Με την παραίτηση Καραμανλή από την αρχηγία, το κόμμα της Ν.Δ. μπήκε σε μια περίοδο γενικής κρίσης, που δε θα ξεπεραστεί με την εκλογή του νέου αρχηγού. Οι επικρατέστεροι διάδοχοι του Καραμανλή είναι η Ντ. Μπακογιάννη-Μητσοτάκη και ο Αντ. Σαμαράς.
Η πρώτη και η οικογένειά της εκφράζουν ό,τι πιο απεχθές υπάρχει στην πολιτική ζωή του τόπου.
Ο Σαμαράς είναι ένας συντηρητικός πολιτικός, ενταγμένος στο σύστημα, αλλά μέσα σ αυτό το πλαίσιο προσπαθεί να εκφράζει και κάποια εθνικά συμφέροντα, κυρίως στο σκοπιανό.
Δυστυχώς, με τον εκφυλισμό της πολιτικής ζωής και την επιδίωξη του ατομικού οφέλους, το κυριότερο κριτήριο των εκλογέων θα είναι η ικανότητα του κάθε υποψηφίου να επαναφέρει το ταχύτερο το κόμμα τους στην εξουσία και όχι οι θέσεις για τα προβλήματα της χώρας.
Τα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών-μεσαζόντων των ξένων συμφερόντων προωθούν απροκάλυπτα τη Ντόρα. Εάν επικρατήσει, θα έχουμε πλήρη σύμπτωση απόψεων μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, ιδίως στα εθνικά θέματα. Ο Σαμαράς τότε μάλλον δε θα απειλήσει την ενότητα του κόμματος και θα περιοριστεί στο ρόλο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, περιμένοντας να έρθει η σειρά του, γιατί δύσκολα μπορεί να αποχωρήσει δεύτερη φορά από το κόμμα.
Ο Σαμαράς είναι για την οικογένεια Μητσοτάκη το κόκκινο πανί, γιατί με την αποχώρησή του από τη Ν.Δ. το 1993 ανέτρεψε την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Εάν επικρατήσει ο Σαμαράς, που μάλλον θα έχει την υποστήριξη του τέταρτου υποψήφιου Π. Ψωμιάδη στο 2ο γύρο, δύσκολα θα παραμείνουν οι μητσοτακικοί στη Ν.Δ., αφού πλέον τα χρονικά περιθώρια για την ανάδειξη της Ντόρας στην πρωθυπουργία στενεύουν. Με την ταχεία φθορά που αναμένεται να έχει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν αποκλείεται να μπουν σε εφαρμογή τα σχέδια που από καιρό υπάρχουν για αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού.
Κατηγορία
Φύλλο 131 Νοεμβρίου 2009
Παρά τις υποσχέσεις και τους πανηγυρισμούς για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, σε εκκρεμότητα παραμένουν και βαδίζουν επί τα χείρω όλες οι "προϋποθέσεις" για ονομαστική σύγκλιση, όπως έλλειμμα, πληθωρισμός και χρέος ως ποσοστό στο ΑΕΠ. Ο στόχος της κυβέρνησης Σημίτη για κοινωνική σύγκλιση όχι μόνο δεν επετεύχθη, αλλά η απόκλιση συνεχώς μεγαλώνει με την υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη, με άνοιγμα της ψαλίδας μισθών και κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ κατώτερες κατά τρεις μονάδες του μέσου κοινοτικού όρου. Όμως με την είσοδο των 10 νέων κρατών - μελών, 8 από τα οποία έχουν κατά κεφαλήν εισόδημα και μερίδια κοινωνικών παροχών πολύ χαμηλότερα του ελληνικού, αναμένεται μείωση των κονδυλίων των κοινοτικών ταμείων προς τη χώρα μας. Έτσι, κονδύλια που κατευθύνονται σε πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης θα χαθούν ή θα μειωθούν και περιοχές όπως η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, η Αττική και η Κεντρική Μακεδονία, λόγω "υψηλών ρυθμών ανάπτυξης", θα αποκλειστούν από τα νέα διαρθρωτικά προγράμματα του Δ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Αβέβαιο φαντάζει το μέλλον και για τους Έλληνες αγρότες, αφού η διεύρυνση της ΕΕ επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις. Μέχρι το 2006 οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις θα συνεχιστούν, μετά όμως, στο πλαίσιο της αναθεώρησης της ΚΑΠ, αναμένεται μείωση των ενισχύσεων. Τα 11 εκατομμύρια επιπλέον αγρότες και τα 587 εκατομμύρια στρέμματα επιπλέον καλλιεργήσιμης γης θα διογκώσουν τον αγροτικό τομέα. Η συνολική παραγωγή των 25 χωρών θα είναι πολύ μεγαλύτερη από την επιθυμητή και οι Έλληνες αγρότες θα μοιραστούν τους πόρους της ΚΑΠ και θα αναγκαστούν να παράγουν πιο ποιοτικά προϊόντα και σε χαμηλότερες τιμές.
Οι επενδύσεις και η επιχειρηματική δραστηριότητα αναμένεται να μειωθούν σημαντικά, αφού η Ελλάδα θα βρεθεί σε έντονο ανταγωνισμό με τμήματα των οικονομιών των νέων χωρών. Υπάρχει μεγάλη απειλή για μεταφορά εργοστασίων στις νέες χώρες, που προσφέρουν χαμηλότερο κόστος εργασίας και λειτουργίας, με προφανείς συνέπειες στην αγορά εργασίας και στην ανταγωνιστικότητα των εγχώριων πηγών παραγωγής. Προβλέπεται να ασκηθεί πίεση στο 50% τουλάχιστον των εξαγωγών μας. Έτσι, ενώ μέχρι σήμερα η Ελλάδα ήταν 15η στις εξαγωγικές επιδοτήσεις, θα γίνει από το 2004 25η και η αξία των εμπορικών της συναλλαγών (εισαγωγές-εξαγωγές) που είναι πιο μικρή ακόμη και χωρών όπως η Τουρκία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία θα γίνει ακόμα μικρότερη. Το εμπορικό μας έλλειμμα συγκρατείται λόγω των εισροών από την ΕΕ. Η μείωσή τους θα σημάνει αύξηση της ανάγκης δανεισμού και θα καταποντίσει την ελληνική οικονομία. Εξάλλου η περίφημη αύξηση του ΑΕΠ στη χώρα μας οφείλεται κατά 80% στις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις και κατά 20% στα δάνεια και στην αύξηση των εισοδημάτων.
Τελικά τον λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι με ακόμη μεγαλύτερη ανεργία, με πάγωμα των μισθών ή και μείωση ακόμα, όπως ήδη άρχισε να ζητά ο ΣΕΒ, με ελαχιστοποίηση των κοινωνικών δαπανών, όπως για υγεία, παιδεία, συντάξεις, ασφάλιση κλπ , και όλα αυτά προς χάριν της "ανταγωνιστικότητας" . Τα δήθεν οφέλη των επιδοτήσεων και των κοινοτικών πλαισίων στήριξης που είχαμε, σε αντιστάθμισμα της υποταγής της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής μας στα κέντρα αποφάσεων της ΕΕ, εξανεμίζονται και μένουν οι υποχρεώσεις.
Οι κατακτήσεις των εργαζομένων έγιναν με αγώνες και θυσίες. Τώρα πρέπει ν' αγωνιστούμε, για να τις κρατήσουμε και να τις προωθήσουμε. Μέσα στην ΕΕ το μέλλον μας είναι σκοτεινό και αβέβαιο Η ευρωπαϊκή μας πορεία δεν είναι λεωφόρος ευκαιριών, αλλά ένα μονοπάτι που οδηγεί σε γκρεμό.
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Σε πρόσφατες δηλώσεις της για την Τοπική Αυτοδιοίκηση η Α. Παπαρήγα είπε: «Η Τ.Α. ως θεσμός του ασπκού κράτους, και μάλιστα στις σημερινές συνθήκες μετά την ανάπτυξη των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, δεν είναι μόνο αντιλαϊκός, αντικοινωνικός, εξελίσσεται και σε ένα διαφθορείο συνειδήσεων, με ειδικούς ρουσφετολογικούς μηχανισμούς. Σε τοπικό επίπεδο αναπαράγεται ό,τι συμβαίνει σήμερα γενικά στην οικονομία».(Ελευθεροτυπία 9-5-2005).
Φυσικά, έτσι είναι τα πράγματα και το γνωρίζει όλος ο κόσμος. Όταν, όμως, το ΚΚΕ είχε τον έλεγχο πολλών μεγάλων δήμων αυτά στα οποία αναφέρεται τα έπραττε το ίδιο. Κατ' αρχήν δεν έκανε τίποτα στους Δήμους που εκείνο διοικούσε, για να τους μετατρέψει σε λαϊκούς και κοινωνικούς θεσμούς. Αντίθετα οι αποφάσεις ήταν προειλημμένες και επικυρώνονταν από την κομματική πλειοψηφία και πουθενά δεν αποφάσιζε η τοπική κοινωνία ή ο λαός. Κατ' εικόνα και ομοίωση με τον τότε «υπαρκτό σοσιαλισμό». Επίσης τα ρουσφέτια και η εύνοια υπέρ ορισμένων εργολάβων-προμηθευτών, που πολλοί ήταν κομματικά μέλη, ήταν σύνηθες φαινόμενο. Ενιαία έργα ή προμήθειες να διασπώνται σε μικρότερα, ώστε να ανατίθενται απ' ευθείας με το «δικαίωμα» του Δημάρχου σε εργολάβους ή προμηθευτές, που έδιναν το ποσοστό τους στο κόμμα. Αλλα έργα να δημοπρατούνται και άλλα να κατασκευάζοντα με κακοτεχνίες και λειψά υλικά ή εκτός προδιαγραφών. Ρουσφετολογικές προσλήψεις «εργατών», που δούλευαν τελικά στα γραφεία. Κομματικά μέλη ή κομματικοί φίλοι, που με το πρόσχημα της προσφοράς υπηρεσιών στο Δήμο (π.χ. δημοτικά πανώ, διαφημίσεις, ανάληψη εκδηλώσεων) αμείβονταν υπέρμετρα και φυσικά, ένα ποσοστό της αμοιβής πήγαινε στο κόμμα Συνήθως αυτό γινόταν σε μόνιμη βάση. Είχαν την νοοτροπία ότι η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι το πρωταρχικό τους μέλημα και όχι η βελτίωση της τοπικής κοινωνίας. Θεωρούσαν οι περισσότεροι αυτού του είδους τη διαχείριση ηθική και χρηστή. Το τραγικό είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί πίστευαν ότι κάνουν το σωστό. Υπήρχαν βεβαίως και φωτεινές εξαιρέσεις Δημάρχων του ΚΚΕ, που είχαν εντελώς διαφορετική νοοτροπία και προσωπική αξιοπρέπεια, όμως δυστυχώς ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα.
Οι σημερινές διαπιστώσεις του ΚΚΕ θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ειλικρινής προσπάθεια εξυγίανσης της Τ.Α., μόνον αν _περιείχαν και αυτοκριτική για όλα τα παραπάνω.
Στις δημοτικές εκλογές του 2002 το ΚΚΕ έμεινε με δύο μόνο αξιόλογους Δήμους (Καρδίτσα και Νίκαια) κι έτσι τα περιθώρια κομματικής ενίσχυσης του από την Τοπική Αυτοδιοίκηση περιορίσθηκαν.
Η απαξιωτική αναφορά της Α. Παπαρήγα αντανακλά τις ανησυχίες της για το αποτέλεσμα του ΚΚΕ στις προσεχείς δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, μια και με τη διάλυση του ΔΗΚΚΙ δεν του έχει απομείνει κανένα πολιτικό κόμμα που να μπορεί να συνεργασθεί στις εκλογές της Τ.Α., δείγμα πλήρους πολιτικής απομόνωσης, παρόλο που η συνεργασία τους το 2002 έκανε μεγάλη ζημιά στο ΚΚΕ. Έτσι η Α. Παπαρήγα ανήγγειλε ότι θα προχωρήσει στις εκλογές της Τ.Α. μόνο με κοινωνικές συμμαχίες και συνεργασίες με κινήματα, δηλ. το ΚΚΕ με τον εαυτό του και με όσα πρόσωπα κάνουν δήλωση υποστήριξης του στις βουλευτικές εκλογές.
Κατηγορία
Φύλλο 104 Μαΐου 2005
Στις 6/2/06 οργανώθηκε από το περιοδικό «Μεταρρύθμιση» των εκσυγχρονιστών εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, όπου προβλήθηκε ντοκιμαντέρ του ανταποκριτή της «Ελευθεροτυπίας» στην Κύπρο Μακάριου Δρουσιώτη (ευτυχώς υπάρχει και άλλος ανταποκριτής της εκεί, για να ενημερώνονται οι αναγνώστες της). Στο ντοκιμαντέρ καταγγέλλεται η ... προπαγάνδα που ασκήθηκε στην Κύπρο κατά των υπερασπιστών της αμερικανοαγγλοτουρκικής γραμμής του ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν!
Δε χρειάζεται να αναφερθούμε στο τι ειπώθηκε εκεί. Θα αναφέρουμε μόνο τα ονόματα κάποιων από τους συνδαιτυμόνες, ώστε να τους θυμόμαστε: Κ. Σημίτης, Νίκος Μπίστης, Ριχάρδος Σωμερίτης, Μυρσίνη Ζορμπά (πρώην του ΣΥΝ και μετά ευρωβουλευτής του Σημίτη), Τερέζα Μπούκη (τροτσκίστρια, πρώην του ΣΥΝ και μετά του Σημίτη), Γ. Θωμάς, Στ. Μανίκας (ο γνωστός ...), ο πρέσβυς Κ. Ζέππος, ο Μίμης Ανδρουλάκης (φυσικά) και ο ... Παρασκευάς Αυγερινός!
Φανταζόμαστε τη θλίψη του Γιωργάκη και της Ντόρας, που ήταν λίγο δύσκολο να παρευρεθούν, καθώς και του Ν. Κωνσταντόπουλου. Υποσχόμαστε, πάντως, ότι δε θα τους ξεχνάμε, ιδιαίτερα τώρα που κατέλαβαν και το δύσμοιρο υπουργείο Εξωτερικών!
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Μετά από ένα χρόνο απραξίας και παραλείψεων της τωρινής κυβέρνησης, ύστερα μάλιστα από σειρά ετών καταστροφικών πολιτικών σε όλους τους τομείς της προηγούμενης κυβέρνησης, τώρα τα διογκούμενα πλέον προβλήματα οδηγούνται σε έκρηξη. Η οικονομική καχεξία, ο καταναλωτικός, ιδιωτικός και δημόσιος, δανεισμός, οι προηγούμενες σπατάλες και καταληστεύσεις μας οδήγησαν στο σημερινό δημοσιονομικό, αλλά και ευρύτερα οικονομικό αδιέξοδο, στην άνοδο της ανεργίας, στην ανασφάλεια και την κλιμακούμενη εγκληματικότητα. Οι σε πρώτη ματιά περίεργες παραληρηματικές επιθέσεις στην Εκκλησία και τη Δικαιοσύνη δεν αρκούν για αποπροσανατολισμό.
Ο διεθνής περίγυρος
Ταυτόχρονα ο ορίζοντας μαυρίζει στο διεθνή περίγυρο και στα εθνικά μας θέματα. Οι ΗΠΑ μας πιέζουν αφόρητα και κυνικά για Αιγαίο, Κύπρο και Σκόπια, το ίδιο και η «δική μας» Ε.Ε., που απαιτεί επίσης απόλυτη υποταγή στους υπαλληλίσκους της. Απροσδόκητα βρήκε την ευκαιρία και η Ρωσία του Πούτιν να εκδηλώσει τη δυσαρέσκειά της για αθέτηση αγοράς οπλικών συστημάτων και επιχειρεί απειλητικές πρωτοβουλίες, όπως στο ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Μέσα σ όλα αυτά η κυβέρνηση μας ανακοινώνει αλλαγή του αμυντικού δόγματος και στροφή της αμυντικής γραμμής από Ανατολάς προς Βορράν!
Αποκαλύπτεται ο ρόλος της Ε.Ε.
Για πολλούς οι πρόσφατες ενέργειες της Ε.Ε. σε βάρος της χώρας μας λειτούργησαν σαν ... αποκάλυψη. Πρώτα πρώτα μας επιβάλλει κλεψίτυπα ένα απερίγραπτο «Σύνταγμα» (βλ. ένθετο), που ουσιαστικά καταργεί την ελληνική πολιτεία. Αρχικά κανείς δεν ενδιαφερόταν. Όταν όμως προέκυψε η λυσσαλέα αντίδραση της Κομισιόν (και των υπαλληλίσκων της) στο νόμο περί βασικού μετόχου, δηλ. κατά της διαπλοκής, όλοι άρχισαν να αναρωτιώνται. Και όταν μαθεύτηκε ότι οι εδώ ενδιαφερόμενοι «νταβατζήδες» «λάδωσαν» τους υπαλληλίσκους (και όχι μόνο), για να επιτεθούν στην κυβέρνηση και (για το θέμα αυτό και) στη χώρα μας, οι περισσότεροι αγανάκτησαν. Τώρα άρχισαν να καταλαβαίνουν γιατί η άρχουσα κλίκα στη χώρα μας (και στις άλλες μικρές) επιθυμεί την πρόσδεσή μας στην Ε.Ε. Μόνο αυτή μπορεί να τους προστατεύει!
Έπειτα απαιτούν να ανοίξουμε το εργασιακό και το ασφαλιστικό, ώστε να περάσουν κι αυτοί πιο εύκολα ανάλογες ρυθμίσεις αργότερα. Ως επιστέγασμα, μας εμπαίζουν απροκάλυπτα και κυνικά στα ευρωτουρκικά, το Κυπριακό και το Σκοπιανό. Φαντάζεται κανείς πολύ εύκολα πλέον τι θα επακολουθήσει, αν ξαφνικά η χώρα μας θελήσει να αναπτύξει και να προστατεύσει τη γεωργία και τη βιομηχανία μας! Ακόμη και ο Έβερτ δηλώνει ότι, αν είναι έτσι, πρέπει να αποχωρήσουμε!
Ο ρόλος των μίντια
Η δεύτερη αποκάλυψη αναφέρεται στα Μέσα Μαζικής «Ενημέρωσης». Το όργιο της παραπληροφόρησης από όλα τα κατ ευφημισμόν ΜΜΕ έφτασε στο απροχώρητο. Επί εβδομάδες κατακλυζόμαστε με Βαβύλη και Γιοσάκη, η επίθεση κατά της Εκκλησίας (ανεξάρτητα από το βαθμό ευθύνης της) ξεπέρασε τα όρια της χυδαιότητας και οι απειλούμενοι κατακλυσμοί για το θέμα του «βασικού μετόχου», δηλ. του περιορισμού της ασυδοσίας στους εργολάβους-καναλάρχες, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Όλοι πλέον διερωτώνται και αναζητούν κάποια πηγή έστω και ατελούς πληροφόρησης. Μακάρι να φτάσουν να μεταδίδουν και να γράφουν μόνοι τους και μόνοι τους να διαβάζονται και να παρακολουθούνται. Είναι ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από Λαμπράκηδες, Μπόμπολες και σία.
Πώς αντιδρά η κυβέρνηση της Ν.Δ.;
Τυπικά κυβέρνηση εδώ και ένα χρόνο είναι η Ν.Δ. και πρωθυπουργός ο Κ. Καραμανλής. Η εικόνα όμως που μέχρι χθες έδιναν κάθε άλλο παρά κυβερνητική ήταν. Και τώρα που άρχισαν να κυβερνούν, άρχισε και ο ... χαμός. Όλοι τους βρίσκονται σε πλήρη αμηχανία. Η ανικανότητά τους να χειριστούν οποιοδήποτε θέμα φαίνεται απίστευτη. Ακόμη και σε θέματα που θα μπορούσαν να δείξουν ότι κάτι κάνουν και να αποστομώνουν το απερίγραπτο ΠΑΣΟΚ, καταφέρνουν να αυτογελιοποιούνται. Δεν είναι όλοι τους γελοίοι και ανίκανοι. Όμως, επειδή η πολιτική τους φιλοσοφία είναι νεοφιλελεύθερη και σχεδόν πασοκική, ό,τι επιχειρούν τους έρχεται ανάποδα.
Αντί για την αντιμετώπιση του οικονομικού αδιεξόδου να επικαλεστούν τα πραγματικά αίτια, τη λεηλασία του ΠΑΣΟΚ και την Ε.Ε., την ασυδοσία των τραπεζών και των αετονύχηδων, και να τους βάλουν να πληρώσουν, επιβάλλουν τέτοια φορολογικά μέτρα στους ώμους των αδυνάτων, που ξεσηκώνουν τους πάντες και δεν πρόκειται να αποδώσουν τίποτα. Αντί να απειλήσουν την Ε.Ε. ότι δε θα ψηφίσουν το «Σύνταγμά» της ή έστω θα το θέσουν σε δημοψήφισμα, εξευτελίζονται εκλιπαρούντες έντιμο συμβιβασμό από τα οργανέτα των πολυεθνικών, τους υπαλλήλους της Κομισιόν. Αντί να προβάλουν, επί τέλους βέτο σε κάθε απόπειρα των Σκοπίων, απειλούντες και εμπάργκο, μεμψιμοιρούν για την «αδιαλλαξία» τους. Και χαριεντίζονται με τον Ερντογάν (ως Γιωργάκηδες), την ώρα που η τουρκική κλίκα ανοικτά πλέον προβάλλει απαιτήσεις και «επιστημονικά» σε ελληνικά νησιά. Έτσι όμως δεν μπορούν να αποδώσουν τίποτα τα ταξίδια του Μολυβιάτη στις ΗΠΑ, του Καραμανλή στις Βρυξέλες και του Παπούλια στη Ρωσία. Όταν μας θεωρούν δεδομένους, όταν δεν απαντούμε στον αγέρωχο Σρέντερ πως η Ελλάδα δίνει και δεν παίρνει από την Ε.Ε. και τη Γερμανία, που μας χρωστάει τεράστια ποσά και είναι ώρα να τα δώσει, και ότι η Μακεδονία δεν είναι η Σλαβοαλβανία.
Παρ όλα αυτά ο Κ. Καραμανλής δεν είναι αρεστός σε πολλούς κύκλους. Θεωρούν ότι εκφράζει τα συμφέροντα ενός μικρού μέρους του ξένου παράγοντα. Δε φοβούνται ότι αμφισβητεί το σύστημα, αλλά θεωρούν ότι προσπαθεί να επιβάλει κανόνες λειτουργίας, που θα περιορίσουν την αδηφαγία τους. Έτσι συσπειρώνονται εναντίον του οι καναλάρχες και οι εργολάβοι, τα συγκροτήματα τύπου, οι μητσοτάκηδες, οι εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ και άλλοι ανάλογοι, μαζί με τους προστάτες τους στις ΗΠΑ και την Ε.Ε. και τον απειλούν με τη δημιουργία τρίτου πόλου και εκπαραθύρωση. Και εκείνος διαρρέει απειλές για αιφνιδιαστικές εκλογές, που ίσως απομακρύνονται μετά τα αντιλαϊκά φορολογικά μέτρα, χωρίς όμως καθόλου να αποκλείονται. Γι αυτό το ΠΑΣΟΚ, βλέποντας ότι εκλογές με κυρίαρχο ζήτημα το «βασικό μέτοχο» θα το οδηγούσαν στη συντριβή, άρχισε να αναδιπλώνεται.
Το νέο ΠΑΣΟΚ
Η κατάσταση στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι απερίγραπτη. Όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτα για την αντιμετώπιση της τραγικής κατάστασης σε όλα τα πεδία, για την οποία εκείνοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι (λέμε κύριοι, γιατί σε όλες τις βασικές τους επιλογές είχαν συμπαραστάτη τη Ν.Δ.), αλλά δεν προσφέρονται ούτε για διασκέδαση με ανεκδοτολογία. Μόνο θλίψη προκαλούν. Ένα κόμμα που ξεκίνησε και ανδρώθηκε κάτω από τα συνθήματα Εθνικής Ανεξαρτησίας, Λαϊκής Κυριαρχίας, Σοσιαλισμού και αποχώρηση από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, κατέληξε να γίνει ο απολογητής όλων των ενεργειών της Ε.Ε. εναντίον της χώρας μας, ο υμνητής και το δεκανίκι της αμερικανικής παγκοσμιοποίησης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γιωργάκης ταξίδεψε στη Βηρυτό, για να στηρίξει την προπαρασκευασμένη από ΗΠΑ και Ε.Ε. (και αποτυχούσα) «επανάσταση» της αντιπολίτευσης και, όταν επέστρεψε, «ενημέρωσε τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. για τα αποτελέσματα της επίσκεψής του» και όχι την ελληνική κυβέρνηση! (Για τα κατορθώματά του στο Συνέδριο σε άλλη στήλη).
Μόνο θλίψη, επίσης, προκαλούν τα στελέχη του, όταν απροκάλυπτα και αναίσχυντα λειτουργούν ως κλακαδόροι του Μπόμπολα και του Λαμπράκη και όταν με τρόπο αναιδή κατηγορούν τη Ν.Δ. για όσα έκανε το ΠΑΣΟΚ. Τι να λένε άραγε και τι να σκέπτονται οι απλοί μέχρι τώρα οπαδοί τους, όταν βλέπουν τους καραγκιοζισμούς τους και όταν ακούν ότι το κόμμα τους είναι τώρα πια εναντίον της κρατικής παιδείας και υπέρ μιας παγκόσμιας κυβέρνησης (προφανώς του Μπους);
Από τα παραπάνω δε φαίνεται σχεδόν τίποτα να πηγαίνει κατ ευχήν για τη χώρα μας. Εκτός από ένα, αλλά πολύ σημαντικό. Κανένας, πλέον, σοβαρός πολίτης δεν μπορεί να περιμένει κάτι καλό για την κοινωνία μας από την παρούσα πολιτική, από τα παρόντα στη Βουλή κόμματα. Υπάρχουν, λοιπόν, ελπίδες ότι επιτέλους πολλοί θα κατανοήσουν ότι άλλη είναι, έστω και δύσκολη, η πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε, ότι η Ελλάδα μέσα από τους δημοκρατικούς της θεσμούς (με όποιες ατέλειές τους) θα βρεί το δρόμο που της αξίζει. Σε αυτό το δρόμο ασφαλώς πορεύεται και το ΑΣΚΕ.
Κατηγορία
Φύλλο 103 Μαρτίου 2005
Οι υπεράκτιες (έξω από τα σύνορα)offshore εταιρίες
Η νέα λοιμώδης επιδημία που απλώνεται ταχύτατα στη χώρα μας είναι οι λεγόμενες offshore εταιρίες. Το κεφάλαιο, ιδιαίτερα το μαύρο χρήμα, δηλαδή τα κέρδη από παράνομες δραστηριότητες, όπως της μαφίας, των ναρκωτικών ή τις προμήθειες πάσης πηγής, έβρισκε πάντοτε τρόπους να αποφεύγει τους ελέγχους (και τη φορολόγηση) από κρατικούς (και δυνητικά κοινωνικούς) μηχανισμούς. Αυτό γινόταν με την καθιέρωση των διαφόρως ειδών εταιριών, κυρίως των ανώνυμων. Τα τελευταία χρόνια, μετά και τη γιγάντωση των υπερεθνικών εταιριών, εφευρέθησαν και οι offshore εταιρείες, αυτές δηλ που ιδρύονται σε κάθε (ανεκτική στην ασυδοσία των κεφαλαιούχων) χώρα με ονομαστική έδρα σε κάποια ξένη χώρα - μπανανία ή κάποια νησιά, αλλά με δραστηριότητες και μετόχους έξω από κάθε έλεγχο στις χώρες ίδρυσής τους.
Με μοναδική δαπάνη περίπου 500 ευρώ (και ετήσια επιβάρυνση 150 περίπου ευρώ!) κάθε ένας, χωρίς κανένα περιορισμό στην ίδρυση και δράση της, μπορεί να δημιουργήσει μια τέτοια εταιρία και να διακινεί ή να νέμεται αφορολόγητα και ανεξέλεκτα για το ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες της, απεριόριστα ποσά, περιουσίες και ακίνητα!
Φαίνεται πραγματικός παραλογισμός. Και είναι. Είναι όμως ταυτόχρονα και η πιο αποκαλυπτική εικόνα του σύγχρονου τραπεζικοχρηματιστικού κεφαλαίου, της ασύλληπτης ασυδοσίας του, των οργάνων και των μηχανισμών του
Λόγω έλλειψης χώρου σ' αυτό το φύλλο της "Ε" θα επανέλθουμε σε επόμενο, κυρίως για τη χρήση τους στη χώρα μας και τις εκπληκτικές επιπτώσεις τους, σε συνδυασμό, μάλιστα, με την πανηγυρική αποκάλυψη ότι 25 τρισεκατομμύρια ελληνικών δρχ. (σε δολάρια και ευρώ) βρίσκονται στην Ελβετία!!
Κατηγορία
Φύλλο 87 Ιουνίου 2002
Δεν πρόλαβε να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νέος νόμος του Λοβέρδου 3846/2010 (ΦΕΚ 66 Α/11.5.2010), που αφορά τις εργασιακές σχέσεις και ορισμένα ασφαλιστικά θέματα, και ψηφίσθηκε στη Βουλή στις 6-5-2010 ο οιονεί κατοχικός νόμος ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ-Γ. Παπανδρέου που επιβάλλει νέα μεσαιωνικά δεσμά στους εργαζόμενους.
Ο νόμος Λοβέρδου, ο 3846/2010, έχει στόχο να νομιμοποιήσει πρακτικές που ήδη χρησιμοποιούν οι εργοδότες, που το ΠΑΣΟΚ αποκήρυττε μετά βδελυγμίας προεκλογικά.
Οι πιο σημαντικές ρυθμίσεις του νόμου αυτού είναι: α) Οι διαθεσιμότητες των εργαζομένων επιτρέπονται τρίμηνο παρά τρίμηνο, δηλ. ένα τρίμηνο σε διαθεσιμότητα, ένα τρίμηνο όχι κ.ο.κ. β) Επιτρέπει την εκ περιτροπής απασχόληση μέχρι 6 μήνες το χρόνο καθώς και την κατάτμηση της άδειας σε περισσότερες των δύο περιόδων διάρκειας 5 έως 12 ημερών. γ) Το μπλοκάκι (σύμβαση έργου) υποτίθεται ότι θα ισχύει μέχρι 3 συνεχόμενους μήνες και μετά θα μετατρέπεται σε σύμβαση ορισμένου ή αορίστου χρόνου. Φυσικά τίποτε δεν εμποδίζει τον εργοδότη ν απολύει πριν από το τρίμηνο τον εργαζόμενο με μπλοκάκι και να τον επαναπροσλαμβάνει την επόμενη μέρα πάλι με μπλοκάκι. δ) Νομιμοποιεί την ενοικίαση εργαζομένων από εταιρείες προσωρινής απασχόλησης (Ε.Π.Α.) σε άλλο εργοδότη, υποτίθεται για έκτακτες, πρόσκαιρες και εποχικές ανάγκες, παρόλο που αυτός μπορεί να προσλάβει εργαζόμενους για ορισμένο χρόνο ή και για μερική απασχόληση, και μάλιστα με ατομική και όχι συλλογική σύμβαση. Δηλ. πριμοδοτούνται οι δουλέμποροι και θεσμοθετείται εργασιακή σχέση δουλέμπορου και δούλου. ε) Πρακτικά μηδενίζει τις υπερωρίες με τη, λεγόμενη, διευθέτηση του ωραρίου εργασίας, με την οποία επιτρέπει στους εργοδότες μέχρι 4 μήνες να αυξάνουν το νόμιμο ωράριο κατά 2 ώρες χωρίς πρόσθετη αμοιβή, είτε με μείωση ωραρίου σε άλλη χρονική περίοδο είτε με ρεπό. Όπως είναι γνωστό, πολλοί εργοδότες ούτε αυτό τηρούν. Εργαζόμενοι, ακόμη και μειωμένου ωραρίου, δουλεύουν 10 και 12 ώρες χωρίς αποζημίωση υπό το φόβο της απόλυσης.
Τα όποια θετικά υπέρ των εργαζομένων που προβλέπει ο νόμος είναι εύκολα καταστρατηγήσιμα από τους εργοδότες, αφού προϋποθέτουν μηχανισμούς ελέγχου (επιθεώρηση εργασίας), που μονίμως απουσιάζουν, λόγω «έλλειψης προσωπικού», ενώ οι εργοδότες λειτουργούν ανεξέλεγκτα.
Ο τρίτος γύρος
Μετά το Σύμφωνο «σταθερότητας και ανάπτυξης», που είχε υποβάλει τον Ιανουάριο του 2010 η κυβέρνηση στην Κομισιόν, και τα συμπληρωματικά μέτρα το Φεβρουάριο (βλ. «Ε» φύλλο 133), ο υπουργός Οικονομικών ανακοίνωσε στο τέλος Απριλίου τη «συμφωνία» ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ-Γ. Παπανδρέου για το «μηχανισμό στήριξης». Για τα εργασιακά είπε :
«Υπάρχει αναμόρφωση του πλαισίου της εργασιακής νομοθεσίας ως προς τις αποζημιώσεις, το όριο απολύσεων. Υπάρχει εισαγωγή ενός νέου ύψους κατώτατων αποδοχών για νέους και μακροχρόνια ανέργους και άλλες προϋποθέσεις, που ευνοούν και προστατεύουν μορφές εργασίας μερικής απασχόλησης. Υπάρχει η εισαγωγή ετήσιων ορίων για το χρόνο εργασίας, μειώνοντας το κόστος της υπερωριακής απασχόλησης.»
Με απλά λόγια δηλ. οι νέοι, και όχι μόνο, αν ποτέ βρούν δουλειά, θα δουλεύουν με 400 έως 500 ευρώ. Θα δουλεύουν χωρίς ωράρια και υπερωρίες. Δε θα παίρνουν αποζημίωση, αν απολυθούν. Όπως φαίνεται, σύντομα θα χάσουν το 13ο και το 14ο μισθό και είναι αμφίβολο αν θα φθάσουν στη σύνταξη. Επαναφέρουν το καθεστώς μαθητείας (STAGE) για ανέργους νέους κάτω των 24 ετών με το 80% του κατώτατου μισθού ή ημερομισθίου, ενώ τις ασφαλιστικές εισφορές θα πληρώνει ο ΟΑΕΔ, δηλ. εμείς.
Το ερώτημα είναι αν αυτή η τραγωδία της εξαθλίωσης του ελληνικού λαού, που του επιφύλαξε η κατοχική κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, εκτός από τη διασφάλιση των κερδών των δανειστών και των ντόπιων υπηρετών τους, θα βοηθήσει τη χώρα. Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική. Ο φιλελεύθερος μύθος, ότι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας εξασφαλίζεται μόνο με τη συμπίεση του εργατικού κόστους, είναι παραπλανητικός.
Στη χώρα μας ακόμη και τα εισαγόμενα προϊόντα από άλλες χώρες της ΕΕ, που είναι ανταγωνιστικότερες, πωλούνται ακριβότερα. Το πρόβλημα των υψηλών τιμών οφείλεται στο σκληρό γερμανικό ευρώ, που μας αφαιρεί το δικαίωμα της υποτίμησης, που θα μας έκανε ανταγωνιστικότερους, π.χ στον τουρισμό, για τον οποίο χύνονται κροκοδείλια δάκρυα. Οφείλεται επίσης στα δυσθεώρητα κέρδη που, στο όνομα του δήθεν ελεύθερου ανταγωνισμού, παραμένουν τελείως ανεξέλεγκτα υπό την προστασία των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων και οργανισμών. Γνωρίζουν όλοι αυτοί ότι στη χώρα μας οι θυσίες των εργαζομένων στο Μολώχ του κέρδους όχι μόνο είναι αναποτελεσματικές, αλλά και οδηγούν στην πλήρη χρεοκοπία. Συνειδητά επέλεξαν την εξαθλίωσή μας, επειδή είμαστε ατίθασοι και θέλουν να μας τιμωρήσουν και να μας καθυποτάξουν.
Κατηγορία
Φύλλο 134 Ιουνίου 2010
Ήταν, φυσικά, αναμενόμενο. Γι΄ αυτό προώθησαν όλοι τους, «προστάτες» και οι μηχανισμοί τους, το Γιωργάκη στην εξουσία. Με πρωθυπουργό και Υπ. Εξ. τον ίδιο, εκτελεστή το Δ. Δρούτσα, επιβλέποντα τον Πάγκαλο και στα παρασκήνια το διαβόητο ’λεξ Ρόντο τα πάντα προωθούνται προσεκτικά και συστηματικά στα εξωτερικά μας θέματα (σε αντίθεση με το γενικό αλαλούμ στα εσωτερικά), όχι βεβαίως προς όφελός μας.
Σκοπιανό
Μας προϊδέασαν, πριν από τις εκλογές, με το Λοβέρδο (τότε αρμόδιο επί των Εξωτερικών): «δεν πρέπει η διένεξη για το όνομα να εμποδίζει την ανάπτυξη των σχέσεών μας σε όλους τους τομείς», άσχετα αν δεν τον επιβράβευσαν με το υπουργείο εξωτερικών και τον έριξαν στο στόμα των λεόντων, στα εργατικά. Ο Γκρουέφσκι συνέχισε το επιθετικό παραλήρημά του για «Μακεδονία του Αιγαίου» κ.λπ. στην Αυστραλία και ο Πρωθυπουργός-Υπ. Εξ. τον φιλοδώρησε με ημίωρη συνάντηση, όπου, υποτίθεται, του υπενθύμισε την «κόκκινη γραμμή», λες και δεν την ήξερε. Την ίδια ώρα ο πρόεδρος της Βουλγαρίας Παρβάνοφ, στην Αυστραλία επίσης, επετέθη δριμύτατα στον Γκρουέφσκι για την αναφορά του και στη «Μακεδονία του Πιρίν» (μικρής έκτασης) και τον απείλησε να ξεχάσει τα περί Ε.Ε., αν δεν συμμαζευτεί. Η Commission και ο επίτροπος Ρεν βιάζονται για την ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε., όμως πιθανόν κάποιος από τους Αμερικανούς συμβούλους του Γ. να έχει λίγο μυαλό και να τον συγκρατήσει από καμιά επίσκεψη στα Σκόπια και από κανένα ολοπρόθυμο ΝΑΙ, όσο το «veto» του Βουκουρεστίου είναι, ακόμη, πρόσφατο. ’λλωστε, το οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας δεν επέτρεψε κάποιο φιλοδώρημα (το αντίθετο, μάλιστα
) προς τους χειμαζόμενους Έλληνες, ώστε να εξασφαλίσει κάποια, πρόσκαιρη, ανοχή.
Ελληνοτουρκικά Κυπριακό
Οι υποχωρήσεις στο Σκοπιανό μπορεί (ελπίζουμε) να καθυστερήσουν λίγο, οι Αγγλοαμερικάνοι όμως και οι σύμμαχοί τους στην Ε.Ε. βιάζονται πολύ στην προώθηση των τουρκικών αιτημάτων ενόψει της αξιολόγησης του Δεκεμβρίου. Εδώ οι Παπανδρέου και Χριστόφιας κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν πλήρως.
Ο Γιώργος έσπευσε, χωρίς να τον καλέσει κανένας, στην Κωνσταντινούπολη, σε μια άτυπη (!) σύνοδο Βαλκάνιων υπουργών εξωτερικών, όπου συνομίλησε με τον (έκπληκτο για το αναπάντεχο δώρο) Ερντογάν, χωρίς φυσικά η
διαφάνεια να μας πληροφορήσει τι είπαν. Οι Αμερικανοί σύμβουλοι δεν τον συγκράτησαν και η αμερικανική κυβέρνηση «εξέφρασε τη μεγάλη ικανοποίησή της που η πρώτη επίσκεψη του Γ. έγινε στην Τουρκία»
, αποκαλώντας τον μάλιστα πολύ γνωστό και αγαπητό στις ΗΠΑ!
Ο Γ. είχε δηλώσει ότι η πρώτη επίσκεψή του θα ήταν στην Κύπρο. Το ότι το λησμόνησε δεν είναι και προς θάνατον, δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με το τι έκανε εκεί! Ακόμη και ο Χριστόφιας τρόμαξε με τους «οδικούς χάρτες» για την Τουρκία που παρουσίασε και μάλιστα τόσο πολύ, ώστε χωρίς διπλωματικές περιστροφές να δηλώσει πως αυτοί αναφέρονται για μέχρι το Δεκέμβριο, ενώ ο Γ. για
μετά. Μαζί του, μάλιστα, είχε και τον Δρούτσα, συγκατασκευαστή του σχεδίου Ανάν!
Πολύ δυσάρεστες, λοιπόν, εξελίξεις και μάλιστα άμεσες μας αναμένουν το Δεκέμβριο, όταν η Ε.Ε. θα «αξιολογήσει» την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας με βάση τη συμμόρφωσή της στις υποχρεώσεις της και κυρίως το άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων της στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα. Θα έχουμε το θλιβερό φαινόμενο η Γερμανία και, κυρίως, η Γαλλία να θέτουν όρους και ο Γ. (μαζί και ο Χριστόφιας) να προτείνουν
διευκολύνσεις στην Τουρκία!!!
Λαθρομετανάστες από την Τουρκία
Και όλα αυτά ενώ αυξάνονται(!) οι μέσω (και με τη βοήθεια) της Τουρκίας λαθρομετανάστες, συνεχώς, παρά τη FRONTEX. Σε ερώτημα του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Ν. Χουντή προς τα όργανα της Ε.Ε. για το τι θα μέτρα θα λάβει η Ε.Ε. κατά της Τουρκίας για τη συνεχιζόμενη μεταφορά προς την Ελλάδα λαθρομεταναστών και τις Τουρκικές προκλήσεις προς τη FRONTEX, δόθηκε η απάντηση ότι εξετάζεται η δυνατότητα συμμετοχής της Τουρκίας στις σχετικές ενέργειες αποτροπής!! Ανάλογου περιεχομένου είναι και η σχετική αναφορά του σχεδίου αξιολόγησης της Τουρκίας από την Commission, για την οποία το δικό μας ΥΠΕΞ δήλωσε την ικανοποίησή του!! Εννοείται ότι δεν έκανε καμιά αναφορά για τις επιθέσεις σε Φαρμακονήσι και Αγαθονήσι, ίσως γιατί αυτά περιλαμβάνονται στις «βραχονησίδες που δεν πρέπει να γίνονται αιτία να διαταράσσονται οι σχέσεις μας προς τη γείτονα», όπως μας έλεγε παλαιότερα ο Γ. και φαίνεται ότι «αδιαφορεί» για τον κίνδυνο από την Τουρκία, η οποία με το δόγμα Νταβούτογλου εξασφαλίζει τα ανατολικά σύνορά της και το κύρος της στους ’ραβες, ώστε να έχει ελευθερία κινήσεων στα δυτικά της
Τι πρέπει να γίνει;
Είναι σε όλους φανερό τι πρόκειται, και σύντομα πλέον, να επιχειρηθεί σε όλα τα εθνικά μέτωπα. Το ερώτημα είναι αν μπορούμε και πώς να αντιταχθούμε και να τα αποτρέψουμε, όπως, άλλωστε, θα πρέπει να γίνει και στα οικονομικά και κοινωνικά μέτωπα.
Πρώτα πρώτα ενημέρωση και αποκάλυψη απ όλους όσους ξέρουν ήδη ή θα μάθουν, αν προσέχουν, προφορικά και γραπτά.
Μετά όλοι να παίρνουμε μέρος σε όλες τις εκδηλώσεις που θα οργανωθούν, σε όλες τις πορείες που θα ξεκινήσουν.
Ταυτόχρονα συμμετοχή (ή και πρωτοβουλία) σε συμμαχίες, συσσωματώσεις με όσους ειλικρινά και αξιόπιστα είναι διατεθειμένοι να βγουν μπροστά, έξω από ατομικές ή κομματικές ιδιοτέλειες. Ακόμη και με αυτούς από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ που θα αγανακτήσουν και θα είναι διατεθειμένοι, είτε παραμένοντας (όσο θα παραμένουν) είτε απομακρυνόμενοι απ αυτό, στη σημερινή έστω μορφή του.
Πολλά μπορούν να γίνουν, όπως έγιναν και στο παρελθόν και τους ματαίωσαν ή τους ανάγκασαν να αναβάλουν τα σχέδιά τους. Πόσες δεκαετίες δεν προσπαθούν να διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία; Πόσες δεκαετίες δεν επιχειρούν να «δωρίσουν» το Αιγαίο στους Τούρκους; Από πότε προσπαθούν να ξεχάσουμε το «όνομα» της Μακεδονίας; Γιατί δεν πέρασαν η συμφωνία του Νταβός, το σχέδιο Ανάν, τα μέτρα Γιαννίτση;
Όλα, τελικά, από εμάς, τους πολλούς, εξαρτώνται.
Κατηγορία
Φύλλο 131 Νοεμβρίου 2009
Από το 1990 κατεδαφίζονται οι εργασιακές σχέσεις στη χώρα μας με τον «αναπτυξιακό» νόμο 1892/90. Οι εργαζόμενοι με σύμβαση αορίστου χρόνου στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα είναι πλέον μικρό ποσοστό του συνόλου, ενώ ακόμη μικρότερο είναι οι νεοπροσλαμβανόμενοι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι. Επικρατούν, στην καλύτερη περίπτωση, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και στη χειρότερη οι συμβάσεις παροχής έργου με δελτίο παροχής υπηρεσιών, χωρίς καμιά ασφάλιση γήρατος και περίθαλψης.. Αυτοί οι εργαζόμενοι απαρτίζουν την επονομαζόμενη γενιά των 700 ευρώ.
Υπάρχουν όμως και πολύ χειρότερα. Είναι η εποχική απασχόληση μέσω των αποκαλούμενων ιδιωτικών γραφείων Συμβούλων Εργασίας, που καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ με τους Νόμους 2639/98 και 2874/2000 των Σημίτη-Γιαννίτση, κατ επιταγήν της Κομισιόν, που, εκτός των άλλων, μείωσαν τις εργοδοτικές εισφορές στο ΙΚΑ και τη διαφορά τη φόρτωσαν, ως συνήθως, στο δημόσιο. Τα «γραφεία» αυτά, οιονεί δουλέμποροι, απαιτούν, παράνομα βέβαια, ποσοστό επί των πενιχρών αμοιβών των εργαζομένων που είναι ενοικιαζόμενοι. Από αυτά τα «γραφεία» καθώς και από εργολάβους «νοικιάζει» εργαζόμενους το δημόσιο. Αντί να προσλαμβάνει πληρώνει πολλαπλάσια τα «γραφεία» και τους εργολάβους.
Η «νέα μόδα» εργασιακών σχέσεων είναι το κοινοτικό πρόγραμμα STAGE, υποτίθεται για τη διατήρηση της απασχόλησης και την ευημερία των δεικτών ανεργίας της Στατιστικής Υπηρεσίας, όπου νέοι κυρίως απασχολούνται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (οργανισμούς, Τ.Α. κ.λπ.) για λίγους μήνες, με μηνιαία αμοιβή 400 ευρώ, χωρίς ένσημα, με μόνη κάλυψη την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Σε λίγους μήνες θα είναι και πάλι άνεργοι και δε θα μπορούν ούτε να διαμαρτυρηθούν, όπως οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, που τους ανανέωναν επί χρόνια τις συμβάσεις.
Με πρόσχημα την κρίση σχεδιάζουν ακόμη χειρότερες εργασιακές σχέσεις. Η εβδομάδα των 70 ωρών της Ε.Ε., η εργασία και η αμοιβή των 3 ημερών του κ. Μίχαλου. Η κατάργηση de jure των υπερωριών και της επιθεώρησης εργασίας, που από καιρό εφαρμόζεται de facto. Η επαναφορά του καθεστώτος της δουλείας απομένει στην Ε.Ε., για να «αντιμετωπίσει» την κρίση.
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Παρά κάποια θετικά μηνύματα, όπως ο αποκλεισμός της κ. Γιαννάκου, το εκλογικό αποτέλεσμα παρατείνει την κυριαρχία των πολιτικών δυνάμεων που ευθύνονται για τη συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση της χώρας.
Η ψήφος διαμαρτυρίας ή οδηγήθηκε σε κόμματα που τα προγράμματά τους δεν καλύπτουν τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας ή κατευθύνθηκε σε φορείς που υπηρετούν ξένα συμφέροντα πιό απροκάλυπτα από τα κόμματα εξουσίας.
Το Α.Σ.Κ.Ε. δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να συμμετάσχει σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες παρά μόνο στα δύο πέμπτα. Σχεδόν σε όλες αυτές σημείωσε άνοδο και στα ποσοστά και στον αριθμό ψήφων, αν και αποκλεισμένο από την τηλεόραση και γενικώς τα Μ.Μ.Ε., κιαυτό ενισχύει την προσπάθεια μας, που συνεχίζεται 23 χρόνια με τις ίδιες αρχές.
18/9/2007
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό