Σε συμφωνία κατέληξαν τα ανατολίτικα παζάρια μεταξύ της προεδρεύουσας Βρετανίας και της Γαλλίας, με ενδιάμεσο τη Γερμανία, για τον κοινοτικό προϋπολογισμό της περιόδου 2007-2013. Χαρακτηριστικό της συμφωνίας αυτής είναι ότι στις 10 νέες χώρες, που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να «συγκλίνουν» ταχύτερα από τις υπόλοιπες, έδωσαν ψίχουλα, κι αυτές τα δέχτηκαν, και μάλιστα ευχαρίστως, αρκεί να τα έπαιρναν εγκαίρως.
Φυσικά όλα έγιναν με τρόπο που όλες οι κυβερνήσεις να εμφανίζονται στους λαούς τους κερδισμένες. Ο Μπαρόζο πρότεινε προϋπολογισμό 1,14 % του κοινοτικού ΑΕΠ, η προηγούμενη προεδρία του Λουξεμβούργου 1,06% , ο Μπλερ 1,03% και κατέληξαν στο 1,045% (!), δηλ.στα 862,3 δισ. ευρώ για 7 χρόνια. Μεσολάβησαν και οι Αμερικάνοι, που πίεζαν τους κοινοτικούς να καταλήξουν σε συμφωνία, πράγμα που έγινε, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά πόσο ... ανεξάρτητη είναι η Ε.Ε. από τις ΗΠΑ.
Επιβεβαιώνεται η πορεία διάλυσης της Ε.Ε.
Οι 3 μεγάλες χώρες ουσιαστικά απέδειξαν με τη στάση τους, δηλ. με τον περιορισμό κατά το δυνατόν έμμεσα ή άμεσα των χρηματοδοτήσεων και της δικής τους συνεισφοράς, ότι η λεγόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα επισφαλές οικοδόμημα. Πήγαν περίπατο οι περιβόητοι, προπαγανδιστικοί εν πολλοίς, στόχοι της οικονομικής σύγκλισης και της κοινωνικής συνοχής. Επιπλέον ανοιχτό είναι και το θέμα της πλήρους κατάργησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής το 2013, μετά τη συμφωνία της Ε.Ε. με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου για κατάργηση των αγροτικών επιδοτήσεων. Έτσι άρχισαν πλέον να συζητούν πού και πώς θα απορροφήσουν τον αγροτικό τους πληθυσμό. Φαίνεται πλέον καθαρά ότι οι κοινές προσδοκίες των εμπνευστών του λεγόμενου ευρωπαϊκού οικοδομήματος έχουν περιορισθεί στο ελάχιστο.
Η Ελλάδα και τα 20,1 δισ.
Με κυβερνητικές θριαμβολογίες ανακοινώθηκαν τα περιβόητα 20,1 δις ευρώ που εξασφαλίσθηκαν για την ερχόμενη επταετία. Η αλήθεια όμως είναι ότι τα χρήματα αυτά δεν πρόκειται ν απορροφηθούν όλα από την Ελλάδα, όπως και με το Γ΄ ΚΠΣ, ονομαστικού ύψους 25 δις ευρώ, από το οποίο έχουν απορροφηθεί μόλις 11 δις ευρώ και απομένουν 14 προς απορρόφηση στο διάστημα 2006-2008. Επίσης, απ όσα απορροφούνται τα μισά περίπου διαρρέουν κυρίως σε χώρες της Ε.Ε. υπό μορφή εισαγωγών. Επί πλέον οι εθνικοί φορείς, που ως τώρα έπαιρναν κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, περιορίζονται. Οι φορείς που θα μπορούν να αναλαμβάνουν συγχρηματοδοτούμενα έργα θα πρέπει να είναι πλέον «πιστοποιημένοι» από διεθνή οίκο, προφανώς της αρεσκείας της Κομισιόν και της κοινοτικής γραφειοκρατίας, κάτι που θα περιορίσει ακόμη περισσότερο την περιβόητη απορροφητικότητα. Έτσι και αλιώς, τα κονδύλια αυτά τροφοδοτούν την εοκική φάρα (εργολάβους, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, πανεπιστημιακούς κλπ.), που είναι πια δεδομένη για τους κοινοτικούς, άρα δε χρειάζεται να τη χρυσοπληρώνουν.
Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι δεν καλύπτουν ούτε το 25% του ετήσιου ελλείμματος του ισοζυγίου πληρωμών της χώρας, δηλ. είναι ασήμαντες. Η συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε. και η καθιέρωση του ευρώ προκαλούν τα διευρυνόμενα χρέη και ελλείμματα, τους συνεχείς δανεισμούς, τη διαρκή λιτότητα και την προϊούσα φτώχεια. Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις αποτελούν το προπαγανδιστικό όπλο των ευρωπαϊστών, για να μην προκαλούνται αντιδράσεις κατά της Ε.Ε. Για πόσο καιρό ακόμη;
Κατηγορία
Φύλλο 108 Ιανουαρίου 2006
Tο σχέδιο
Τώρα αρχίζει να φαίνεται πιο καθαρά το σχέδιο, όχι βεβαίως δικής του «έμπνευσης», που ανέλαβε να εφαρμόσει ο Γ.Α.Π. στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Σχέδιο που εξυπηρετεί αυτούς που θεωρούν τον ελληνικό λαό εμπόδιο στους σχεδιασμούς τους στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, δηλ. τις ΗΠΑ και τους δυτικοευρωπαίους «εταίρους» μας. Τα οικονομικά μέτρα εξαθλίωσης των οικονομικά αδύνατων είναι το πρώτο και αναγκαίο μέρος του σχεδίου, που θεωρούν ότι θα στηρίξει όλα τα υπόλοιπα, δηλ. τις παραχωρήσεις στα εθνικά θέματα και τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, για να παραμείνει, ελπίζουν, απαθής.
Πρώτη πράξη τους η αύξηση του ελλείμματος
Με την ανάληψη της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσαν ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2010 θα είναι 12,7% και όχι 6-8%, που έλεγε η προηγούμενη κυβέρνηση. Μάλιστα γράφτηκε (ΠΑΡΟΝ 7/3/2010) ότι το ποσοστό αυτό ανακοινώθηκε, επειδή αυτό ζητήθηκε με επιστολή του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου προς τον τότε επικεφαλής της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Ο Μητσοτάκης, μάλιστα, σε συνέντευξή του στο «Μέγκα» είπε ότι είχαν αρχικά σκοπό να το ανεβάσουν στα 14,5%, δηλ. ήσαν έτοιμοι να φορτώσουν στις πλάτες μας άλλα 4,5 δισ.
Το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν προϊόν πολιτικής επιλογής και όχι αποτέλεσμα πραγματικής οικονομικής μέτρησης κι αυτό φάνηκε στη συνέχεια γιατί έγινε. Το ποσοστό αυτό έδωσε τη δυνατότητα στον πρωθυπουργό να μιλά για χρεοκοπία και μειωμένη εθνική κυριαρχία, στον υπουργό Οικονομικών να διαρρέει καθημερινά σκληρά μέτρα, για να διαμορφώσει κλίμα αποδοχής, στην Κομισιόν και στην ΕΚΤ να πλειοδοτούν για περικοπές μισθών, ελαστική εργασία και τις λοιπές νεοφιλελεύθερες αγριότητες σε βάρος των πιο αδύνατων, δηλ. να προωθηθούν οι στόχοι των αρπακτικών.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει τους τοκογλύφους
Είναι πρωτοφανές, όταν μια κυβέρνηση θέλει να δανεισθεί, ο πρωθυπουργός της να διαλαλεί ότι η χώρα βρίσκεται υπό χρεοκοπία και ο υπουργός Οικονομικών να μιλά για Τιτανικό. Προσκαλούν οι ίδιοι τους κερδοσκόπους (τράπεζες και κερδοσκοπικά κεφάλαια) σε πάρτι. Δύο αμερικανικές τράπεζες, η Τζ. Π. Μόργκαν και η, γνωστή από τα μαγειρέματα με το Σημίτη και τις κρυφές συναντήσεις της με το Γ.Α.Π., Γκόλντμαν Σαξ καθώς και η γερμανική Ντόϊτσε Μπανκ ελέγχουν το 75% της αγοράς ασφάλισης των κινδύνων μη αποπληρωμής δανείων (CDS) και μπορούν να υπερχρεώσουν όποια χώρα βάλουν στόχο (Γ. Δελαστίκ «Έθνος» 12/2/2010), ανεβάζοντας τα ασφάλιστρα με βάση την αξιολόγηση των οικονομιών των χωρών που κάνουν οι ... ίδιες! Οι ίδιες αγοράζουν με υψηλό επιτόκιο και τα ελληνικά ομόλογα.
Κάποια στιγμή ο υπουργός Οικονομικών διέρρευσε, προφανώς καθ υπόδειξιν, ότι θα ζητήσουμε δάνειο από την Κίνα και τότε όλος ο δυτικοευρωπαϊκός τύπος, ιδιαίτερα ο βρετανικός, στράφηκε λαύρος κατά της Ελλάδας, επειδή φοβήθηκαν μη μας χάσουν από ... πελάτες. Σημειώνεται ότι η Κίνα, για έργα που αναλαμβάνει, δανείζει χώρες, όπως τη Σερβία και τη Μολδαβία, με 3% για 15 χρόνια, αντί 8% για 5 χρόνια των δυτικών τραπεζών, και δεν απαιτεί, σε αντίθεση με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, μέτρα λιτότητας εναντίον των εργαζομένων της χώρας την οποία θα δανείσουν, ούτε περικοπές των κρατικών δαπανών της. Φυσικά ο υπουργός έσπευσε να καθησυχάσει τους δυτικούς κερδοσκόπους.
Όταν η κυβέρνηση στα τέλη Γενάρη ζήτησε να δανειστεί 5 δισ. ευρώ τη δάνεισαν, παρά τις «χρεοκοπίες» και τους «Τιτανικούς», με επιτόκιο 6,2%, δηλ. μόνο 0,7% περισσότερο από το 5,5% με το οποίο είχε δανειστεί τον Ιανουάριο του 2009 η κυβέρνηση Καραμανλή, χωρίς τότε να γίνει καθόλου θόρυβος. Μάλιστα, μέσα σε τρεις ώρες οι δανειστές είχαν προσφέρει 25 δισεκατομμύρια στην «υπό χρεοκοπία» Ελλάδα!
Αμερικανικό σχέδιο η στάση του Γ.Α.Π.;
Αυτό δεν εμπόδισε τον πρωθυπουργό μας να ισχυρίζεται πως «δεν μας απειλεί η ύφεση, αλλά η αδυναμία δανεισμού» και να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο προσφυγής στο ΔΝΤ. Το ΔΝΤ δεν είναι μόνο ολέθριο για τους λαούς, αλλά είναι και υπό αμερικανικό έλεγχο, γι αυτό ο Γ.Α.Π. εξόργισε τους Γερμανούς, που θεωρούν ότι είναι συνεργός στο αμερικανικό σχέδιο για την υποτίμηση του ευρώ, που στόχο έχει να αποθαρρύνει τις χώρες που έχουν αποθεματικά σε δολάρια ή και κρατικά αμερικανικά ομόλογα (Κίνα, Ιαπωνία, χώρες Ν. Αμερικής κ.λπ.) να τα αντικαταστήσουν με ευρώ.
Ο ολέθριος για τη χώρα μας αυτός άνθρωπος έδωσε το δικαίωμα στα βρετανικά αρχικά και εν συνεχεία στα γερμανικά ΜΜΕ να παρουσιάζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες με τον πιο προσβλητικό και απαξιωτικό τρόπο. Αφού πήρε τα πρωτοφανούς αγριότητας μέτρα, που του υπαγόρευσαν η Κομισιόν, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, μετά πήγε να ζητήσει «πολιτική στήριξη» από Γερμανία και Γαλλία, που δεν είναι διατεθειμένες, φυσικά, να δώσουν ούτε 1 ευρώ από τα κέρδη που αποκόμισαν από τη χώρα μας με την είσοδό της στην ΕΟΚ-ΕΕ και στην ΟΝΕ. Για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να τους πληρώνουμε τους τόκους και ν αγοράσουμε και πάλι τα όπλα τους, δηλ. γαλλικές φρεγάτες και γερμανικά τανκς και γιουροφάϊτερ. Αυτά τα περί αλληλεγγύης και ευρωπαϊκού νομισματικού ταμείου είναι παραμύθια της Χαλιμάς. ’λλωστε αυτοί δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα χωρίς την άδεια των ΗΠΑ, που δε θέλουν ούτε υποκατάστατο του ΔΝΤ, ούτε αλλαγή των κερδοσκοπικών κανόνων της Γουόλ Στριτ.
Σοβαρά αδιέξοδα
H συμμετοχή της χώρας μας στην Ε.Ε. και στην ΟΝΕ έχει προκαλέσει σοβαρά αδιέξοδα, ένα από τα οποία είναι να επιβιώνει μόνο με δανεικά με όλο και χειρότερους όρους. Περισσότερα από 205 δισ. ευρώ (ή περίπου το 85% του φετινού ΑΕΠ) θα πρέπει να βρει το ελληνικό Δημόσιο στην επόμενη δεκαετία (2010-2019), για να αναχρηματοδοτήσει τις υποχρεώσεις του, ενώ λήξεις του κρατικού χρέους φτάνουν μέχρι και το 2057. Έχουν χρεώσει ήδη τις δύο επόμενες γενιές!
Η κήρυξη της χώρας σε οιονεί χρεοκοπία, με την πρόθυμη συνδρομή των μεγάλων ΜΜΕ, είναι πολιτική επιλογή, για την εφαρμογή ευρύτερου σχεδίου. ’λλες χώρες με πολύ μεγαλύτερα δημοσιονομικά ελλείμματα και χρέη (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία κ.λπ.) δεν κινδυνεύουν με χρεοκοπία. ’λλωστε οι τράπεζες της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, με τα χρήματα που πήραν από τις κυβερνήσεις, είναι κάτι παραπάνω από πρόθυμες να τις δανείζουν με το αζημίωτο. Πού αλλού θα βρούν τόσο μεγάλα κέρδη;
Το μείζον πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι αυτό που προβάλλει ο Γ.Α.Π., δηλ. η μείωση των επιτοκίων δανεισμού, ούτε ο συνεχής δανεισμός, που θα οδηγήσει μαθηματικά σε πραγματική χρεοκοπία. Το μείζον πρόβλημα είναι η ανασύσταση και η ανάπτυξη της ελληνικής παραγωγής. Αλλά, έστω, αφού θεωρεί ο πρωθυπουργός ως μείζον τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού, γιατί προσφεύγει στους κερδοσκόπους και δε δανείζεται από τον ελληνικό λαό και από τους Έλληνες του εξωτερικού με ομολογιακό δάνειο, όπως έκανε παλαιότερα το ελληνικό δημόσιο; Τι δεσμεύσεις έχει;
Αν η χώρα μας αδυνατεί να πληρώσει τα χρέη της, τότε μια ελληνική κυβέρνηση, όχι φυσικά του Γ.Α.Π., οφείλει να επαναδιαπραγματευθεί το εξωτερικό μας χρέος, αφού αποχωρήσει από την Ο.Ν.Ε. και την Ε.Ε., και να επαναφέρει το εθνικό μας νόμισμα, για να ασκεί εθνική νομισματική και εισοδηματική πολιτική, με στόχο την ανασύσταση και την ανάπτυξη της παραγωγής μας.
Κατηγορία
Φύλλο 133 Μαρτίου 2010
Ένα κέρδος από αυτές τις ευρωεκλογές είναι ότι αναδείχθηκε, έστω και με αρνητικό τρόπο (ενίσχυση ΛΑΟΣ), το ζήτημα της ανεξέλεγκτης εισόδου μεταναστών στη χώρα μας και της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών. Όλοι κατανόησαν ότι δεν μπορούν να το αγνοούν και κάποιοι φορείς, που μέχρι τώρα υποστήριζαν «υπερπροοδευτικές» απόψεις, αναγκάστηκαν να συμμαζευτούν. Βέβαια, κάποιοι που δεν έχουν ανάγκη την ψήφο του λαού (εφημερίδες, «διανοούμενοι» κ.λπ.) συνεχίζουν στην ίδια γραμμή, στη γενικότερη προσπάθειά τους να διαλύσουν την Ελλάδα.
Το κακό είναι ότι οι αρμόδιοι να λύσουν το πρόβλημα, η ελληνική κυβέρνηση, αντί να πάρουν άμεσα και δραστικά μέτρα, περιμένουν άβουλοι κι ανίκανοι να δώσει λύση η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία μας έχει φορτώσει το πρόβλημα, γιατί τη βολεύει, και συγχρόνως προσπαθεί να μας εξευτελίσει ως χώρα. Η Ε.Ε. απλώς θα πάρει κάποια ημίμετρα, γιατί θέλει να μας μεγαλώνει τα προβλήματα κι όχι να μας βοηθά να τα λύνουμε.
Ο κίνδυνος, λοιπόν, παραμένει και μεγαλώνει, με την Τουρκία να στέλνει στην Ελλάδα διαρκώς και κατά εκατοντάδες μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, των οποίων θα αυτοανακηρυχθεί προστάτης και τους οποίους θα προσπαθήσει δια της βίας να κάνει όργανά της, όπως κάνει με τους μουσουλμάνους της ελληνικής Θράκης.
Ένα από τα πολλά εγκλήματα των Σημίτη-Γιωργάκη, όταν ασκούσαν την εξουσία, είναι η υπογραφή απόφασης, με την οποία οι λαθρομετανάστες που συλλαμβάνονται σε οποιαδήποτε χώρα της Ε.Ε. επαναπροωθούνται στην αρχική χώρα μέλος στην οποία τους έφεραν οι δουλέμποροι. Επειδή η Ελλάδα είναι συνήθως η αρχική χώρα, είναι προφανές ότι οι «εταίροι» μας δεν είναι καθόλου διατεθειμένοι να μοιραστούν μαζί μας το βάρος της παρουσίας των λαθρομεταναστών, μας το φορτώνουν ολόκληρο, γι αυτό δεν έχουν λόγους να επείγονται να λύσουν το πρόβλημα.
Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι ο συνολικός αριθμός των μεταναστών στην Ελλάδα δεν μπορεί να είναι μεγάλος, δεν μπορεί να ξεπερνάει τις αντοχές της οικονομίας και της κοινωνίας, π.χ. δεν μπορεί να ξεπερνάει το 5% του ελληνικού λαού, οι υπόλοιποι μετανάστες πρέπει να επαναπροωθηθούν στις χώρες προέλευσής τους και όσοι παραμείνουν νόμιμα στη χώρα μας να έχουν όλα τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα.
[Ολοκληρωμένη η θέση του ΑΣΚΕ για το ζήτημα των μεταναστών, υπάρχει στην ιστοσελίδα μας, «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ», αρ. φύλλου 88, Σεπτέμβριος 2002.]
Κατηγορία
Φύλλο 129 Ιουλίου 2009
Αμφισβητείται ο Μπους στις ΗΠΑ
Η τυχοδιωκτική πολιτική του Μπους, αποτέλεσμα άκρατης βουλιμίας, ανιστόρητης τύφλωσης και παραλογισμού, όχι μόνο επέφερε (και επιφέρει ακόμη) τρομακτικά δεινά στην ανθρωπότητα, αλλά (όπως είχε προβλέψει το ΑΣΚΕ) σύντομα οδήγησε σε αδιέξοδο την αμερικανική πολιτική, έβλαψε και τις ίδιες τις ΗΠΑ, συνέβαλε στην αφύπνιση λαών και κινημάτων και ενέτεινε την αμφισβήτηση της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης και του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, ανοίγοντας το δρόμο για προοδευτικές εξελίξεις σ όλη τη γη.
Η μεγαλύτερη μερίδα του συστήματος στις ΗΠΑ, αφού υποστήριξε το Μπους 2 φορές να εκλεγεί πρόεδρος, τώρα παίρνει όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις απ αυτόν, τα ΜΜΕ τον έχουν συνεχώς στο στόχαστρο, του καταλογίζουν προσωπικά τις εμφανείς αποτυχίες και φαίνεται ότι οι ΗΠΑ με το νέο τους Πρόεδρο ετοιμάζονται να αλλάξουν πολιτική, τουλάχιστον στο επίπεδο των εντυπώσεων.
Ακόμη και με τον Καναδά οι σχέσεις των ΗΠΑ έχουν διαταραχθεί και η «έχθρα» με τις ΗΠΑ έχει αναδειχθεί σε ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης εν όψει των εκλογών της 23ης Ιανουαρίου, σε σημείο που ο Αμερικανός πρέσβης στην Οτάβα να μιλήσει για «επικίνδυνο κατήφορο»!
Οι εκλογές στη Βολιβία
Εδώ και λίγα χρόνια στη Λατινική Αμερική κατακτούν την εξουσία δυνάμεις εχθρικές προς τις ΗΠΑ. Ήδη το μεγαλύτερο μέρος της έχει αριστερά-προοδευτικά καθεστώτα, από μετριοπαθή (πχ. Λούλα στη Βραζιλία) έως επαναστατικά (πχ. Τσάβες στη Βενεζουέλα). Στην αλυσίδα προστέθηκε από το Δεκέμβριο η Βολιβία, με την εκλογή του επαναστάτη Ινδιάνου Έβο Μοράλες στο προεδρικό αξίωμα.
Η εκλογή αυτή έχει μεγάλη σημασία (και όχι μόνο για τη Λατ. Αμερική), για τους εξής λόγους: 1) Δεν είναι αποτέλεσμα μιας απλής κοινοβουλευτικής διαδικασίας, αλλά ενός τεράστιου λαϊκού κινήματος, που ανέτρεψε 2 προέδρους, μετά από μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις, με καταλήψεις δημοσίων κτιρίων κλπ. 2) Ο Μοράλες (όπως και οι σύντροφοί του) έχει λαϊκή καταγωγή (αρχικά βοσκός και μετά εργάτης-συνδικαλιστής) και δείχνει αποφασισμένος να μείνει πιστός στην ταξική του θέση. Ανακοίνωσε τη μείωση στο μισό του μισθού του και των υπουργών του και κάλεσε τους βουλευτές να κάνουν το ίδιο. Ελπίζουμε ότι έχει αξιολογήσει τις εμπειρίες άλλων χωρών, στις οποίες οι «εκπρόσωποι» των λαών μετατράπηκαν σε νέες άρχουσες κάστες. 3) Είναι αποφασισμένος να θέσει το φυσικό πλούτο της χώρας του στην υπηρεσία του λαού και ιδίως το φυσικό αέριο (2η παραγωγός χώρα στη Λ. Αμερική), που μέχρι τώρα το λυμαίνονται οι ξένοι. 4) Πριν καν αναλάβει τα καθήκοντά του, πραγματοποίησε περιοδεία στο εξωτερικό (Ισπανία, Γαλλία, Κίνα, Ιράν, Ν. Αφρική κλπ.), όπου εξασφάλισε σημαντικές συνεργασίες, που θα του επιτρέψουν να αντιμετωπίσει την αναμενόμενη αμερικανική εχθρότητα, επιδεικνύοντας σπουδαίες πολιτικές ικανότητες. 5) Επειδή είναι Ινδιάνος, η εκλογή του αφυπνίζει ιθαγενείς και μιγάδες σ όλη την ήπειρο, που αποτελούν τα πιο αδικημένα κοινωνικά στρώματα, ιδίως στο Περού, το Εκουαδόρ και το Μεξικό, όπου υπάρχουν πολλοί Ινδιάνοι. Ήδη ο ηγέτης των Ζαπατίστας Μάρκος ξεκινάει δεύτερη περιοδεία, εν όψει των προεδρικών εκλογών του Μεξικού, με σκοπό τη δημιουργία πολιτικής συμμαχίας προοδευτικών δυνάμεων, που θα διεκδικήσει όχι μόνο πλέον τα δικαιώματα των Ινδιάνων, αλλά την εξουσία.
Ο χορός φαίνεται θα συνεχιστεί μέσα στο 2006 με την προβλεπόμενη νίκη των Σαντινίστας στη Νικαράγουα και πιθανόν και αλλού. Ισχυρό όπλο είναι ο νέος τηλεοπτικός σταθμός, που στήθηκε από επαναστατικά καθεστώτα της Λ. Αμερικής, χρηματοδοτείται κυρίως από τη Βενεζουέλα και εκπέμπει σ όλη την ήπειρο, σπάζοντας το μονοπώλιο του CNN.
Ιράν Ιράκ
Τα βάσανα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους δεν τελειώνουν στην Αμερική. Στο Ιράκ είναι προφανές ότι η νίκη που υποσχέθηκε ο Μπους δεν πρόκειται να έρθει ποτέ, ο αριθμός των νεκρών Αμερικανών στρατιωτών αυξάνεται αλματωδώς και η «μεταπολίτευση» που μεθοδεύτηκε απέτυχε παταγωδώς.
Ο Ιρανός πρόεδρος Αχμαντινετζάντ προκαλεί Αμερικανούς και Ισραηλινούς, συνεχίζει το πυρηνικό του πρόγραμμα, παρά τις απειλές των ΗΠΑ και της Ε.Ε., που με θράσος απαιτούν να διαθέτει το Ισραήλ πυρηνικά, αλλά όχι το Ιράν. Όμως, «ο λαός μας δεν πρόκειται να τρομοκρατηθεί από τη φασαρία σας και θα συνεχίσει σταθερά το δρόμο της ανάπτυξης και της προόδου», δήλωσε ο Ιρανός πρόεδρος, έχοντας την κάλυψη της αντιπολίτευσης (Ραφτσαντζανί). και τη στήριξη των λαϊκών στρωμάτων της χώρας του, στα οποία ανήκει. Ο Φιντέλ Κάστρο τον υποστήριξε ανοιχτά και ο Τσάβες τον κάλεσε στη Βενεζουέλα!
Κατηγορία
Φύλλο 108 Ιανουαρίου 2006
«Αιφνιδίασε», κατά τα ΜΜΕ, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με την επιλογή της Πομάκας και μουσουλμάνας κ. Καρά Χασάν ως υποψήφιας για την υπερνομαρχία Καβάλας - Δράμας Ξάνθης. Η απόφαση αυτή είναι τυπικά νόμιμη, αλλά πολιτικά απαράδεκτη, αν ληφθούν υπόψη το ιστορικό πλαίσιο, οι επικρατούσες στη Θράκη συνθήκες, η πολιτική της Τουρκίας στη Θράκη η αμερικάνικη πολιτική και το ότι η κ. Καρά Χασάν (όλως τυχαίως) ανήκει στο ελεγχόμενο από τον Τζορτζ Σόρος ελληνικό παρατηρητήριο του Ελσίνκι (ναι, την ΜΚΟ του γνωστού κ. Δημητρά). Τις επιφυλάξεις ενισχύει το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει ότι είναι απόλυτα πειθήνιος στις αμερικανικές προτροπές.
Οι ΗΠΑ είναι γνωστό ότι στηρίζουν την Τουρκία, κάτι που επιβεβαίωσε πρόσφατα η κ. Κοντολίζα κατά την επίσκεψή της στην Ελλάδα. Έκανε δηλ. σαφές ότι η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο οφείλουν να στηρίζουν την Τουρκία, παρά τις απειλές και τις απαιτήσεις εις βάρος μας. Η Τουρκία αυτή την περίοδο ασκεί για διάφορους λόγους (ένταξη στην ΕΕ, πίεση προς ΗΠΑ για Κουρδικό κ.λ.π.) ακόμη πιο επιθετική πολιτική απέναντί μας, γνωρίζοντας ότι οι πολιτικές μας ηγεσίες δεν πρόκειται ν αντιδράσουν. Στο πλαίσιο αυτό η επιλογή του Γιωργάκη και η διαφαινόμενη εξέλιξη, δηλ. της εκλογικής αποτυχίας της κ. Καρά Χασάν, μπορεί να προκαλέσει τριβές μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, να συσπειρώσει τους μουσουλμάνους, να δώσει αφορμές στο τουρκικό κράτος, που επιζητά ένα είδος συνδιοίκησης στη Θράκη, μέσω του προξενείου του και με τη βοήθεια των ποικιλώνυμων ΜΚΟ που δρούν εκεί. Δηλ. την αποσταθεροποίηση, που επιδιώκουν οι ΗΠΑ
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ, από την εποχή του διαβόητου αμερικανού πρεβευτή Πιουριφόυ, επέβαλαν την καθιέρωση επιτηρούμενων από το στρατό ζωνών στα βόρεια σύνορά μας, στη Μακεδονία (σλαβόφωνοι) και στη Θράκη (μουσουλμάνοι τουρκογενείς, Πομάκοι και Αθίγγανοι), με το πρόσχημα του κομμουνιστικού κινδύνου. Αφαίρεσαν τις περιοχές αυτές από τον έλεγχο των κυβερνήσεων και τις παρέδωσαν τότε στον ΙΔΕΑ και στους μετέπειτα χουντικούς.
Είναι γνωστή πλέον η απομόνωση των μειονοτικών στη Θράκη μέχρι τις αρχές του 1990. Δεν είχαν στοιχειώδη δικαιώματα, π.χ. δεν μπορούσαν ν αποκτήσουν περιουσιακά στοιχεία, δεν τους χορηγούσαν άδειες οικοδομής για σπίτια και τζαμιά, άδειες οδήγησης, κυνηγιού, δεν τους επέτρεπαν χωρίς άδεια να μετακινούνται από και προς την επιτηρούμενη ζώνη και από όσους πήγαιναν στην Τουρκία αφαιρούσαν την ελληνική ιθαγένεια. Με τον τρόπο αυτό οδήγησαν τους μουσουλμάνους στην αγκαλιά της Τουρκίας. Ειδικά τους Πομάκους, που ζούν στις ορεινές περιοχές της Θράκης (σε τμήματα της Ελλάδας, της Βουλγαρίας και της Τουρκίας) και κατάγονται από το αρχαίο θρακικό φύλο των Αγριάνων, για να μην τους προσεταιρισθεί τότε η κομμουνιστική Βουλγαρία, τους «εκχώρησαν» στην Τουρκία, που μετά το 1960 τους συμπεριέλαβε μαζί με τους Αθίγγανους στην «τουρκική μειονότητα». Είναι χαρακτηριστικό ότι η χούντα αποδέχθηκε να αποκαλείται η μουσουλμανική μειονότητα (επίσημος όρος της Συνθήκης της Λωζάννης) «τουρκική μειονότητα» όπως επιθυμούσαν ΗΠΑ.
Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι οι διακρίσεις σε βάρος της μουσουλμανικής μειονότητας της Δ. Θράκης δεν μπορούν να συγκριθούν με τις διώξεις που υπέστη και υφίσταται το ελληνικό στοιχείο από το τουρκικό κράτος. Όταν υπεγράφη η Συνθήκη της Λωζάνης το 1923, που προέβλεπε την προστασία των μειονοτήτων, υπήρχαν στην Ελλάδα 100.000 μουσουλμάνοι και στην Τουρκία (Πόλη, Ίμβρος, Τένεδος) 200.000 Έλληνες. Σήμερα η μουσουλμανική μειονότητα στη Δ. Θράκη αριθμεί περίπου 120.000 ψυχές, ενώ στην Τουρκία, λόγω των διώξεων, απέμειναν μόνο 2.500 Έλληνες.
Ο ρόλος του τουρκικού προξενείου
Είναι γνωστό ότι στο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής η Τουρκία τοποθετεί διπλωμάτες πρώτης γραμμής και υποθέτουμε ότι το ίδιο συμβαίνει και με τα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών με διπλωματική κάλυψη. Η τακτική του τουρκικού προξενείου είναι να απειλεί με σοβαρές συνέπειες τους μουσουλμάνους Πομάκους και Αθίγγανους που δε δέχονται να δηλώνουν Τούρκοι. Έτσι η Τουρκία πέτυχε όλοι σχεδόν οι μουσουλμάνοι να δηλώνουν Τούρκοι και να ακολουθούν την ανθελληνική πολιτική του προξενείου. Το ελληνικό κράτος απουσιάζει από την περιοχή αυτή της Ελλάδας.
Στα προαναφερόμενα πλαίσια δεν πρέπει να υπάρχουν πολλές αμφιβολίες για το ρόλο της κ. Καρά Χασάν, ασχέτως εκλογικού αποτελέσματος. Στο θέμα θα επανέλθουμε.
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
Στις 27/12/05 τέθηκε σε τροχιά ο πρώτος ευρωπαϊκός δορυφόρος Giove A ενός δορυφορικού συστήματος πλοήγησης.
Οι ευρωπαϊστές πανηγύρισαν ότι η «Ευρώπη» σπάει το μονοπώλιο των ΗΠΑ και καθίσταται αυτόνομη. Όμως, η Ε.Ε. πρώτα πήρε άδεια από τις ΗΠΑ και δεσμεύτηκε ότι το σύστημά της θα είναι συμβατό με το αντίστοιχο αμερικανικό GPS, θα έχει κοινές προδιαγραφές με αυτό, ότι δε θα παρεμβάλλεται στις δικές του συχνότητες και ότι η χρήση του δε θα είναι σε καμιά περίπτωση στρατιωτική.
Τόση αυτονομία!
Κατηγορία
Φύλλο 108 Ιανουαρίου 2006
Η συγκίνηση για την τραγωδία του κυπριακού «Μπόϊνγκ» και η συμπαράσταση όλων προς τις οικογένειες των θυμάτων και ολόκληρο το νησί είναι αυτονόητες και τις εκφράζουμε και μέσα από αυτές τις γραμμές. Θέλουμε, ωστόσο, να διατυπώσουμε επιπλέον κάποιες σκέψεις.
Οι αερομεταφορές ανθρώπων είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, για να ανατίθενται σε ιδιωτικές εταιρίες, που κύριο μέλημά τους έχουν το κέρδος και όχι την ασφάλεια των επιβατών. Ιδίως στις «φτηνές» εταιρίες, που προσπαθούν να μειώσουν το κόστος με την ελλιπή συντήρηση των αεροπλάνων, τη μη ανανέωση του στόλου τους και τη χρήση ανεπαρκούς (φτηνού) προσωπικού. Μάλιστα, μετά την 11η Σεπτέμβρη, οπότε μπήκε σε κρίση ολόκληρος ο κλάδος των αερομετα-φορών (μερικές εταιρίες έκλεισαν, όπως η SABENA, η SWISSAIR, η EL AL κ.ά.), η ασφάλεια κατεβαίνει ακόμη πιο χαμηλά στις προτεραιότητες, αφού οι εταιρίες δεν ξέρουν αν θα επιβιώσουν.
Στο βαθμό που ιδιωτικές εταιρίες εξακολουθούν να υπάρχουν, πρέπει οι υπηρεσίες της πολιτικής αεροπορίας να λειτουργούν με επάρκεια, διαφάνεια και αυστηρότητα, ώστε να κάνουν τους αναγκαίους ελέγχους.
Κάποιοι υπέρμαχοι του φιλελευθερισμού, όπως ο βουλευτής (με το) ΠΑΣΟΚ Α. Ανδριανόπουλος, έσπευσαν να αθωώσουν τους ’γγλους ιδιοκτήτες της «ΗΛΙΟΣ» και να ρίξουν όλες τις ευθύνες στο (κακό) κυπριακό και ελλαδικό κράτος, προτείνοντας επέκταση των αποκρατικοποιή-σεων. Θυμίζουμε σ αυτούς τους κυρίους τα αλλεπάλληλα σοβαρά δυστυχήματα που συνέβησαν αμέσως μετά την ιδιωτικοποίηση των βρετανικών σιδηροδρόμων και τα πολυήμερα μπλακ άουτ στην πολιτεία της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ μετά την ιδιωτικοποίηση των ηλεκτρικών εταιριών.
Στην Ελλάδα και στην Κύπρο η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ και οι ΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΑΕΡΟ-ΓΡΑΜΜΕΣ διέθεταν υψηλής ποιότητας προσωπικό, τόσο ιπταμένους (πιλότους κλπ.) όσο και εδάφους (μηχανικούς κλπ.). Στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης κάθε τομέα που μπορεί να αποφέρει κέρδος, που απαιτεί η Ε.Ε., έγινε κάθε δυνατή προσπάθεια οι δύο εταιρίες να καταστούν αναξιόπιστες, ώστε να δικαιολογηθεί η πώλησή τους.
Η τραγωδία του κυπριακού αεροπλάνου έφερε για άλλη μια φορά στην επιφάνεια το μέγα σκάνδαλο της ελλαδικής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, που, όχι μόνο είναι ανεπαρκής, αλλά ανέχεται τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο.
Πριν κλείσουμε το άρθρο αυτό, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν ενδείξεις, όπως η αποστολή πολυμελών κλιμακίων των μυστικών υπηρεσιών 5(!) ξένων χωρών, τα συγχαρητήρια του Μπους(!), το «μούδιασμα» της ελληνικής κυβέρνησης και των αρμοδίων της αγγλικής εταιρίας και τα υπονοούμενα από κάποιους που είναι μέσα στα πράγματα, που δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο η τραγωδία να είναι κάτι παραπάνω από ένα ατύχημα. Θυμίζουμε ότι κάτω από περίεργες συνθήκες έπεσαν και το αεροπλάνο που μετάφερε τον (κυπριακής καταγωγής) αναπλ. Υπ. Εξ. της Ελλάδας Γιάννο Κρανιδιώτη και το ελικόπτερο που μετέφερε τον (επίσης κυπριακής καταγωγής) πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Πέτρο. Ίσως χρειαστεί να επανέλθουμε.
Κατηγορία
Φύλλο 106 Σεπτεμβρίου 2005
Μετά από ένα χρόνο απραξίας και παραλείψεων της τωρινής κυβέρνησης, ύστερα μάλιστα από σειρά ετών καταστροφικών πολιτικών σε όλους τους τομείς της προηγούμενης κυβέρνησης, τώρα τα διογκούμενα πλέον προβλήματα οδηγούνται σε έκρηξη. Η οικονομική καχεξία, ο καταναλωτικός, ιδιωτικός και δημόσιος, δανεισμός, οι προηγούμενες σπατάλες και καταληστεύσεις μας οδήγησαν στο σημερινό δημοσιονομικό, αλλά και ευρύτερα οικονομικό αδιέξοδο, στην άνοδο της ανεργίας, στην ανασφάλεια και την κλιμακούμενη εγκληματικότητα. Οι σε πρώτη ματιά περίεργες παραληρηματικές επιθέσεις στην Εκκλησία και τη Δικαιοσύνη δεν αρκούν για αποπροσανατολισμό.
Ο διεθνής περίγυρος
Ταυτόχρονα ο ορίζοντας μαυρίζει στο διεθνή περίγυρο και στα εθνικά μας θέματα. Οι ΗΠΑ μας πιέζουν αφόρητα και κυνικά για Αιγαίο, Κύπρο και Σκόπια, το ίδιο και η «δική μας» Ε.Ε., που απαιτεί επίσης απόλυτη υποταγή στους υπαλληλίσκους της. Απροσδόκητα βρήκε την ευκαιρία και η Ρωσία του Πούτιν να εκδηλώσει τη δυσαρέσκειά της για αθέτηση αγοράς οπλικών συστημάτων και επιχειρεί απειλητικές πρωτοβουλίες, όπως στο ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Μέσα σ όλα αυτά η κυβέρνηση μας ανακοινώνει αλλαγή του αμυντικού δόγματος και στροφή της αμυντικής γραμμής από Ανατολάς προς Βορράν!
Αποκαλύπτεται ο ρόλος της Ε.Ε.
Για πολλούς οι πρόσφατες ενέργειες της Ε.Ε. σε βάρος της χώρας μας λειτούργησαν σαν ... αποκάλυψη. Πρώτα πρώτα μας επιβάλλει κλεψίτυπα ένα απερίγραπτο «Σύνταγμα» (βλ. ένθετο), που ουσιαστικά καταργεί την ελληνική πολιτεία. Αρχικά κανείς δεν ενδιαφερόταν. Όταν όμως προέκυψε η λυσσαλέα αντίδραση της Κομισιόν (και των υπαλληλίσκων της) στο νόμο περί βασικού μετόχου, δηλ. κατά της διαπλοκής, όλοι άρχισαν να αναρωτιώνται. Και όταν μαθεύτηκε ότι οι εδώ ενδιαφερόμενοι «νταβατζήδες» «λάδωσαν» τους υπαλληλίσκους (και όχι μόνο), για να επιτεθούν στην κυβέρνηση και (για το θέμα αυτό και) στη χώρα μας, οι περισσότεροι αγανάκτησαν. Τώρα άρχισαν να καταλαβαίνουν γιατί η άρχουσα κλίκα στη χώρα μας (και στις άλλες μικρές) επιθυμεί την πρόσδεσή μας στην Ε.Ε. Μόνο αυτή μπορεί να τους προστατεύει!
Έπειτα απαιτούν να ανοίξουμε το εργασιακό και το ασφαλιστικό, ώστε να περάσουν κι αυτοί πιο εύκολα ανάλογες ρυθμίσεις αργότερα. Ως επιστέγασμα, μας εμπαίζουν απροκάλυπτα και κυνικά στα ευρωτουρκικά, το Κυπριακό και το Σκοπιανό. Φαντάζεται κανείς πολύ εύκολα πλέον τι θα επακολουθήσει, αν ξαφνικά η χώρα μας θελήσει να αναπτύξει και να προστατεύσει τη γεωργία και τη βιομηχανία μας! Ακόμη και ο Έβερτ δηλώνει ότι, αν είναι έτσι, πρέπει να αποχωρήσουμε!
Ο ρόλος των μίντια
Η δεύτερη αποκάλυψη αναφέρεται στα Μέσα Μαζικής «Ενημέρωσης». Το όργιο της παραπληροφόρησης από όλα τα κατ ευφημισμόν ΜΜΕ έφτασε στο απροχώρητο. Επί εβδομάδες κατακλυζόμαστε με Βαβύλη και Γιοσάκη, η επίθεση κατά της Εκκλησίας (ανεξάρτητα από το βαθμό ευθύνης της) ξεπέρασε τα όρια της χυδαιότητας και οι απειλούμενοι κατακλυσμοί για το θέμα του «βασικού μετόχου», δηλ. του περιορισμού της ασυδοσίας στους εργολάβους-καναλάρχες, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Όλοι πλέον διερωτώνται και αναζητούν κάποια πηγή έστω και ατελούς πληροφόρησης. Μακάρι να φτάσουν να μεταδίδουν και να γράφουν μόνοι τους και μόνοι τους να διαβάζονται και να παρακολουθούνται. Είναι ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από Λαμπράκηδες, Μπόμπολες και σία.
Πώς αντιδρά η κυβέρνηση της Ν.Δ.;
Τυπικά κυβέρνηση εδώ και ένα χρόνο είναι η Ν.Δ. και πρωθυπουργός ο Κ. Καραμανλής. Η εικόνα όμως που μέχρι χθες έδιναν κάθε άλλο παρά κυβερνητική ήταν. Και τώρα που άρχισαν να κυβερνούν, άρχισε και ο ... χαμός. Όλοι τους βρίσκονται σε πλήρη αμηχανία. Η ανικανότητά τους να χειριστούν οποιοδήποτε θέμα φαίνεται απίστευτη. Ακόμη και σε θέματα που θα μπορούσαν να δείξουν ότι κάτι κάνουν και να αποστομώνουν το απερίγραπτο ΠΑΣΟΚ, καταφέρνουν να αυτογελιοποιούνται. Δεν είναι όλοι τους γελοίοι και ανίκανοι. Όμως, επειδή η πολιτική τους φιλοσοφία είναι νεοφιλελεύθερη και σχεδόν πασοκική, ό,τι επιχειρούν τους έρχεται ανάποδα.
Αντί για την αντιμετώπιση του οικονομικού αδιεξόδου να επικαλεστούν τα πραγματικά αίτια, τη λεηλασία του ΠΑΣΟΚ και την Ε.Ε., την ασυδοσία των τραπεζών και των αετονύχηδων, και να τους βάλουν να πληρώσουν, επιβάλλουν τέτοια φορολογικά μέτρα στους ώμους των αδυνάτων, που ξεσηκώνουν τους πάντες και δεν πρόκειται να αποδώσουν τίποτα. Αντί να απειλήσουν την Ε.Ε. ότι δε θα ψηφίσουν το «Σύνταγμά» της ή έστω θα το θέσουν σε δημοψήφισμα, εξευτελίζονται εκλιπαρούντες έντιμο συμβιβασμό από τα οργανέτα των πολυεθνικών, τους υπαλλήλους της Κομισιόν. Αντί να προβάλουν, επί τέλους βέτο σε κάθε απόπειρα των Σκοπίων, απειλούντες και εμπάργκο, μεμψιμοιρούν για την «αδιαλλαξία» τους. Και χαριεντίζονται με τον Ερντογάν (ως Γιωργάκηδες), την ώρα που η τουρκική κλίκα ανοικτά πλέον προβάλλει απαιτήσεις και «επιστημονικά» σε ελληνικά νησιά. Έτσι όμως δεν μπορούν να αποδώσουν τίποτα τα ταξίδια του Μολυβιάτη στις ΗΠΑ, του Καραμανλή στις Βρυξέλες και του Παπούλια στη Ρωσία. Όταν μας θεωρούν δεδομένους, όταν δεν απαντούμε στον αγέρωχο Σρέντερ πως η Ελλάδα δίνει και δεν παίρνει από την Ε.Ε. και τη Γερμανία, που μας χρωστάει τεράστια ποσά και είναι ώρα να τα δώσει, και ότι η Μακεδονία δεν είναι η Σλαβοαλβανία.
Παρ όλα αυτά ο Κ. Καραμανλής δεν είναι αρεστός σε πολλούς κύκλους. Θεωρούν ότι εκφράζει τα συμφέροντα ενός μικρού μέρους του ξένου παράγοντα. Δε φοβούνται ότι αμφισβητεί το σύστημα, αλλά θεωρούν ότι προσπαθεί να επιβάλει κανόνες λειτουργίας, που θα περιορίσουν την αδηφαγία τους. Έτσι συσπειρώνονται εναντίον του οι καναλάρχες και οι εργολάβοι, τα συγκροτήματα τύπου, οι μητσοτάκηδες, οι εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ και άλλοι ανάλογοι, μαζί με τους προστάτες τους στις ΗΠΑ και την Ε.Ε. και τον απειλούν με τη δημιουργία τρίτου πόλου και εκπαραθύρωση. Και εκείνος διαρρέει απειλές για αιφνιδιαστικές εκλογές, που ίσως απομακρύνονται μετά τα αντιλαϊκά φορολογικά μέτρα, χωρίς όμως καθόλου να αποκλείονται. Γι αυτό το ΠΑΣΟΚ, βλέποντας ότι εκλογές με κυρίαρχο ζήτημα το «βασικό μέτοχο» θα το οδηγούσαν στη συντριβή, άρχισε να αναδιπλώνεται.
Το νέο ΠΑΣΟΚ
Η κατάσταση στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι απερίγραπτη. Όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτα για την αντιμετώπιση της τραγικής κατάστασης σε όλα τα πεδία, για την οποία εκείνοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι (λέμε κύριοι, γιατί σε όλες τις βασικές τους επιλογές είχαν συμπαραστάτη τη Ν.Δ.), αλλά δεν προσφέρονται ούτε για διασκέδαση με ανεκδοτολογία. Μόνο θλίψη προκαλούν. Ένα κόμμα που ξεκίνησε και ανδρώθηκε κάτω από τα συνθήματα Εθνικής Ανεξαρτησίας, Λαϊκής Κυριαρχίας, Σοσιαλισμού και αποχώρηση από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, κατέληξε να γίνει ο απολογητής όλων των ενεργειών της Ε.Ε. εναντίον της χώρας μας, ο υμνητής και το δεκανίκι της αμερικανικής παγκοσμιοποίησης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γιωργάκης ταξίδεψε στη Βηρυτό, για να στηρίξει την προπαρασκευασμένη από ΗΠΑ και Ε.Ε. (και αποτυχούσα) «επανάσταση» της αντιπολίτευσης και, όταν επέστρεψε, «ενημέρωσε τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. για τα αποτελέσματα της επίσκεψής του» και όχι την ελληνική κυβέρνηση! (Για τα κατορθώματά του στο Συνέδριο σε άλλη στήλη).
Μόνο θλίψη, επίσης, προκαλούν τα στελέχη του, όταν απροκάλυπτα και αναίσχυντα λειτουργούν ως κλακαδόροι του Μπόμπολα και του Λαμπράκη και όταν με τρόπο αναιδή κατηγορούν τη Ν.Δ. για όσα έκανε το ΠΑΣΟΚ. Τι να λένε άραγε και τι να σκέπτονται οι απλοί μέχρι τώρα οπαδοί τους, όταν βλέπουν τους καραγκιοζισμούς τους και όταν ακούν ότι το κόμμα τους είναι τώρα πια εναντίον της κρατικής παιδείας και υπέρ μιας παγκόσμιας κυβέρνησης (προφανώς του Μπους);
Από τα παραπάνω δε φαίνεται σχεδόν τίποτα να πηγαίνει κατ ευχήν για τη χώρα μας. Εκτός από ένα, αλλά πολύ σημαντικό. Κανένας, πλέον, σοβαρός πολίτης δεν μπορεί να περιμένει κάτι καλό για την κοινωνία μας από την παρούσα πολιτική, από τα παρόντα στη Βουλή κόμματα. Υπάρχουν, λοιπόν, ελπίδες ότι επιτέλους πολλοί θα κατανοήσουν ότι άλλη είναι, έστω και δύσκολη, η πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε, ότι η Ελλάδα μέσα από τους δημοκρατικούς της θεσμούς (με όποιες ατέλειές τους) θα βρεί το δρόμο που της αξίζει. Σε αυτό το δρόμο ασφαλώς πορεύεται και το ΑΣΚΕ.
Κατηγορία
Φύλλο 103 Μαρτίου 2005
Όπως γνωρίζουν όλα τα μέλη και όλοι οι φίλοι του ΑΣΚΕ, το κόμμα μας δεν παίρνει ούτε 1 ευρώ από την κρατική επιχορήγηση προς τα κόμματα, ούτε καν από την έκτακτη εκλογική. Επίσης το ΑΣΚΕ ουδέποτε είχε ούτε θέλησε να έχει ενίσχυση από κανέναν οικονομικά ισχυρό, ούτε κάποιο στέλεχός του είχε ή θέλησε να έχει πρόσβαση στα «ευρωπαϊκά προγράμματα», που αποτελούν σημαντική πηγή εσόδων για κάποιους, που είτε υποστηρίζουν την παραμονή μας στην Ε.Ε. είτε σφυρίζουν αδιάφορα, ακόμη και στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Γι αυτό το ΑΣΚΕ απευθύνεται για άλλη μια φορά στους φίλους του, στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, και ζητεί την οικονομική τους συνδρομή, έστω και την ελάχιστη, ανάλογα με τη δυνατότητα του καθενός. Η συνδρομή αυτή θα επιτρέψει να διαδοθεί μια σοβαρή και τεκμηριωμένη άποψη για την ανάγκη αποχώρησης της πατρίδας μας από την Ε.Ε. Η άποψη αυτή του ΑΣΚΕ περιέχεται στο προεκλογικό μας φυλλάδιο, το οποίο διανέμουμε δωρεάν και θέλουμε να φτάσει (με τη βοήθεια των φίλων μας) σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο.
Κατηγορία
Φύλλο 128 Μαΐου 2009
Όπως κάθε χρόνο, τα μέλη και οι φίλοι του ΑΣΚΕ συμμετέχουμε στις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου και στην πορεία βρισκόμαστε στην κεφαλή της, χωρίς κομματικά διακριτικά, με το Σύνδεσμο Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-74. Σημείο και ώρα συνάντησης η γωνία Σταδίου και Εδουάρδου Λο, στις 3.00μμ.
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό