ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Θα μας επιτραπεί να υπενθυμίσουμε ότι το 2004 όλοι σχεδόν πανηγύριζαν για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., η οποία, μεταξύ άλλων, δήθεν θα μας έφερνε σε πλεονεκτική θέση στο εθνικό θέμα. Στη συγχορδία ήσαν τόσο οι μειοδότες ανανικοί όσο και οι πατριώτες αντιανανικοί, μεταξύ τους και ο αείμνηστος Τάσσος. Κάποιοι άλλοι, στην καλύτερη περίπτωση, σιωπούσαν. Μόνο το ΑΣΚΕ και κάποιοι μεμονωμένοι φίλοι της Κύπρου, όπως ο τ. πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κύπρο Θ. Στοφορόπουλος, προειδοποιούσαμε ότι όχι μόνο δε θα είναι πλεονέκτημα η ένταξη για το εθνικό θέμα, ότι δε θα έχουμε καμιά συμπαράσταση από την Ε.Ε., αλλά, αντιθέτως, η ένταξη θα καταστρέψει την ανθηρή οικονομία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία οικονομία από μεγάλο πλεονέκτημα θα μετατραπεί σε σοβαρό μειονέκτημα.

Σ’ αυτά τα 9 χρόνια η Ε.Ε. υποστήριξε όλα τα φιλοτουρκικά σχέδια των κ.κ. Χάνι, Ντε Σότο, Ντάουνερ και σία και σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία έχει χρεοκοπήσει οικονομικά, με το δημόσιο χρέος να είναι εκτός ελέγχου και την ανεργία να καλπάζει. Η Κύπρος είναι δεμένη χειροπόδαρα στα μνημόνια της τρόικας, όπως και η Ελλάδα, έτοιμη (φοβόμαστε) να τα δώσει όλα.

Η υποτέλεια του πολιτικού συστήματος είναι τέτοια, ώστε ακόμη και σήμερα αρνείται να παραδεχθεί ότι η ένταξη της Κύπρου (και της Ελλάδας) στην Ε.Ε. είναι ο κύριος λόγος της οικονομικής κατάρρευσης και ότι χωρίς απελευθέρωση από αυτήν ανάκαμψη δε θα υπάρξει. Για την αντιπολίτευση υπεύθυνη είναι μόνο η κυβέρνηση Χριστόφια, λες και οι ίδιοι είχαν προβάλει καμιά σοβαρή διαφωνία στην οικονομική και κοινωνική πολιτική, η οποία, άλλωστε, υπαγορεύεται από τις Βρυξέλες. Για το Χριστόφια και το ΑΚΕΛ φταίνε οι … τράπεζες και ο καπιταλισμός, λες και έθιξαν ή αμφισβήτησαν οι «κομμουνιστές» που επί 5 χρόνια κυβερνούν την Κύπρο, έστω κατ’ ελάχιστο, το καπιταλιστικό σύστημα και την ένταξη στην Ε.Ε., η οποία αποτελεί την ανώτερη μορφή του. Αντιθέτως, ο Χριστόφιας διόρισε δύο τραπεζίτες ως υπουργούς Οικονομικών και ο ίδιος έχει καταγγελθεί για παρεμβάσεις σε δημόσιους λειτουργούς υπέρ συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων! Η θλιβερή εικόνα συμπληρώνεται με τις κωλοτούμπες κάποιων σαν τον Μ. Κάρογιαν, πρόεδρο του ΔΗΚΟ, ο οποίος, ενώ ήταν σύμμαχος του ΑΚΕΛ, στο βωμό των προσωπικών του φιλοδοξιών, υποστηρίζει για τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου τον ανανικό Ν. Αναστασιάδη, ο οποίος προβλέπεται ότι θα εκλεγεί πανηγυρικά.

Δε μας ταιριάζει καθόλου να κάνουμε υποδείξεις, αλλά, αν οι πατριωτικές δυνάμεις του κυπριακού ελληνισμού, και υπάρχουν πολλές, δε συσπειρωθούν σε μια γραμμή απελευθέρωσης, το μέλλον προβλέπεται ζοφερό. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ και το υπερήφανο ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν είναι πολύ κοντά για να ξεχαστούν. Αυτά προς το παρόν.

Ενώ η Ελλάδα αποδυναμώνεται με την ένταξή της στην Ε.Ε. και την επιβολή των μνημονίων, η γειτονική Τουρκία αναπτύσσεται. Ο πολύς κόσμος ζει στη φτώχεια (το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι περίπου το μισό της Ελλάδας), αλλά το κράτος διαθέτει πόρους και ασκεί πολιτική σε όλα τα επίπεδα. Εκτός από την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων με σύγχρονα οπλικά συστήματα, που δεν μπορεί να παρακολουθήσει η Ελλάδα, η Τουρκία υλοποιεί ένα πρόγραμμα οικονομικής διείσδυσης στην Ελλάδα, κυρίως στις περιοχές που συνορεύουν μ’ αυτήν, όπου επιδιώκει αλλαγή του καθεστώτος.

Αφού ξεκίνησε με την αγορά λιμανιών (Μυτιλήνη, Φλοίσβος, Καλαμάτα κ.ά.), την εξαγορά επιχειρήσεων, όπως η ιστορική βιομηχανία χαρτιού ΜΕΛ στη Θεσσαλονίκη, εστιάζει το ενδιαφέρον της στη Θράκη, όπου επιδιώκει, μεταξύ άλλων, την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου της χρεοκοπημένης καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ, η οποία υπήρξε η μεγαλύτερη καπνοβιομηχανία της χώρας μας, με μερίδιο 20% στην αγορά και πρωτοπόρα τεχνογνωσία. Πώς θα αισθανθούν άραγε οι εκατοντάδες εργαζόμενοι της ΣΕΚΑΠ, που η πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων τους πετάει στο δρόμο, καθώς και οι αγρότες της περιοχής που προμήθευαν με καπνά τη βιομηχανία, όταν έρθουν οι Τούρκοι να τους «σώσουν»; Περιττό να τονίσουμε ότι οι Τούρκοι αγοραστές έχουν δεσμευτεί ότι θα κρατήσουν όλο το υπάρχον προσωπικό και θα διπλασιάσουν τον κύκλο εργασιών. Αναμενόμενο είναι ότι οι νέες προσλήψεις θα γίνουν με άτομα πειθήνια στο τουρκικό προξενείο.

Επίσης η εταιρεία χρυσού Ελντοράντο, που εξαγόρασε την Πασίφικ Φρόντιερ στον Έβρο (και τα μεταλλεία της Κασσάνδρας) έχει πολύ σημαντικά συμφέροντα στην Τουρκία και ενεργεί ως σύμβουλος σε θέματα χρυσού του Τούρκου πρωθυπουργού.

Άλλη σημαντική τουρκική επένδυση είναι η δραστηριοποίηση στην Ελλάδα της τουρκικής κρατικής τράπεζας Ζιραάτ, που από το 2009 έχει ανοίξει γραφεία στην Αθήνα, την Ξάνθη, την Κομοτηνή και τη Ρόδο. Ο Τούρκος πρεσβευτής στην Αθήνα έκανε πρόταση για παροχή δανείων σε αγρότες και επιχειρηματίες ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ σε πρώτη φάση, τη στιγμή που οι ελληνικές τράπεζες έχουν κόψει τα δάνεια! Με τα δάνεια θα υποθηκεύεται ελληνική γη υπέρ της τουρκικής τράπεζας, ως συνέχεια της μυστικής χρηματοδότησης από το τουρκικό κράτος μουσουλμάνων της Θράκης για εξαγορά γης και περιουσιών χριστιανών.

Αν στα παραπάνω προστεθούν ότι το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής αλωνίζει εδώ και χρόνια ανενόχλητο σ’ όλη την ελληνική Θράκη, ότι θεσμικοί παράγοντες της Πολιτείας (από πολιτικούς μέχρι τους μητροπολίτες Ξάνθης και Διδυμοτείχου) υποκλίνονται σ’ αυτό, ότι παράγοντες του υπουργείου Παιδείας, σαν την κ. Δραγώνα, αγωνίζονται για τον εκτουρκισμό της μειονότητας, μάλλον πρέπει ν’ ανησυχούμε για το τι μας ξημερώνει.

Ευτυχώς, είμαστε πάρα πολλοί αυτοί που ανησυχούμε! Παραδείγματα: 32 βουλευτές της Ν.Δ. ζήτησαν την απομάκρυνση του Τούρκου προξένου στην Κομοτηνή Σενέρ. Ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος αντέδρασε στον έλεγχο της εκπαίδευσης των μουσουλμανοπαίδων από το τουρκικό προξενείο, παρά τη διαφωνία των κυβερνητικών του εταίρων της ΔΗΜΑΡ. Η τοπική ΕΛΜΕ και η Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ αντιδρούν επίσης στη δραστηριότητα του προξενείου, αντιθέτως ο τοπικός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Καραγιουσούφ ζητάει συνεκμετάλλευση του Αιγαίου από Ελλάδα και Τουρκία!

Τέλος, σημαντικό είναι ότι διορίστηκε νέος διευθυντής στην Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών στην Ξάνθη, σε θέση που παρέμενε για μεγάλο διάστημα κενή. Ας ελπίσουμε ότι αυτό αποτελεί ένδειξη ότι το ελληνικό κράτος θα κάνει σαφές σε όλους ότι προστατεύει ολόκληρη την επικράτεια που του ανήκει και θα περιορίσει την προκλητική παρέμβαση της Άγκυρας σ’ αυτή η περιοχή.

Κινητικότητα παρατηρείται την περίοδο αυτή σε όλα τα εθνικά μας θέματα. Ίσως κάποιοι γείτονες, με τους υπερατλαντικούς και τους ευρωπαίους προστάτες τους θεωρούν ότι η Ελλάδα θα φανεί ακόμη πιο υποχωρητική, λόγω της οικονομικής της αδυναμίας. Κάποιες κινήσεις του Α. Σαμαρά δείχνουν ότι δε θέλει ν’ ακολουθήσει την προδοτική πολιτική του Γιωργάκη. Κύκλοι του πρωθυπουργικού γραφείου διαρρέουν προς τους δημοσιογράφους ότι είναι δυσαρεστημένος με την απραξία του υπουργού του των Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλου. Ας αποφασίσει αν είναι αυτός ο πρωθυπουργός!

Στο Σκοπιανό επαναδραστηριοποιείται ο Νίμιτς και εμφανίζεται για πολλοστή φορά αισιόδοξος ότι είμαστε κοντά σε συμφωνία. Στα Σκόπια, όμως, ο πρωθυπουργός Γκρουέφσκι βρίσκεται σε πόλεμο τόσο με τη σλαβική αντιπολίτευση (Τσερβενκόφσκι) όσο και με την αλβανική μειονότητα.

Ο επίτροπος της Ε.Ε. Φούλε λειτουργεί πάντα ανθελληνικά και σ’ αυτή τη φάση προσπαθεί να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τους Σκοπιανούς, χωρίς να έχει προηγηθεί συμφωνία για το όνομα, όπως προβλέπουν οι αποφάσεις.

Κατά την επίσκεψη Νίμιτς στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών παρέστη και ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, ενέργεια που προδίδει έλλειψη εμπιστοσύνης προς το Δ. Αβραμόπουλο.

Η Αλβανία έχει περάσει πλέον από τις άτυπες στις επίσημες προκλήσεις. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση ισχυρίζονται ότι η περιοχή μέχρι την Πρέβεζα είναι «Τσαμουριά» και πρέπει να περιληφθεί στη Μεγάλη Αλβανία που οραματίζονται.

Είναι προφανές ότι στην Αλβανία έχει πέσει πολύ τουρκικό χρήμα και υπάρχει συντονισμός των δύο χωρών με στόχο την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας. Αποτέλεσμα αυτού είναι η ακύρωση από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας της Συμφωνίας Ελλάδας-Αλβανίας για την ΑΟΖ.

Σε περίπτωση που η Αλβανία οξύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση δεν ξέρουμε ποια στάση θα κρατήσουν οι Αλβανοί που διαμένουν στην Ελλάδα. Βέβαια, η επιδείνωση των οικονομικών της Ελλάδας έχει οδηγήσει στον επαναπατρισμό πολλούς απ’ αυτούς, κυρίως όμως οικογένειες που ήρθαν να βγάλουν το μεροκάματό τους κι όχι τα παρασιτικά και εγκληματικά στοιχεία.

Ακολουθούν πιο εκτενείς αναφορές στη Θράκη και στην Κύπρο.

Είναι τοις πάσι γνωστά τα επικοινωνιακά κόλπα που χρησιμοποιούν όταν κόβουν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και αυξάνουν τα χαράτσια: βγάζουν στον αέρα δεκάδες λίστες με φοροφυγάδες που «ελέγχουν». Σχεδόν όλοι αυτοί τελικά μένουν ατιμώρητοι, μεταξύ τους και μεγαλοεπιχειρηματίες που δηλώνου εισοδήματα χαμηλοσυνταξιούχου!

Με το σύστημα που σας προτείνω ο θάνατός τους είναι βέβαιος. Αλλά πριν πεθάνουν θα σας προσφέρουν τις πολύτιμες για το έθνος υπηρεσίες τους (σ.σ υποχρέωναν τους χριστιανούς Πόντιους στα τάγματα εργασίας καθημερινά επί 12ωρο να σπάζουν πέτρες και να κατασκευάζουν δρόμους, να κοιμούνται στην ύπαιθρο και να λιμοκτονούν). Επιπλέον, οι γυναίκες τους δε θα γεννούν, κι έτσι θα λυθεί το δημογραφικό σας πρόβλημα, ενώ η μισητή κι άτιμη αυτή ράτσα θα ξεκληριστεί και θα χαθεί για πάντα σε μια γενιά κι εσείς θ’ αποκτήσετε μια συμπαγή τουρκική ομοιογένεια, που θα δώσει στο έθνος σας νέα δύναμη. Και μην ξεχνάτε βέβαια τις περιουσίες και τα κτήματα που θ’ αφήσουν οι «Γιουνάν» μετά το χαμό τους, που θα περάσουν στο Δημόσιο, δηλαδή σε σας όλους...»

Όττο Λίμαν φον Σάντερς - Γερμανός συνταγματάρχης επικεφαλής της γερμανικής στρατιωτικής αποστολής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1913 έως το 1918.

Από το βιβλίο του Φραγκούλη Φράγκου «Ποια Τουρκία; Ποιοι Τούρκοι;»

Πόσο διαφέρει αυτή η γερμανική συνταγή από αυτή που εφαρμόζεται σήμερα. Μήπως ότι δεν έχουμε ακόμη τάγματα εργασίας, Οθωμανούς και Νεότουρκους. Κι όμως...

Ο Πέτρος Δούκας, παροπλισμένος πλέον, πρώην τραπεζίτης και υφυπουργός, γνωστός και για το Βατοπέδιο και για απόκρυψη καταθέσεων στο εξωτερικό, εξέφρασε τις μύχιες επιδιώξεις ξένων κατακτητών και εργοδοτών διατυπώνοντας το «Μανιφέστο Προτάσεων για ένα ελληνικό New Deal, για την έξοδο από την Κρίση και την Ελλάδα της Δημιουργίας!”»

Ο κ. Δούκας, πριν διατυπώσει δημόσια αυτές τις προτάσεις, όφειλε πρώτα να δηλώσει δημόσια τα τεράστια ποσά που προσπόρισε από τις επιχειρήσεις όπου εργάσθηκε και από την πολιτική του καριέρα και να πει πόσα από αυτά είναι διατεθειμένος να προσφέρει στην πατρίδα του. Ο κύριος αυτός, με τη σιγουριά της άνετης ζωής του, δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να κουνά το δάχτυλο σε ανθρώπους που αυτός και οι όμοιοί του οδήγησαν στην ανεργία και στην εξαθλίωση.

Ο Στάλιν ωχριά μπροστά στο σταχανοβισμό των νεοφιλελεύθερων. Δε διευκρινίζει επίσης ο κ. Πέτρος αν οι άνεργοι που θα τους επιβάλλεται η «εθελοντική» εργασία θα διαμένουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με έμβλημα το Arbeit macht Frei. Ή αν θα πρέπει ν’ απολυθούν όλοι οι Έλληνες που εργάζονται, ώστε όλοι ως άνεργοι, σύμφωνα με το «ελληνικό New Deal» (θα τρίζουν τα κόκαλα του Ρούζβελτ και του Κέινς), να συμμετάσχουν στην «Ελλάδα της δημιουργίας», όπου το καθεστώς της δουλείας φαντάζει ανθρώπινο. Τους δούλους, τουλάχιστον, τους τάιζαν, για να μπορούν να υπηρετούν τους αφεντάδες τους. Οι Γερμανοί, οι τραπεζίτες και οι εγχώριοι υποτακτικοί τους δε θέλουν να δίνουν ούτε φαγητό, μόνο απλήρωτη δουλειά, πείνα, εξευτελισμό, εξανδραποδισμό, με στόχο τον αφανισμό. Δε θα το πετύχουν.