ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Κινητικότητα παρατηρείται την περίοδο αυτή σε όλα τα εθνικά μας θέματα. Ίσως κάποιοι γείτονες, με τους υπερατλαντικούς και τους ευρωπαίους προστάτες τους θεωρούν ότι η Ελλάδα θα φανεί ακόμη πιο υποχωρητική, λόγω της οικονομικής της αδυναμίας. Κάποιες κινήσεις του Α. Σαμαρά δείχνουν ότι δε θέλει ν’ ακολουθήσει την προδοτική πολιτική του Γιωργάκη. Κύκλοι του πρωθυπουργικού γραφείου διαρρέουν προς τους δημοσιογράφους ότι είναι δυσαρεστημένος με την απραξία του υπουργού του των Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλου. Ας αποφασίσει αν είναι αυτός ο πρωθυπουργός!

Στο Σκοπιανό επαναδραστηριοποιείται ο Νίμιτς και εμφανίζεται για πολλοστή φορά αισιόδοξος ότι είμαστε κοντά σε συμφωνία. Στα Σκόπια, όμως, ο πρωθυπουργός Γκρουέφσκι βρίσκεται σε πόλεμο τόσο με τη σλαβική αντιπολίτευση (Τσερβενκόφσκι) όσο και με την αλβανική μειονότητα.

Ο επίτροπος της Ε.Ε. Φούλε λειτουργεί πάντα ανθελληνικά και σ’ αυτή τη φάση προσπαθεί να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τους Σκοπιανούς, χωρίς να έχει προηγηθεί συμφωνία για το όνομα, όπως προβλέπουν οι αποφάσεις.

Κατά την επίσκεψη Νίμιτς στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών παρέστη και ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, ενέργεια που προδίδει έλλειψη εμπιστοσύνης προς το Δ. Αβραμόπουλο.

Η Αλβανία έχει περάσει πλέον από τις άτυπες στις επίσημες προκλήσεις. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση ισχυρίζονται ότι η περιοχή μέχρι την Πρέβεζα είναι «Τσαμουριά» και πρέπει να περιληφθεί στη Μεγάλη Αλβανία που οραματίζονται.

Είναι προφανές ότι στην Αλβανία έχει πέσει πολύ τουρκικό χρήμα και υπάρχει συντονισμός των δύο χωρών με στόχο την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας. Αποτέλεσμα αυτού είναι η ακύρωση από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας της Συμφωνίας Ελλάδας-Αλβανίας για την ΑΟΖ.

Σε περίπτωση που η Αλβανία οξύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση δεν ξέρουμε ποια στάση θα κρατήσουν οι Αλβανοί που διαμένουν στην Ελλάδα. Βέβαια, η επιδείνωση των οικονομικών της Ελλάδας έχει οδηγήσει στον επαναπατρισμό πολλούς απ’ αυτούς, κυρίως όμως οικογένειες που ήρθαν να βγάλουν το μεροκάματό τους κι όχι τα παρασιτικά και εγκληματικά στοιχεία.

Ακολουθούν πιο εκτενείς αναφορές στη Θράκη και στην Κύπρο.

Είναι τοις πάσι γνωστά τα επικοινωνιακά κόλπα που χρησιμοποιούν όταν κόβουν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και αυξάνουν τα χαράτσια: βγάζουν στον αέρα δεκάδες λίστες με φοροφυγάδες που «ελέγχουν». Σχεδόν όλοι αυτοί τελικά μένουν ατιμώρητοι, μεταξύ τους και μεγαλοεπιχειρηματίες που δηλώνου εισοδήματα χαμηλοσυνταξιούχου!

Με το σύστημα που σας προτείνω ο θάνατός τους είναι βέβαιος. Αλλά πριν πεθάνουν θα σας προσφέρουν τις πολύτιμες για το έθνος υπηρεσίες τους (σ.σ υποχρέωναν τους χριστιανούς Πόντιους στα τάγματα εργασίας καθημερινά επί 12ωρο να σπάζουν πέτρες και να κατασκευάζουν δρόμους, να κοιμούνται στην ύπαιθρο και να λιμοκτονούν). Επιπλέον, οι γυναίκες τους δε θα γεννούν, κι έτσι θα λυθεί το δημογραφικό σας πρόβλημα, ενώ η μισητή κι άτιμη αυτή ράτσα θα ξεκληριστεί και θα χαθεί για πάντα σε μια γενιά κι εσείς θ’ αποκτήσετε μια συμπαγή τουρκική ομοιογένεια, που θα δώσει στο έθνος σας νέα δύναμη. Και μην ξεχνάτε βέβαια τις περιουσίες και τα κτήματα που θ’ αφήσουν οι «Γιουνάν» μετά το χαμό τους, που θα περάσουν στο Δημόσιο, δηλαδή σε σας όλους...»

Όττο Λίμαν φον Σάντερς - Γερμανός συνταγματάρχης επικεφαλής της γερμανικής στρατιωτικής αποστολής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1913 έως το 1918.

Από το βιβλίο του Φραγκούλη Φράγκου «Ποια Τουρκία; Ποιοι Τούρκοι;»

Πόσο διαφέρει αυτή η γερμανική συνταγή από αυτή που εφαρμόζεται σήμερα. Μήπως ότι δεν έχουμε ακόμη τάγματα εργασίας, Οθωμανούς και Νεότουρκους. Κι όμως...

Ο Πέτρος Δούκας, παροπλισμένος πλέον, πρώην τραπεζίτης και υφυπουργός, γνωστός και για το Βατοπέδιο και για απόκρυψη καταθέσεων στο εξωτερικό, εξέφρασε τις μύχιες επιδιώξεις ξένων κατακτητών και εργοδοτών διατυπώνοντας το «Μανιφέστο Προτάσεων για ένα ελληνικό New Deal, για την έξοδο από την Κρίση και την Ελλάδα της Δημιουργίας!”»

Ο κ. Δούκας, πριν διατυπώσει δημόσια αυτές τις προτάσεις, όφειλε πρώτα να δηλώσει δημόσια τα τεράστια ποσά που προσπόρισε από τις επιχειρήσεις όπου εργάσθηκε και από την πολιτική του καριέρα και να πει πόσα από αυτά είναι διατεθειμένος να προσφέρει στην πατρίδα του. Ο κύριος αυτός, με τη σιγουριά της άνετης ζωής του, δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να κουνά το δάχτυλο σε ανθρώπους που αυτός και οι όμοιοί του οδήγησαν στην ανεργία και στην εξαθλίωση.

Ο Στάλιν ωχριά μπροστά στο σταχανοβισμό των νεοφιλελεύθερων. Δε διευκρινίζει επίσης ο κ. Πέτρος αν οι άνεργοι που θα τους επιβάλλεται η «εθελοντική» εργασία θα διαμένουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με έμβλημα το Arbeit macht Frei. Ή αν θα πρέπει ν’ απολυθούν όλοι οι Έλληνες που εργάζονται, ώστε όλοι ως άνεργοι, σύμφωνα με το «ελληνικό New Deal» (θα τρίζουν τα κόκαλα του Ρούζβελτ και του Κέινς), να συμμετάσχουν στην «Ελλάδα της δημιουργίας», όπου το καθεστώς της δουλείας φαντάζει ανθρώπινο. Τους δούλους, τουλάχιστον, τους τάιζαν, για να μπορούν να υπηρετούν τους αφεντάδες τους. Οι Γερμανοί, οι τραπεζίτες και οι εγχώριοι υποτακτικοί τους δε θέλουν να δίνουν ούτε φαγητό, μόνο απλήρωτη δουλειά, πείνα, εξευτελισμό, εξανδραποδισμό, με στόχο τον αφανισμό. Δε θα το πετύχουν.

Πιθανόν να μη χρειάζεται, πλέον, να αφιερώνεται χώρος και χρόνος για τους συνεχώς ανανεούμενους φορολογικούς νόμους, αφού οι στόχοι τους είναι γνωστοί, οι εκάστοτε ρυθμίσεις τους διαρκώς βαρύτερες για τους πληττόμενους και οι φαινομενικοί παραλογισμοί τους όλο και πιο πρόδηλοι. Και μάλιστα, όταν είχε προαναγγελθεί ότι, επιτέλους, θα καταρτιζόταν φορολογική νομοθεσία για διαρκή χρήση, εύληπτη και ... δίκαιη. Άλλα όμως επιτάσσει η τρόικα, που φυσικά ανταποκρίνονται και στις μύχιες επιθυμίες των εγχώριων εκτελεστών των σχεδίων της.

Η «διαρκής χρήση του» θα περιοριστεί σε 2-3 μήνες, με τις διορθωτικές διατάξεις του να επιβάλλουν συνεχώς νέες «ρυθμίσεις». Το «εύληπτο» του περιεχομένου του ισοδυναμεί με δαιδαλώδεις και ακαταλαβίστικες επιθέσεις στην κοινή λογική. Όσο για το «δίκαιη», αφ’ ενός όσοι έχουν τέκνα θα πληρώνουν τα ίδια με τους άτεκνους ίσων εισοδημάτων, αφ’ ετέρου διαγράφηκαν από τεκμήριο πολυτελούς διαβίωσης τα πολύμετρα κότερα, διότι είπαν θα φύγουν από την Ελλάδα για Τουρκία και θα χαθούν... πολλαπλάσια κέρδη!

Χρειάζεται όμως μια εξήγηση για την απροκάλυπτη νέα φορολογική επιδρομή και αποκάλυψη των πραγματικών στόχων της, ώστε να καθορίσουν ευκολότερα και το ύψος και την ένταση των ούτως ή άλλως αντιδράσεων που θα επιφέρουν τα καινούρια μπιλιέτα της εφορίας.

Η καινούρια φορολογική επέλαση, πρώτα πρώτα, δεν υπηρετεί με κανένα τρόπο τη δημοσιονομική εξυγίανση ούτε απλώς την αύξηση των εσόδων του κράτους για κάλυψη των, υποτίθεται, αναγκών του. Αν επιδιωκόταν κάτι τέτοιο, θα έπρεπε ήδη να έχει βελτιωθεί η δημοσιονομική κατάσταση, ενώ αντίθετα συνεχώς επιδεινούται και, με τους συνεχώς νέους φόρους, όλο και λιγότερα χρήματα αποκομίζονται! Αν επιδιωκόταν η αύξηση των εσόδων, αυτά θα είχαν πολλαπλασιαστεί τα τρία τελευταία χρόνια με τη φορολόγηση του «λευκού» και μαύρου χρήματος των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων καταθέσεων στο εξωτερικό (και στο εσωτερικό!), πέρα από τις κατασχέσεις των όσων ήδη αποδεδειγμένα λαθροθηρούσαν στο κράτος και τις τσέπες μας. Αν επιδιωκόταν η εξάλειψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, θα είχε, τουλάχιστον, περιοριστεί η συνεχιζόμενη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος στους άχρηστους οργανισμούς με τις αργομισθίες των χιλιάδων κομματικών στελεχών τους ή στις εκατοντάδες άχρηστες και, κυρίως, εχθρικές(!) ΜΚΟ κ.λπ., κ.λπ.

Είναι πλέον γνωστό σε πολλούς (ελπίζουμε να το εμπεδώσουν σιγά-σιγά όλοι) ότι το μόνο, ουσιαστικά, που ενδιαφέρει τους δυνάστες μας και τα εδώ όργανά τους είναι να μετατρέψουν τους πολλούς των Ελλήνων σε πένητες και στην πράξη να δημεύσουν τα όσα περιουσιακά στοιχεία ενδεχομένως διαθέτουν ακόμη, (ιδιαίτερα ενδιαφέρονται για αγροτικές και αστικές μικροϊδιοκτησίες), ώστε να μετατρέψουν την κοινωνία στο όνειρό τους, το πριν από χρόνια ομολογημένο μάλιστα, σε κοινωνία δηλαδή του 1/10 (τότε έλεγαν των 2/3, ώστε οι περισσότεροι να ελπίζουν ότι θα εξασφάλιζαν θέση σ’ αυτό…). Δε μπορούσαν να επιτύχουν κάτι τέτοιο μόνο με απολύσεις και ανεργία ούτε μόνο με μειώσεις μισθών και συντάξεων. Έπρεπε λοιπόν να συμπληρώσουν την επίθεση με φόρους επί φόρων, ώστε να εκποιηθούν και τα όσα υπάρχοντα κι έτσι να μειωθούν και οι μισθοί, για να έλθουν, όταν και εάν έλθουν, οι ξένες επενδύσεις και να πλημμυρίσουμε από ξένους, κυρίως Γερμανούς, αγοραστές.

Δε θα περιορισθούν μόνο στην Ελλάδα. Εδώ όμως έχουν τους προθυμότερους υποτακτικούς, λόγω της μακροχρόνιας εξάρτησης και γι’ αυτό μας επέλεξαν επίσημα ως πειραματόζωο, παρακολουθώντας τις αντιδράσεις μας. Ο κατ’ εξοχήν εντεταλμένος τους, άλλωστε, Στουρνάρας δήλωσε πρόσφατα, όταν τον ρώτησαν, αν φοβάται κοινωνική έκρηξη: «δε φοβάμαι, γιατί οι Έλληνες έχουν υπομονή»!! Σύντομα, πολύ σύντομα θα διαψευσθεί όμως…

Ασυλία υπουργών και φοροφυγάδων

Η ποινική προστασία των εγκλημάτων όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν έχει κατοχυρωθεί συνταγματικά (άρθρο 86 του Συντάγματος, αναθεώρηση 2001) και νομοθετικά με το νόμο 3126 του 2003. Εμπνευστής της ασυλίας αυτής είναι ο Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος παραδέχθηκε ότι «η αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 έγινε με βασικό στόχο την αναθεώρηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών». Σε ομιλία του δε (16/5/2009) υποστήριξε: «Δεν υπάρχει κανένα κράτος στον κόσμο θεσμικά συγκροτημένο και ώριμο που να μην αναθέτει τη λήψη της καθοριστικής απόφασης στο κοινοβούλιό του ...». Όποια πέτρα του συστήματος κι αν σηκώσεις, θα βρεις το Βενιζέλο.2013-03-21 12:05

Είναι σ’ όλους γνωστή η φοροδιαφυγή, ιδιαίτερα των μεγάλων επιχειρηματιών. Αυτοί με τα ΜΜΕ τους και τις «εισφορές» τους, όπως ασφαλώς και οι γερμανικές εταιρείες, προωθούν τους «πρόθυμους», πολιτικούς, κόμματα, δημοσιογράφους και «διανοούμενους». Γι’ αυτό άλλωστε όλοι αυτοί μετέχουν σαν «γλάστρες» στις τηλεοράσεις τους και τους προστατεύουν. Παρά τις εξαγγελίες τους για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αφήνουν το «μαύρο» χρήμα να διαφεύγει στο εξωτερικό, ελέω Ε.Ε. και ευρώ, ακόμη και με εμβάσματα μέσω ελληνικών τραπεζών, χωρίς έλεγχο δήλωσης εισοδημάτων, με συνέπεια να υπάρχουν θηριώδεις καταθέσεις στο εξωτερικό ύψους εκατοντάδων δισ. Αυτό στις εποχές της επίπλαστης, με δανεικά, ευμάρειας περνούσε απαρατήρητο. Τώρα, όμως, με την καταλήστευση των πιο αδύνατων κοινωνικών στρωμάτων, όχι. Παρ’ όλ’ αυτά παρέγραψαν σκανδαλωδώς (με γερμανική εντολή προφανώς) τις δωροδοκίες και τις υπερκοστολογήσεις της Ζίμενς, που ζημίωσε το δημόσιο με πάνω από 2 δισ., σύμφωνα με το πόρισμα εξεταστικής επιτροπής της Βουλής. Ταυτόχρονα συγκάλυψαν εδώ όλους αυτούς που πήραν μίζες, τα ονόματα των οποίων βρίσκονται στα συρτάρια της Γερμανίας για ευνόητους λόγους. Κι αυτοί που ομολόγησαν τις μίζες, Τσουκάτος και Μαντέλης, δεν έπαθαν το παραμικρό, όπως επίσης και το ΠΑΣΟΚ, που πήρε ασμένως τις «χορηγίες».

Καμένη η λίστα

Όταν το Σεπτέμβρη του 2012 διέρρευσε ως προϊόν υποκλοπής, προφανώς από ξένους, η λίστα Λαγκάρντ, δηλ. οι καταθέσεις έως το 2007 σε μια μόνο ελβετική τράπεζα, και μπλέχτηκαν άμεσα δύο πρώην υπουργοί Οικονομικών, η πολιτική και δημοσιογραφική εξουσία λειτούργησαν προστατευτικά για τον αδιατάρακτο βίο των μνημονιακών.

Η δημοσίευση της ύπαρξης και των ονομάτων της λίστας την «έκαψε», επειδή ως προϊόν υποκλοπής κανένας απ’ αυτούς δεν πρόκειται να παραδεχθεί ότι έχει καταθέσεις σ’ αυτή την τράπεζα, η οποία, άλλωστε φρόντισε από το 2008 να ενημερώσει τους πελάτες της ότι οι λογαριασμοί τους δεν είναι ασφαλείς, για να τους δώσει χρόνο να μεταφέρουν τα χρήματα αλλού.

Η πολιτική εξουσία έδωσε βορά στην αρένα ένα «καμένο χαρτί». Η συζήτηση και η διαδικασία στη Βουλή μόνο αισθήματα οργής προκάλεσαν. Προστατεύτηκαν ΓΑΠ και Βενιζέλος, ένοχοι στη συνείδηση του ελληνικού λαού, για να έχουν το θράσος να μας κουνούν ακόμη το δάχτυλο. Ας μην εφησυχάζουν, όμως…