Όσοι είχαν αυταπάτες ότι η εκλογή Ομπάμα θα σήμαινε μια μεγάλη αλλαγή προς το καλύτερο για την Αμερική και για τον κόσμο όλο μάλλον προσγειώνονται στην πραγματικότητα. Ακόμη και στα εσωτερικά κοινωνικά προβλήματα το πρόγραμμά του καρκινοβατεί.
Ο Ομπάμα στα χνάρια του Μπους
Στην εξωτερική του πολιτική, αν και κατάλαβε μετά το φιάσκο της Γεωργίας ότι δεν μπορεί να έρθει σε ανοιχτή σύγκρουση με τη Ρωσία κι έκανε πίσω στην αντιπυραυλική ασπίδα, κατά τ άλλα συνεχίζει στη γραμμή του προκατόχου του, όπως στο Αφγανιστάν. [Γι αυτό άραγε τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για την ειρήνη;] Χρησιμοποιεί μάλιστα και τις ίδιες μεθόδους, μεταξύ αυτών και την «τρομοκρατία» ως μέσο επιβολής σε λαούς και κυβερνήσεις. Τελευταίο του «κατόρθωμα» η αποστολή στρατευμάτων κατοχής στην πληγείσα από το φονικό σεισμό Αϊτή.
Ορκίζεται πίστη στα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά δεν ενοχλείται όταν κατάφωρα τα παραβιάζουν οι σύμμαχοί του. Δεν ενοχλείται ούτε από την ανατίναξη του μνημείου των Γεωργιανών που έπεσαν στον πόλεμο κατά του ναζισμού, ούτε από την απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων και ιδεών στην Πολωνία (η ποινή είναι 2 χρόνια φυλακή), ούτε από την προσπάθεια απαγόρευσης του Κ.Κ. της Τσεχίας, το οποίο (ορθώς) κατηγορούσαν για την απαγόρευση άλλων κομμάτων στη διάρκεια της δικής του εξουσίας, ούτε από τη διάλυση του φιλοκουρδικού κόμματος στην Τουρκία, ούτε από τα εγκλήματα των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας, ούτε από τη δικτατορία στην Αίγυπτο, ούτε από τη συνεχιζόμενη κατοχή του 40% της Κύπρου, ούτε από πολλά άλλα.
Απ όλ αυτά δεν ενοχλείται ούτε η ποικιλοτρόπως εξαρτημένη από τις ΗΠΑ Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία σε ένδειξη ευπείθειας όρισε ως «υπουργό» της των εξωτερικών την Αγγλίδα Κάθριν ’στον. «Η άσημη και πολιτικά ανυπόληπτη τέως επίτροπος εκτιμάται ότι θα ακολουθεί πιστά τις εντολές του Φόρεϊν Όφις», έγραψε ανήσυχος (23/11/09) ο «Φιλελεύθερος», η μεγαλύτερη εφημερίδα της Κύπρου, και πρόσθεσε: «Εύλογα ερωτήματα γεννά ωστόσο η απόφαση του πρωθυπουργού της Ελλάδας Γιώργου Παπανδρέου να πρωτοστατήσει στην εκλογή της Βρετανίδας βαρόνης».
Πρωτοφανής η υποτέλεια
Ενώ πληθαίνουν τα κράτη που σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ακολουθούν μια αδέσμευτη πολιτική προς το συμφέρον των λαών τους, στην πατρίδα μας κυβερνά (και με δική μας ευθύνη, βεβαίως) μια ολιγάριθμη ομάδα, ανεπαρκής από κάθε άποψη, που το κύριο μέλημά της είναι να υπηρετεί την αμερικανική διοίκηση, που την έφερε και τη διατηρεί στην εξουσία. Πρώτη φορά μετά τα φρικτά μετεμφυλιακά χρόνια η υποταγή μιας ελληνικής κυβέρνησης είναι τόσο απροκάλυπτη. Ακόμη και η κυβέρνηση Σημίτη, αν και πλήρως υποτελής, προσπαθούσε να εμφανίσει ως δικές της τις αποφάσεις που άλλοι της υπαγόρευαν. Τώρα ούτε αυτή η προσπάθεια γίνεται.
Ο χειρισμός των οικονομικών μας γίνεται φανερά πλέον από τους γραφειοκράτες των Βρυξελών, εντεταλμένους να μη σταματήσει η μεταφορά πλούτου από τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα της χώρας μας προς τους μεγαλοεπιχειρηματίες της Δ. Ευρώπης (βλ. ειδικό άρθρο). Οι 3 ελεγκτές-υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης (από τους οποίους οι 2 Έλληνες!), που «αποφασίζουν και διατάζουν» μια εκλεγμένη κυβέρνηση, δε γνωρίζουμε πόσο ενοχλούν τους εντολοδόχους, αλλά οπωσδήποτε ενοχλούν τον ελληνικό λαό, τουλάχιστον όσους διατηρούν κάποια αξιοπρέπεια. Ευτυχώς
αμέσως μετά την αναχώρηση των 3 έσκασε η βόμβα των «τρομοκρατών» στο Μνημείο του ’γνωστου Στρατιώτη (αυτό που είχαν κάψει οι άλλοι «επαναστάτες» πριν από ένα χρόνο), οι αναλυτές των τηλεοπτικών παραθύρων προέκριναν τη βόμβα ως μείζον θέμα και οι 3 ελεγκτές ξεχάστηκαν. (Έμειναν, δυστυχώς, οι εντολές τους.) Σχεδόν απαρατήρητοι πέρασαν και οι ελεγκτές του ΔΝΤ τις ίδιες μέρες (που δεν τους κάλεσε κανένας).
Σοβαρές απειλές
Εξυπηρετώντας τα ξένα συμφέροντα, αυτή η κυβέρνηση θέτει σε κίνδυνο την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ακόμη και την ίδια την κρατική της υπόσταση με τα νομοσχέδια του κ. Ραγκούση, τις συνεχείς παραχωρήσεις προς την Τουρκία και τη συνεχή απαξίωση των Ενόπλων Δυνάμεων (βλ. ειδικά άρθρα). Γραμματέας του κόμματος (Ξυνίδης) ορίζεται ο εκλεκτός του τουρκικού προξενείου (σύμφωνα με την έγκυρη τοπική εφημερίδα «Αντιφωνητής»), άγνωστος έξω από την εκλογική του περιφέρεια. Ειδική Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας αρμόδια για τα προγράμματα εκπαίδευσης των παιδιών μας είναι η κ. Δραγώνα, που γράφει στο βιβλίο της: «Η ελληνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από το 19ο αιώνα
κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν το 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχθήκαμε, για να κονομήσουμε»!! Επικεφαλής της πιο ευαίσθητης περιφέρειας, της Θράκης, ορίζεται συνεργάτις της κ. Δραγώνα, με τις ίδιες ιδέες. Όταν αυτά και πολλά άλλα παρόμοια συμβαίνουν, τότε κανένας εφησυχασμός δε συγχωρείται. Εάν, μάλιστα, αληθεύει η πληροφορία (περιοδικό «Επίκαιρα»), που δε διαψεύστηκε, ότι ο Γ. Παπανδρέου βολιδοσκόπησε το Δ. Αβραμόπουλο για να ψηφίσουν άλλον για Πρόεδρο της Δημοκρατίας αντί του Κ. Παπούλια, σημαίνει ότι οι κύριοι είναι πολύ επικίνδυνοι.
Η «παιδική χαρά»
Και να σκεφθεί κανείς ότι όλ αυτά τα επιχειρεί μια κυβέρνηση που δίνει την «εικόνα παιδικής χαράς», όπως εύστοχα έγραψε και το ΠΑΡΟΝ της 3/1/10. Ο Χ. Παμπούκης, που ορίστηκε να παίζει το ρόλο του άτυπου πρωθυπουργού, για να καλύπτει την προφανή ανεπάρκεια του τύποις πρωθυπουργού, στην πρώτη του ομιλία στη Βουλή για τον προϋπολογισμό «θύμιζε έκθεση παιδιών του Δημοτικού Σχολείου», όπως έγραψε ο δημοσιογράφος Γ. Τριάντης.
Η εικόνα αυτή της κυβέρνησης δεν μπορεί παρά να ανησυχεί τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, είτε γιατί υφίσταται τις βαριές συνέπειες της οικονομικής πολιτικής, είτε γιατί αντιλαμβάνεται τι σημαίνουν οι συνεχείς και σοβαρές παραχωρήσεις στα εθνικά θέματα, είτε γιατί αποβαίνει δυσχερής έως αδύνατη η ικανοποίηση προσωπικών επιδιώξεων.
Η ήττα του μητσοτακέικου
Αφού το μητσοτακέικο ροκάνισε χωρίς δυσκολία τον άβουλο και ανίκανο Καραμανλή, περίμενε την εκλογή της Ντόρας στην προεδρία της Ν.Δ. από το συνέδριο με συντριπτική πλειοψηφία. Όλα ήσαν καλά προετοιμασμένα. Η συντριπτικά μεγαλύτερη μερίδα του ξένου παράγοντα, των ΜΜΕ, των βουλευτών, των δημάρχων, των επιχειρηματιών κ.λπ. ήταν μαζί της. Τα μυστικά κονδύλια του υπ. Εξωτερικών, αντί για το «εξωτερικό», χρησιμοποιήθηκαν κι αυτά για το στήσιμο μηχανισμών στο εσωτερικό.
Η δουλειά χάλασε με την πρόταση Αβραμόπουλου για εκλογή από τη βάση. Το επιτελείο της Ντόρας ή υποτίμησε τη σημασία της ή δεν μπόρεσε να την απορρίψει ή και τα δύο μαζί. Τα αποτελέσματα γνωστά.
Η αποτυχία της Ντόρας, σε κάθε περίπτωση, είναι μια θετική εξέλιξη για την πολιτική ζωή του τόπου, γιατί εκτοπίζει από το κέντρο των αποφάσεων μια οικογένεια που συνωμοτεί αδίστακτα και διαρκώς μαζί με τους ξένους (για να εξασφαλίζει την εύνοιά τους) σε βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού.
Το κακό για τη Ντόρα δε σταμάτησε στην εκλογική της ήττα. Το «ΕΘΝΟΣ» στις 6/12/09 δημοσίευσε τα πρακτικά που κράτησε ο Έλληνας πρέσβης στο Παρίσι (20/9/08) από συνάντηση που είχαν εκεί οι υπ. Εξ. Ντόρα και Μιλόσοσκι, από τα οποία φαίνεται ότι η κυρία (κατά το παράδειγμα του πατέρα της), ενώ δημόσια υποστήριζε την επίσημη ελληνική θέση για το σκοπιανό, στις ιδιαίτερες συναντήσεις της υποσχέθηκε ότι δε θα φέρει αντίρρηση για την ύπαρξη «μακεδονικού έθνους» και «μακεδονικής γλώσσας», ούτε θα ζητήσει την αλλαγή του σκοπιανού συντάγματος, που είναι απαραίτητη για το erga omnes. Η ίδια εφημερίδα αποκάλυψε στις 12/1/10 ότι η Ντόρα ως υπ. εξ. έκανε «τα στραβά μάτια» κατά τις διαπραγματεύσεις της FRONTEX με την Τουρκία, με αποτέλεσμα η Τουρκία να οριστεί υπεύθυνη για το μισό Αιγαίο, παραβιάζοντας ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Οι αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες του Λιμενικού, των Ενόπλων Δυνάμεων και του Υπουργείου Εξωτερικών ξεσηκώθηκαν κι έτσι ο νέος υπ. εξ. Δρούτσας αναγκάστηκε να ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση.
Η καριέρα της Ντόρας φαίνεται ότι τελειώνει άδοξα. Ο μόνος που δεν το βάζει κάτω είναι ο επίτιμος, που καταλαβαίνει ότι μόνο με πλήρη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού έχει ελπίδες η θυγατέρα του. Γι αυτό έριξε και την πρόταση για «κυβέρνηση εθνικής ανάγκης». Ήξερε ότι τώρα θα απορριφθεί, αλλά ότι θα παραμείνει στα «υπ όψιν», όταν δυσκολέψουν κι άλλο τα πράγματα και η σημερινή κυβέρνηση απαξιωθεί εντελώς, κάτι που φαίνεται ότι δε θ αργήσει.
Ήπια αντιπολίτευση από Σαμαρά
Η εκλογή του Σαμαρά απέδειξε για πολλοστή φορά την αναξιοπιστία του αντιπροσωπευτικού συστήματος στο δυτικό κόσμο. Οι αντιπρόσωποι ψηφίζουν με συντριπτική πλειοψηφία τα ακριβώς αντίθετα απ αυτά που επιθυμούν και θα ψήφιζαν αυτοί που τους εξέλεξαν. Βροντερά παραδείγματα τα δημοψηφίσματα της Ε.Ε. και (όσον αφορά στα δικά μας) η παράδοση Οτσαλάν, οι βομβαρδισμοί της Γιουγκοσλαβίας, τα οικονομικά.
Οι πρώτες μέρες του Σαμαρά δεν επαληθεύουν τις μεγάλες ελπίδες που εναπέθεσαν πολλοί στην εκλογή του. Είναι πίσω ακόμη κι από τους περιορισμούς του που εμείς παραθέσαμε στο προηγούμενο φύλλο της «Ε». Δεν αναφερόμαστε στις εσωκομματικές του κινήσεις και στην αξιοποίηση των ντορικών, που μπορεί να είναι και σωστές. Αναφερόμαστε στη μέχρι τώρα αντιπολίτευσή του, που ξεκίνησε μέχρι παρεξηγήσεως ήπια (στη συνέχεια ανέβασε τους τόνους). Αναφερόμαστε, κυρίως, στη σιωπή του για το καταστροφικό φιάσκο των Βρυξελών και τις ευθύνες των κυβερνήσεων Ελλάδας και Κύπρου.
Πάντως η τοποθέτησή του για το ζήτημα της ιθαγένειας και της ψήφου στους μετανάστες ήταν καλή, αν και αποπροσανατολιστική όσον αφορά στις κυβερνητικές προθέσεις (είπε ότι αποσκοπεί σε εκλογικά οφέλη).
Αποκαλυπτήρια Καρατζαφέρη
Όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι, επιβεβαιώθηκαν όσα ισχυρίζεται το ΑΣΚΕ από την αρχή για τον κ. Καρατζαφέρη, δηλ. ότι παριστάνει τον πατριώτη, ενώ είναι στην υπηρεσία των πιο μειοδοτικών κύκλων. Στη διαδικασία εκλογής του νέου προέδρου της Ν.Δ. έκανε ό,τι μπορούσε για να συμβάλει στην ενίσχυση της Ντόρας. (Μήπως έστειλε και κόσμο να ψηφίσει;)
Για να θολώσουν τα νερά οι «αναλυτές» των ΜΜΕ διέδωσαν την ερμηνεία ότι ο Καρατζαφέρης φοβάται πως η εκλογή Σαμαρά θα μεταφέρει πολλούς ψηφοφόρους (ίσως και μέλη) του ΛΑΟΣ προς τη Ν.Δ. Βεβαίως κι αυτό δεν είναι λιγότερο επιβαρυντικό, αφού δείχνει να βάζει το κομματικό του συμφέρον πάνω από το εθνικό.
Αν ο Σαμαράς ακολουθήσει μια δυναμική πολιτική, πράγματι ο ΛΑΟΣ κινδυνεύει με συρρίκνωση ή και διάλυση, γιατί ο πολύς κόσμος που τον ψηφίζει έχει πολύ διαφορετικά κίνητρα από τον αρχηγό του. Αλιώς μπορεί να ελπίζει. Στη δε γενική ανατροπή που προωθεί ο Μητσοτάκης (που μάλλον θα παραμείνει κι αυτή όνειρο θερινής νυκτός) θα ήταν πολύ
χαριτωμένο να βλέπαμε αγκαλιασμένους τη Ντόρα και τον Καρατζαφέρη.
Τα άλλα κόμματα
Το ΚΚΕ, το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που ασκεί ουσιαστική κριτική στην κυβερνητική πολιτική και γενικότερα στο πολιτικό σύστημα, παραμένει εγκλωβισμένο στις μονοκομματικές και, ευρύτερα, σταλινικές του αντιλήψεις, που είναι έξω από τη νοοτροπία και τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και βάζουν φραγμούς στην επιρροή του. Δεν μπορεί να απευθυνθεί ούτε στα πλατιά λαϊκά στρώματα, που υποφέρουν από την οικονομική πολιτική, κι έτσι αξιοποιεί σε μικρό βαθμό την αξιόμαχη οργανωτική του δομή και τον αγώνα των μελών του.
Ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ ασχολείται περισσότερο με τις εσωτερικές του διαμάχες για το πότε και πώς θα συμμετάσχουν μέλη του στις διάφορες μορφές εξουσίας. Να ελπίζουμε ότι τα πολυάριθμα μέλη του που δεν ενδιαφέρονται γι αυτά θα διαχωρίσουν κάποια στιγμή τη θέση τους, αποφασίζοντας επιτέλους «με ποιους θα παν και ποιους θ αφήσουν»; Η πρόσφατη ομόφωνη υποστήριξη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ προς την κ. Δραγώνα δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.
[Όσο για εκείνους τους Οικολόγους-Πράσινους, πού να βρίσκονται, άραγε; Μήπως είναι απασχολημένοι κι αυτοί με τα βιογραφικά τους; Ή ασχολούνται (με το αζημίωτο) με τις ΜΚΟ, που τόσο συμπαθεί ο Γιωργάκης;]
Μέσα σ αυτές τις συνθήκες το ΑΣΚΕ, χωρίς να μειώνει τη σημασία του αγώνα σε επιμέρους ζητήματα στα πλαίσια του σημερινού συστήματος, επιμένει στην άποψή του ότι αυτός ο τόπος έχει ανάγκη από μια βαθιά αλλαγή σε όλους τους τομείς, το πλαίσιο της οποίας καθορίζεται από το 5πτυχό του. Τα «μισά λόγια» πολλές φορές αποπροσανατολίζουν και, αν τυχόν επιχειρηθεί να γίνουν πράξη, το αποτέλεσμα θα είναι η πλήρης αποτυχία. Τη θέση αυτή προσπαθεί πάντα να διαδίδει, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, με ομιλίες, συνεντεύξεις, εκδόσεις, αφίσες, προκηρύξεις και την ιστοσελίδα του.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Όταν ψηφιζόταν ο νόμος επικύρωσης του μνημονίου «βοήθειας» Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και Κομισιόν, το ΚΚΕ απαίτησε να ισχύσει η διάταξη του Συντάγματος για 180 (3/5) ψήφους. Είχε δίκιο.
Ο και συνταγματολόγος, όμως, υπουργός ’μυνας Ευάγγελος Βενιζέλος πρότεινε ν αναβληθεί η συζήτηση της πρότασης για μετά τις τοποποθετήσεις των κομμάτων επί της αρχής του νομοσχεδίου, ώστε, αν θα συμφωνούσε ο Σαμαράς στο νομοσχέδιο, να δεχθεί η κυβέρνηση τα 3/5 (180 ψήφοι), αν όχι, να υποστηρίξει την άποψη πως αρκούν οι 151!
Θαυμάσια «ερμηνεία» του Συντάγματος και προσαρμογή του στις ανάγκες του Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου
όπως και σε πολλά άλλα ζητήματα, άλλωστε.
Κατηγορία
Φύλλο 134 Ιουνίου 2010
Είναι η πρώτη φορά, μετά το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που ο ελληνισμός, ένα κομμάτι του αυτή τη φορά, με τη συμπαράσταση του υπολοίπου, αρνείται να συμμορφωθεί προς τις απαιτήσεις των ισχυρών της γης. Το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 είναι ένα γεγονός μεγάλης και πολλαπλής σημασίας.
Α) Αποδεικνύει ότι, παρά τη μερική μας αλλοτρίωση και αντιθέτως προς όσα διαλαλεί η κρατούσα ιδεολογία, στο βάθος της ψυχής μας δεν έχουμε αποκοπεί από τις αγωνιστικές μας παραδόσεις, δεν έχουμε χάσει τον αυτοσεβασμό μας και αυτό το εκδηλώνουμε, όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο. Οι εκφοβισμοί, οι εκβιασμοί και η προσπάθεια εξαγοράς των συνειδήσεων (800 εκατ. δολάρια από τις ΗΠΑ και 350 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε.) ακούμπησαν λίγους Ελληνοκύπριους. Η απόδειξη, μάλιστα, έρχεται από το κομμάτι του ελληνισμού που θεωρείται από τα πιο κοσμοπολίτικα και από τα πιο εύπορα. Η στάση του, με κορυφαία στιγμή το ιστορικό διάγγελμα του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, δίνει θάρρος και αυτοπεποίθηση σε όλους τους Έλληνες, που απέδειξαν ότι ενδιαφέρονται, και πολύ μάλιστα, για την Κύπρο, άρα και για τα υπόλοιπα εθνικά μας θέματα, παρ' όσα ισχυρίζονταν οι εκφραστές της υποτέλειας.
Β) Αποφύγαμε τα χειρότερα στα εθνικά μας θέματα. Βεβαίως το Κυπριακό δε λύθηκε με το δημοψήφισμα, αλλά απέτυχαν οι Αγγλοαμερικάνοι να μετατρέψουν την Κύπρο ταχύτατα σε Βοσνία ή Κόσοβο, με τελικό στόχο τον πλήρη αφελληνισμό του νησιού. Απομακρύνθηκαν οι αντίστοιχες «λύσεις», που είχε ετοιμάσει για το Αιγαίο και τη Θράκη η αποδοκιμασθείσα κυβέρνηση των Σημίτη-Γιωργάκη. Δεν ησυχάζουμε, αλλά κερδίζουμε χρόνο και μπορούμε να ελπίζουμε.
Γ) Γκρεμίζει το επιχείρημα ότι η μη συμμόρφωση προς τας «υποδείξεις» συνεπάγεται τη συντέλεια του κόσμου και εκθέτει ανεπανόρθωτα τους υποτελείς σε Ελλάδα και Κύπρο, που το χρησιμοποίησαν κατά κόρον. Αντιθέτως, αποδεικνύει ότι όσο πιο πολύ αντιστεκόμαστε, τόσο καλύτερες προϋποθέσεις δημιουργούμε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας.
Δ) Αποδεικνύει ότι οι Η.Π.Α., παρά την τεράστια ισχύ που διαθέτουν δεν επιτυγχάνουν τους σκοπούς τους, όταν δεν εξασφαλίζουν τη συναίνεση ή την ανοχή των λαών. Στην ευρύτερη περιοχή μας δέχονται ένα ηχηρότατο χαστούκι από τον ιρακινό λαό, που, με το αίμα του αυτός, έχει φέρει την υπερδύναμη σε αδιέξοδο και απελπισία. Τρίτη αποτυχία στην Παλαιστίνη, όπου ο τοπικός χωροφύλακας της Δύσης έχει περιέλθα κι αυτός σε αδιέξοδο.
Η πολιτική κατάσταση στην Κύπρο
Ένας σοβαρός λόγος που δεν μπορούμε να ησυχάζουμε είναι ότι αυτό το μεγαλειώδες ΟΧΙ δεν εκφράζεται πολιτικά. Το σύνολο σχεδόν της πολιτικής ηγεσίας στην Κύπρο και την Ελλάδα ήταν υπέρ του ΝΑΙ, όμως μια μεγάλη μερίδα στην Κύπρο (ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ), κάτω από την πίεση του κόσμου και μπροστά στον κίνδυνο της απομόνωσης, εσύρθησαν να πουν ΟΧΙ. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., παρότι τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ, δεν εγκατέλειψε την Κύπρο στις επόμενες διπλωματικές μάχες.
Ο ΔΗΣΥ. που η ηγεσία του (Αναστασνάδης) υποστήριξε το ΝΑΙ, διασπάστηκε και συμμετέχει στις ευρωεκλογές με δύο ψηφοδέλτια. Οι υποστηρικτές του ΟΧΙ, μεταξύ των οποίων οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, θα έχουν επικεφαλής τον τ. πρόεδρο του κόμματος Μάτση, αδελφό ήρωα της ΕΟΚΑ.
Στο ΑΚΕΛ έχουν βγει ανοιχτά προς τα έξω οι διαφωνίες, πρωτοφανές για κομμουνιστικό κόμμα, και είναι άγνωστο μέχρι πότε η ηγετική ομάδα θα διατηρεί τις ισορροπίες και τη συνοχή του κόμματος. Ο Χριστόφιας ανοιχτά δηλώνει ότι επιδιώκει να μην ενταφιαστεί το σχέδιο Ανάν και έχει γίνει (μαζί με τον Ταλάτ) ο προνομιακός συνομιλητής των Αγγλοαμερικανών, που σε κάθε ευκαιρία παρακάμπτουν τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο μόνος δήμος όπου πλειοψήφισε το ΝΑΙ ήταν της Δερύνειας, προπύργιο του ΑΚΕΛ.
Στην ΕΔΕΚ η σημερινή ηγετική ομάδα εγκαταστάθηκε από το Λαλιώτη (όψιμο απορριπτικό !!), που έθεσε στο περιθώριο τον ιστορικό ηγέτη Β. Λυσσαρίδη. Σήμερα ο Λυσσαρίδης κινείται για την αλλαγή της ηγεσίας.
Το ΔΗΚΟ οφείλει την απήχηση του κυρίως στην προσωπικότητα του Τ. Παπαδόπουλου. Οι Νέοι Ορίζοντες του Ν. Κουτσού, με τη συνεπή στάση, έχουν μικρή επιρροή, όπως και η ΑΔΗΚ και οι Οικολόγοι. Ο πρόεδρος των Ε.ΔΗ. Γ. Βασιλείου εξευτελίστηκε πλήρως, αφού αποκαλύφθηκαν και οι επαγγελματικές του σχέσεις με το λόρδο Χάνει!!
Η Κύπρος έχει επείγουσα ανάγκη από αλλαγή του πολιτικού της σκηνικού. Όλες οι δυνάμεις που στήριξαν το ΟΧΙ, κυρίως μέσα από κινήσεις πολιτών, πρέπει να κυριαρχήσουν στην πολιτική, είτε μπολιάζοντας τα υπάρχοντα κόμματα, είτε δημιουργώντας νέα. Ειδικά αυτό αφορά τα λαϊκά στρώματα, που, εγκλωβισμένα στην πολιτική του ΑΚΕΛ, κυρίως, δεν έπαιξαν τον πρωτοποριακό ρόλο που έπρεπε στον αγώνα για το ΟΧΙ και εναπέθεσαν την ευθύνη στην πατριωτική μερίδα της αστικής τάξης, με εκφραστή τον πρόεδρο Παπαδόπουλο. Το κλίμα είναι κατάλληλο, εκτός των άλλων, γιατί έχει αρχίσει ήδη να αμφισβητείται σοβαρά ο ρόλος της Ε.Ε. και πιστεύουμε ότι κάποιος πρέπει να εξηγήσει ότι η επιλογή της ένταξης είναι εις βάρος της Κύπρου και πρέπει να αναθεωρηθεί.
Τελευταία παρατήρηση: φαίνεται ότι οι «εθνικιστές» του ΟΧΙ ενδιαφέρονται περισσότερο για την πρόοδο των Τουρκοκυπρίων απ' όσο οι αυτόκλητοι προστάτες τους του NΑΙ. (Πολλοί Τουρκοκύπριοι ψήφισαν ΝΑΙ, νομίζοντας ότι έτσι θα απαλλαγούν από τον Αττίλα και τον Ντενκτάς} Οι οποίοι κ προστάτες» τους του ΝΑΙ (Αναστασιάδης, Κληρίδης, Βασιλείου κλπ.) είχαν διαβεβαιώσει τους δικούς τους προστάτες (ΗΠΑ και Ε.Ε.) ότι η υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν ήταν βέβαιη!! Και τώρα...
Κατηγορία
Φύλλο 98 Μαΐου 2004
Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία Κίνησης για την αποχώρηση της Ελλάδας από την ΕΟΚ συνεχίστηκε όλο το τελευταίο διάστημα με επαφές και συζητήσεις. Στη φάση αυτή γίνεται προσπάθεια γιο τη διαμόρφωση ενός κειμένου - διακήρυξης και τη συσπείρωση όσων αρχικά θα στηρίξουν την Κίνηση.
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Με απόφαση της συνόδου των μελών του, που πραγματοποιήθηκε στις 6/3, την Κυριακή 21 Μαρτίου στις 11π.μ.-1μ.μ. στα γραφεία του το ΑΣΚΕ θα παρουσιάσει τις θέσεις του για την οικονομική και γενικότερη πολιτική κατάσταση και τα (υπαγορευμένα έξωθεν) κυβερνητικά μέτρα. Θα ακολουθήσει συζήτηση.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για κάθε φίλο ή φίλη που θέλει να συμμετάσχει.
Κατηγορία
Φύλλο 133 Μαρτίου 2010
10 στους 11 ξένους παίκτες έχουν πολλές ομάδες, κυρίως ποδοσφαιρικές, στη σύνθεσή τους. Για να ψυχαγωγούμαστε, λοιπόν, «πολιτιστικά», εισάγουμε και διασκεδαστές από το εξωτερικό και τους πληρώνουμε, φυσικά, με δανεικά. Έτσι λειτουργεί και ο «πολιτισμός» στη χώρα μας.
Κατηγορία
Φύλλο 130 Σεπτεμβρίου 2009
Παρακαλούνται οι σεισμοί να γίνονται από τις 8 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ (και λίγο πιο νωρίς, αν είναι δυνατόν, καλού κακού). Τις άλλες ώρες το γεωδυναμικό ινστιτούτο κοιμάται.
Κατηγορία
Φύλλο 100 Σεπτεμβρίου 2004
Είναι η πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες στις εκλογές της 7-11-2006 που ο αμερικανικός λαός καταψήφισε Πρόεδρο για εξωτερικό θέμα, τον πόλεμο στο Ιράκ, κάτι που δεν είχε συμβεί ούτε και με την ήττα στο Βιετνάμ. Δείχνει ότι οι Αμερικανοί ψηφοφόροι, που είχαν μεγαλύτερη συμμετοχή από άλλες εκλογές, δεν έχουν αποβάλει το σύνδρομο του Βιετνάμ και καταδίκασαν την έξαλλη πολιτική των νεοσυντηρητικών, που είχε περιβληθεί με ένα θρησκοληπτικό μανδύα μεσσιανισμού, μ ένα Πρόεδρο που ισχυρίζεται ότι μιλάει με το Θεό. Στους ψηφοφόρους βάρυναν όμως και τα αντικοινωνικά μέτρα των Ρεπουμπλικάνων. Ο Μπους ευνόησε τις επιχειρήσεις και τα μεγάλα εισοδήματα. Αυτός και το Κογκρέσο του θέσπισαν εκτεταμένες φοροαπαλλαγές στα μερίσματα, τα κεφαλαιουχικά κέρδη και την ακίνητη περιουσία. (Στις πετρελαϊκές εταιρείες προσφέρθηκαν φοροαπαλλαγές 2,8 δισ. δολ. με περσινό νόμο) Χτύπησαν περιβαλλοντικές και άλλες νομοθεσίες, που εμπόδιζαν τα επιχειρηματικά συμφέροντα, επιβράβευσαν με συμβόλαια πολλών δισ. δολαρίων συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Χαρακτηριστικό του κοινωνικού προβλήματος είναι το κατώτατο ωρομίσθιο, που σε ομοσπονδιακό επίπεδο είναι καθηλωμένο από το Σεπτέμβριο 1997 στα 5,15 δολ. (4,40 ευρώ). Η άνοδος του πληθωρισμού έχει μειώσει κατά 21% το διαθέσιμο εισόδημα των χαμηλόμισθων και οι Δημοκρατικοί υπόσχονται αύξησή του στα 7,25 δολ. (6,20 ευρώ). Πάντως στην Ελλάδα είμαστε χειρότερα. Το κατώτατο ημερομίσθιο είναι σήμερα 27,18 ευρώ, που αντιστοιχεί σε ωρομίσθιο 4,10 ευρώ.
Η επόμενη διετία και οι Δημοκρατικοί
Η προσεχής διετία θα είναι ιδιαίτερα ρευστή για το Μπους, καθώς αναμένεται ν αποκαθηλωθούν οι κραυγαλέοι νεοσυντηρητικοί συνεργάτες του. Μετά το Ράμσφελντ στο στόχαστρο είναι ο Τσέινι. Σε περίπτωση απομάκρυνσής του και διορισμού νέου αντιπροέδρου ο Μπους θα κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να έχει την τύχη του Νίξον, δηλ. ν αποπεμφθεί από την προεδρία, αν επιμείνει στην ως τώρα πολιτική του και δε δρομολογήσει την αποχώρηση των στρατευμάτων από το Ιράκ.
Όμως και οι Δημοκρατικοί δεν έχουν διαφορετική πολιτική στα διεθνή θέματα. Ο πόλεμος στο Ιράκ έγινε με τη δική τους συναίνεση. Δεν έχουν διαφορετικό εξωτερικό δόγμα από το Μπους. Την «τρομοκρατία» έχουν και αυτοί ως ιδεολόγημα. Ίδιες σταθερές υποστήριξης για το Ισραήλ, την Τουρκία, ίδιες αντιλήψεις για τον «άξονα του κακού». Το Δημοκρατικό Κόμμα θα αλλάξει, απλώς, το περιτύλιγμα της εξωτερικής πολιτικής. Όταν η διπλωματία εξαντλεί τα όριά της, τότε, αν τους παίρνει, θα μιλούν τα όπλα.
Οι υποψήφιες για την Προεδρία
Η Νάνσι Πελόσι, πρόεδρος της Βουλής και πιθανή υποψήφια για το χρίσμα των προεδρικών εκλογών του 2008 με τους Δημοκρατικούς, θεωρεί ότι «οι ΗΠΑ απέσυραν την προσοχή τους από το Αφγανιστάν και τον πραγματικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και κατηγόρησε τον πρόεδρο Μπους για έλλειψη σχεδίου στο Ιράκ και ότι «επέτρεψε στους Ταλιμπάν και στους συμμάχους της Αλ Κάιντα να επιτίθενται στα αμερικανικά στρατεύματα». Πάντως είναι αντίθετη με τον πόλεμο στο Ιράκ, κάτι που μειώνει τις πιθανότητές της, επειδή η αποχώρηση των Αμερικανών από το Ιράκ ανησυχεί ιδιαίτερα το Ισραήλ, βλέποντας ότι έτσι θα ενισχυθεί το Ιράν, πράγμα που αμφισβητεί το ρόλο του και την ύπαρξή του. Αντίθετα η άλλη υποψήφια για το χρίσμα των προεδρικών εκλογών του 2008 Χίλαρι Κλίντον, δηλωμένη σιωνίστρια, είναι υπέρμαχος του πολέμου στο Ιράκ. Ενώ ήταν η επικρατέστερη στην περιοχή της Ν. Υόρκης, το εβραϊκό λόμπι της χορήγησε 29,5 εκατομμύρια δολ., τα περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε άλλον υποψήφιο στις ΗΠΑ. «Η παρουσία μας (εννοεί στο Ιράκ) θα στείλει ένα μήνυμα στο Ιράν ότι δεν μπορούν να επηρεάζουν την κατάσταση στην περιοχή, παρά τους σημαντικούς φυλετικούς και θρησκευτικούς δεσμούς που έχουν με τον πληθυσμό». (Γράμμα προς τους ψηφοφόρους). Πάντως υπάρχει σοβαρή αντίθεση στην υποψηφιότητά της, με ιστοσελίδα, που έχει τίτλο «ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΤΩΡΑ» (STOP HER NOW), που εκφράζει κύκλους των Δημοκρατικών και του αντιπολεμικού κινήματος. Σημειώνουμε επίσης ότι ίδια αντίθεση υπάρχει σε κύκλους του κατεστημένου για την τυφλή υποστήριξη του Ισραήλ, ακόμη και όταν βλάπτονται τα αμερικανικά συμφέροντα.
Όχι πάλι αυταπάτες
Ελπίζουμε μετά από 2 χρόνια να μη γίνουν πιστευτοί ξανά ο υποψήφιος Αμερικανός πρόεδρος, οι εδώ υποτακτικοί και τα «παπαγαλάκια», που θα ισχυρισθούν ότι οι Δημοκρατικοί θ αλλάξουν πολιτική στο Κυπριακό, στην Τουρκία, στα Βαλκάνια υπέρ της Ελλάδας, όπως τότε έκαναν με το «σοσιαλιστή» Κλίντον, που βομβάρδισε τη Σερβία.
Κατηγορία
Φύλλο 113 Νοεμβρίου 2006
Στις 12/10/09 ο δημοσιογράφος Χρ. Πηγαδίτης κάλεσε εκπροσώπους του ΑΣΚΕ (Σήφη Στενό) και του Μ-Λ ΚΚΕ (Θανάση Τσιριγώτη) σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για τις μετεκλογικές εξελίξεις και για γενικότερα πολύ σημαντικά θέματα.
Τον ευχαριστούμε και πάλι για το κάλεσμα στις εκπομπές του, που γίνονται κάθε Δευτέρα 6-7 μ.μ.
Κατηγορία
Φύλλο 131 Νοεμβρίου 2009
Η υποκρισία και η πλύση εγκεφάλου από τους πολιτικούς ηγέτες της Δύσης, τα ΜΜΕ και τους "αναλυτές" περίσσεψαν μέσα στον κατακλυσμό της "πληροφόρησης" που ακολούθησε τις επιθέσεις στη Ν. Υόρκη και την Ουάσινγκτον. Προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν κινήματα, λαούς και χώρες, για να επιβάλουν μια ακόμη χειρότερη εκδοχή της Νέας Τάξης. Σ' αυτό το φύλλο της "Ε" δε θα επαναλάβουμε τα γνωστά σ' όλους γεγονότα. Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε ποιος ευθύνεται για το φαινόμενο της τρομοκρατίας και να διαπιστώσουμε τι έγινε στις 11 Σεπτέμβρη και μετά. Επίσης θα κάνουμε μια πρώτη προσέγγιση όσον αφορά στις στρατηγικές που χαράσσονται και τις προοπτικές που ανοίγονται για τα κινήματα αντίστασης και παγκόσμια και (κυρίως) στην Ελλάδα.
Τα κείμενα αυτά αποτελούν μέρος της εισήγησης της Ε.Ε. προς τη σύνοδο των μελών του ΑΣΚΕ, που συγκαλείται το Σάββατο 20 Οκτώβρη 6 μ.μ.
Κατηγορία
Φύλλο 83 Οκτωβρίου 2001
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό