αν, όμως, τέτοιες επιλογές δε γίνονται τόσο αβασάνιστα, πρέπει να δεχτούμε ότι ο Τζαννετάκος επιβλήθηκε στη Ν.Δ. Εκτιμούμε τα
εξής:
Ο Γ.Σουφλιάς εκφράζει την αμερικανική επιρροή στη Ν.Δ. Όταν επέστρεψε στη Ν.Δ., που μέχρι τότε εξέφραζε μόνο ένα μέρος από τα ευρωπαϊκά συμφέροντα, είχαμε γράψει στην «Ε» ότι οι ΗΠΑ αποδέχονται πλέον και τη Ν.Δ. ως ενδεχόμενη κυβέρνηση και όρισαν τοποτηρητή στο κόμμα.
Ο Κ. Καραμανλής επισκέφτηκε πρόσφατα τις ΗΠΑ. Επειδή, φυσικά, δε σκοπεύει να ασκήσει πολιτική διαφορετική από το ΠΑΣΟΚ, άρα να. στηριχτεί στον ελληνικό λαό, γνωρίζει ότι πρέπει να εξασφαλίσει την υποστήριξη της μεγαλύτερης μερίδας του ξένου παράγοντα. Πήγε, λοιπόν, στις ΗΠΑ για το O.K., στις οποίες ΗΠΑ κυριαρχεί σήμερα το εβραϊκό λόμπι, με την κυβέρνηση Μπους να απαιτεί με τον πιο ιταμό τρόπο από τους πάντες τα πάντα, πολλώ μάλλον από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ελλάδας. Ο Κ.Καραμανλής, για άλλη μια φορά, ευθυγραμμίστηκε πλήρως και, επιστρέφοντας από τις ΗΠΑ, ξέχασε όποιες διαφοροποιήσεις και ήρθε πρόθυμος να πειθαρχεί στους όποιους τοποτηρητές (μεταξύ αυτών και στην πρεσβεία του Ισραήλ).
Όλοι ισχυρίζονται, πλέον, ότι η επιλογή Τζαννετάκου ήταν πρόταση του Γ.Σουφλιά (και ο ίδιος ο Σουφλιάς το ισχυρίζεται αυτό!). Αυτό που δε φάνηκε είναι ότι ο Μητσοτάκης προώθησε τον Τζαννετάκο ως υποψήφιο υπερνομάρχη, ενώ εκλογικά ενίσχυσε τον Καρατζαφέρη, του οποίου έκανε την τιμή να τον συναντήσει προεκλογικά. Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει την ικανότητα του Μητσοτάκη να προβλέψει τις συνέπειες αυτής της επιλογής: την αποδυνάμωση του Καραμανλή, που επιτρέπει στη Ντόρα να διατηρεί ακέραιες τις προσωπικές της φιλοδοξίες.
Αν τα πράγματα είναι έτσι, η επιλογή Τζαννετάκου αποσκοπούσε:
Να παρατείνει την παραμονή της κυβέρνησης Σημίτη, για να εξοφληθούν και άλλα γραμμάτια, με πρώτο το Κυπριακό.
Όταν και αν ο Καραμανλής γίνει πρωθυπουργός στις ερχόμενες εκλογές, να μην πάρει ένα ποσοστό που θα τον καταστήσει παντοδύναμο, αλλά να διαθέτει οριακές πλειοψηφίες, που θα τον κάνουν να υποκύπτει σε κάθε πίεση.
Ο Κ. Καραμανλής, με την αποδοχή της υποψηφιότητας Τζαννετάκου, απέδειξε ότι δε διαθέτει την πολιτική ικανότητα να καταλάβει πού τον οδηγεί αυτή η επιλογή ή ότι δε διαθέτει το σθένος να την αρνηθεί. Ή και τα δύο μαζί.
Η αριστερά
Το ΚΚΕ λειτούργησε για άλλη μια φορά με στενά κομματικά κριτήρια. Με τη δικαιολογία ότι μια μερίδα του ΣΥΝ ήθελε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αρνήθηκε τη συνεργασία με τα άλλα στελέχη του ΣΥΝ και του ευρύτερου χώρου που δεν την ήθελαν, ούτε δείχνουν διάθεση συμμετοχής στη νομή οποιασδήποτε εξουσίας και έχουν μια συνεπή αριστερή στάση. Δεν περιορίστηκε στη δίκαιη (και θεμιτή) κριτική άλλων, αλλά έβρισκε μόνο αρνητικά σ' όποιον δε συνεργάστηκε μαζί του! Ο Μ.Γλέζος π.χ. ήταν κακός, γιατί ήταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο Δ.Τσοβόλας ξεχάστηκε ότι ήταν υπουργός του ΠΑΣΟΚ!
Η συνεργασία με το ΔΗΚΚΙ δεν απέδωσε. Παρ'όλ' αυτά επιμένει σε μια συνεργασία μαζί του και στις βουλευτικές εκλογές, γιατί πιστεύει ότι το ΔΗΚΚΙ δεν έχει τη δυνατότητα να του δημιουργήσει προβλήματα.
Μετά τις εκλογές αρνείται να δει την πραγματικότητα και επαναλαμβάνει τα καθόλου πειστικά: «πήγαμε καλά, συνεχίζουμε πιο δυναμικά». Πού οδηγείται, όμως, μ'αυτές τις αντιλήψεις;
Ο ΣΥΝ όχι μόνο κατάφερε να διασωθεί, αλλά με κάποιες σωστές επιλογές προσώπων κέρδισε εντυπώσεις σε μεγάλους δήμους και νομούς που κατέβηκε αυτόνομα.
Η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ απέδωσε κάποια αξιώματα, αλλά με μειωμένα ποσοστά.
Το μεγάλο πρόβλημα, όμως, του ΣΥΝ είναι ότι στην ουσία δεν αποτελεί ένα κόμμα, αλλά συστεγάζει ανθρώπους απ' όλο το πολιτικό φάσμα, από τους πιο προοδευτικούς μέχρι τους πιο αντιδραστικούς, με τους τελευταίους να είναι οι προνομιακοί αποδέκτες των εοκικών κονδυλίων. Αυτή η κατάσταση δε μπορεί να διαιωνίζεται. Σύντομα οι ισορροπίες του
Ν.Κωνσταντόπουλου δε θα αποδίδουν πια και ο καθένας θα υποχρεωθεί ν' αποφασίσει «με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει». Αλλωστε στο ΠΑΣΟΚ ετοιμάζουν σχέδια εκλογικού νόμου στα μέτρα μιας κυβερνητικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ, την οποία ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΝ αποδέχεται.
Το ΔΗΚΚΙ ως κεντρική γραμμή επέλεξε τη συνεργασία με το ΚΚΕ, με προφανή σκοπό την επάνοδο του Δ. Τσοβόλα στα βουλευτικά έδρανα μέσω των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ. Με τον τρόπο, όμως, που γίνεται αυτή η συνεργασία, το ΔΗΚΚΙ, παρ' ότι από την ίδρυση του κρατάει μια συνεπή αντιπολιτευτική στάση, παύει πια να απευθύνεται στο μεγαλύτερο μέρος των αρχικών του οπαδών και ψηφοφόρων. ’λλωστε, παρότι το ΔΗΚΚΙ σ' ελάχιστες περιοχές διαθέτει ισχυρές οργανώσεις, παρατηρήθηκαν διαφοροποιήσεις από την κεντρική γραμμή (αυτόνομη κάθοδος ή άλλες συνεργασίες).
Αξιοσημείωτο, τέλος, είναι ότι, όπου κάποια μικρή οργάνωση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς είχε δυνάμεις για να κατέβει αυτόνομα, συγκέντρωσε ένα ποσοστό 2-3%, από το οποίο ένα μικρό μόνο μέρος ήταν κομματικό. Η ποιότητα αυτών των ψηφοφόρων, αν ενεργοποιηθούν, μπορεί να συμβάλει (υπό προϋποθέσεις) σε μια αναγέννηση της αριστεράς, για την οποία σύντομα θα αναφερθούμε στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ.
Όσο για το περίφημο μήνυμα, αν κάποιοι πρέπει να πάρουν ένα μήνυμα από τις εκλογές είναι αυτό το 2-3% μαζί με όποιους άλλους αντέχουν και δεν αλλοτριώνονται μέσα στο σημερινό κλίμα: μας αξίζει μια καλύτερη μοίρα, ας προσπαθήσουμε γι' αυτήν.
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Η Σύνοδος
Στις 19 Ιούνη πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος του Α.Σ.Κ.Ε.
*Αναλύοντας τις διεθνείς εξελίξεις διαπιστώθηκε ότι η πολιτική των Η.Π.Α. και των Ευρωπαίων συμμάχων τους γίνεται συνεχώς πιο επιθετική, πιο βάρβαρη, με αποτέλεσμα να οξύνει τις εθνικές, κοινωνικές και πολιτιστικές αντιθέσεις, να οδηγείται αυτή η πολιτική σε αδιέξοδο και να δημιουργεί προϋποθέσεις μεγάλων ανατροπών. Ειδικά στη Μ. Ανατολή η θηριωδία των Ισραηλινών εκτιμήθηκε ότι μακροπρόθεσμα θα θέσει σε αμφισβήτηση και την ίδια την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ.
*Στο εσωτερικό διαπιστώθηκε η πρωτοφανής σήψη της κυβέρνησης του Π.Α.Σ.Ο.Κ., χωρίς όμως να υπάρχει κάποια άλλη αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση άμεσης προοπτικής. Η Ν.Δ. αντιμετωπίζεται απ' όλους ως η επόμενη κυβέρνηση, με τη βεβαιότητα ότι θα συνεχίσει την πολιτική του Π.Α.Σ.Ο.Κ. Παρουσιάστηκαν διάφορα σενάρια, μερικά από τα οποία προβλέπουν σύντομη προσφυγή στις κάλπες.
*Οι ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις του Α.Σ.Κ.Ε. διαπιστώθηκε ότι γίνονται περισσότερο αποδεκτές. Για να αξιοποιηθεί αυτή η αποδοχή, θεωρείται αναγκαία η οργανωτική ανάπτυξη του Α.Σ.Κ.Ε. Η ενίσχυση με νέα μέλη και νέους φίλους θα επιτρέψει στο Α.Σ.Κ.Ε. να έχει ένα πιο σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα.
*Οι αυξημένες δραστηριότητες του Α.Σ.Κ.Ε. απαιτούν οικονομική στήριξη, που χωρίς αυτή δε θα γίνει δυνατή η συμμετοχή του Α.Σ.Κ.Ε. στις προσεχείς εκλογές, όποτε γίνουν. Έτσι τυπώθηκαν μπλοκ των 5 ευρώ και 20 ευρώ. Καλούνται όλοι οι φίλοι να προμηθευτούν από ένα μπλοκ και να φροντίζουν για τη δική τους τακτική μηνιαία συνδρομή και όποια άλλη από τον περίγυρό τους.
Κλιμάκιο
Κλιμάκιο της Ε.Ε. από τους Ν.Καργόπουλο και Σ.Στενό στις 31/5 έως 3/6 ήρθε σε επαφή με τα μέλη και τους φίλους του Α.Σ.Κ.Ε. στην Καρδίτσα, τη Λάρισα, το Βόλο, την Κατερίνη και τη Θεσσαλονίκη. Στα πλαίσια αυτής της περιοδείας δόθηκαν και 3 συνεντεύξεις: στο Θεσσαλία TV (Λάρισα), στο Euro Channel και το Ράδιο Ακρίτες (Θεσσαλονίκη).
Αφισοκόλληση
Τις μέρες αυτές ολοκληρώνεται η αφισοκόλληση της τελευταίας αφίσας του Α.Σ.Κ.Ε. με τις θέσεις για το ΕΥΡΩ, τις διεθνείς και εσωτερικές εξελίξεις και το ρόλο του Α.Σ.Κ.Ε.
Εκδηλώσεις
Σημαντικό μέρος της δραστηριότητας του Α.Σ.Κ.Ε. κάλυψε το τελευταίο δίμηνο η στήριξη της Κίνησης για την Επανεξέταση της Συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε..
Επίσης το Α.Σ.Κ.Ε. παίρνει μέρος στις εκδηλώσεις συμπαράστασης προς τον παλαιστινιακό λαό και τους Τούρκους πολιτικούς κρατούμενους και πολιτικούς πρόσφυγες.
Τέλος το ΑΣΚΕ πήρε μέρος στις κινητοποιήσεις χάρις στις οποίες ματαιώθηκε η προγραμματισμένη για τις 16-3-2002 επίσκεψη του Αμερικανού πρέσβη Τ. Μίλερ στον Υμηττό, κατά την οποία θα υιοθετούσε 10 στρέμματα από το καμμένο δάσος.
Κατηγορία
Φύλλο 87 Ιουνίου 2002
Ο Κίρο Γκλιγκόροφ, σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» στις 26/10/09 επανέλαβε ότι ο λαός του είναι σλαβικής καταγωγής, ότι βρέθηκε στην περιοχή τον 6ο αι. μ.Χ., ότι δε συνδέεται με το Μ. Αλέξανδρο και συμπλήρωσε: «Σοβαροί ιστορικοί γελούν με όλ αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μου
Έτσι όπως πάμε θα βγούμε απ ευθείας απόγονοι του Αδάμ και της Εύας και θα αποδειχθεί ότι και ο Παράδεισος είναι μακεδονικός και ιδιοκτησίας μας. Κανένα σχόλιο από κάποιους δικούς μας «προοδευτικούς»;
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Σε οδυνηρό αδιέξοδο έχει οδηγηθεί η «αυτοκρατορική» πολιτική του Μπους.
Στο Ιράκ όχι μόνο δεν κατάφεραν μετά 2,5 χρόνια να επιβάλουν τη «νέα τάξη», αλλά οι απώλειες των Αμερικανών και των συμμάχων τους γιγαντώνονται. Τον Αύγουστο σκοτώθηκαν 84 Αμερικανοί (σύμφωνα με τα δικά τους στοιχεία), ανεβάζοντας σε 1879 τον αριθμό των νεκρών τους από την αρχή της εισβολής. Ο Μπους έχασε τη συναίνεση ακόμη και της αμερικανικής κοινής γνώμης. Αυτό που φαίνεται ότι θα πετύχουν οι Αμερικανοί είναι η τριχοτόμηση του Ιράκ (Σιίτες, Σουνίτες, Κούρδοι), με την πολύτιμη βοήθεια της Αλ Κάιντα του Ζαρκάουι, που (μαζί με όλες τις άλλες προβοκάτσιες της) κάλεσε τους Σουνίτες να σκοτώνουν όποιον Σιίτη βρίσκουν μπροστά τους! Αλλά η ίδρυση κουρδικού κράτους δημιουργεί πανικό στο στρατοκρατικό καθεστώς της ’γκυρας, τον τοπικό χωροφύλακα των ΗΠΑ, που αναμένεται να αντιδράσει με όλες του τις δυνάμεις (κάτι που θα έχει επιπτώσεις και για την Ελλάδα).
Στο Ιράν, μετά το φιάσκο της στρατιωτικής «λύσης» στο Ιράκ, επέλεξαν άλλο τρόπο για να το ελέγξουν: τη διάβρωση του καθεστώτος, την ενίσχυση αντιπολιτευόμενων ομάδων και την προώθηση του «μετριοπαθούς» πάμπλουτου Ραφσαντζανί στην προεδρία της χώρας. Όμως πρόεδρος εξελέγη (λόγω και της αμερικανικής ανάμιξης) ο «σκληροπυρηνικός» Αχμαντινετζάντ, εκφραστής των φτωχών λαϊκών στρωμάτων του Ιράν. Οι φοιτητικές διαδηλώσεις σταμάτησαν, ίσως επειδή μαθεύτηκε ότι τις ενισχύουν οι Δυτικοί. Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν συνεχίζεται κανονικά, παρά τις απειλές του Μπους και της Ε.Ε., και προκαλεί μεγάλη ανησυχία στο Ισραήλ.
Το πυρηνικό του πρόγραμμα συνεχίζει και το πάμπτωχο καθεστώς της Β. Κορέας, που έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις αμερικανικές απειλές.
Στο Αφγανιστάν το αμερικανόδουλο καθεστώς φαίνεται ότι ελέγχει μόνο την πρωτεύουσα και κάποια αστικά κέντρα. Τον Ιούνιο σκοτώθηκαν 30 Αμερικανοί. Δυστυχώς η ελληνική παρουσία ενισχύεται. Πριν 3 μήνες στείλαμε ιατρική μονάδα και το Δεκέμβριο προβλέπεται να αυξηθεί ο αριθμός των Ελλήνων στρατιωτών, αφού αναλαμβάνουμε την ασφάλεια του αεροδρομίου της Καμπούλ. Πότε θα αντιδράσουμε;
Όμως, η πιο ανησυχητική εξέλιξη για τους Αμερικανούς είναι η αποκατάσταση στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Κίνας. Οι δύο χώρες έκαναν για πρώτη φορά κοινά στρατιωτικά γυμνάσια, με τη συμμετοχή 10.000 στρατιωτών και παρατηρητές από τις χώρες του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, στον οποίο συμμετέχουν η Ρωσία, η Κίνα και όλες οι χώρες της Κεντρικής Ασίας πλην του Αφγανιστάν (Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργισία, Τατζικιστάν). Παρατηρητές προσκλήθηκαν και από την Ινδία και το Πακιστάν. Οι Αμερικανοί, παρότι προσκλήθηκαν, δεν έστειλαν παρατηρητές, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο τη δυσφορία τους.
Στις 7/7/2005 το υπ. Εξ. του Ουζμπεκιστάν ανακοίνωσε ότι η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη χώρα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Στις 11/7/2005, την επόμενη της θριαμβευτικής εκλογικής του νίκης, ο νέος πρόεδρος της Κιργισίας Μπακίγεφ (φιλοαμερικανός υποτίθεται) κάλεσε τους Αμερικανούς να κλείσουν τη στρατιωτική τους βάση που διατηρούν στη χώρα του και να αποσύρουν τους 2.000 στρατιώτες τους. Μετά 2 μέρες ανακοινώθηκε ότι οι Ρώσοι θα υπερδιπλασιάσουν το προσωπικό της δικής τους βάσης στην Κιργισία.
Δύσκολοι καιροί για το imperium.
Κατηγορία
Φύλλο 106 Σεπτεμβρίου 2005
Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή με την χιτλερικού τύπου εισβολή των Ισραηλινών στις παλαιστινιακές περιοχές είναι αποτέλεσμα ενός αδιεξόδου με βαθιές ιστορικές ρίζες.
Το Κράτος του Ισραήλ Η βίαια εγκαθίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948, με την εκδίωξη 3.5 εκατομμυρίων Παλαιστίνιων από τα εδάφη τους από τις σιωνιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις, που δρούσαν υπό την κάλυψη των ΗΠΑ και της Βρετανίας, ώστε να τα εποικίσουν οι Εβραίοι της διασποράς, άφησε ένα μόνιμο σημείο κρίσης με τους αραβικούς λαούς.
Το ιδεολόγημα του "περιούσιου λαού", που καταδιώκεται από εχθρούς και έχει .κληρονομικό δικαίωμα στα εδάφη που αναφέρει η Βίβλος, έχει ποτίσει, σε πολύ μεγάλο βαθμό, την ισραηλινή κοινωνία και τους εβραίους της διασποράς, παρά τις μεμονωμένες φωτεινές εξαιρέσεις.
Το Ισραήλ οικοδομήθηκε ως επιθετικό κράτος -πολεμική μηχανή και μετρά τέσσερις πολέμους, το 1948 με την ίδρυση του εναντίον των αραβικών κρατών που ήταν αντίθετα με την αναγνώρισή του , το 1967 με την Αίγυπτο, το 1973 με τη Συρία και το 1978 με το Λίβανο.
Η στρατιωτική υπεροχή του Ισραήλ έναντι των Αράβων οφείλεται στην μεγάλη οικονομική και τεχνολογική βοήθεια των ΗΠΑ, στα κεφάλαια των Εβραίων της διασποράς και στο γεγονός ότι οι εκτός Ισραήλ Εβραίοι, και ιδιαίτερα οι Εβραίοι των ΗΠΑ, υπηρετούν για ένα διάστημα στον ισραηλινό στρατό ή σε συναφείς υπηρεσίες.
Το Ισραήλ αποτελούσε για τις ΗΠΑ τοπικό χωροφύλακα, ώστε να ελέγχει τα ριζοσπαστικά αραβικά καθεστώτα που εκδιώξανε την αποικιοκρατία.
Όταν η αμερικανοβρετανική διαμάχη για τον έλεγχο των αραβικών πετρελαίων έληξε υπέρ των ΗΠΑ, αυτές προσεταιρίσθηκαν τις πιο συντηρητικές αραβικές ελίτ. Έτσι οι ΗΠΑ σχετικά ισορρόπησαν την πολιτική τους μεταξύ Αράβων και Ισραήλ.
Η Συμφωνία του 'Οσλο
Ο απρόσκοπτος έλεγχος των πετρελαίων προϋπέθετε τον περιορισμό των κρίσεων μεταξύ Ισραηλινών και Αράβων. Για το σκοπό αυτό οι ΗΠΑ πρωτοστάτησαν στην υπογραφή των συμφωνιών ειρήνης Ισραήλ-Αιγύπτου το 1979 στο Καμπ Ντέϊβιντ, το 1991 στη Μαδρίτη μεταξύ Ισραήλ- Συρίας-Ιορδανίας- Λιβάνου και το 1993 στο Όσλο μεταξύ Ισραήλ-Παλαιστινίων.
Η συμφωνία του 1993 ήταν λεόντειος εις βάρος των Παλαιστίνιων. Τους παραχωρούσε ορισμένες περιοχές απομονωμένες μεταξύ τους υπό μορφή γκέτο, που αποτελούν το 4,4 % (σ.σ !) του συνόλου της Παλαιστίνης. Οι παλαιστινιακές περιοχές ελέγχονται περιμετρικά από τις ισραηλινές αρχές, που επιβάλουν σε κάθε είδους εξευτελισμό τον παλαιστινιακό πληθυσμό.
Οι παλαιστινιακές περιοχές είναι περικυκλωμένες από οικισμούς εποίκων, οι οποίοι δρουν ως πολιτοφυλακή. Η συμφωνία του Όσλο δεν προέβλεπε την επιστροφή των 3.5 εκατομμυρίων προσφύγων, ούτε την επίλυση του μείζονος προβλήματος σε ποιον θα ανήκει η Ιερουσαλήμ.
Το Ισραήλ υπονόμευσε από την αρχή την συμφωνία του Όσλο κτίζοντας νέους οικισμούς και μεταφέροντας νέους εποίκους γύρο από τις παλαιστινιακές, περιοχές, οι οποίοι προβαίνουν, όπως οι, πριν το 1948, σιωνιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις, σε εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων, τα οποία παραμένουν ατιμώρητα. Διώχνουν τους Παλαιστίνιους από τις καλλιέργειες τους, γκρεμίζουν τα σπίτια τους, τους αποκλείουν, ώστε να μην αποκτήσουν οικονομική αυτοδυναμία.
Στην πραγματικότητα σταθερή πολιτική του Ισραήλ παραμένει η εθνοκάθαρση. Ο Γιτζάκ Ράμπιν, που είχε διακηρυγμένη θέση υπέρ της συνύπαρξης με τους Παλαιστίνιους, δολοφονήθηκε.
Η Νέα Ιντιφάντα
Αλλά και από την πλευρά των Παλαιστινίων η συμφωνία του Όσλο προκάλεσε αντιδράσεις εις βάρος του Αραφάτ, του οποίου η στάση κατηγορήθηκε έντονα ως φιλοαμερικανική. Η ηγεσία του είχε αποδυναμωθεί και γι' αυτό στις συνομιλίες του Καμπ Ντέϊβιντ στο τέλος του 1999 με αρχές του 2000 με τον Μπάρακ δεν συμφώνησε και λίγο αργότερα ξεκίνησε η νέα ιντιφάντα.
Το Ισραήλ, μετά την εκλογή του Σαρόν στις αρχές του 2001, ακολούθησε πολιτική προκλήσεων, ώστε ν' αντιδράσουν οι Παλαιστίνιοι και να έχει την δικαιολογία επεμβάσεων. Έτσι ξεκίνησε μια συστηματική καταπίεση εις βάρος των Παλαιστίνιων με δολοφονίες ηγετικών στελεχών και πολιτών, ακόμη και παιδιών. Εφαρμόζει βασανιστήρια και απίστευτες ωμότητες, που συναγωνίζονται τις χιτλερικές μεθόδους, που για πολλούς ισραηλινούς στρατιωτικούς αποτελούν πρότυπο.
Η "Τρομοκρατία" και η στάση των ΗΠΑ Το μετά την 11η Σεπτέμβρη 2001 αμερικανικό "δόγμα" του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, έδωσε την πλήρη κάλυψη στο Ισραήλ να προχωρήσει στην, κατ' αυτό, "τελική λύση" . Δηλ. ένα κατ' επίφαση παλαιστινιακό κράτος με ηγεσία και δομές πλήρως ελεγχόμενες από το Ισραήλ και με Αραβες πολίτες δεύτερης κατηγορίας, όπου οι συνθήκες καταπίεσης θα οδηγήσουν τους Παλαιστίνιους σε νέα εξορία.
Η πρόσφατη βάρβαρη εισβολή αποσκοπεί στην εξουδετέρωση των οργανώσεων της παλαιστινιακής αυτοδιάθεσης και των πιο μαχητικών στελεχών τους. Παράλληλα επιδιώκουν την εκδίωξη του Αραφάτ και την ανάδειξη άλλου αρεστού, σ' αυτούς, ηγέτη. Η πολιτική αυτή οδηγεί το Ισραήλ σε αδιέξοδο και ξεσηκώνει παγκόσμια κατακραυγή εις βάρος του, παρά τον ασφυκτικό έλεγχο των ΜΜΕ από το εβραϊκό στοιχείο.
Οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με προηγούμενες περιόδους και ιδιαίτερα με κυβέρνηση ρεπουμπλικάνων, στηρίζει ανοικτά-και παράλογα-την πολιτική του Ισραήλ, που εξόφθαλμα υπονομεύει τα αμερικανικά συμφέροντα στο χώρο των πετρελαίων.
Οι ρεπουμπλικάνοι, που στηρίζονται παραδοσιακά από το αγγλοσαξονικό λόμπι των εταιρειών πετρελαίου κυριαρχούνται πλέον από το εβραϊκό στοιχείο που χαράζει την πολιτική τους. Οι βασικοί άξονες της εξωτερικής πολιτικής τους, δηλ. ο "πόλεμος κατά της τρομοκρατία" και η επίδειξη δύναμης με ανάληψη μονομερούς-όπως διατείνονται-πολεμικής δράσης, δηλ. χωρίς συμμάχους, κατά χωρών που ορίζουν οι ΗΠΑ ως εχθρούς, τις έχουν οδηγήσει σ' ένα επικίνδυνο αδιέξοδο όχι μόνο με τον υπόλοιπο κόσμο αλλά και εσωτερικά με τις αντιθέσεις των μπλοκ εξουσίας. Οι παλινδρομήσεις και οι αντιτιθέμενες πολιτικές γραμμές της αμερικανικής πολιτικής είναι πρωτοφανείς.
Η στήριξη του Ισραήλ με το πρόσχημα Γη. νόμιμης άμυνας κατά της τρομοκρατίας των Παλαιστινίων προκαλεί πολλαπλές συνέπειες σε βάρος των αμερικανικών συμφερόντων.
Εμφανίζονται οι αμερικανοί να άγονται και να φέρονται από το Σαρόν. Ο Σαρόν εξευτελίζει πλήρως, με αμερικανική στήριξη, την Ε.Ε. και έτσι αποκλείεται εναλλακτική παρέμβαση στην κρίση. Αποδυναμώνονται οι ευρωπαϊστές και η κάστα τους. Αποδυναμώνονται πλήρως τα φιλοδυτικά αραβικά καθεστώτα. Φουντώνει η οργή κατά των ΗΠΑ και του Ισραήλ, όχι μόνο στους Αραβες, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Η αμερικανική και βρετανική επέμβαση στο Ιράκ παραπέμπεται στις καλένδες.
Είναι πιθανό ότι οι ΗΠΑ για την αποτροπή μιας γενίκευσης της κρίσης να υιοθετούν την απομάκρυνση του Σαρόν και του Αραφάτ, θεωρούμε ότι με τις παρούσες συνθήκες αυτό είναι ανέφικτο σ' ότι αφορά τον Αραφάτ. Μετά από τόσες θυσίες και αίμα, όποιος διαδεχθεί τον Αραφάτ, έστω και με υπόδειξη του, χωρίς να διασφαλίσει εκ των προτέρων ένα πραγματικό παλαιστινιακό κράτος θα χαρακτηρισθεί προδότης και ενεργούμενο των ΗΠΑ και του Ισραήλ, Χωρίς αντάλλαγμα την αποπομπή Αραφάτ, ούτε ο Σαρόν είναι πιθανόν ότι θα παραιτηθεί άμεσα.
Η τωρινή κρίση εγκυμονεί κινδύνους βίαιων εξελίξεων με ευρύτερες ανακατατάξεις πολιτικές και γεωστρατηγικές, τέτοιες που οι ρόλοι θυμάτων και θυτών ν' αλλάξουν άρδην. Ο φόβος αυτός είναι πολύ πιθανόν ότι θα υποχρεώσει τις ΗΠΑ να επιβάλλουν στο Ισραήλ την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Το εάν θα μπορούν να το ελέγξουν κιόλας, όπως επιδιώκουν ΗΠΑ και Ισραήλ με την προώθηση αρεστής σ' αυτούς παλαιστινιακής ηγεσίας, είναι προς το παρόν, τουλάχιστον, ανέφικτο...
Κατηγορία
Φύλλο 86 Απριλίου 2002
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό