Η πλήρης, πλέον, αλλαγή της αμερικάνικης πολιτικής μετά την 11ηΣεπτεμβρίου του 2001 επισφραγίζεται με την απόφασή τους να επέμβουν στο Ιράκ μονομερώς, χωρίς προσχήματα και χωρίς, πλην του θλιβερού Μπλέρ, συμμάχους.
Έχουμε γράψει σε προηγούμενο φύλλο της «Ε» ότι οι ΗΠΑ, με ενδεχόμενη απώλεια της Σαουδικής Αραβίας, μετά το Ιράν και το Ιράκ, θα έχουν χάσει τον έλεγχο του 80% των πετρελαίων που εξάγονται με πολύ φθηνές τιμές. Όπως δήλωσε άλλωστε ευθέως ο Αμερικανός υφυπουργός ’μυνας Πολ Γούλβοβιτς στην Τουρκία , οι ΗΠΑ ως μοναδική υπερδύναμη είναι αδιανόητο να μην ελέγχουν τις πηγές ενέργειας, που υπάρχουν στον κόσμο. Τα άλλα περί όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ ή «αξόνων του κακού» κ.λ.π. είναι τόσο χοντροκομμένα, που δεν πείθουν ούτε τους αφελείς. Οι ίδιοι Αμερικανοί επιθεωρητές του ΟΗΕ δηλώνουν ότι το Ιράκ δε διαθέτει τέτοια όπλα και είναι πολύ δύσκολο να τα αποκτήσει στο μέλλον.
Η επέμβαση στο Ιράκ αφορά την ιδιοκτησία του μεγαλύτερου «βενζινάδικου» του πλανήτη, όπως εύστοχα έγραψαν οι Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς. Ο Σαντάμ , άλλωστε, ήταν το «αγαπημένο παιδί» των ΗΠΑ στον πόλεμο με το Ιράν. Επίσης σιωπηρά τον ενθάρρυναν για την εισβολή στο Κουβέϊτ, την οποία εν συνεχεία χρησιμοποίησαν ως πρόσχημα, για να εγκατασταθούν στρατιωτικά στην πλέον πετρελαιοφόρα περιοχή του κόσμου.Την ίδια ακριβώς πολιτική ακολούθησαν και με το Μιλόσεβιτς και με το Μπιν Λάντεν.
Οι αντιδράσεις μέσα στις ΗΠΑ είναι πολύ σοβαρές. Είναι πρωτοφανές ότι ο υπουργός Εξωτερικών τους Κόλιν Πάουελ δηλώνει ότι θα αποχωρήσει μετά το τέλος της τρέχουσας προεδρικής θητείας (σ.σ. να θυμηθούμε στην Ελλάδα τι έγινε με τον Αλ. Παπαδόπουλο). Επίσης αντίθεση στην επέμβαση εκφράζουν ανοικτά πολλοί γερουσιαστές, ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Ράμσεϊ Κλαρκ, ο στρατηγός Πολ Σκόουκροφτ (ο επικεφαλής της «καταιγίδας» της ερήμου) κ.λ.π., με αποτέλεσμα να μεταστρέφεται η, συνήθως καθοδηγούμενη από την κυβέρνηση, αμερικανική κοινή γνώμη. Τα αμερικανικά συμφέροντα που εκφράζονται μέσω του Στέϊτ Ντηπάρτμεντ, της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Κίνας, οι οποίες έχουν συνάψει ενεργειακές συμφωνίες με το Ιράκ, αντιτίθενται στην επέμβαση.
Ολ αυτά έχουν οδηγήσει την πολιτική μονομερούς επέμβασης των «γερακιών» σε αδιέξοδο.Την εξέλιξη αυτή είχαμε προβλέψει σε προηγούμενο φύλλο της «Ε», όπου είχαμε γράψει ότι όσο πιο απροκάλυπτα προσπαθούν οι ΗΠΑ να προωθούν τις θέσεις τους, σε τόσο μεγαλύτερο αδιέξοδο θα περιέρχονται.
Μπρος στο αδιέξοδο αυτό διαφαίνεται μια προσπάθεια εκ μέρους τους να διαπραγματευθούν με τους «ανταγωνιστές» τους τα «ποσοστά» ελέγχου των πετρελαίων του Ιράκ. Οι συνθήκες όμως (Παλαιστινιακό, αντιδράσεις των Αράβων, κεκτημένο των «ανταγωνιστών») δεν είναι προς το παρόν τουλάχιστον ευνοϊκές για τα «γεράκια».
Κατηγορία
Φύλλο 88 Σεπτεμβρίου 2002
Στα χρόνια της χειρότερης εξάρτησης, μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, σε κάθε ελληνικό υπουργείο είχε το γραφείο του ένας Αμερικανός υπάλληλος, από τον οποίο έπαιρνε εντολές ο εκάστοτε (τύποις) υπουργός. Το 1947 ο αρχηγός της αμερικανικής αποστολής Πολ Πόρτερ χαστούκισε δημοσίως τον τότε υπουργό Συντονισμού (Οικονομίας) Στέφανο Στεφανόπουλο (μετέπειτα πρωθυπουργό των αποστατών!), επειδή διεφώνησε μαζί του σε κάποιο ζήτημα φορολογίας! (βλ. ΑΣΚΕ-2, σελ. 38)
Τα επόμενα χρόνια η εξάρτηση πήρε πιο διακριτική μορφή. Σήμερα, με την ένταξη στην ΕΟΚ/Ε.Ε., επανήλθαμε στην απροκάλυπτη εξάρτηση, με τις Βρυξέλες να αποφασίζουν για κάθε σημαντικό οικονομικό ή κοινωνικό ζήτημα. Η ελληνική κυβέρνηση και το ελληνικό κοινοβούλιο απλώς επικυρώνουν με προεδρικά διατάγματα και νόμους τις αποφάσεις των δυτικοευρωπαίων μεγαλοεπιχειρηματιών και των γραφειοκρατών της Ε.Ε. Ο «αρμόδιος» Έλληνας υπουργός συνήθως παρακολουθεί βουβός τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Υπουργών, κατά τις οποίες ο διορισμένος επίτροπος μεταφέρει τις εντολές της γραφειοκρατείας, δηλαδή των μεγάλων επιχειρηματιών και στη συνέχεια απλώς περιορίζεται στο ρόλο του ιμάντα διαβίβασης των αποφάσεων των ξένων. (βλ. ΑΣΚΕ-4, σελ. 13)
Αν και έχουν περάσει τρεις μήνες, είναι σημαντικό και το αναφέρουμε σαυτό το φύλλο της Ε. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αλέξ. Κοντός αυτοκαταργήθηκε ακόμη και από αυτό το ρόλο. Στις 18/4/08 η επίτροπος Γεωργίας της Ε.Ε. Μάριαν Φίσερ Μπόελ ήρθε στην Αθήνα, πήγε στο υπουργείο, έκατσε στην καρέκλα του υπουργού και δέχθηκε αντιπροσωπεία των καπνοπαραγωγών, που διαμαρτύρονται για τη μείωση κατά 50% από του χρόνου της κοινοτικής επιδότησης στα καπνά (σε 3 χρόνια χάνουν 570 εκατ. ευρώ). Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Παπανδρέου, ο οποίος εσχάτως μετατράπηκε σε «υπερασπιστή των λαϊκών συμφερόντων», ζήτησε να συναντηθεί με την επίτροπο, για να στηρίξει τους καπνοπαραγωγούς, επαληθεύοντας «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο»!
Για την ιστορία: Η επίτροπος ξεκαθάρισε ότι η Επιτροπή (Κομισιόν) δεν αντιμετωπίζει αλλαγή της απόφασής της για τα καπνά. Λογικό, αφού στην ΕΟΚ/Ε.Ε. και το ευρώ της μας έβαλαν ακριβώς για να μας εκμεταλλεύονται αγριότερα. Το παράλογο είναι ότι, παρ όλη την ακρίβεια και την κοινωνική αναλγησία που επιβάλλει η Ε.Ε., ακόμη ο ελληνικός λαός δεν έχει απαιτήσει την αποχώρηση της πατρίδας μας από την Ε.Ε. Αλλά μάλλον η ώρα αυτή πλησιάζει.
Κατηγορία
Φύλλο 123 Ιουλίου 2008
Το νέο φρούτο
Μη νομίσετε ότι ο κ. Τσίπρας προβάλλεται τόσο πολύ από τα ΜΜΕ των νταβατζήδων, απλώς για να είναι ο επόμενος πρόεδρος του ΣΥΝ, που κάποια στιγμή θα μετεγγραφεί στο ΠΑΣΟΚ. Το παιχνίδι είναι μάλλον σοβαρότερο. Επιχειρούν να χειραγωγήσουν μεγάλο μέρος της νεολαίας, που τους έχει γυρίσει την πλάτη, και να μετατρέψουν το ΣΥΝ από ελεγχόμενη αντιπολίτευση σε χρήσιμο κυβερνητικό συμπλήρωμα, με το αζημίωτο, όπως πάντα (ευρωπαϊκά προγράμματα κ.λπ.).
Η συνέντευξη που έδωσε στις 9/1/08 ο μοδάτος Αλέξης, για να παρουσιάσει τις θέσεις του, ήταν αποκαλυπτική. Αφού είπε ό,τι είχε να πει, χωρίς να πάρει θέση σε τίποτα, ρωτήθηκε για τις σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία. Απάντησε ότι πρέπει να υπάρξει κλίμα συνεννόησης, διαλόγου και επίλυσης των διαφορών, να σταματήσουν οι παραβιάσεις στο Αιγαίο, οι αμφισβητήσεις της υφαλοκρηπίδας κ.λπ. Ξέχασε να μας πει ποια από τις δύο χώρες ευθύνεται, ποια διατηρεί το casus belli, ποια διατηρεί στρατεύματα κατοχής στην Κύπρο και άλλες λεπτομέρειες. Μήπως ξέχασε και ποια χώρα (υποτίθεται ότι) εκπροσωπεί; Γιατί όσα είπε είναι λόγια των κατά καιρούς Αμερικανών και Ευρωπαίων «μεσολαβητών».
Ευτυχώς που δε ρωτήθηκε για πιο προχωρημένα πράγματα, για ιδεολογίες, κοινωνικά συστήματα κ.λπ., στα οποία ο ίδιος έκρινε ότι δεν αξίζει να αναφερθεί. ’λλωστε αυτά δεν είναι trendy!
Και ο μέντορας
Για τα μεσοπρόθεσμα ο κ. Αλαβάνος, μιλώντας στο Ηράκλειο της Κρήτης στις 30/1/08, ήταν σαφής: «
έχουμε αυτό το βούρκο, στον οποίο μας έχει βουλιάξει η πολιτική της Ν.Δ., αλλά και το τέλμα και την πλήρη ανικανότητα του δικομματισμού να δώσει απαντήσεις
».
Για το βούρκο, κατά τον κ. Αλαβάνο, φαίνεται ότι δεν είναι υπεύθυνο και το ΠΑΣΟΚ, άλλωστε, εάν ο δικομματισμός γίνει τρικομματισμός (με το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ στην κυβέρνηση, βεβαίως), οι απαντήσεις θα δοθούν. Όπως δόθηκαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα πανεπιστήμια και το συνδικαλισμό, σε όσους χώρους πλειοψηφεί η συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ! Με το αζημίωτο, επίσης.
Καθόλου περίεργο, λοιπόν, που οι δημοσκοπήσεις φέρνουν το ΣΥΝ στο 9,1%. Στη Γαλλία, όταν ο δικομματισμός περνούσε κρίση, οι υποστηριζόμενοι από το σύστημα τροτσκιστές έφτασαν στο 15%!
Σε σακούλες και επιταγές
Πάνε κι έρχονται τα εκατομμύρια από τους «κήνσορες» της 4ης εξουσίας. Και οι υπόλοιποι όμοιοί τους καμώνονται τους ανήξερους και «απαιτούν» άπλετο φως, μέσα από τα ΜΜΕ των νταβατζήδων, τα οποία υπηρετούν.
Χαστούκια
Μάλλον αξίζουν σε κάποιους, αφού ένα χαστούκι αποδεικνύεται ικανό για την πολιτική ανάδειξη φαιδρών προσώπων, που μπορεί να καταστούν ρυθμιστές πολιτικών εξελίξεων.
Έρχεται νέο σήριαλ αυτό της Siemens
Διστακτικά ακόμα, μήπως εμφανιστεί μήπως εμφανιστεί κάτι πιο μελοδραματικό τα αποχαλινωμένα ΜΜΕ και τα άμωμα κόμματα της αντιπολίτευσης άρχισανα να ανιχνεύουν το σκάνδαλο των προμηθειών και λαδωμάτων της γερμανικής εταιρείας Siemens στη χώρα μας.
Θα είναι πραγματικά διασκεδαστικό (εκεί, πλέον, φτάσαμε) το θέαμα-ακρόαμα. Σιγά τα αίματα ή έσταξε η ουρά του ποντικού, θα σκέπτονται όλοι. Δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να μη γνωρίζει ή, έστω, να διαισθάνεται πως όλοι τους τα πιάνουν .
Φυσικά, το σκάνδαλο είναι υπαρκτό και μια υγιής κοινωνία θα έπρεπε να αντιδρά ακαριαία, απαιτώντας πλήρη διαλεύκανση, τιμωρία και επιστροφή των άνομων κερδών. Δυστυχώς, η δική μας, όπως την κατάντησαν τα τελευταία 30 περίπου χρόνια, ανάλογα φαινόμενα τα αντιμετωπίζει, πλέον, μόνον ως πηγή κουτσομπολιού και ως άλλοθι για τα δικά τους κατορθώματα...
Το πιο αστείο θα είναι όταν θα διαμαρτύρεται το ΠΑΣΟΚ, και δε χρειάζεται εξήγηση γι αυτό, βέβαια. Όσο για τις ενδεχόμενες κατηγορίες που, ορθώς βέβαια καταρχήν, θα εκτοξεύουν το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ (για το ΛΑΟΣ ας μη μιλάμε καν) θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε τα κάτωθι: Το 1990 στην περίοδο της τριμερούς διακυβέρνησης της λεγόμενης οικουμενικής, έγινε επίσημα γνωστό ότι ο εθνικός προμηθευτής Σωκράτης Κόκκαλης είχε διανείμει και στους τρεις συγκατοίκους της εξουσίας το τεράστιο ποσό για την εποχή εκείνη των 6 δισεκατομμυρίων δραχμών για την ανάθεση στις εταιρείες του της αποκλειστικής εξυπηρέτησης των δημόσιων αναγκών επικοινωνίας (επίσημη αναφορά από τον πραγματικό δημοσιογράφο Γιάννη Καλαμίτση). Και δε χρειάζεται, βέβαια, να αναφερθούμε σε κομματικές προμήθειες από Ανατολική Γερμανία, Σοβ. Ένωση και Ρουμανία.
Κατηγορία
Φύλλο 120 Ιανουαρίου 2008
Το Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (Α.Σ.Κ.Ε.) εκφράζει τη βαθύτατη λύπη του στους οικείους του, φίλους-πολιτικούς συνεργάτες και στον κυπριακό Ελληνισμό για την απώλεια του προσφιλούς τους προσώπου, του ισόβιου συναγωνιστή και του ηγέτη του λυτρωτικού ΟΧΙ , Τάσσου Παπαδόπουλου.
Για τους οικείους του η απώλεια είναι χωρίς αναπλήρωση και, έτσι, οδυνηρή. Για τους συναγωνιστές του, όμως, και την πλειονότητα των Ελλήνων της Κύπρου η συνειδητοποίηση της ακούσια πρόωρης αποχώρησής του, του παραδείγματος και των παρακαταθηκών του ελπίζουμε να οδηγήσει σε επίταση της αγωνιστικότητας για μια Κύπρο Ελεύθερη Ανεξάρτητη και Ενιαία. 15/12/2008
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Τις μέρες αυτές απεκαλύφθη ένα συγκλονιστικό γεγονός. Η εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» δημοσίευσε απόρρητο έγγραφο του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, με οδηγίες προς τους διπλωμάτες τους για το πώς θα μεθοδεύσουν τις ενέργειές τους, ώστε να εξαπατηθεί και παγιδευθεί η Ελλάδα και να επιτύχουν λύση του σκοπιανού ζητήματος σύμφωνα με τα μακροπρόθεσμα σχέδιά τους στην περιοχή, με προκάλυψη το νέο Ανάν, το θλιβερό κ. Νίμιτς.
Για πρώτη φορά οι διάχυτες εντυπώσεις και υποψίες επαληθεύονται επίσημα και πανηγυρικά. Και τα ΜΜΕ «μας» ουσιαστικά το «αγνόησαν»! Δύο μόνο εφημερίδες («Έθνος» και «Αδέσμευτος Τύπος») το προέβαλαν στην πρώτη σελίδα. Όσο για τα γνωστά κανάλια, αντί να ασχοληθούν με αναλύσεις, σχόλια, προτάσεις για το ρόλο του «στρατηγικού μας εταίρου» (!) που βυσσοδομεί εναντίον μας, για τις γελοιότητες των αμερικανοτραφών σκοπιανών, για την, επιτέλους, αποπομπή του ανεκδιήγητου Νίμιτς και της συνεργάτιδάς τους θυγατρός Μητσοτάκη, για το πού θα οδηγήσει η τυχόν αποδοχή του σύνθετου ονόματος, αυτά παίζουν με τα κόλπα του Εφραίμ και των συν αυτώ στη Βουλή, προσπαθώντας να αναπροσαρμόσουν το πολιτικό σκηνικό σύμφωνα με την επερχόμενη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Είναι η πρώτη φορά που διαμορφώνονται ευνοϊκές προοπτικές για το Κυπριακό, που οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στη δύσκολη θέση που έχει περιέλθει η Τουρκία το τελευταίο διάστημα, λόγω των εσωτερικών της προβλημάτων και της διεθνούς συγκυρίας.
Η σοβαρή οικονομική κρίση που μαστίζει την Τουρκία, σε αντίθεση με την ευημερούσα ελεύθερη Κύπρο, είχε αντίκτυπο στο ψευδοκράτος. Επιτάχυνε τις αντιθέσεις μεταξύ Τουρκοκυπρίων και τουρκικών αρχών (στρατός, διοίκηση), που στηρίζουν τον Ντεκτάς. Το όραμα της μητέρας-πατρίδας Τουρκίας δεν έχει πέραση στις νέες γενιές Τουρκοκυπρίων, που αισθάνονται περισσότερο Κύπριοι παρά Τούρκοι.
Η Τουρκία είναι στριμωγμένη, λόγω των αμερικανικών σχεδίων για την τριχοτόμηση του Ιράκ καθώς και της αμερικανικής υποστήριξης του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων.
Η δημιουργία κουρδικού κράτους, ακόμη και πλήρως ελεγχόμενου από τις ΗΠΑ, θ' αποσταθεροποιήσει την τουρκική στρατιωτική κάστα και θα θέσει με άλλη μορφή ανατολικό ζήτημα.
Λόγω της κρίσης στο παλαιστινιακό, η Τουρκία έχει αποκοπεί από τον αραβικό κόσμο. Είναι φανερό ότι, λόγω των εξελίξεων στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία η γεωπολιτική θέση της Τουρκίας, ιδιαίτερα προς τη Μ. Ανατολή και την Κ. Ασία, έχει σ' αυτή τη φάση υποβαθμισθεί και από τις ΗΠΑ και από τους δυτικοευρωπαίους.
Τα μεγαλεπήβολα σχέδια Οζάλ για τουρκική ηγεμονία στις τουρκογενείς χώρες του Καυκάσου απέτυχαν πλήρως λόγω της ρωσικής αντίδρασης.
Η υποστήριξη της ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. από τις ΗΠΑ και από τους δυτικοευρωπαίους χωρίς υποχρεωτικά να έχει λυθεί το κυπριακό είναι αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων. Ετσι η Κύπρος, αγκάθι επί Μακάριου στα σχέδια τους, που αποτελεί λόγω γεωγραφικής θέσης στρατηγικό σημείο, θα περιέλθει στον έλεγχο τους.
Όμως οι εξελίξεις αυτές, που θα μπορούσαν ν' αξιοποιηθούν θετικά για την Κύπρο και την Ελλάδα, αν υπήρχε ελληνική εξωτερική και αμυντική πολιτική, αντίθετα προκαλούν σοβαρές ανησυχίες τόσο για τη λύση του κυπριακού όσο και για το Αιγαίο.
Ο περιορισμός του ανατολικού προσανατολισμού της Τουρκίας θα την καταστήσει επιθετικότερη στις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο με την υποστήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ Η χώρα μας κινδυνεύει σοβαρά λόγω του δεδηλωμένου ενδοτισμού της κυβέρνησης Σημίτη.
Η κυβέρνηση εγκατέλειψε την Κύπρο (ενιαίο αμυντικό δόγμα, λύση στα πλαίσια των αποφάσεων του ΟΗΕ κ.λπ.) υποστηρίζοντας, απλώς την ένταξη της στην ΕΕ. Αφησε την κυπριακή ηγεσία μόνη της ενώπιον της προωθούμενης από τον ΟΗΕ ( δηλ. από τις ΗΠΑ) λύσης της συνομοσπονδίας με μανδύα ομοσπονδίας. Ούτε και πρόκειται δυστυχώς να παρέμβει.
Η Τουρκία, προφανώς, θα συνδέσει οποιαδήποτε παραχώρηση στην Κύπρο, που υπό άλλες συνθήκες θα υποχρεωνόταν να κάνει χωρίς όρους, με ανταλλάγματα στο Αιγαίο και διατήρηση του δικαιώματος επέμβασης.
Τα παραμύθια ότι η ΕΕ θα προστατεύσει τα σύνορα κ.λ.π. ή την Κύπρο από την Τουρκία είναι παλιά και δεν περνάν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι πολύ σύντομα, εφ' όσον η Κύπρος ενταχθεί, η ΕΕ θα διαλύσει την ευημερούσα κυπριακή οικονομία και έτσι θα ...συγκλίνουν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι προς τα κάτω.
Κατηγορία
Φύλλο 85 Φεβρουαρίου 2002
’ρθρο του Ν. Καργόπουλου στην εφημερίδα "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ"
Ευρωπαϊκή ένωση: μύθος. Απλώς μερική σύμπτωση αδηφάγων οικονομικών συμφερόντων: Η ενοχή Γερμανία, με ψευδώνυμο, για να ξανατολμήσει την κυριαρχία στην Ευρώπη. Η Γαλλία, πολιτική ηγεσία στην αρχή, θεώρησε ότι η Γερμανία θα χρειάζεται εσαεί το ψευδώνυμο. Οι ΗΠΑ, έχοντας τον έλεγχο σε ευρωπαϊκές χώρες (και με το σχέδιο Μάρσάλ), σε άλλες περισσότερο (Ιταλία, Ελλάδα, Ολλανδία) και σε άλλες λιγότερο, μέσω ΕΟΚ διεμβολίζουν ευκολότερα τις υπόλοιπες. Το εβραϊκό κεφάλαιο, που κερδίζει περισσότερα κινούμενο διακρατικά.
Ευρωπαϊκό έθνος: ιδεολόγημα, που στηρίζεται πράγματι σε κάποια κοινά στοιχεία που έχουν (πλην Ελλήνων). Ιδεολόγημα χρήσιμο, για να καλύψει τον πραγματικό στόχο, την άγρια εκμετάλλευση των ασθενέστερων χωρών και όλων των λαών. Που, όμως, εγκαταλείπεται σιγά-σιγά, καθώς τα συμφέροντα άρχισαν να αποκλίνουν. Από τα κέρδη αυτής της εκμετάλλευσης (τουλάχιστον στην Ελλάδα) χρηματοδοτούνται πολιτικοί, ΜΜΕ και πανεπιστημιακοί και διαλαλούν: μονόδρομος. Γιατί; Έτσι, χωρίς επιχειρήματα. Αρκεί να ακούγεται χιλιάδες φορές (Γκαίμπελς).
Διασφαλίζουμε τη δημοκρατία, λένε, όταν για κανένα ζήτημα δεν αποφασίζει (ούτε ερωτάται) ο ελληνικός λαός, ούτε γνωρίζει ποιος αποφασίζει και τι αποφασίζει για την τύχη του.
Διασφαλίζουμε τα σύνορα μας, λένε, όταν επανειλημμένα η ίδια η ΕΟΚ και έργω (Ίμια) και λόγω αρνείται να το κάνει: "Δεν έχουμε κανένα συμφέρον να αναμιχθούμε", είπε για το Αιγαίο ο "προεδρεύων".
Θα ανέβει το βιοτικό μας επίπεδο, λένε, όταν συνεχώς φτωχαίνουμε, όταν εξαθλιώνονται αγρότες, απολύονται εργάτες, απειλούνται υπάλληλoι, εξαφανίζεται η ελληνική βιομηχανία και βιοτεχνία, όταν μπαίνει στο στόχαστρο η κοινωνική πρόνοια, όταν οδηγούμαστε σε οικονομική κρίση.
Υπερασπίζουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, λένε αυτοί που βομβαρδίζουν αδιακρίτως με ουράνιο Σέρβους, Αλβανούς, Ιρακινούς (και άλλους αύριο, αν συνεχίσουμε να τους ανεχόμαστε), άνδρες, γυναίκες, παιδιά, σχολεία, νοσοκομεία ταυτιζόμαστε με τους υπερατλαντικούς γκάνγκστερ.
Το παραμύθι, σε νέα διασκευή, προβλέπει πως η ΕΟΚ στο μέλλον θα γίνει καλύτερη, ίσως σοσιαλιστική!
Αποτελεσματικό το παραμύθι. Κοιμίζει. Αλλά μέχρι πότε; ’λλοι λαοί, που ερωτώνται, διαχωρίζουν τη θέση τους, παρ' ότι το σύνολο των πολιτικών τους κομμάτων (σχεδόν) είναι υπέρ της ΕΟΚ, παρά την εξωφρενική πλύση εγκεφάλου. Οι Νορβηγοί και οι Ελβετοί με 2 δημοψηφίσματα απέρριψαν την ένταξη στην ΕΟΚ. Το 49% των Δανών είπαν ΟΧ/ στο Μάαστριχτ και το 53% ΟΧΙ στο ευρώ. Το 48% των Γάλλων και το 48% των Σουηδών είπαν ΟΧΙ στο Μάαστριχτ. Το 40% των Ιρλανδών είπαν ΟΧΙ στο Αμστερνταμ. Οι σημερινές (δικές τους) δημοσκοπήσεις είναι ακόμη δυσμενέστερες γι'αυτούς.
Εμείς πότε θα αντιδράσουμε; Τελευταίοι; Εμείς, που με στοιχεία της ίδιας της ΕΟΚ υφιστάμεθα βαρύτερα απ' όλους τις οικονομικές, πολιτιστικές και κοινωνικές συνέπειες της ένταξης; Εμείς, που δεν έχουμε πολιτιστική ή φυλετική συγγένεια με τα γερμανικά φύλα, που κυριάρχησαν στη Δυτική Ευρώπη, ούτε ιστορική, με τους μισθοφόρους, τον παπισμό, την αποικιοκρατία και το μιλιταρισμό;
Ας μην περιμένουμε τίποτα από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις. Ήταν πάντοτε εξαρτημένες. Κι αυτό δεν αφορά μόνο στο συντηρητικό χώρο, αλλά και σε μεγάλη μερίδα της αριστεράς. Ας τολμήσουμε τα πρώτα ΟΧΙ, απέναντι στα ατελείωτα δικά τους ΝΑΙ. Όσοι "αρχαϊκοί" επιμένουμε να διατηρούμε την αξιοπρέπειά μας, την εντιμότητά μας, το θάρρος μας, την αγάπη μας για την πατρίδα μας, την απέχθεια για την κοινωνική αδικία, την πίστη μας στη δημοκρατία, ας συναντηθούμε στο αίτημα: άμεση αποχώρηση από την ΕΟΚ. Προς το συμφέρον του συνόλου (σχεδόν) των κατοίκων αυτής της χώρας. Προς το συμφέρον του συνόλου των πολιτών αυτής της χώρας.
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Η Νέα Τάξη των ΗΠΑ και της ΕΟΚ, με όργανα το υποτιθέμενο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (!) της Χάγης και τους εγκαθέτους τους στη Γιουγκοσλαβία, έκαναν ένα ακόμη βήμα στην προσπάθειά τους για την επιβολή μιας παγκόσμιας δικτατορίας με την απαγωγή του πρώην Προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και την προσαγωγή του σε δίκη.
Θέλουμε να θυμίσουμε ότι το ΑΣΚΕ ουδέποτε εξέφρασε κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια προς το καθεστώς Μιλόσεβιτς. Αντιθέτως πιστεύουμε ότι το χαρακτήριζε ο νεποτισμός και η διαφθορά και σ' όλη τη διάρκεια της γιουγκοσλαβικής κρίσης η πολιτική του εξυπηρέτησε τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις, με αποκορύφωμα τη συμφωνία του Ντέϊτον.
Η αθλιότητα της Χάγης
Όμως, όποια αδικήματα κι αν διέπραξε ο Μιλόσεβιτς, τα διέπραξε μέσα στη χώρα του και οπωσδήποτε δε συγκρίνονται με τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ. Αν, λοιπόν, το «δικαστήριο» της Χάγης ήθελε να είναι στοιχειωδώς αξιόπιστο, θα έπρεπε να καθίσει στο σκαμνί πρώτα τον Κλίντον, την Ολμπράϊτ, το Μπλέρ, το Σρέντερ, το Σιράκ και το Ζοσπέν, το Ντ' Αλέμα, το Σημίτη και το γιο της Μαργαρίτας Τσαντ, όλους όσοι υπέγραφαν τους βομβαρδισμούς και το εμπάργκο, μαζί με όλους τους νεοχιτλερικούς στρατιωτικούς του ΝΑΤΟ και μετά το Μιλόσεβιτς μαζί με τους ηγέτες των Κροατών, των μουσουλμάνων, των Κοσοβάρων κλπ., που όλοι έκαναν εγκλήματα.
Αλλά είναι φανερό ότι οι «δικαστές» της Χάγης δεν ενδιαφέρονται ούτε για τα προσχήματα, αφού παραβίασαν και την τυπική νομιμότητα της Γιουγκοσλαβίας: απήγαγαν το Μιλόσεβιτς παρά την ομόφωνη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας, που ανέβαλε την έκδοση.
Οι παλιότεροι από μας δε μπορούν να μη φέρουν στο μυαλό τους τα στημένα στρατοδικεία της χούντας των Παπαδόπουλου - Ιωαννίδη. Μόνο που η Χάγη είναι κάτι χειρότερο: προσπαθεί να νομιμοποιήσει μια δικτατορία όχι σε μια χώρα, αλλά παγκόσμια. Γι' αυτό η αντίσταση στη Νέα Τάξη είναι το πρώτο καθήκον οποιουδήποτε πάνω στη Γη θέλει να λέγεται άνθρωπος.
Οι εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία
Πιθανότατα η απαγωγή του Μιλόσεβιτς θα φέρει μεγαλύτερη ζημιά στη Δύση και τα ανδρείκελά της παρά όφελος.
Όταν το φθινόπωρο ανετράπη ο Μιλόσεβιτς, το ΑΣΚΕ δε συμφώνησε με τις αναλύσεις που ταύτιζαν όλους τους αντιπάλους του με τη Δύση. Αντιθέτως εκτίμησε ότι στην εξέγερση και στη DOS πήραν μέρος και πατριωτικές και δημοκρατικές δυνάμεις που δεν ήθελαν το Μιλόσεβιτς. Είχαμε γράψει στην "Ε" (αρ.φ. 78, Οκτώβρης 2000) ότι γρήγορα οι δύο τάσεις στη νέα εξουσία θα έρθουν σε σύγκρουση, η έκβαση της οποίας θα καθορίσει το μέλλον της Γιουγκοσλαβίας. Ευχηθήκαμε, μάλιστα, να υπάρξει μια σύγκλιση των πατριωτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της DOS και του Σοσιαλιστικού Κόμματος που θα απομόνωνε τον Τζίντζιτς και τους ομοίους του.
Ο πρώτος γύρος, λοιπόν, ήταν υπέρ των ανδρεικέλων της Δύσης. Όμως, ελπίζουμε ότι η ιστορία δε θα τελειώσει εδώ. Ο Πρόεδρος Κοστούνιτσα καταδίκασε με κατηγορηματικό τρόπο την απαγωγή (την οποία έμαθε από το ραδιόφωνο) και το κόμμα του αποχώρησε από την κυβέρνηση. Το Λαϊκό Σοσιαλιστικό κόμμα του Μαυροβουνίου αποχώρησε, επίσης. Πιστεύουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία του γιουγκοσλαβικού λαού αγανάκτησε με το πραξικόπημα της κυβέρνησης Τζίντζιτς. Περιμένουμε τη συνέχεια.
Τα δολάρια (αργύρια) της προδοσίας
Η Δύση φρόντισε να εξευτελίσει ακόμη και τα ανδρείκελά της, προσφέροντας 500 δις δραχμές (!) τη στιγμή της απαγωγής του Μιλόσεβιτς. Τόσο κοστίζουν οι τρομακτικές ζημιές που προκάλεσαν οι βομβαρδισμοί τους; Πού είναι οι υποσχέσεις τους για επανορθώσεις;
Είναι προφανές ότι το μέγιστο μέρος αυτών των χρημάτων δε θα πάει ούτε για την ανοικοδόμηση της Γιουγκοσλαβίας, ούτε για την ανακούφιση της οικονομίας της, ούτε για την ενίσχυση όσων Γιουγκοσλάβων πένονται. Θα καταλήξουν στις τσέπες των διαφόρων Τζίντζιτς. Έτσι εξηγείται η σπουδή τους στην εκτέλεση των εντολών των προστατών τους. Πέρα από το γεγονός ότι τα χρήματα της Δύσης (όχι τα "δώρα" αλλά τα δάνεια, που είναι τα περισσότερα) θα βάλουν ακόμη βαθύτερα τη Γιουγκοσλαβία στον κύκλο υπερχρέωση - λιτότητα - εξάρτηση.
Η «ελληνική» κυβέρνηση
Από την αναμενόμενη στάση των ανδρεικέλων της Δύσης που κυβερνούν και τη δική μας χώρα θέλουμε να σημειώσουμε μόνο το θράσος τους. Ο επί του τύπου κ. Ρέππας είπε ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν επεμβαίνει στα εσωτερικά της Γιουγκοσλαβίας (!!!). ΄Όπως έκανε κι όταν υπέγραφε τους βομβαρδισμούς, όταν παραχωρούσε δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια και τρένα για την προώθηση των γκάνγκστερ του ΝΑΤΟ. Όπως έκανε με τη συμμετοχή του Γιωργάκη και του ’λεξ Ρόντος στον προεκλογικό αγώνα στο Βελιγράδι. Ας τους έχουμε να τους βλέπουμε (και να τους ψηφίζουμε)...
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Σε παλιότερα χρόνια στη Σοβιετική Ένωση, λένε, οι επισκέπτες έπρεπε να ακολουθούν καθορισμένα δρομολόγια, ώστε να μη βλέπουν τις τυχόν αρνητικές για, το καθεστώς εικόνες της καθημερινότητας των πολιτών.
Ακόμη πιο παλιά, το 18 αιώνα η Αικατερίνη η «Μεγάλη» της Ρωσίας, για να επιβεβαιώσει τη φήμη του «πεφωτισμένου δεσπότου», έστηνε χωριά με μεταφερόμενα σκηνικά και ηθοποιούς-γεωργούς, ώστε να θαυμάζουν οι επισκέπτες, κυρίως Γάλλοι διαφωτιστές, τη ζηλευτή ζωή του Ρώσου μουζίκου, τα περίφημα «χωριά Ποτέμκιν».
Ελπίζουμε να μη φτάσουμε κι εμείς εδώ σ' αυτό το κατάντημα, τον Αύγουστο των Ολυμπιακών Αγώνων με το πλήθος -όπως πιστεύεται- των αναμενόμενων «φιλάθλων». Ελπίζουμε, αλλά με κάθε επιφύλαξη, γιατί κάποια σχέδια για απόκρυψη των προσφυγικών στο Δουργούτι και κάτι απειλούμενες δενδροφυτεύσεις του «άρπα-κόλλα» δεν εμπνέουν και μεγάλη αισιοδοξία.
Η ηγέτιδα τάξη στη χώρα μας πάντα είχε ένα σύμπλεγμα μειονεξίας απέναντι στους Δυτικούς και με γελοίες αρχοντοχωριάτικες υπερβολές επεδίωκε να επιδείξει... ανωτερότητα. Ελπίζουμε, πάλι, να σκεφτούν ότι εκατομμύρια τουρίστες έρχονται τα τελευταία χρόνια και γνωρίζουν καλά την ελληνική πραγματικότητα. Και, κυρίως, ότι θα ξανάρθουν, για να ξαναδούν τις αμέτρητες λακούβες στους δρόμους και τα εγκαταλελειμένα «Ολυμπιακά Έργα». που μας έπνιξαν στα χρέη»
Κατηγορία
Φύλλο 98 Μαΐου 2004
Αναμένεται σε λίγες μέρες ο Πάπας στην Ελλάδα, μετά από πρόσκληση του Προέδρου Κ. Στεφανόπουλου, για προσκύνηση στον ’ρειο Πάγο (όπου μίλησε ο Απόστολος Παύλος) και για παγκαθολική λειτουργία στο Ολυμπιακό Στάδιο. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, θα έχουμε πολλές αντιδράσεις, αντιπαπικές εκδηλώσεις, πιθανώς ακόμη και οδομαχίες. Πολύ δυσάρεστα ενδεχόμενα. Το ερώτημα είναι αν πράγματι θα ευθύνονται αποκλειστικά γι' αυτά αυτοί που θα αντιδράσουν, όπως και αν αντιδράσουν.
’γνωστο γιατί τον επισκέφθηκε επίσημα ο Κ. Στεφανόπουλος και τον κάλεσε στην Ελλάδα. Λάθος πάντως. Και θα είναι εξαιρετικά λυπηρό να δημιουργηθούν προβλήματα με τους Έλληνες καθολικούς, κάτι που επιδιώκει ο αρχιεπίσκοπος τους με τις περίεργες δηλώσεις του. Η συμβίωση των Ορθοδόξων και των Καθολικών ήταν μέχρι τώρα αρμονική.
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό