ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

(προτεινόμενες θέσεις για τη Σύνοδο του ΑΣΚΕ)

1) Όλες οι κοινωνικές συσσωματώσεις, από την αρχή της οργανωμένης «πολιτειακής» μορφής τους, θέσπιζαν μέτρα που ευνοούσαν και κατά το δυνατόν εξασφάλιζαν την επιβίωση και τη διαιώνισή τους, με την αποφυγή και της αιμομιξίας. Οι εκάστοτε για το σκοπό αυτό θεσμοί παρέβλεπαν ή και κατεδίκαζαν ατομικές κλίσεις και προτιμήσεις, όχι πάντοτε όμως και αυτές των ιθυνόντων. Όσο οι θεσμοί αυτοί ήσαν «αυστηροί» και αποτελεσματικοί και δεν υπερίσχυαν αυτών ιδιοτελείς παρεκτροπές, ιδιαίτερα των φορέων τους, ή ξένες αρνητικές επεμβάσεις, εξασφάλιζαν τον αρχικό στόχο.

2) Στην ελληνική κοινωνία τη γέννηση, την ανάπτυξη και την ανατροφή των παιδιών αναλαμβάνει κατά κύριο λόγο η οικογένεια και, στο βαθμό που θα εξασφαλίζεται η όσο το δυνατό καλύτερη λειτουργία της, θα αποτελεί τον κύριο παράγοντα της επιβίωσής μας ή μη.

3) Η κοινωνία μας εμφανίζει σημάδια παρακμής, ένα καίριο σύμπτωμα της οποίας είναι η υπογεννητικότητα, που με τους σημερινούς ρυθμούς θα μειώσει δραματικά και επικίνδυνα το ποσοστό των Ελλήνων μέσα στην Ελλάδα στο όχι μακρινό μέλλον.

4) Όσοι θεωρούν τον ελληνισμό εμπόδιο για τα σχέδιά τους στην Αν. Μεσόγειο και στα Βαλκάνια ευνοούν και επιδιώκουν τον εκφυλισμό του θεσμού της οικογένειας, μέσω της επιρροής που διαθέτουν σε ΜΜΕ κ.λπ.

5) Το ελληνικό κράτος, όπως όλα τα κράτη όπου η οικογένεια παίζει αυτό το ρόλο, ορθώς δίνει οικονομικά κίνητρα (θα έπρεπε να είναι ισχυρότερα) για τη στήριξη της οικογένειας και ιδιαίτερα της πολύτεκνης. Όμως η γενική, οικονομική και κοινωνική, κατάσταση της χώρας μας με τα αρνητικά επακόλουθά της καθιστά τη στήριξη αυτή ανεπαρκή.

6) Ορθώς το ελληνικό κράτος θεσμοθέτησε τον πολιτικό γάμο, ισότιμο με το θρησκευτικό, για ζευγάρια που δεν επιθυμούν να τελέσουν θρησκευτικό γάμο, ώστε και αυτά τα ζευγάρια να ενισχυθούν.

7) Ορθώς η ελληνική πολιτεία, αναγνωρίζοντας την ανάγκη προσαρμογής σε νέες κοινωνικές πραγματικότητες, θεσπίζει σε μικρότερη και χαμηλότερη κλίμακα το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης για ζευγάρια που δεν επιθυμούν για διάφορους λόγους να τελέσουν γάμο, επιχειρώντας κατά κύριο λόγο να εξασφαλίσει την κοινωνική και οικονομική θέση των παιδιών.

8) Ορθό, επίσης, θα είναι η ελληνική πολιτεία να θεσπίσει, σε ακόμη μικρότερη και χαμηλότερη κλίμακα και αποκλειομένων φυσικά κινήτρων και ζητημάτων σχετιζόμενων με οικογενειακές σχέσεις, την αναγνώριση και προστασία για μακροχρόνιες σχέσεις ζευγαριών του ίδιου φύλου, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι η αυτονόητη ελευθερία και το δικαίωμα σε ιδιαίτερες κλίσεις και προτιμήσεις δε θα συνεπάγεται διακρίσεις σε βάρος τους, κοινωνικές ή οικονομικές.

9) Εννοείται ότι η προσέγγιση του στόχου της στήριξης του θεσμού της οικογένειας σε όλες τις μορφές της, της μονογονεϊκής συμπεριλαμβανομένης, και της αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτείται η εκπλήρωση κοινωνικοοικονομικών προϋποθέσεων για την ανακοπή της προϊούσας παρακμής της κοινωνίας μας, απόρροιας και του παραλογισμού του διεθνούς σύγχρονου συστήματος και ο συνυπολογισμός της νέας κοινωνικής πραγματικότητας των κοινωνικών μεταναστών και της αφομοίωσής τους. Τα άτομα και οι θεσμοί που, ονομαστικά τουλάχιστον, συμβάλλουν στο σκοπό αυτό, οφείλουν να προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες, μακριά από κάθε είδους υποκρισίες, ώστε να αποκλείονται αντιλήψεις εκτός τόπου και χρόνου, όπως ότι «κάθε σχέση έξω από το θρησκευτικό γάμο συνιστά πορνεία»(!), που μόνο αντίθετα αποτελέσματα φέρνουν.

Την Κυριακή 15 Ιουνίου στις 10 το πρωί θα πραγματοποιηθεί συνάντηση μελών του ΑΣΚΕ, κατά την οποία θα συζητηθούν θέσεις για ειδικά ζητήματα, καθώς και ο απολογισμός και ο προγραμματισμός της οργανωτικής μας δουλειάς.

Μετά από 2 ώρες, στις 12 το μεσημέρι, με τη συμμετοχή και φίλων του ΑΣΚΕ, θα γίνει συζήτηση για την εσωτερική και διεθνή πολιτική κατάσταση

Η εαρινή έκθεση της ΕΟΚ-Ε.Ε. για την οικονομία κατηγορεί(!) την Ελλάδα για πληθωρισμό, αύξηση των εισαγωγών και χαμηλή παραγωγικότητα!! Κατηγορεί δηλαδή εαυτήν, αφού για όλα αυτά κύρια υπεύθυνη είναι η ίδια. Διαλύει την οικονομία και κοινωνία μας, καταργεί τη Δημοκρατία μας και καταλύει το κράτος μας και μετά μας ζητά και τα ρέστα! Απαγορεύει κάθε όριο στην εξαγορά μετοχών σε οργανισμούς εθνικής σπουδαιότητας (π.χ. ΟΤΕ…), εν ονόματι της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, κάθε φραγμό στη διαπλοκή, εν ονόματι της ελευθερίας της επιχειρηματικότητας.

Και τα κυβερνητικά κόμματα, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ , ομνύουν στο όνομα του …ευρωπαϊσμού!

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΕΤΟ

Ευτυχώς, στο Βουκουρέστι 2-4/4/08 δεν επαληθεύτηκαν οι χειρότεροι φόβοι μας, ότι η ελληνική κυβέρνηση ίσως υποχωρήσει την τελευταία στιγμή στις αμερικανικές πιέσεις και αποδεχθεί διπλή ονομασία. Αντιθέτως, με τη στήριξη της αντιπολίτευσης, αποδείχτηκε συνεπής στη θέση της ότι, αν δεν προηγηθεί συμφωνία για μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις, θα ασκήσει βέτο. Επιπλέον, φάνηκε ότι είχε κάνει κάποια προεργασία (επαφές με κυβερνήσεις, δημοσιεύσεις σε ξένα ΜΜΕ κ.λπ.) πριν πάει στο Βουκουρέστι.

Οι Αμερικανοί επείγονταν να κλείσουν το θέμα του ονόματος μέχρι τον Απρίλιο του 2008, αφ’ ενός γιατί επιθυμούσαν να εντάξουν το κράτος των Σκοπίων μαζί με την Κροατία και την Αλβανία στο ΝΑΤΟ στη σύνοδο του Βουκουρεστίου, αφ’ ετέρου γιατί μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου δεν τους ευνοεί μια εκκρεμότητα στο γειτονικό προτεκτοράτο τους.

Τελικά η «μεσολάβηση» Νίμιτς δεν οδήγησε σε συμφωνία μέχρι τις 2/4/08 και το ΝΑΤΟ δεν απηύθυνε πρόσκληση προς τα Σκόπια για ένταξη, αποφασίζοντας ότι δε θα γίνει η ένταξη, εάν προηγουμένως δεν υπάρξει συμφωνία για το όνομα.

’λλο ένα φιάσκο για το Μπους

Η σύνοδος του Βουκουρεστίου απετέλεσε άλλο ένα φιάσκο για την κυβέρνηση Μπους, που δεν κατάφερε να εντάξει στο ΝΑΤΟ όχι μόνο το κράτος των Σκοπίων, αλλά ούτε την Ουκρανία και τη Γεωργία, ούτε καν εξασφάλισε ενισχυμένη συμμετοχή των συμμάχων του στο στρατό κατοχής του Αφγανιστάν. Η Γερμανία, η Γαλλία και άλλες χώρες δε διακινδύνευσαν τις σχέσεις τους με τη Ρωσία, από την οποία εξαρτώνται ενεργειακά. Ο Μπους «κατάφερε» να χάσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ ακόμη και τον πλήρη έλεγχο του ΝΑΤΟ, κάτι αδιανόητο μέχρι τώρα. Οι «σύμμαχοι» δείχνουν να αγνοούν πλέον το Μπους και να αναζητούν τον επόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, για να ευθυγραμμιστούν μαζί του, κι αυτό βοήθησε την Ελλάδα να αγνοήσει τις αμερικανικές πιέσεις. Οι εφημερίδες έγραψαν ότι ο νικητής της συνόδου ήταν ο πρόεδρος της Ρωσίας Πούτιν!

Κέρδη και ανησυχίες

Το κέρδος για την Ελλάδα είναι ότι, ύστερα από πολλά χρόνια, άρχισε πάλι να γίνεται κατανοητό διεθνώς ότι το κράτος των Σκοπίων πρέπει να αλλάξει όνομα. Ακόμη και στα πλαίσια του ΝΑΤΟ η ελληνική (όποια) αντίδραση ανάγκασε αρκετούς «συμμάχους» να συμπαρασταθούν στην Ελλάδα ή να κρατήσουν ουδέτερη στάση. Μεγάλη απογοήτευση κατέλαβε τους Σκοπιανούς, οι οποίοι υπερτίμησαν τις δυνατότητες του προστάτη τους και θεώρησαν ότι μπορούν να μην κάνουν καμιά υποχώρηση.

Όλες αυτές οι εξελίξεις, βεβαίως, καθόλου δε μας καθησυχάζουν. Το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. δεν είναι ευνοϊκοί χώροι διεκδίκησης των εθνικών μας δικαίων. Αν δεν ανήκαμε στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., κανένα εθνικό μας θέμα δε θα είχε φτάσει στη σημερινή δυσάρεστη κατάσταση και, σε κάθε περίπτωση, θα είχαμε πολύ μεγαλύτερα περιθώρια να διαπραγματευτούμε και να βελτιώσουμε τη θέση μας. Η Ελλάδα έχει υποχωρήσει μέχρι τη σύνθετη ονομασία, χωρίς να πάρει κανένα αντάλλαγμα. Η σύνθετη ονομασία, ακόμη κι αν γίνει αποδεκτή από τα Σκόπια, διαιωνίζει το πρόβλημα. Αφήνεται να διαρρεύσει ότι η «Νέα» Μακεδονία είναι γεωγραφικός προσδιορισμός! Όλοι όσοι στην Ελλάδα πίεζαν για περαιτέρω υποχωρήσεις (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, «διεθνολόγοι» κ.λπ.), επισείοντας την απειλή των αντιποίνων από τους Αμερικανούς και την «απομόνωση από τους συμμάχους», μπορεί να αποστομώθηκαν, αλλά παραμένουν ισχυροί στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, ελέγχουν τους μηχανισμούς ενημέρωσης και μεθοδεύουν ακόμη και κυβερνητικές ανατροπές! Κάποιοι τόλμησαν να κατηγορήσουν ακόμη κι αυτό το μισό ΟΧΙ που προέβαλε η Ελλάδα. Χαρακτηριστικά είναι όσα γράφει το άθλιο πολυσέλιδο έντυπο Athens Voice, που μοιράζεται δωρεάν και μαζικά, απευθύνεται στους νέους και τους ασκεί σημαντική επιρροή: «Το βέτο εναντίον της Δημοκρατίας της Μακεδονίας … δείχνει ότι όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα ευθυγραμμίστηκαν με τη συλλογική φαντασιακή ανασφάλεια της ελληνικής κοινωνίας, εθνικιστικά τυφλωμένης …» (17-23/4/08)

Οι εθελόδουλοι προβάλλουν τώρα την ανάγκη ταχείας επίλυσης του προβλήματος, ωσάν να έχει η Ελλάδα κάποιο λόγο να βιάζεται. Το παρήγορο είναι ότι ακόμη και οι δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν τα ελεγχόμενα ΜΜΕ δείχνουν ότι οι Έλληνες πολίτες αντιδρούν σε κάθε υποχώρηση της πολιτικής ηγεσίας (την οποία, όμως, αυτοί επέλεξαν!) και στηρίζουν όποια αντίσταση προβάλλει. Αλλά αυτό δεν είναι καθόλου αρκετό…

Στην τελευταία συνάντηση Πούτιν-Καραμανλή τον Απρίλιο και με την ευκαιρία της γνωριμίας με το διάδοχο Μεντβέντεφ (για πρώτη φορά ομαλή διαδοχή στη μετατσαρική Ρωσία) υπεγράφη μια πολύ σοβαρή, πολιτικά τουλάχιστο, συμφωνία Ρωσίας-Ελλάδας.

Στα πλαίσια της ενεργειακής πολιτικής της (και της γεωπολιτικής …) η Ρωσία σχεδιάζει τη δημιουργία και νέου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου προς τη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη, παρακάμπτοντας την προβληματική Ουκρανία. Ο νέος αυτός, νότιος, αγωγός θα ξεκινά από τη Βουλγαρία και μέσω Σερβίας θα κατευθύνεται βορειοδυτικά. Με τη νέα συμφωνία θα δημιουργηθεί και ένα νοτιότερο παρακλάδι, που μέσω Βουλγαρίας και Ελλάδας θα κατευθύνεται προς τη Νότιο Ιταλία.

Η σπουδαιότητα του αγωγού για την Ελλάδα

Είναι προφανής η σπουδαιότητα του νέου αγωγού, κυρίως για την Ελλάδα. Επίσης, είναι προφανές το πόσο ενοχλούνται ΗΠΑ και Τουρκία, που δε θα ελέγχουν πλήρως τη ροή ενέργειας προς την Κεντροδυτική Ευρώπη, αφού μειώνεται η σημασία του αγωγού ΤGΙ (Τουρκία-Ελλάδα-Ιταλία), που θα μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν. Η Τουρκία, μάλιστα, απαιτεί να μην είναι απλώς χώρα διέλευσης του αερίου (εισπράττοντας τα «διόδια»), αλλά να αγοράζει το αέριο στα ανατολικά της σύνορα και να το πουλά στα δυτικά της. Πέραν της επιφύλαξης ότι το Αζερμπαϊτζάν και οι αμερικανικές εταιρείες θα αδυνατούν να ανταποκριθούν στις παραγγελίες των πελατών τους, η Τουρκία θα μπορούσε σε στιγμή κρίσης να μας προκαλέσει ενεργειακή ασφυξία. Με το South Stream ο κίνδυνος αυτός εκλείπει, αφού προβλέπεται ότι η Ελλάδα θα προμηθεύεται το 40% του αερίου της από αυτόν, το 40% από τον ΤGΙ και το 20% υγροποιημένο με δεξαμενόπλοια από την Αλγερία. Σε περίπτωση αδυναμίας του ΤGΙ, οι Ρώσοι μπορούν να αυξήσουν το δικό τους ποσοστό. Είναι αναμενόμενες, λοιπόν, οι, μάλλον αδέξιες και σπασμωδικές, αντιδράσεις των ΗΠΑ και Τουρκίας (βλ. κύριο άρθρο).

Η κίνηση αυτή της κυβέρνησης είναι θετική και ευοίωνη ως προϋπόθεση ανεξάρτητης και αδέσμευτης πορείας. Αρκεί, φυσικά, να έχει προηγηθεί προετοιμασία δημιουργίας εξωτερικών ερεισμάτων και εσωτερικής κοινωνικής συμπαράστασης (κάτι που, δυστυχώς, δε συμβαίνει) και σαφής αποφυγή κάθε υπόνοιας νέων προσανατολισμών δέσμευσης και υποταγής.