ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αφού καταστράφηκε με τους μηχανισμούς και τους θεσμούς της ΕΟΚ-Ε.Ε. σχεδόν κάθε δυνατότητα παραγωγής ελληνικών ανταγωνιστικών αγαθών, ώστε να σταθεί στα πόδια της η ελληνική οικονομία, το μόνο πια που μας «επιτρέπουν» είναι να ζούμε με δανεικά. Ιδού λοιπόν τα αποτελέσματα.

Tο 2005 τα δανεικά μόνο των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων (εξαιρούμε τον κρατικό δανεισμό) ξεπέρασαν τα 22 δισ. ευρώ. Παρήγαγαν δηλ. το 12,2% του ΑΕΠ. Tα ελληνικά νοικοκυριά δανείστηκαν (στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, πιστωτικές καρτες κ.λ.π.) συνολικά 16,3 δισ. ευρώ, ποσόν που αντιστοιχεί στο 9% του ΑΕΠ.

Το συνολικό χρέος επιχειρήσεων και νοικοκυριών έφτασε στο τέλος του 2005 τα 140,176 δισ. ευρώ, υπερβαίνοντας το 77,7% του ΑΕΠ, από 70,7% που ήταν το 2004 και 61% το 2002. Το μέσο υπόλοιπο χρέους από όλα τα

δάνεια ανά νοικοκυριό έφτασε τα 19.600 ευρώ το 2005, από 15.500 ευρώ που ήταν το 2002, όταν το μέσο εισόδημα ανά κάτοικο είναι 14.000 ευρώ. Χρέη έχει περίπου το 48 % των ελληνικών νοικοκυριών.

Αν δεν υπήρχε αυτός ο υπερδανεισμός κράτους και ιδιωτών, η πολυδιαφημισμένη τα τελευταία χρόνια (ιδιαίτερα επί Σημίτη) αύξηση του ΑΕΠ κατά 4% έως 4,5% θά ήταν στην πραγματικότητα μείωση.

«Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, για την παραγωγή μιας μονάδος εθνικού εισοδήματος στη χώρα μας, δημιουργείται συνολικό ακαθάριστο χρέος πέντε μονάδων. Στο τελευταίο περιλαμβάνονται όχι μόνον το πολυσυζητημένο χρέος του δημόσιου τομέα, αλλά και εκείνο του ιδιωτικού, όπως επίσης οι καθαρές ευρωπαϊκές απολήψεις και γενικότερα οι κεφαλαιικές υποχρεώσεις του συνόλου της οικονομίας έναντι του εξωτερικού. Για την πραγματοποίηση αυξητικού ρυθμού 4% του εθνικού εισοδήματος, το εξωτερικό έλλειμμα της χώρας διευρύνεται με ρυθμό 8% του εθνικού εισοδήματος. Εάν ληφθεί υπόψη ο αυξητικός ρυθμός των χρεών, τότε η πραγματική αύξηση του εθνικού εισοδήματος αποδεικνύεται αρνητική.» Κώστας Βεργόπουλος, ΚΥΡ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 12-6-2005.

Αυτήν την «ανάπτυξη» εννοούν οι ευρωπαϊστές, δηλ. την αύξηση του ΑΕΠ με δανεισμό του δημοσίου, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, προς όφελος των τραπεζιτών και του μεγάλου κεφαλαίου, που υποθηκεύει τη χώρα με τεράστια χρέη. Δεν εννοούν, ασφαλώς, την ανάπτυξη μέσω της αύξησης της εγχώριας παραγωγής, ώστε ν’ αυξηθούν οι εξαγωγές, να μειωθούν οι εισαγωγές, η ανεργία και τα τεράστια ελλείμματα.

Μέσα στην Ε.Ε. δεν είναι δυνατόν μια ελληνική κυβέρνηση να τονώσει την ελληνική παραγωγή μέσω π.χ. της αύξησης της ζήτησης, χωρίς νέα δάνεια, αφού:

1) Δεν ελέγχει το νόμισμά της και γι’ αυτό δεν μπορεί να κάνει φθηνότερες τις εξαγωγές με υποτίμηση ή διολίσθησή του.

2) Θα συναντήσει τη λυσσαλέα αντίδραση των τραπεζιτών, που θα χάσουν τα κέρδη τους από τα κάθε είδους δάνεια και μέσω του προστάτη τους, της Κομισιόν, θ’ απειλούν με λήψη μέτρων τη χώρα για «νόθευση» του ανταγωνισμού και «εθνικιστική» οικονομική πολιτική (ναι, το εκστόμισαν για τις εθνικοποιήσεις της Βολιβίας, ακόμη και για την οικονομική πολιτική της Γαλλίας! ).

Απίστευτα πράγματα γίνονται στην Εθνική Τράπεζα του κ. Αράπογλου. Ξεπούλησε μισοτιμής τις κερδοφόρες θυγατρικές της στις ΗΠΑ, τον Καναδά και τη Ν. Αφρική, στις οποίες εμπιστευόταν η ελληνική ομογένεια τις αποταμιεύσεις της (άρα αποτελούσαν και μοχλό πίεσης προς τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών) και αγόρασε την τουρκική Finansbank, έναντι του τεράστιου ποσού των 3 δισ. ευρώ (που θα φτάσουν τα 4,5), όταν 3 δισ. είναι τα ίδια κεφάλαια της τράπεζας!

Με την αγορά αυτή η Εθνική θα αναγκαστεί να αυξήσει τα κεφάλαιά της και οι ξένοι μέτοχοι θα ξεπεράσουν το 50%, δηλ. η τράπεζα ιδιωτικο-ποιείται και περνάει στα χέρια ξένων. Πολλοί μιλούν για τον ύποπτο ρόλο που παίζει η Citibank στην όλη υπόθεση.

Με αυτό το ποσό θα μπορούσε η Εθνική να αγοράσει την Εμπορική (που πωλείται σε ξένους). Το ποσό αγοράς κρίνεται υπερβολικό για τη συγκεκριμένη τράπεζα. Υπάρχουν, όμως, και πολιτικά ζητήματα. Γιατί έγινε αυτή η επένδυση σε μια χώρα με τόσο ασταθή οικονομία; Δεν αποκτά η Τουρκία ένα επιπλέον μέσο εκβιασμού της Ελλάδας, αφού σε μια πιθανή κρίση οι Τούρκοι θα απειλούν ότι θα σηκώσουν τις καταθέσεις τους; Και, τελικά, πώς μπορεί η Ελλάδα να ισχυρίζεται πειστικά ότι απειλείται από την Τουρκία με τέτοια επένδυση;

Τα κατορθώματα της Εθνικής δε σταματούν εδώ. Μαζί με την ΙΝΤΡΑΚΟΜ του κ. Κόκκαλη ήταν μεγάλοι χορηγοί συνεδρίου που έγινε στα Σκόπια, στα διαφημηστικά φυλλάδια του οποίου το γειτονικό κράτος αποκαλούνταν «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ούτε η τράπεζα ούτε η εταιρία θεώρησαν υποχρέωσή τους όχι να αποσύρουν τη χορηγία, αλλά ούτε καν να διαμαρτυρηθούν.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις

Όπως αναφέρει το «Παρόν» της 7/5/06, οι ελληνικές επιχειρήσεις που σήμερα μπορούν και στέκονται στο διεθνή ανταγωνισμό είναι μόλις 60-80. Όμως, πωλούνται συνεχώς σε ξένους, με ρυθμό 10-15 κάθε χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι σε λίγα χρόνια δε θα υπάρχει ούτε μία ελληνική επιχείρηση τέτοιας κλίμακας.

Οι εργολάβοι του ανθελληνισμού

Τον Ανδρέα Πολιτάκη, «οραματιστή» της «ελληνοτουρκικής προσέγγισης», δηλ. της μετατροπής της Ελλάδας σε δορυφόρο της Τουρκίας, τίμησαν τα γνωστά «άνθη» της δημόσιας ζωής: Κ. Μητσοτάκης, Λ. Κύρκος, Κ. Ζέππος (ο πρέσβης-ποίου;), Σ. Φυντανίδης (ο κολοσσός της δημοσιογραφίας-κατά δήλωσιν της συζύγου του, που περιφρονεί το «λαουτζίκο» της Ελλάδας κλπ.

Οι αργυρώνητες πένες αδημονούν

Υπάρχουν αξιόπιστα σημάδια, που οδηγούν σε συμπέρασμα επίθεσης ή όχι του Μπους και της λοιπής συμμορίας κατά του Ιράν. Είναι οι δημοσιογράφοι-παπαγάλοι, που επαγγέλλονται την προετοιμασία της κοινής γνώμης για εξωραϊσμό των γκανγκστερικών «ειρηνικών, δημοκρατικών, εκπολιτιστικών» επιδρομών.

Εδώ και δύο μήνες σε διάφορα έντυπα άρχισαν τις προειδοποιητικές βολές, τώρα όμως βρίσκονται σε στάση αδημονούσας προσμονής, μια που τα αφεντικά τους διστάζουν.

Στο αναμεταξύ θα τους προτείναμε να γράψουν για τα εκατομμύρια Πορτογάλων κλπ., που συρρέουν να τιμήσουν την 89^η επέτειο της εμφάνισης της Παναγίας σε 3 παιδιά στη Φατίμα!!! Κι ακόμη, κατά συνειρμό, ας γράψουν για τους χιλιάδες βιασμούς παιδιών στις «πολιτισμένες» χώρες της Β. Ευρώπης, όπου μια αμερικάνικη επιδρομή, εκπολιτιστικού στόχου, βεβαίως, θα ήταν πολύ καλή ιδέα. Υπάρχουν κι εκεί πετρέλαια.

Ο ΟΗΕ αποφάσισε, λέει, να προχωρήσει η έρευνα για ενδεχόμενα εγκλήματα πολέμου στη Γάζα. Και την ανέθεσε στον ...Εβραίο Γκολντστόουν, (=Χρυσοπέτρας) που έθεσε ως όρο να κάνει έρευνες και για τις ...δύο πλευρές.

Και, εντούτοις, το Ισραήλ όχι μόνο αρνείται να αποδεχθεί την έρευνα, αλλά μόλις το έμαθε, έσπευσε να βομβαρδίσει τα σύνορα Γάζας-Αιγύπτου, για να αποτρέψουν λαθρεμπόριο !

Στις 13-2-2006 η Κομισιόν δημοσίευσε έκθεση με την οποία στην ουσία επιτάσσει την ανάγκη «μεταρρύθμισης» του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα. Επικαλούμενη τη γήρανση του πληθυσμού και τη μείωση του οικονομικά ενεργού πληθυσμού έως το ... 2050 ζητά τώρα την τροποποίηση του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος. Η έκθεση, φυσικά, στηρίζεται στο ότι η χώρα μας θα μείνει καταδικασμένη εσαεί να είναι καταναλώτρια των ξένων προϊόντων και ότι η ... ανάπτυξή της θα βασίζεται στην κατανάλωση και όχι στην παραγωγή. Έτσι πέραν των «μεταρρυθμίσεων» του ασφαλιστικού, που η συνταγή τους είναι γνωστή (αύξηση ορίων ηλικίας και εισφορών, μείωση συντάξεων κ.λ.π.), η Κομισιόν επιτάσσει και τη μόνιμη λιτότητα, ώστε οι προϋπολογισμοί να καταστούν πλεονασματικοί. Ανησυχούν μήπως το δημόσιο δεν έχει χρήματα ν’ αγοράζει τα προϊόντα τους και να είναι αποτελεσματικό γι’ αυτούς. Σε ενίσχυση της Κομισιόν ήλθε το άλλο προπύργιο του κεφαλαίου, το Δ.Ν.Τ., να υπερθεματίσει και μάλιστα στο μεσοδιάστημα 1ου και 2ου γύρου των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Ο επικεφαλής του κλιμακίου του οικονομικού οργανισμού κ. Ρόμπερτ Φορντ ζήτησε να ληφθούν μέτρα για αύξηση ορίων ηλικίας, μείωση συντάξεων, για φραγμό στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις κ.λ.π.

Δεν πέρασε παρά λίγος χρόνος, οπότε έπιασαν δουλειά οι ντόπιοι υποτακτικοί. «Δεν υπάρχει δέσμευση την επόμενη 4ετία για τα όρια ηλικίας», λέει ο κ. Γιακουμάτος. «Σύνταξη στα 67», λέει ο βιομήχανος κ. Αναλυτής, πρόεδρος της λεγόμενης Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής. «Ανησυχεί» ο γνωστός κ. Γκαργκάνας, ενώ οι κ. Αλογοσκούφης και Τσιτουρίδης «διαβεβαιώνουν» ότι οι «μεταρρυθμίσεις» του ασφαλιστικού θα γίνουν μετά «κοινωνικό διάλογο μακράς πνοής». Ο κ. Τσιτουρίδης, αναφερόμενος στο αναλογιστικό έλλειμμα των ταμείων, είπε πως «εικάζεται ότι ανέρχεται στα 400 δισ. ευρώ, δύο φορές πάνω από το ΑΕΠ». Αυτό που δεν είπε είναι ότι οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις λεηλάτησαν τα ταμεία προς όφελος των ολίγων, οι οποίοι ούτε τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων τους πλήρωναν, χωρίς κανείς να ζητήσει το λογαριασμό αυτής της λεηλασίας.

Πρώτο βήμα: Το χάρισμα των χρεών των μεγαλοεργοδοτών (το μίνι ασφαλιστικό)

Στα πλαίσια αυτά κατατέθηκε για ψήφιση το λεγόμενο μίνι ασφαλιστικό, που δείχνει τον τρόπο με τον οποίο σκέπτονται να λύσουν το ασφαλιστικό. Στους μεγαλοφειλέτες (μεγάλες επιχειρήσεις, δημόσιο) παρέχεται η δυνατότητα καταβολής των οφειλών είτε εφάπαξ, με έκπτωση 80% επί των πρόσθετων τελών και λοιπών επιβαρύνσεων και προσαυξήσεων, είτε τμηματικά, μέχρι 96 μηνιαίες δόσεις, με έκπτωση 50%. Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, για τους μεγαλοοφειλέτες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ με συνολικό ποσό οφειλής άνω του 1.000.000,01 ευρώ παρέχεται εναλλακτικά, η δυνατότητα να ρυθμίσουν με τον προηγούμενο τρόπο το ποσό μέχρι του 1.000.000 ευρώ και για το πέραν αυτού αναστελλόταν επί 18μηνο η οποιαδήποτε καταβολή, με την προϋπόθεση της καταβολής του 8% του υπερβάλλοντος το 1.000.000 ευρώ ποσού. Μετά το τέλος της αναστολής το οφειλόμενο ποσό επιμεριζόταν σε 78 δόσεις. Οι οφειλές στο ΙΚΑ κάτω του 1.000.000 ευρώ δε ρυθμίζονταν.

Οι οφειλές αυτές στα ταμεία χρονολογούνται εδώ και πολλά χρόνια και, παρά τις προσαυξήσεις, ακόμη κι αν καταβληθούν, τα ταμεία θα εισπράξουν πολύ λιγότερα από τη σημερινή αξία των εισφορών, λόγω του πληθωρισμού.

Είναι γνωστό ότι όποιος οφείλει μικρά ποσά και δεν τα πληρώνει στα ταμεία, ιδιαίτερα στο ΙΚΑ αντιμετωπίζει αγωγές και καταδίκες. Οι μεγαλοφειλέτες δεν πλήρωναν και κανείς δεν τους ενόχλησε. Γιατί να πληρώσουν τώρα, αφού ξέρουν ότι τελικά οι οφειλές τους θα φορτωθούν και πάλι στους ασφαλισμένους; ’λλωστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι κυβερνήσεις κάνουν τέτοιου είδους ρυθμίσεις, χωρίς αποτέλεσμα.

Η καταδίκη της χώρας να παραμένει στην Ε.Ε. έχει συνέπειες κατά συρροήν.

Υ.Γ.: Μετά την κατακραυγή που ξεσήκωσαν οι φωτογραφικές χαριστικές διατάξεις για τους 150 περίπου μεγαλοφειλέτες του ΙΚΑ, ο Τσιτουρίδης απέσυρε από το νομοσχέδιο αυτό τη δυνατότητα της 18μηνης αναστολής, διατηρώντας όλα τα υπόλοιπα.

Σε αντίβαρο, για τους 2.500 περίπου μικροφειλέτες πρόσθεσε τροπολογία, που μειώνει το ύψος της ελάχιστης δόσης οφειλών τους προς το ΙΚΑ από 150 σε 100 ευρώ. Τελικά, όλ’ αυτά επιβαρύνουν τα ταμεία, δηλ. τους ασφαλισμένους.