ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Τις μέρες αυτές έφυγαν για το τελευταίο τους ταξίδι δύο πολύ αγαπημένοι μας άνθρωποι.

Το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου στη Φίλια της Καρδίτσας αποχαιρετήσαμε το ιδρυτικό μέλος του ΑΣΚΕ Ηλία Κεφαλά, 62 ετών. Ο Ηλίας ήταν σε όλη του τη ζωή συνεπής στις αρχές του και αγωνιστής. Κι αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο, γιατί οι σειρήνες της εξουσίας πολύ εύκολα παρέσυραν τους περισσοτέρους. Έστησαν ολόκληρο μηχανισμό εξαγοράς συνειδήσεων. Κάποιοι, μάλιστα, είχαν αναγάγει σε μέθοδο διεκδίκησης αξιωμάτων την έκφραση συμπάθειας προς το ΑΣΚΕ, ακόμη και την πρόσκαιρη συμπόρευση με το ΑΣΚΕ. Πολύ σύντομα τους χάναμε και μαθαίναμε ότι κάπου διορίστηκαν. Αλλά ο Ηλίας βράχος!

Το ίδιο συνεπής ήταν και απέναντι στην κοινωνική του τάξη. Σ’ όλες τις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις ήταν πρωταγωνιστής, στο ισχυρότερο μπλόκο, της Βιοκαρπέτ, όπου συγκεντρώνονταν οι Καρδιτσιώτες. Πάντα σε αντίθεση τόσο με τους κυβερνητικούς αγροτοπατέρες όσο και με όσους συμβιβάζονταν, αρκούμενοι στην αποκόμιση κομματικών ωφελημάτων.

Την ανθρώπινη ευαισθησία του έδειξε και κατά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. Ήταν ενεργό μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης, παρών στη Μπάνια Λούκα, ακόμη και κατά τη διάρκεια βομβαρδισμών.

Τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου αποχαιρετήσαμε το φίλο μας, αγωνιστή της Αντιδικτατορικής Αντίστασης Θανάση Μαυροβουνιώτη, 68 ετών. Ο Θανάσης, νεαρός υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, οργανώθηκε από τους πρώτους μήνες της δικτατορίας μαζί 14 άλλους συναδέλφους του στη Δημοκρατική Άμυνα. Συνελήφθη 7 φορές. Την πρώτη στις 13/12/67, στο φιάσκο του κινήματος του βασιλιά, οπότε ήρθε σε ρήξη με τον κυβερνήτη του πλοίου του, του οποίου πήρε τον έλεγχο. Στις 8/2/68 συλλαμβάνεται για τη συμμετοχή στην οργάνωση και υποβάλλεται σε φρικτά βασανιστήρια στο πλοίο «ΕΛΛΗ». Από τότε ήταν ανάπηρος. Με δυσκολία περπατούσε. Εν τούτοις τον βασάνισαν και κατά τις επόμενες συλλήψεις.

Αντιστασιακός και αγωνιστής παρέμεινε σε όλη του τη ζωή, παρότι η υγεία του ανά πάσα στιγμή κινδύνευε να επιδεινωθεί δραματικά. Όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση το 1981, όχι μόνο δεν εξαργύρωσε τους αγώνες του, αλλά απέστρεψε με αηδία το πρόσωπό του και από τη νέα διεφθαρμένη εξουσία, στάση που τον ζημίωσε επαγγελματικά.

Το 1983, 9 χρόνια μετά την πτώση της χούντας, το Πολεμικό Ναυτικό τον ονόμασε πλωτάρχη σε πολεμική διαθεσιμότητα. Το 2010 τιμήθηκε και από το Δήμο Πειραιά.

Θα τους θυμόμαστε και τους δύο, για να αντλούμε δύναμη από τη στάση ζωής τους, γιατί έχουμε ένα νέο και δύσκολο αγώνα μπροστά μας.

Ενημερώνουμε τους αναγνώστες μας ότι μετατέθηκε η ώρα μετάδοσης της εκπομπής του Χρήστου Πηγαδίτη κάθε Δευτέρα στο High TV και αρχίζει στις 9.30μ.μ. ή λίγα λεπτά αργότερα.

Οι περισσότεροι παράνομοι ξένοι έχουν προμηθευτεί το «δελτίο αιτήσαντος ασύλου», το οποίο επιδεικνύουν ως έγγραφο νόμιμης παραμονής. Κι αν η αίτηση απορριφθεί, κανείς δεν τους ζητεί να το επιστρέψουν.

Θα μας επιτραπεί να υπενθυμίσουμε ότι το 2004 όλοι σχεδόν πανηγύριζαν για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., η οποία, μεταξύ άλλων, δήθεν θα μας έφερνε σε πλεονεκτική θέση στο εθνικό θέμα. Στη συγχορδία ήσαν τόσο οι μειοδότες ανανικοί όσο και οι πατριώτες αντιανανικοί, μεταξύ τους και ο αείμνηστος Τάσσος. Κάποιοι άλλοι, στην καλύτερη περίπτωση, σιωπούσαν. Μόνο το ΑΣΚΕ και κάποιοι μεμονωμένοι φίλοι της Κύπρου, όπως ο τ. πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κύπρο Θ. Στοφορόπουλος, προειδοποιούσαμε ότι όχι μόνο δε θα είναι πλεονέκτημα η ένταξη για το εθνικό θέμα, ότι δε θα έχουμε καμιά συμπαράσταση από την Ε.Ε., αλλά, αντιθέτως, η ένταξη θα καταστρέψει την ανθηρή οικονομία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία οικονομία από μεγάλο πλεονέκτημα θα μετατραπεί σε σοβαρό μειονέκτημα.

Σ’ αυτά τα 9 χρόνια η Ε.Ε. υποστήριξε όλα τα φιλοτουρκικά σχέδια των κ.κ. Χάνι, Ντε Σότο, Ντάουνερ και σία και σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία έχει χρεοκοπήσει οικονομικά, με το δημόσιο χρέος να είναι εκτός ελέγχου και την ανεργία να καλπάζει. Η Κύπρος είναι δεμένη χειροπόδαρα στα μνημόνια της τρόικας, όπως και η Ελλάδα, έτοιμη (φοβόμαστε) να τα δώσει όλα.

Η υποτέλεια του πολιτικού συστήματος είναι τέτοια, ώστε ακόμη και σήμερα αρνείται να παραδεχθεί ότι η ένταξη της Κύπρου (και της Ελλάδας) στην Ε.Ε. είναι ο κύριος λόγος της οικονομικής κατάρρευσης και ότι χωρίς απελευθέρωση από αυτήν ανάκαμψη δε θα υπάρξει. Για την αντιπολίτευση υπεύθυνη είναι μόνο η κυβέρνηση Χριστόφια, λες και οι ίδιοι είχαν προβάλει καμιά σοβαρή διαφωνία στην οικονομική και κοινωνική πολιτική, η οποία, άλλωστε, υπαγορεύεται από τις Βρυξέλες. Για το Χριστόφια και το ΑΚΕΛ φταίνε οι … τράπεζες και ο καπιταλισμός, λες και έθιξαν ή αμφισβήτησαν οι «κομμουνιστές» που επί 5 χρόνια κυβερνούν την Κύπρο, έστω κατ’ ελάχιστο, το καπιταλιστικό σύστημα και την ένταξη στην Ε.Ε., η οποία αποτελεί την ανώτερη μορφή του. Αντιθέτως, ο Χριστόφιας διόρισε δύο τραπεζίτες ως υπουργούς Οικονομικών και ο ίδιος έχει καταγγελθεί για παρεμβάσεις σε δημόσιους λειτουργούς υπέρ συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων! Η θλιβερή εικόνα συμπληρώνεται με τις κωλοτούμπες κάποιων σαν τον Μ. Κάρογιαν, πρόεδρο του ΔΗΚΟ, ο οποίος, ενώ ήταν σύμμαχος του ΑΚΕΛ, στο βωμό των προσωπικών του φιλοδοξιών, υποστηρίζει για τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου τον ανανικό Ν. Αναστασιάδη, ο οποίος προβλέπεται ότι θα εκλεγεί πανηγυρικά.

Δε μας ταιριάζει καθόλου να κάνουμε υποδείξεις, αλλά, αν οι πατριωτικές δυνάμεις του κυπριακού ελληνισμού, και υπάρχουν πολλές, δε συσπειρωθούν σε μια γραμμή απελευθέρωσης, το μέλλον προβλέπεται ζοφερό. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ και το υπερήφανο ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν είναι πολύ κοντά για να ξεχαστούν. Αυτά προς το παρόν.

Ενώ η Ελλάδα αποδυναμώνεται με την ένταξή της στην Ε.Ε. και την επιβολή των μνημονίων, η γειτονική Τουρκία αναπτύσσεται. Ο πολύς κόσμος ζει στη φτώχεια (το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι περίπου το μισό της Ελλάδας), αλλά το κράτος διαθέτει πόρους και ασκεί πολιτική σε όλα τα επίπεδα. Εκτός από την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων με σύγχρονα οπλικά συστήματα, που δεν μπορεί να παρακολουθήσει η Ελλάδα, η Τουρκία υλοποιεί ένα πρόγραμμα οικονομικής διείσδυσης στην Ελλάδα, κυρίως στις περιοχές που συνορεύουν μ’ αυτήν, όπου επιδιώκει αλλαγή του καθεστώτος.

Αφού ξεκίνησε με την αγορά λιμανιών (Μυτιλήνη, Φλοίσβος, Καλαμάτα κ.ά.), την εξαγορά επιχειρήσεων, όπως η ιστορική βιομηχανία χαρτιού ΜΕΛ στη Θεσσαλονίκη, εστιάζει το ενδιαφέρον της στη Θράκη, όπου επιδιώκει, μεταξύ άλλων, την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου της χρεοκοπημένης καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ, η οποία υπήρξε η μεγαλύτερη καπνοβιομηχανία της χώρας μας, με μερίδιο 20% στην αγορά και πρωτοπόρα τεχνογνωσία. Πώς θα αισθανθούν άραγε οι εκατοντάδες εργαζόμενοι της ΣΕΚΑΠ, που η πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων τους πετάει στο δρόμο, καθώς και οι αγρότες της περιοχής που προμήθευαν με καπνά τη βιομηχανία, όταν έρθουν οι Τούρκοι να τους «σώσουν»; Περιττό να τονίσουμε ότι οι Τούρκοι αγοραστές έχουν δεσμευτεί ότι θα κρατήσουν όλο το υπάρχον προσωπικό και θα διπλασιάσουν τον κύκλο εργασιών. Αναμενόμενο είναι ότι οι νέες προσλήψεις θα γίνουν με άτομα πειθήνια στο τουρκικό προξενείο.

Επίσης η εταιρεία χρυσού Ελντοράντο, που εξαγόρασε την Πασίφικ Φρόντιερ στον Έβρο (και τα μεταλλεία της Κασσάνδρας) έχει πολύ σημαντικά συμφέροντα στην Τουρκία και ενεργεί ως σύμβουλος σε θέματα χρυσού του Τούρκου πρωθυπουργού.

Άλλη σημαντική τουρκική επένδυση είναι η δραστηριοποίηση στην Ελλάδα της τουρκικής κρατικής τράπεζας Ζιραάτ, που από το 2009 έχει ανοίξει γραφεία στην Αθήνα, την Ξάνθη, την Κομοτηνή και τη Ρόδο. Ο Τούρκος πρεσβευτής στην Αθήνα έκανε πρόταση για παροχή δανείων σε αγρότες και επιχειρηματίες ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ σε πρώτη φάση, τη στιγμή που οι ελληνικές τράπεζες έχουν κόψει τα δάνεια! Με τα δάνεια θα υποθηκεύεται ελληνική γη υπέρ της τουρκικής τράπεζας, ως συνέχεια της μυστικής χρηματοδότησης από το τουρκικό κράτος μουσουλμάνων της Θράκης για εξαγορά γης και περιουσιών χριστιανών.

Αν στα παραπάνω προστεθούν ότι το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής αλωνίζει εδώ και χρόνια ανενόχλητο σ’ όλη την ελληνική Θράκη, ότι θεσμικοί παράγοντες της Πολιτείας (από πολιτικούς μέχρι τους μητροπολίτες Ξάνθης και Διδυμοτείχου) υποκλίνονται σ’ αυτό, ότι παράγοντες του υπουργείου Παιδείας, σαν την κ. Δραγώνα, αγωνίζονται για τον εκτουρκισμό της μειονότητας, μάλλον πρέπει ν’ ανησυχούμε για το τι μας ξημερώνει.

Ευτυχώς, είμαστε πάρα πολλοί αυτοί που ανησυχούμε! Παραδείγματα: 32 βουλευτές της Ν.Δ. ζήτησαν την απομάκρυνση του Τούρκου προξένου στην Κομοτηνή Σενέρ. Ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος αντέδρασε στον έλεγχο της εκπαίδευσης των μουσουλμανοπαίδων από το τουρκικό προξενείο, παρά τη διαφωνία των κυβερνητικών του εταίρων της ΔΗΜΑΡ. Η τοπική ΕΛΜΕ και η Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ αντιδρούν επίσης στη δραστηριότητα του προξενείου, αντιθέτως ο τοπικός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιουσούφ ζητάει συνεκμετάλλευση του Αιγαίου από Ελλάδα και Τουρκία!

Τέλος, σημαντικό είναι ότι διορίστηκε νέος διευθυντής στην Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών στην Ξάνθη, σε θέση που παρέμενε για μεγάλο διάστημα κενή. Ας ελπίσουμε ότι αυτό αποτελεί ένδειξη ότι το ελληνικό κράτος θα κάνει σαφές σε όλους ότι προστατεύει ολόκληρη την επικράτεια που του ανήκει και θα περιορίσει την προκλητική παρέμβαση της Άγκυρας σ’ αυτή η περιοχή.