ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Όταν ψηφιζόταν ο νόμος επικύρωσης του μνημονίου «βοήθειας» Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και Κομισιόν, το ΚΚΕ απαίτησε να ισχύσει η διάταξη του Συντάγματος για 180 (3/5) ψήφους. Είχε δίκιο.
Ο και συνταγματολόγος, όμως, υπουργός ’μυνας Ευάγγελος Βενιζέλος πρότεινε ν’ αναβληθεί η συζήτηση της πρότασης για μετά τις τοποποθετήσεις των κομμάτων επί της αρχής του νομοσχεδίου, ώστε, αν θα συμφωνούσε ο Σαμαράς στο νομοσχέδιο, να δεχθεί η κυβέρνηση τα 3/5 (180 ψήφοι), αν όχι, να υποστηρίξει την άποψη πως αρκούν οι 151!
Θαυμάσια «ερμηνεία» του Συντάγματος και προσαρμογή του στις ανάγκες του Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου… όπως και σε πολλά άλλα ζητήματα, άλλωστε.
Η κατάσταση στο διεθνές πεδίο και ιδιαίτερα στην περιοχή μας παρουσιάζετται εξαιρετικά τεταμένη και κρίσιμη, σε βαθμό που να διαφαίνεται ότι αρχίζει μια νέα περίοδος Ψυχρού Πολέμου. Στα Βαλκάνια μαίνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ – Αγγλίας και Ε.Ε. από τη μία και Ρωσίας (Σερβίας) από την άλλη. Κύρια αιτία τώρα το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο και ο έλεγχος των αγωγών περάσματός τους στην Ευρώπη. Οι Αμερικανοί (και οι δυτικοευρωπαίοι) θέλουν να εγκατασταθούν μόνιμα στην περιοχή και να εμποδίσουν ή, έστω, να περιορίσουν τη ρωσική επιρροή και τον έλεγχο των αγωγών. Γι’ αυτό έγινε η εσπευσμένη και παράνομη (για τον ΟΗΕ!) ανακήρυξη της «ανεξαρτησίας» στο Κόσοβο, γι’ αυτό και θέλουν να εγκατασταθεί στα Σκόπια το ΝΑΤΟ.
Ταυτόχρονα επεκτείνεται η οικονομική κρίση των ΗΠΑ και το (σχεδόν) αδιέξοδο του συστήματος, που επηρεάζει ήδη και την Ε.Ε. Αυτά συν τα αδιέξοδα των ΗΠΑ σε Ιράκ, Αφγανιστάν και στο μέτωπο Παλαιστινίων-Ιράν και Ισραήλ καθιστούν τις ΗΠΑ (και εν μέρει τους συνεταίρους τους) εξαιρετικά νευρικούς και επιθετικούς, με απρόβλεπτες συνέπειες στη χώρα μας, που τη θέλουν διχασμένη, αδύνατη και επομένως ευάλωτη.

Εξωτερική πολιτική

Ενόψει των παραπάνω και των κινδύνων που διαφαίνονται (πάντοτε πληρώνει όποιος θεωρείται «δεδομένος»), η ελληνική αντίδραση (παρά το απειλούμενο veto για την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ) παραμένει υποτονική και μυωπική. Σέρνεται η χώρα μας από τον απερίγραπτο Νίμιτς και τους Αμερικανούς απεσταλμένους σε αδιέξοδες συζητήσεις με τους Σκοπιανούς, που ενθαρρύνονται από τους «μεσολαβητές» για αδιαλλαξία, μέχρι εμείς να υποχωρήσουμε πλήρως, με την υπουργό «μας» των Εξωτερικών να λειτουργεί ως εκπρόσωπός τους, προαναγγέλοντας μάλιστα την «αναγνώριση» του Κοσόβου!
Σιωπούμε στις αμερικανικές και αγγλικές προκλήσεις στη Θράκη, που ενθαρρύνουν τουρκικές διεκδικήσεις. «Επιτρέψαμε» τον παραμερισμό του Τάσσου Παπαδόπουλου, χαρίζοντας άφατη χαρά στο Μητσοτακαίικο και κάθε εχθρό της χώρας μας, κι έτσι «ανοίγουμε την όρεξη» για τον παραμερισμό κάθε ενοχλητικού στους «συμμάχους» μας. Μας μένει τώρα να χειροκροτήσουμε την επανεμφάνιση του εφιάλτη «Ανάν».
Κι ενώ φάνηκε να ενισχύουμε τους δεσμούς μας με τη Ρωσία, τη μόνη δύναμη (η Γαλλία δεν έχει σταθερή στάση) που κάπως μας συμπαραστέκεται, «αφήσαμε» να μεταδοθεί από την κρατική τηλεόραση ένα αναίσχυντο αγγλικό προπαγανδιστικό ρεπορτάζ-φιλμ εναντίον της Ρωσίας και του Πούτιν, όπου μάλιστα κατηγορούνται ότι δεν επιτρέπουν σε ξένες κυβερνήσεις να ... χρηματοδοτούν «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» στη Ρωσία!! Ελπίζουμε ότι η διαφαινόμενη αποδυνάμωση του πατριωτικού τόξου (που διαπερνά όλα τα κόμματα, ακόμη και τον ΣΥΝ) είναι πρόσκαιρη...

Εσωτερική κατάσταση

Στο πολιτικό επίπεδο αποτυγχάνει (ευτυχώς...) η προσπάθεια διάσωσης του δικομματισμού (όπως γράψαμε στην προηγούμενη «Ε».) Το ΠΑΣΟΚ με πρόεδρο το Γιωργάκη δε μπορεί, φυσικά, να ανακάμψει, άρα να παραπλανήσει ότι τα στελέχη του έπαψαν να ενδιαφέρονται μόνο για το «πάπλωμα» και τις «καρέκλες». Η θεωρία του «ώριμου φρούτου» δε φαίνεται να επαληθεύεται ούτε, πιθανώς, οι Αμερικανοί θα επιμείνουν να στηρίζουν τον “wonderful man” τους, ώστε, αν οι «Δημοκρατικοί» κερδίσουν τις εκλογές, να τον κάνουν Πρωθυπουργό της Ελλάδος. Αλλάζουν, φαίνεται, σχέδια και σε συνεργασία με τους ισχυρούς της Ε.Ε. και όργανα κυρίως τα ΜΜΕ τους εδώ ετοιμάζουν άλλα σενάρια, ώστε να εξασφαλίσουν πλήρως υπάκουες κυβερνήσεις συνεργασίας, αλλάζοντας το πολιτικό σκηνικό. Δεν είναι τυχαίες οι ιταμές δηλώσεις του κορακοζώιτου αλλά ακμαίου Μητσοτάκη κατά των Καραμανλικών, οι προκλητικές διαφοροποιήσεις της Ντόρας στα εξωτερικά θέματα, ιδίως στο «όνομα Σκοπίων», το Κόσσοβο, τη Θράκη, η επιμονή του Αλαβάνου «ότι το πρόβλημα του «ονόματος» δεν είναι σοβαρό (!) και από την άλλη οι προσεκτικές θέσεις του ΚΚΕ, που δε συμμετέχει σ’ αυτά τα παιχνίδια. Αιχμή του δόρατος για την αλλαγή του σκηνικού είναι, για την ώρα, η κατάλληλη διοχέτευση των δυσαρεστημένων στο ΣΥΝ καθώς και των Βενιζελικών και Μητσοτακικών. Έτσι ένα ευχάριστο και ευοίωνο γεγονός, η αποδυνάμωση του δικομματισμού, μετατρέπεται κατάλληλα χειραγωγούμενο σ’ ένα νέο εφιάλτη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και θα ευοδωθεί...
Κοινωνικό μέτωπο

Κι ενώ θα περίμενε κανείς η κυβέρνηση Καραμανλή να επιδιώκει (σχετική) κοινωνική γαλήνη και στήριξη στο εσωτερικό, ώστε να αντιμετωπίσει ευκολότερα τις εξωτερικές προκλήσεις, δημιούργησε με το ασφαλιστικό, μετά ασφαλώς από πιέσεις της Ε.Ε., για τις οποίες κανείς δεν αναφέρει κάτι (ούτε ο ΣΥΝ, βεβαίως), τέτοια κοινωνική αναστάτωση, που διευκολύνει και την υλοποίηση των πολιτικών σεναρίων. Και το παράδοξο να επιτίθενται με σφοδρότητα στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση (δες το σχετικό άρθρο), που επιβάλλει η Ε.Ε., οι πιο φανατικοί ευρωπαϊστές, τελικά, δεν είναι και τόσο παράδοξο...
Ούτε είναι τόσο παράδοξο το ξαφνικό ενδιαφέρον κάποιων για δημοψήφισμα, όταν οι ίδιοι για άλλα θέματα, που πολύ περισσότεροι ζητούσαν (π.χ. ταυτότητες), αυτοί το αρνούνταν ή και το χλεύαζαν. Δημοκράτες δηλ. κατά περίπτωση, που απλώς θέλουν να γίνεται ντόρος γύρω απ’ αυτούς ή να δικαιολογούν κάποιους άλλους να περνούν τα σχέδιά τους. Και αυτά εν ονόματι των λαϊκών δικαίων, η κυριολεξία δηλ. του λαϊκισμού.
Ανεξάρτητα όμως απ’ αυτά, το κοινωνικό πρόβλημα είναι μέγα. Και υπενθυμίζουμε ότι ο Καραμανλής στην ταβέρνα του Μπαϊρακτάρη επετέθη κατά των 5 νταβατζήδων και των ισάριθμων συντεχνιών, που λυμαίνονται, όπως είπε, τη χώρα. Η τύχη της επίθεσης κατά των νταβατζήδων, λόγω της παρέμβασης της Ε.Ε., είναι γνωστή. Ανάλογη, πιθανώς, θα είναι και της νέας επίθεσης, παρά τη θέληση της Ε.Ε. ή ακριβώς λόγω αυτής.
Γενικότερα η χώρα βρίσκεται μπροστά σε πολύ σοβαρά προβλήματα και κινδύνους. Τα εσωτερικά, αν δεν επιτρέπουμε τις παρεμβάσεις των ξένων, κάποια στιγμή θα τα λύσουμε. Όσο για τα άλλα, τα εθνικά, πάλι από εμάς εξαρτάται η έκβασή τους, έστω και αν υπάρχει η 5η φάλαγγα ανάμεσά μας. Ας υπενθυμίσουμε μόνο πως ακόμη υπάρχει η ελεύθερη Κύπρος, παρά το σχέδιο Ανάν, ακόμη θυμούνται οι Έλληνες το όνομα των Σκοπίων, παρά τις προβλέψεις του Μητσοτάκη, ακόμη η Ελλάδα δεν «ομοσπονδιοποιήθηκε» με την Τουρκία, κι ας ήσαν όλ’ αυτά επιδιώξεις ένθερμες των Αμερικανών και των συνοδοιπόρων τους.
Στην «Ελευθεροτυπία» εμφανίστηκε διεύθυνση ιστοσελίδας για την υποστήριξη νεαρής Ιρανής, που απειλείται με σοβαρότατη ποινή, βάσει του ισλαμικού νόμου. Το «ενδιαφέρον» αυτό μας θυμίζει τις συλλογές υπογραφών και τις προβολές σκληρών βίντεο με Αφγανές, λίγο πριν την εισβολή των δυτικών «απελευθερωτών». Μετά την εισβολή δεν τους ενοχλούν ούτε η βία κατά των γυναικών, ούτε η μπούργκα, ούτε η παραγωγή οπίου, ούτε τους ενόχλησαν ποτέ αντίστοιχα φαινόμενα στη Σαουδική Αραβία, με το πιο σκληρό ισλαμικό καθεστώς, γιατί εκεί το καθεστώς είναι δικό τους.
Τώρα ήρθε η σειρά του Ιράν, για να αφυπνιστούν τα επιλεκτικά ανακλαστικά των Δυτικών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με σκοπό να σκοτεινιάσει μια μέρα ο ουρανός και του Ιράν από τα αεροπλάνα τους. Αν και οι ευφυέστεροι απ’ αυτούς καταλαβαίνουν ότι το Ιράν δεν είναι ούτε Ιράκ, ούτε Αφγανιστάν. Αν τολμήσουν εισβολή, θα γίνει ο τάφος τους.
10 στους 11 ξένους παίκτες έχουν πολλές ομάδες, κυρίως ποδοσφαιρικές, στη σύνθεσή τους. Για να ψυχαγωγούμαστε, λοιπόν, «πολιτιστικά», εισάγουμε και διασκεδαστές από το εξωτερικό και τους πληρώνουμε, φυσικά, με δανεικά. Έτσι λειτουργεί και ο «πολιτισμός» στη χώρα μας.
Στις 12/10/09 ο δημοσιογράφος Χρ. Πηγαδίτης κάλεσε εκπροσώπους του ΑΣΚΕ (Σήφη Στενό) και του Μ-Λ ΚΚΕ (Θανάση Τσιριγώτη) σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για τις μετεκλογικές εξελίξεις και για γενικότερα πολύ σημαντικά θέματα.
Τον ευχαριστούμε και πάλι για το κάλεσμα στις εκπομπές του, που γίνονται κάθε Δευτέρα 6-7 μ.μ.
Είναι η πρώτη φορά, μετά το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που ο ελληνισμός, ένα κομμάτι του αυτή τη φορά, με τη συμπαράσταση του υπολοίπου, αρνείται να συμμορφωθεί προς τις απαιτήσεις των ισχυρών της γης. Το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 είναι ένα γεγονός μεγάλης και πολλαπλής σημασίας.
Α) Αποδεικνύει ότι, παρά τη μερική μας αλλοτρίωση και αντιθέτως προς όσα διαλαλεί η κρατούσα ιδεολογία, στο βάθος της ψυχής μας δεν έχουμε αποκοπεί από τις αγωνιστικές μας παραδόσεις, δεν έχουμε χάσει τον αυτοσεβασμό μας και αυτό το εκδηλώνουμε, όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο. Οι εκφοβισμοί, οι εκβιασμοί και η προσπάθεια εξαγοράς των συνειδήσεων (800 εκατ. δολάρια από τις ΗΠΑ και 350 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε.) ακούμπησαν λίγους Ελληνοκύπριους. Η απόδειξη, μάλιστα, έρχεται από το κομμάτι του ελληνισμού που θεωρείται από τα πιο κοσμοπολίτικα και από τα πιο εύπορα. Η στάση του, με κορυφαία στιγμή το ιστορικό διάγγελμα του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, δίνει θάρρος και αυτοπεποίθηση σε όλους τους Έλληνες, που απέδειξαν ότι ενδιαφέρονται, και πολύ μάλιστα, για την Κύπρο, άρα και για τα υπόλοιπα εθνικά μας θέματα, παρ' όσα ισχυρίζονταν οι εκφραστές της υποτέλειας.
Β) Αποφύγαμε τα χειρότερα στα εθνικά μας θέματα. Βεβαίως το Κυπριακό δε λύθηκε με το δημοψήφισμα, αλλά απέτυχαν οι Αγγλοαμερικάνοι να μετατρέψουν την Κύπρο ταχύτατα σε Βοσνία ή Κόσοβο, με τελικό στόχο τον πλήρη αφελληνισμό του νησιού. Απομακρύνθηκαν οι αντίστοιχες «λύσεις», που είχε ετοιμάσει για το Αιγαίο και τη Θράκη η αποδοκιμασθείσα κυβέρνηση των Σημίτη-Γιωργάκη. Δεν ησυχάζουμε, αλλά κερδίζουμε χρόνο και μπορούμε να ελπίζουμε.
Γ) Γκρεμίζει το επιχείρημα ότι η μη συμμόρφωση προς τας «υποδείξεις» συνεπάγεται τη συντέλεια του κόσμου και εκθέτει ανεπανόρθωτα τους υποτελείς σε Ελλάδα και Κύπρο, που το χρησιμοποίησαν κατά κόρον. Αντιθέτως, αποδεικνύει ότι όσο πιο πολύ αντιστεκόμαστε, τόσο καλύτερες προϋποθέσεις δημιουργούμε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας.
Δ) Αποδεικνύει ότι οι Η.Π.Α., παρά την τεράστια ισχύ που διαθέτουν δεν επιτυγχάνουν τους σκοπούς τους, όταν δεν εξασφαλίζουν τη συναίνεση ή την ανοχή των λαών. Στην ευρύτερη περιοχή μας δέχονται ένα ηχηρότατο χαστούκι από τον ιρακινό λαό, που, με το αίμα του αυτός, έχει φέρει την υπερδύναμη σε αδιέξοδο και απελπισία. Τρίτη αποτυχία στην Παλαιστίνη, όπου ο τοπικός χωροφύλακας της Δύσης έχει περιέλθα κι αυτός σε αδιέξοδο.

Η πολιτική κατάσταση στην Κύπρο

Ένας σοβαρός λόγος που δεν μπορούμε να ησυχάζουμε είναι ότι αυτό το μεγαλειώδες ΟΧΙ δεν εκφράζεται πολιτικά. Το σύνολο σχεδόν της πολιτικής ηγεσίας στην Κύπρο και την Ελλάδα ήταν υπέρ του ΝΑΙ, όμως μια μεγάλη μερίδα στην Κύπρο (ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ), κάτω από την πίεση του κόσμου και μπροστά στον κίνδυνο της απομόνωσης, εσύρθησαν να πουν ΟΧΙ. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., παρότι τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ, δεν εγκατέλειψε την Κύπρο στις επόμενες διπλωματικές μάχες.
Ο ΔΗΣΥ. που η ηγεσία του (Αναστασνάδης) υποστήριξε το ΝΑΙ, διασπάστηκε και συμμετέχει στις ευρωεκλογές με δύο ψηφοδέλτια. Οι υποστηρικτές του ΟΧΙ, μεταξύ των οποίων οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, θα έχουν επικεφαλής τον τ. πρόεδρο του κόμματος Μάτση, αδελφό ήρωα της ΕΟΚΑ.
Στο ΑΚΕΛ έχουν βγει ανοιχτά προς τα έξω οι διαφωνίες, πρωτοφανές για κομμουνιστικό κόμμα, και είναι άγνωστο μέχρι πότε η ηγετική ομάδα θα διατηρεί τις ισορροπίες και τη συνοχή του κόμματος. Ο Χριστόφιας ανοιχτά δηλώνει ότι επιδιώκει να μην ενταφιαστεί το σχέδιο Ανάν και έχει γίνει (μαζί με τον Ταλάτ) ο προνομιακός συνομιλητής των Αγγλοαμερικανών, που σε κάθε ευκαιρία παρακάμπτουν τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο μόνος δήμος όπου πλειοψήφισε το ΝΑΙ ήταν της Δερύνειας, προπύργιο του ΑΚΕΛ.
Στην ΕΔΕΚ η σημερινή ηγετική ομάδα εγκαταστάθηκε από το Λαλιώτη (όψιμο απορριπτικό !!), που έθεσε στο περιθώριο τον ιστορικό ηγέτη Β. Λυσσαρίδη. Σήμερα ο Λυσσαρίδης κινείται για την αλλαγή της ηγεσίας.
Το ΔΗΚΟ οφείλει την απήχηση του κυρίως στην προσωπικότητα του Τ. Παπαδόπουλου. Οι Νέοι Ορίζοντες του Ν. Κουτσού, με τη συνεπή στάση, έχουν μικρή επιρροή, όπως και η ΑΔΗΚ και οι Οικολόγοι. Ο πρόεδρος των Ε.ΔΗ. Γ. Βασιλείου εξευτελίστηκε πλήρως, αφού αποκαλύφθηκαν και οι επαγγελματικές του σχέσεις με το λόρδο Χάνει!!
Η Κύπρος έχει επείγουσα ανάγκη από αλλαγή του πολιτικού της σκηνικού. Όλες οι δυνάμεις που στήριξαν το ΟΧΙ, κυρίως μέσα από κινήσεις πολιτών, πρέπει να κυριαρχήσουν στην πολιτική, είτε μπολιάζοντας τα υπάρχοντα κόμματα, είτε δημιουργώντας νέα. Ειδικά αυτό αφορά τα λαϊκά στρώματα, που, εγκλωβισμένα στην πολιτική του ΑΚΕΛ, κυρίως, δεν έπαιξαν τον πρωτοποριακό ρόλο που έπρεπε στον αγώνα για το ΟΧΙ και εναπέθεσαν την ευθύνη στην πατριωτική μερίδα της αστικής τάξης, με εκφραστή τον πρόεδρο Παπαδόπουλο. Το κλίμα είναι κατάλληλο, εκτός των άλλων, γιατί έχει αρχίσει ήδη να αμφισβητείται σοβαρά ο ρόλος της Ε.Ε. και πιστεύουμε ότι κάποιος πρέπει να εξηγήσει ότι η επιλογή της ένταξης είναι εις βάρος της Κύπρου και πρέπει να αναθεωρηθεί.
Τελευταία παρατήρηση: φαίνεται ότι οι «εθνικιστές» του ΟΧΙ ενδιαφέρονται περισσότερο για την πρόοδο των Τουρκοκυπρίων απ' όσο οι αυτόκλητοι προστάτες τους του NΑΙ. (Πολλοί Τουρκοκύπριοι ψήφισαν ΝΑΙ, νομίζοντας ότι έτσι θα απαλλαγούν από τον Αττίλα και τον Ντενκτάς} Οι οποίοι κ προστάτες» τους του ΝΑΙ (Αναστασιάδης, Κληρίδης, Βασιλείου κλπ.) είχαν διαβεβαιώσει τους δικούς τους προστάτες (ΗΠΑ και Ε.Ε.) ότι η υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν ήταν βέβαιη!! Και τώρα...
Πολλά αποπροσανατολιστικά ακούστηκαν και γράφτηκαν για τη συνάντηση Καραμανλή-Αρσένη στο Μέγαρο Μαξίμου, περί διείσδυσης της ΝΔ στους δυσαρεστημένους (ή αποτυχημένους) του ΠΑΣΟΚ κλπ. Τα πράγματα είναι μάλλον πιο απλά.
Ο Γερ. Αρσένης από τότε που ήρθε στην Ελλάδα και διορίστηκε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και μετά έγινε τσάρος της οικονομίας δεν έπαψε ποτέ να είναι υπάλληλος της αμερικανικής κυβέρνησης. Με τη σημερινή στροφή της κυβέρνησης Καραμανλή προς τις ΗΠΑ, οι Αμερικανοί ζήτησαν μεγαλύτερο έλεγχο της ελληνικής οικονομίας και (μέσω αυτής) των οικονομιών των βαλκανικών χωρών. Έφτιαξαν, λοιπόν, στον Γερ. Αρσένη το «Ινστιτούτο Ερευνών και Πολιτικής Στρατηγικής για την Ανάπτυξη και τη Διακυβέρνηση» (τι τίτλος, θεέ μου!!), που θα λειτουργεί όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην ευρύτερη Βαλκανική ως Μη Κυβερνητική Οργάνωση (Μ.Κ.Ο.), με την υποχρέωση του Καραμανλή να το στηρίζει με χρήματα και να ακούει τις συμβουλές του. Τόσο απλά!
Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία Κίνησης για την αποχώρηση της Ελλάδας από την ΕΟΚ συνεχίστηκε όλο το τελευταίο διάστημα με επαφές και συζητήσεις. Στη φάση αυτή γίνεται προσπάθεια γιο τη διαμόρφωση ενός κειμένου - διακήρυξης και τη συσπείρωση όσων αρχικά θα στηρίξουν την Κίνηση.
Παρακαλούνται οι σεισμοί να γίνονται από τις 8 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ (και λίγο πιο νωρίς, αν είναι δυνατόν, καλού κακού). Τις άλλες ώρες το γεωδυναμικό ινστιτούτο κοιμάται.
Οι χουντικοί, που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1967 μέχρι το 1974, έκαναν ό,τι μπορούσαν, για να διευκολύνουν την Τουρκία, με εντολή των μισθοδοτών τους Αμερικανών.
α) Έκαναν αδικαιολόγητες σφαγές σε τ/κ χωριά και πριν και μετά τις 21/4/67 (τα μέλη του ΙΔΕΑ πέρασαν οι περισσότεροι από την Κύπρο πριν το 1967). Το ίδιο έκανε και η τ/κ οργάνωση ΤΜΤ.
β) Απέσυραν το 1967 την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο, που έστειλε κρυφά ο Γ. Παπανδρέου το 1964.
γ) Ανέτρεψαν το Μακάριο στις 15/7/74 και διέλυσαν το κυπριακό κράτος. Ο τουρκικός στρατός κατοχής άρχισε να αποβιβάζεται στην Κύπρο στις 20/7/74 στις 5π.μ. και το κρατικό ραδιόφωνο της Λευκωσίας μέχρι τις 8π.μ. μετέδιδε πρωινή γυμναστική (!). Οι Ε/κ κατασφάζονταν και όσοι ζητούσαν όπλα, για να αντισταθούν, δεν έβρισκαν.
Όλ’ αυτά τα έκαναν με κορώνες πατριωτισμού και μαξιμαλιστικά συνθήματα (Ένωση).
Σήμερα έχουν το θράσος να συνεχίζουν να παριστάνουν τους πατριώτες. Έφτασαν να κάνουν συγκέντρωση και πορεία στις 2/12 εναντίον του σχεδίου Ανάν.
Η νεολαία, που δεν έζησε και ίσως δεν ξέρει, ας προσέχει τέτοιους πατριώτες(!)


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)